Ετσι για το κόμμα της εργατικής τάξης, κριτήριο για την πολιτική των συμμαχιών είναι η ιστορική αποστολή της. Αντικειμενικά αυτή η πολιτική επιδιώκει τη συσπείρωση όλων των κοινωνικών δυνάμεων που τις εκμεταλλεύεται το μεγάλο κεφάλαιο, και των πολιτικών που αντιτίθενται στις επιλογές του, προκειμένου με την ανάπτυξη της ταξικής πάλης να συντελούνται ανακατατάξεις, να αλλάζει ο συσχετισμός των δυνάμεων σε βάρος των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Η συμμαχία πρέπει να συμβάλει στην προώθηση των παραπάνω επιδιώξεων, να συμβάλει στη δημιουργία συνθηκών και δυνατοτήτων για ν' ανοίξει ο δρόμος για τη σοσιαλιστική αναγέννηση της χώρας.

Η πολιτική του ΚΚΕ στοχεύει στην οικοδόμηση συμμαχιών σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Οι ιστορικές συνθήκες μπορεί να διαμορφώσουν την ανάγκη πολιτικών συνεργασιών, για κάποιο πρόβλημα που μπαίνει σε προτεραιότητα αντιμετώπισής του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχουν προϋποθέσεις για πολιτικές συμμαχίες στη βάση προγράμματος.

Σήμερα για παράδειγμα δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για συμμαχίες με κόμματα σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, με βάση την εκτίμηση για την πολιτική τους δράση και το ρόλο των κομμάτων της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό όμως καθόλου δεν εμποδίζει την κοινή δράση σε διάφορα μέτωπα πάλης με δυνάμεις από τ' άλλα κόμματα μέσα στο εργατικό και το λαϊκό κίνημα, πάνω σε κοινούς στόχους πάλης που αντιστρατεύονται τα συμφέροντα των μονοπωλίων (π.χ. ΠΑΜΕ). Γιατί αυτές οι δυνάμεις δε συντάσσονται με τον ταξικό πόλο του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος για την ταξική του αναγέννηση και προσανατολισμό; Αυτό και μόνο αρκεί για να κατανοήσουμε ότι δεν επιδιώκουν την ενότητα δράσης της εργατικής τάξης σε ταξική βάση, προς όφελος των πραγματικών της συμφερόντων, το ίδιο και για την κοινή δράση με τ' άλλα λαϊκά στρώματα. Και δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα.

Η σκόπιμη προπαγάνδα τους, για άρνηση σύμπραξης του ΚΚΕ με άλλες δυνάμεις, για τη μη επίτευξη της κοινής δράσης, αποσιωπά το γεγονός ότι ήδη το ΚΚΕ συνεργάζεται στο μαζικό κίνημα, σε διάφορα μέτωπα πάλης, με την Κομμουνιστική Ανανέωση, το ΔΗΚΚΙ, άλλους κοινωνικοπολιτικούς παράγοντες από άλλα κόμματα (π.χ. ΠΑΜΕ, «Δημοκρατική συσπείρωση για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη», «Κέντρο αντιΝΑΤΟικής δράσης στα Βαλκάνια» κλπ.). Αλήθεια γιατί σ' αυτά τα μέτωπα πάλης αυτές οι πολιτικές δυνάμεις που προβάλλουν την «ενότητα δράσης της Αριστεράς», προεξάρχοντος του ΣΥΝ, δε συμβάλλουν με κοινή δράση; Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι απεχθάνονται μετά βδελυγμίας τις συμμαχίες εκείνες που διαμορφώνονται στη βάση, μέσα στο λαό, σε συνθήκες αγωνιστικής ανάτασης και όχι μόνο, μιας και αυτές ακριβώς τις συμμαχίες και τη δυναμική που περικλείουν τις αντιστρατεύονται. Αρκούνται μόνο σε συναντήσεις κορυφών μακριά από το λαό, τον οποίο υποτίθεται επιδιώκουν να ενώσουν, να υπηρετήσουν τα συμφέροντά του με την πολιτική τους.

Στην πάλη κατά των επιλογών και αποφάσεων της ΕΕ και του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, που στρέφονται κατά των συμφερόντων του ελληνικού λαού, κατά των ευρωπαϊκών λαών και των λαών σε όλο τον κόσμο, που στηρίζουν την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, τη ληστεία του πλούτου των λαών, που επιτίθενται στα δημοκρατικά δικαιώματα, στα κυριαρχικά δικαιώματα χωρών, στο δικαίωμα κάθε λαός να αποφασίζει για το παρόν και το μέλλον του.

Στον αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, στις πολυεθνικές ΝΑΤΟικές δυνάμεις και τον «Ευρωστρατό», τους «μισθοφόρους» και τη μετατροπή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε μισθοφορικές. Για να φύγουν οι βάσεις και τα πυρηνικά, ενάντια στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Στηρίζει το μέτωπο της υπεράσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών, του δικαιώματος στην απεργία, ενάντια στην πολιτική του αυταρχισμού και της καταστολής, των αντιδημοκρατικών νόμων και «τρομονόμων».

Επιμένει στη συσπείρωση και κοινή δράση για τα δικαιώματα της μικρομεσαίας αγροτιάς μαζί με τους εργάτες γης, ενάντια στις κατευθύνσεις της ΕΕ, της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) και των ιμπεριαλιστικών συμφωνιών στα πλαίσια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Το ίδιο και για τα προβλήματα και τις ανάγκες των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης που προκύπτουν από τη συγκέντρωση κεφαλαίου και της παραγωγής.

Επιδιώκει την πιο πλατιά συσπείρωση και κοινή δράση πάνω σε στόχους και διεκδικήσεις που απορρέουν απ' αυτά τα μέτωπα πάλης. Οσοι λοιπόν κόπτονται για συσπείρωση και κοινή δράση προς όφελος της εργατικής τάξης και του λαού, υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρόν... Ας συστρατευτούν στην πάλη για διεκδίκηση τέτοιων στόχων, που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα.