Η απάντηση στην ακριβοπληρωμένη αμάθεια που προσφέρεται απλόχερα στους μαθητές, η λύση για τα πολλά και μεγάλα προβλήματα των σχολείων μας, σύμφωνα την υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ είναι... η «κοινωνική λογοδοσία» του σχολείου, δηλαδή, σε απλά ελληνικά: η αξιολόγηση.

Τι κι αν εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς έχουν ξεσηκωθεί εδώ και χρόνια φωνάζοντας ότι η προωθούμενη αξιολόγηση σημαίνει κατηγοριοποίηση κι ιδιωτικοποίηση των σχολείων, χειραγώγηση των εκπαιδευτικών και τελικά, ακόμη χειρότερη μόρφωση για τα παιδιά της εργατικής τάξης... Τι κι αν η κυβέρνηση της ΝΔ με σταθερά βήματα προχωράει στην υλοποίηση αυτής της βαθιά αντιλαϊκής κι αντιεκπαιδευτικής πολιτικής...

Το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν έχει να πει ούτε ένα λόγο αυτοκριτικό για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η δημόσια Παιδεία, εδώ και τόσα χρόνια, αλλά κατηγορεί την κυβέρνηση για αποσπασματικότητα και καθυστερήσεις στον τομέα της εκπαιδευτικής πολιτικής. Οι μάσκες τους είχαν πέσει εδώ και καιρό, τώρα τους φεύγει και το όποιο ίχνος μακιγιάζ είχε απομείνει.

Μήνες τώρα, οι ηγεσίες της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) και της Ενωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ) ερίζουν με την κυβέρνηση, πότε για το ένα ποσό, πότε για το άλλο. Η τελευταία τριβή αφορά σε ποσό, που δίνεται στους δήμους μέσω της Συλλογικής Απόφασης Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΣΑΤΑ) για έργα και επενδύσεις. Η μεν ΚΕΔΚΕ υποστηρίζει ότι αφαιρούνται 50 εκατομμύρια ευρώ από την κατανομή του 2004, το δε υπουργείο ισχυρίζεται ότι η ΣΑΤΑ για το 2005 είναι κατά 50 εκατομμύρια ευρώ αυξημένη.

Κι ενώ οι ανώδυνες αυτές αντιπαραθέσεις προσφέρουν τη σχετική «πρώτη ύλη» στην επικαιρότητα και αξιοποιούνται από ορισμένους, για τη φιλοτέχνηση αντιπολιτευτικού προφίλ και την εξυπηρέτηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, μια βαθύτερη λίγο ματιά στην όλη υπόθεση φανερώνει τα εξής: Πρώτον, τα αντικείμενα των προαναφερομένων αντιπαραθέσεων δεν προσφέρουν ουσιαστικές λύσεις στα ταμεία των δήμων και τα οικονομικά τους προβλήματα. Δεύτερον, χρόνο με το χρόνο, μειώνεται η κρατική χρηματοδότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Τρίτον, χρόνο με το χρόνο, αυξάνονται τα οικονομικά βάρη, που καλούνται να πληρώσουν οι δημότες. Και, τέταρτον, ούτε οι ηγεσίες της ΚΕΔΚΕ και της ΕΝΑΕ, ούτε βέβαια η κυβέρνηση, αμφισβητούν στο παραμικρό το θεσμοθετημένο από τους προηγούμενους κυβερνώντες πλαίσιο της πρόσθετης φορολογίας των δημοτών.

Εχει ήδη υποστεί δυο «προγράμματα εξυγίανσης», το πρώτο το 1994 και το δεύτερο το 1998, τα οποία - εκτός των άλλων - κόστισαν στο Ελληνικό Δημόσιο και, επομένως, στους φορολογούμενους, πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δραχμές. Εχει, επίσης, βγει στο παζάρι του ξεπουλήματος αλλεπάλληλες φορές, αλλά ακόμη και οι κυβερνώντες θεώρησαν τις σχετικές προσφορές μη ικανοποιητικές. Τώρα, βρίσκεται και πάλι στο παζάρι και, στην πραγματικότητα, είναι επί ξύλου κρεμάμενη... Ο λόγος γίνεται για τις «Ολυμπιακές Αερογραμμές» (ΟΑ), την κάποτε «Ολυμπιακή Αεροπορία» και εθνικό αερομεταφορέα της χώρας.

Δε γνωρίζουμε ποια θα είναι η κατάληξη των ΟΑ. Πάντως, η διοχετευόμενη από το υπουργείο Μεταφορών κινδυνολογία μαρτυρά μια προσπάθεια προετοιμασίας της κοινής γνώμης και για τα πλέον χειρότερα σενάρια, όπως αυτό της εκκαθάρισης εν λειτουργία. Ετσι ή αλλιώς, όμως, τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα, φτάνουν και περισσεύουν, για να αποδείξουν πόσο βαθιά αντιλαϊκή ήταν και είναι η πολιτική και πρακτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Για να αποδείξουν, επίσης, ότι η πολιτική των λεγομένων απελευθερώσεων βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση και σύγκρουση με τις πραγματικές ανάγκες του λαού και της χώρας.