Στα κόκκινα μπλοκ του αγώνα και της ελπίδας, για τον ταξικό γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, κάλεσε τους εργαζόμενους των εγκαταστάσεων της κεντρικής μονάδας της ΔΕΗ στον Πειραιά, η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, στη διάρκεια χτεσινής περιοδείας, στέλνοντας ταυτόχρονα το μήνυμα σε όλους τους εργαζόμενους της χώρας. «Η μάχη της Τετάρτης να είναι και μία μάχη για την αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Και απάντηση στην κυβέρνηση και προετοιμασία για το αύριο, αλλά και μία μάχη μέσα στους κόλπους του ίδιου του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Σας καλώ λοιπόν να συναντηθούμε την Τετάρτη στην πλατεία Συντάγματος. Μια μικρή μάχη είναι, αλλά είναι ένα καλό πετραδάκι στο οικοδόμημα που πρέπει να χτίσουμε τα επόμενα χρόνια».

Οι 120 εργαζόμενοι της μονάδας που βρίσκεται στην περιοχή των Καμινίων υποδέχτηκαν την Αλέκα Παπαρήγα με συγκέντρωση στην αίθουσα συνελεύσεων. Η Γενική Γραμματέας του Κόμματος επισήμανε ότι οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ ζουν στο πετσί τους την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τους ίδιους τόσο στη διάρκεια του διαλόγου που αναπτύχθηκε όσο και αργότερα στη συνάντηση με τον διευθυντή της μονάδας κ. Φραγκόπουλο. Τα στοιχεία είναι ενδεικτικά. Μέσα σε μια πενταετία το τεχνικό προσωπικό μειώθηκε κατά 50%. Το «κενό» αντικαταστάθηκε από τους προάγγελους της ιδιωτικοποίησης, τους εργολάβους χωρίς την απαραίτητη ειδίκευση, με αποτέλεσμα κακοτεχνίες και μπαλώματα. Οσο για τους ίδιους τους «μόνιμους» εργαζόμενους της ΔΕΗ, «πληρώνουν» τη νύφη με υπερεντατικοποίηση της δουλιάς. Παράλληλα, προκειμένου να περάσει το ξεπούλημα στα «μαλακά», η υπονόμευση της ΔΕΗ τόσο από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ είναι εξόφθαλμη. Πεπαλαιωμένη υποδομή και παραγωγή αναντίστοιχη της συνεχώς αυξανόμενης ζήτησης.

«Εμείς την Πρωτομαγιά θέτουμε ζητήματα όπως αυτά που έχουν σχέση με την απελευθέρωση της αγοράς, με τις ιδιωτικοποιήσεις, ιδιαίτερα σε τομείς που έχουν σχέση με την κοινή ωφέλεια και πάνω απ' όλα, αυτό για εμάς αποτελεί μια μεγάλη ετοιμασία για να αποκρούσουμε ό,τι έρχεται γύρω από την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία και τον εργάσιμο χρόνο», επισήμανε η Αλέκα Παπαρήγα προς τους εργαζόμενους και συνέχισε: «Πρέπει αυτή τη χρονιά να έχουμε κάποιες νίκες, έστω μικρές και έχετε κι εσείς ευθύνη σε αυτή την υπόθεση. Κι αν εμείς που είμαστε 50 και 60 χρονών δεν καταφέρουμε να δούμε πολύ μεγάλες νίκες άμεσα, αυτό που κάνουμε σήμερα βαραίνει πάρα πολύ στις τύχες των παιδιών μας. Αυτά θα σηκώσουν το μεγαλύτερο κόστος των αρνητικών αλλαγών. Οι νέοι άνθρωποι, αν αφήσουμε την κατάσταση έτσι, δε θα ζήσουν ούτε όπως ζήσαμε εμείς. Θα είναι πολύ χειρότερα. Και μόνο γι' αυτό αξίζει την Τετάρτη να συναντηθούμε στην πλατεία Συντάγματος. Τη μάχη δεν τη δίνουμε μόνο με την εκάστοτε κυβέρνηση, η μάχη πρέπει να δοθεί και στους κόλπους του συνδικαλιστικού κινήματος. Και την κυβέρνηση εμείς αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να την αλλάξουμε, αύριο θα μπορούμε, αλλά το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να περιμένει άλλο, να ζει κάτω από τις παγίδες των ηγεσιών, παγίδες που τις βάζουν καθημερινά. Πρέπει η μάχη της Τετάρτης να είναι και μία μάχη για την αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Και απάντηση στην κυβέρνηση και προετοιμασία για το αύριο, αλλά και μία μάχη μέσα στους κόλπους του ίδιου του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Σας καλώ λοιπόν να συναντηθούμε την Τετάρτη στην πλατεία Συντάγματος. Μια μικρή μάχη είναι, αλλά είναι ένα καλό πετραδάκι στο οικοδόμημα που πρέπει να χτίσουμε τα επόμενα χρόνια».

«Το ΚΚΕ - συνέχισε η Αλέκα Παπαρήγα - έχει πει καθαρά στο λαό τα τελευταία χρόνια: Χρειάζονται αγώνες κατά θέμα, κατά πεδίο, αγώνες με ριζοσπαστικά αιτήματα, αλλά πάνω απ' όλα πρέπει να δρομολογηθούν ουσιαστικές αλλαγές στο επίπεδο του συσχετισμού δύναμης. Να σας το πούμε καθαρά: Ο λαός να απεγκλωβιστεί από τη λογική ότι "θα διαλέγω ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, γιατί αυτά τα κόμματα μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση". Να απεγκλωβιστεί από ορισμένα ψευτοϊδεολογήματα που προβάλλουν αυτά τα κόμματα για την οικονομία της αγοράς, για την απελευθέρωση της αγοράς, ότι ο καπιταλισμός είναι πραγματική ελευθερία και τα διάφορα τα οποία λένε για την ανταγωνιστικότητα, για την παραγωγικότητα. Ολα αυτά είναι ταξικά συνθήματα, δεν είναι συνθήματα ούτε εθνικά όπως θέλουν για όλους, ούτε πατριωτικά. Αν δεν απελευθερωθεί ο λαός από αυτά τα ιδεολογήματα και δε συνειδητοποιήσει τη δύναμή του, έρχονται πολύ χειρότερες μέρες».

«Μια πλευρά - τόνισε - μόνο να σκεφτείτε: Το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα που ζει απομονωμένη κι ούτε βέβαια εμείς τη θέλουμε απομονωμένη. Ομως είναι απόλυτα συνδεδεμένη με σχέδια ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή. Το επόμενο βήμα των ΗΠΑ, σε συνεννόηση με την ΕΕ για να μη μείνει πίσω, είναι το χτύπημα της Μ. Ανατολής. Και ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι θα έχει στην Ελλάδα και πολιτικές και κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.

Αυτά τα κόμματα είναι απολύτως υπεύθυνα για την αρνητική πορεία που έχουν πάρει τα πράγματα, αλλά είναι απολύτως υπεύθυνα όχι γιατί οι ηγεσίες τους έκαναν κάποιες προσωπικές επιλογές, αλλά γιατί είναι κόμματα, ανεξάρτητα αν το ένα λέγεται σοσιαλιστικό και το άλλο λέγεται φιλελεύθερο, που έχουν αποφασίσει να υπηρετήσουν πιστά τις ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Ο,τι έδωσε κάποτε, θετικό ας πούμε και προοδευτικό, τα πρώτα χρόνια το έδωσε. Οι εργαζόμενοι κατάφεραν να πάρουν, να αποσπάσουν κατακτήσεις που βεβαίως ο καπιταλισμός δεν τις έδωσε εθελοντικά. Και θα γίνεται όλο και πιο αντιδραστικός, όλο και πιο βάρβαρος. Και τα κόμματα που τον υπηρετούν θα κάνουν κάθε προσπάθεια να φιμώσουν τους εργαζόμενους. Θα κάνουν κάθε προσπάθεια να βάλουν τους εργαζόμενους στη γωνία και το κάνουν, προκειμένου να υπηρετήσουν αυτό το σύστημα, που τώρα δεν αντέχει ούτε κι αυτές τις αναιμικές κατακτήσεις που παραχωρούσαν τα προηγούμενα χρόνια. Ετσι πρέπει να το καταλάβετε».

