ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 10 Απρίλη 2013
Σελ. /32
Καταγραφές

Τι καιροί... Τα μοντέλα τρώνε χαρτομάντιλα για να γεμίσουν το στομάχι. Το αποκάλυψε μια κυρία του περιοδικού μόδας «Vogue».

***

Μία άλλη κυρία στην «Καθημερινή» έκλαιγε χτες για τα μέλη και στελέχη που προσκολλημένα για χρόνια στο ΚΚΕ έχασαν μισθούς και προσδοκίες «χωρίς ποτέ να έχουν ζήσει τα ανταλλάγματα μιας πιο ξέγνοιαστης ζωής».

Και ένας κύριος καθηγητής στην «Εφημερίδα» αποφάνθηκε ότι το ΚΚΕ βιώνει κρίση γιατί ζει το τέλος του πέντε κόμματα δυο πολιτικές.

***

Ας τους αφήσουμε στη θλίψη τους. Η, όπως λέμε στα χωριά μας, «Κυριακή κοντή γιορτή»...

***

Ασε που 'χουμε και μερικές σημαντικές δουλειές άμεσα μπροστά: Οπως το να γίνει πράξη η απόφαση για απεργία την Πρωτομαγιά. Την οποία η κυβέρνηση έσπευσε να ξορκίσει μεταφέροντάς την ως αργία την Τρίτη του Πάσχα. Η απεργία όμως θα γίνει κανονικά στη μέρα της, δηλαδή τη Μ. Τετάρτη. Κι αυτό σημαίνει τρεχάτε ποδαράκια σ' έναν προς έναν τους χώρους όπου πρέπει να δοθεί κυριολεκτικά μάχη για να εξασφαλιστεί η συμμετοχή καθενός. Γιατί η απεργία δεν είναι αργία, θέλει δουλειά πολλή για να έχει επιτυχία.

***

Το λένε και «μνήμη της πέτρας»: Μόλις έγινε γνωστός ο θάνατος της Θάτσερ ένας γαλατάς άφησε ένα μπουκάλι γάλα έξω από το σπίτι της. Στη μνήμη της απόφασής της να κόψει τη χορήγηση γάλατος στα παιδιά. Σωστός ο γαλατάς.

Οπως σωστοί και οι φίλαθλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ...

***

Κάτι «δικοί μας» - εννοούμε στον ελληνικό αστικό Τύπο - με αφορμή το θάνατο της Θάτσερ νόμισαν ότι βρήκανε ευκαιρία να ξελασπώσουν τη σοσιαλδημοκρατία. Ξεχνώντας ότι παρά τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις που βρίσκουν έκφραση και στην πολιτική (π.χ., αντίθεση Ντελόρ - Θάτσερ) όλοι μαζί βάλανε το χεράκι τους για το τσάκισμα της εργατικής τάξης σ' ολόκληρη την Ευρώπη. Το κατασκεύασμα «Ε.Ε.» είναι όλο δικό τους.

***

Μ' αφορμή τη ματαίωση της συγχώνευσης Εθνικής - Γιούρομπανκ πολύ κλάμα πέφτει γενικά για τους καταθέτες. Μια λεπτομέρεια πέρασε στα ψιλά: Τα ασφαλιστικά ταμεία θα χάσουν και πάλι καθώς σημαντικά ποσά τους τα έχουν με τη μορφή μετοχών στις τράπεζες, ειδικά στην Εθνική.

***

Οποιος άκουγε προχτές τα δελτία πίστευε ότι οι εργαζόμενοι στη Γιούρομπανκ τρελάθηκαν κι άρχισαν να προσφέρουν τους μισθούς τους για να γίνουν μέτοχοι στην τράπεζα. Οι αναλυτές δεν έκρυβαν το θαυμασμό τους για την πράξη.

Ποια πράξη; Χτες έγινε γνωστό ότι η μόνη πράξη είναι ένα ηλεκτρονικό μήνυμα της διοίκησης της τράπεζας που ζητά από τους εργαζόμενους να βάλουν δύο μισθούς για να μετάσχουν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Αυτό μεταφράστηκε σε «πράξη» από τη μεριά των εργαζομένων και μάλιστα του δόθηκε και ο γνωστός από παλιά προσδιορισμός: «Λαϊκός καπιταλισμός».