«Θα μου πείτε - σημείωσε - κι αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, τι θα κάνουμε; Μπορούμε να ανατρέψουμε και να αλλάξουμε αυτό το σύστημα μέσα σε ένα βράδυ; Εγώ σας λέω ούτε σε ένα βράδυ είναι εύκολο, ούτε σε ένα χρόνο είναι εύκολο. Εχει όμως σημασία, είναι δυνατό να γίνει, θέλει χρόνο, θέλει προετοιμασία, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία να συνειδητοποιηθεί γιατί έχουμε αυτά τα προβλήματα. Γίνεται, είναι εφικτή η ανατροπή. Εμείς θεωρούμε ότι ένα μεγάλο μέρος των αγανακτισμένων και δυσαρεστημένων εργαζομένων, ενώ ξέρουν τα προβλήματά τους, ενώ στο κάτω κάτω μπορούν, ανεξάρτητα τι ψήφο ρίχνουν, να συνειδητοποιήσουν την ευθύνη της εκάστοτε κυβέρνησης, ωστόσο δε φτάνουν βαθύτερα να δουν ότι τα κόμματα εξουσίας είναι κόμματα νύχι - κρέας με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Βεβαίως, υπάρχουν περιθώρια κατακτήσεων, αν υπάρχει ένα συνδικαλιστικό κίνημα πολύ διαφορετικό από αυτό που έχουμε σήμερα. Μιλάμε στο σύνολό του, γιατί βεβαίως ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι υπάρχουν δυνάμεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα που δεν έσκυψαν, ούτε και θα σκύψουν το κεφάλι, αλλά μιλάμε για τις πλειοψηφίες. Ενα ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα μπορούσε ορισμένα πράγματα να τα παρεμποδίσει.

Εμείς είμαστε αισιόδοξοι με την έννοια ότι πιστεύουμε πως διανύουμε μία περίοδο που οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα. Κι αν θέλετε, νιώθουμε ιστορική ευθύνη, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, να βοηθήσουμε να βγουν αυτά τα συμπεράσματα, όχι μόνο κηρύσσοντας το λόγο του Κόμματος, που κι αυτό το κάνουμε, και τις θέσεις του και την αλήθεια, αλλά προσπαθώντας να εμφυσήσουμε στους εργαζόμενους εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους. Από κει και πέρα τα πράγματα αργά ή γρήγορα μπορούν να δώσουν λύσεις. Π.χ. ένα μεγάλο μέτωπο πάλης είναι το μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων. Θα μου πείτε δεν το αποφύγαμε στη ΔΕΗ. Μπορούμε να το παρεμποδίσουμε το επόμενο διάστημα; Εμείς λέμε ένα κίνημα επιθετικό μπορεί να δυσκολέψει τα πράγματα. Αλλά εν πάση περιπτώσει, ακόμα κι αν δεν μπορέσουμε άμεσα να παρεμποδίσουμε την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς, μπορούμε να κερδίσουμε σε ένα άλλο μέτωπο, π.χ. σε αυτό της πολιτικής πείρας, στο μέτωπο της πάλης για αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων.

Μπορεί μία ιδιωτικοποίηση σήμερα να μην μπορέσεις πλήρως να την αποφύγεις, γιατί δεν είπε ο λαός την τελευταία του λέξη, αλλά μπορούμε να αντιπαλέψουμε αυτό που συνοδεύει την πλήρη ιδιωτικοποίηση, την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς, την κατάργηση των όποιων κατακτήσεων είχαμε και το πέρασμά μας σε ένα καινούριο καθεστώς εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης, το οποίο πραγματικά είναι βάρβαρο. Γι' αυτό σας θύμισα τα τέλη του 19^ου αιώνα. Οταν στο τέλος του 19^ου αιώνα γινόταν πάλη για το 8ωρο, σήμερα δεν μπορούμε να γυρίσουμε στην περίοδο εκείνη όπου οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν 10, 12 ή και 15 ώρες την ημέρα, γιατί εκεί θα πάει το πράγμα. Και, βέβαια, θα υπάρχει το διπλό φαινόμενο: Κάποιοι θα δουλεύουν 10-12 ώρες, κάποιοι θα δουλεύουν 3 και 4 ώρες. Γιατί αυτό συμφέρει το καπιταλιστικό σύστημα. Το συμφέρουν και τα δύο: Και να παρατείνει την εργάσιμη ημέρα, γιατί από εκεί βγάζει κέρδος, αλλά και να έχει μία εφεδρεία αναπασχόλητων ανέργων που θα μπορεί να τους εναλλάσσει με τους εργαζόμενους ή θα μπορεί να έχει αυτή την ολιγόωρη απασχόληση που και αυτή επίσης μπορεί να τους προσπορίσει κέρδη. Δηλαδή και η αύξηση του εργάσιμου χρόνου και η ανεργία και η μερική απασχόληση οδηγούν στην αύξηση της κερδοφορίας».