Ορισμένοι καρβέλια ονειρεύονται. Πατάνε, βέβαια, στην πραγματικότητα των συνδικάτων αυτού του χώρου που πριν ζητήσει το αφεντικό οι συνδικαλιστές σπεύδουν να δηλώσουν πρόθυμοι.

Η ανασύνταξη του κινήματος στους χώρους δουλειάς αναδεικνύεται και πάλι σε καθήκον πρώτης γραμμής για όποια άλλη εξέλιξη.

***

Στη μεγάλη σκακιέρα - προς το παρόν επί χάρτου - οι αναλυτές καταγράφουν ανακατατάξεις που δεν ξέρεις αν εκφράζουν ευχές ή αν αξίζουν πράγματι προσοχής: Η Ρωσία είναι αρκετά αδύναμη, στην Κίνα παρατηρείται μια στροφή στην προσοχή της πολιτικής εξουσίας προς το εσωτερικό της χώρας για να προλάβει δυσάρεστες εξελίξεις καθώς τμήματα της εργατικής τάξης δείχνουν σημάδια διεκδίκησης μέρους του πλούτου που παράγουν, οι ΗΠΑ θα διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία, προέβλεψε πριν από λίγες μέρες ένα αμερικάνικο ίδρυμα, το Στάτφορντ. Και στην ΕΕ, συνεχίζει μια άλλη ανάλυση, η στροφή της Γερμανίας ανατολικά προαναγγέλλει αντιπαράθεση με τη Ρωσία.

Κοινώς: Το κουβάρι ξετυλίγεται και πάλι. Η, όπως σημείωσε ο «Ρ» στο κύριο άρθρο του, «οι ανασχεδιασμοί ήδη ξεκίνησαν, θα είναι αλλεπάλληλοι, θα εξελίσσονται με φόντο τις εκάστοτε ανάγκες και τους οξυμένους πολεμικού χαρακτήρα ανταγωνισμούς». Διά ταύτα: Εγρήγορση...


ΞΕΣΚΑΡΤΑΡΙΣΜΑ

ΠΛΑΣΑΡΙΣΜΑ: «Η Εθνική μένει να διαπιστωθεί πού θα πωληθεί, αν πωληθεί, που είναι και το πιθανότερο. Υπάρχουν συγκεκριμένοι μνηστήρες που ενδιαφέρονται. Αν κάποιος θέλει να ελέγξει απολύτως την ελληνική οικονομική ζωή η Εθνική είναι ένα πολύ καλό όχημα. Και έχει επίσης στο χαρτοφυλάκιό της πάρα πολλά στεγαστικά δάνεια» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)