Τον κομμουνιστή βουλευτή Γιώργη Τσαρουχά τίμησε η Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ μαζί με την Οργάνωση Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ, χτες το πρωί, με πολιτικό μνημόσυνο που τελέστηκε στο Νεκροταφείο της Ευαγγελίστριας στη Θεσσαλονίκη. Κατατέθηκαν λουλούδια στον τάφο του αγωνιστή, ενώ την ομιλία έκανε ο Φ. Καρτατζούνης, στέλεχος της ΚΝΕ.

Ο Φ. Καρτατζούνης αναφέρθηκε στη ζωή και τη δράση του Γιώργου Τσαρουχά, υπογραμμίζοντας ότι το αγωνιστικό και πρωτοπόρο παράδειγμά του μας δείχνει το δρόμο του αταλάντευτου αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό για το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού. Οτι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός παραμένει ισχυρός και εξαπολύει ολομέτωπη επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα των λαών, με διαφορετικά όπλα και μορφές κάθε φορά. Οι λαοί μπορούν να ελπίζουν σε μία νικηφόρα μάχη με τον ιμπεριαλισμό, γιατί μπορεί να είναι παντοδύναμος, αλλά όχι ανίκητος.

Αναφερόμενος στη ζωή του Γ. Τσαρουχά είπε: «Ο Γιώργης Τσαρουχάς φλογιζόταν από την επιθυμία να προσφέρει στην πάλη κατά της αδικίας για μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, στο πλευρό της εργατικής τάξης και του λαϊκού κινήματος. Γι' αυτό ο Γ. Τσαρουχάς, όπως και χιλιάδες άλλοι αγωνιστές, πλήρωσε την τόλμη του να σηκώσει κεφάλι ενάντια στην εκμετάλλευση και την αδικία, με διώξεις από τη βασιλομεταξική δικτατορία και τελικά τη δολοφονία του από αυτή, στις 9 Μάη του 1968, ύστερα από φρικτά βασανιστήρια». Ο Γ. Τσαρουχάς, σημείωσε ο ομιλητής, από όποια θέση και αν υπηρέτησε τον αγώνα, έμεινε αταλάντευτος στα ιδανικά και τις αρχές του ΚΚΕ.

Φόρο τιμής στον κόκκινο Μάη του '36, που χαράχτηκε βαθιά στη μνήμη της Ιστορίας με τον ηρωικό αγώνα των καπνεργατών και συνολικά του ταξικού εργατικού κινήματος της Θεσσαλονίκης, απέδωσαν χτες το πρωί στην εκδήλωση μνήμης και τιμής το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, το ΠΑΜΕ, τα ταξικά σωματεία, το σωματείο «Παγκαπνεργατικό», το ΕΚΘ και άλλοι μαζικοί φορείς. Νωρίς το πρωί έγινε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των καπνεργατών και ακολούθησε μεγάλη πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.

Η κατάθεση στεφάνων έγινε στη συμβολή των οδών Εγνατίας και Βενιζέλου, όπου είχαν δοθεί ηρωικές μάχες μεταξύ καπνεργατών - εργατών με τις δυνάμεις καταστολής της Μεταξικής Δικτατορίας, από τις 8 έως τις 10 Μάη. Υπενθυμίζεται ότι στη Θεσσαλονίκη, στις 8 του Μάη, γενικεύτηκε η απεργία των καπνεργατών και η πόλη έμεινε για 36 ώρες στα χέρια των εργατών. Σε αυτές τις θρυλικές μέρες δεκάδες ήταν οι τραυματίες και οι νεκροί εργάτες.

• Σε μια εκδήλωση μικρο-πολιτικαντισμού ο Ν. Γιαννόπουλος, πρόεδρος του ΕΚΘ, απέφυγε στο χαιρετισμό του, κατά την κατάθεση στεφάνων, να μεταφέρει τους χαιρετισμούς του ταξικού σωματείου των καπνεργατών το «Παγκαπνεργατικό». Μετά από παρέμβαση συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ αναγκάστηκε να αποδώσει το χαιρετισμό του Σωματείου.