ΠΟΙΟΣ ΜΙΛΑΕΙ... «Ανεύθυνη, αν όχι εγκληματική, είναι η στάση διαφόρων "ειδικών" και ειδημόνων επί παντός επιστητού, οι οποίοι σπέρνουν τον πανικό στους πολίτες που διατηρούν καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες (...) πρέπει να τελειώσει αυτή η επικίνδυνη παραφιλολογία (...) τα μέσα ενημέρωσης έχουν την ευθύνη να προσέχουν ιδιαίτερα ποιος μιλάει για τόσο ευαίσθητα θέματα, σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΣΩΣΤΟΙ: «Αρνήθηκε να κρατήσει σιγή για τη Θάτσερ η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (...) οι εργατουπόλεις του Βορρά πλήρωσαν ακριβά την πολιτική σιδηράς λιτότητας (...) η Θάτσερ θανάτωσε το σχολικό αθλητισμό δήλωσε πρόσφατα ο προπονητής της Ουέστ Χαμ (...) η Θάτσερ μισούσε το κοινό των γηπέδων, έγραψε ο Ντέιβιντ Μάντοκ στην Daily Mirror "στην πραγματικότητα μισούσε ολόκληρη την εργατική τάξη. Της κήρυξε πόλεμο και αμόλυσε τα σκυλιά της για να την κατασπαράξουν αρχίζοντας από τους ανθρακωρύχους και τα συνδικάτα. Ο θάνατος του μέσου φιλάθλου ήταν παράπλευρη απώλεια"» (στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ: «Αν το Βερολίνο στραφεί στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, με κύριο σημείο αναφοράς έναν άξονα Γερμανίας - Πολωνίας αργά ή γρήγορα θα υπάρξει αντιπαράθεση με τη Μόσχα για την Ουκρανία, που είναι η προέκταση ή καλύτερα το στρατηγικό βάθος της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, μια διαπίστωση που ισχύει και για τη Λευκορωσία (...) Η απαξίωση του Νότου από το Βερολίνο δεν είναι μια αδιάφορη για τα ρωσικά συμφέροντα εξέλιξη, αλλά προμήνυμα για επιθετικό νέο προσανατολισμό προς Ανατολάς. Η Ρωσία είναι σε πολύ πιο αδύναμη θέση από ό,τι το 1918 και το 1939: Τότε το Βερολίνο στόχευε σε εδάφη της ρωσικής και σοβιετικής επικράτειας, σήμερα έχουν περάσει είκοσι δύο χρόνια από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, με τη Μόσχα να μην μπορεί αλλά και πιθανόν να μη θέλει να δημιουργήσει στη θέση της ομοσπονδίας μια οικονομική - νομισματική ολοκλήρωση που θα διασφάλιζε την ηγεμονική της πρωτοκαθεδρία. Με άλλα λόγια, η επιδείνωση των διμερών σχέσεων Βερολίνου - Μόσχας είναι αναπόφευκτη» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ 1η ΜΑΗ καλεί το ΠΑΜΕ τα συνδικάτα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σε τεντωμένο σχοινί

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Πλήγμα στα χαρτοφυλάκια των ασφαλιστικών ταμείων

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Συγχωροχάρτι για γκρίζα δάνεια

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Οι επόμενες κινήσεις στις τράπεζες

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Πανικός με τις τράπεζες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Το νέο τοπίο στις τράπεζες για καταθέτες και μετόχους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Αφησαν το γάμο και πήγαν για ...Στουρνάρα

Η ΑΥΓΗ: Εθνική περιπέτεια

Η ΕΛΛΑΔΑ: Μας βούλιαξε το καρτέλ των golden boys

ΤΑ ΝΕΑ: Μάργκαρετ Θάτσερ: That bloody woman

ΕΘΝΟΣ: Νόμιμα όλα τα αυθαίρετα προ του 1975

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Αυθαίρετα, ρυθμίσεις για τα παλαιά

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Παίρνουν θέση για την επόμενη μέρα

«"Εναλλακτικές" πολιτικές διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, τέτοιες που συνθλίβουν το λαό σε "επιλογές" ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη των μονοπωλίων, αναδείχνονται ολοένα και περισσότερο το τελευταίο διάστημα (...) τα διάφορα "Plan B" εκπορεύονται με φόντο το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης, τους ανταγωνισμούς και τις κόντρες ανάμεσα στα μονοπώλια για τον επιμερισμό της χασούρας, ταυτόχρονα και για την απόσπαση της πίτας που απομένει στην επιχειρηματική πιάτσα. Πρώτη διδάξασα είναι η ίδια η ΕΕ και μάλιστα ο λεγόμενος σκληρός πυρήνας της (...) Οι ανασχεδιασμοί ήδη ξεκίνησαν, θα είναι αλλεπάλληλοι, θα εξελίσσονται με φόντο τις εκάστοτε ανάγκες και τους οξυμένους πολεμικού χαρακτήρα ανταγωνισμούς. Τα πάντα υποτάσσονται στον έναν και βασικό κανόνα, τη διάσωση του εκμεταλλευτικού συστήματος, για την επάνοδο των μονοπωλίων σε φάση διευρυμένης κερδοφορίας και με το λαό οριστικά πτωχευμένο. Είναι απόλυτα φανερό ότι η καταστροφή μέρους από τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια έχει ακόμη μπόλικο δρόμο να διανύσει. Θέσεις μάχης παίρνουν και τμήματα της ντόπιας αστικής τάξης».

Βάζουν το κάρο μπροστά

«(...) η αστική προπαγάνδα προβάλλει με μεγαλύτερη ένταση την υπόθεση "Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης". Ταυτόχρονα "όχι πάση θυσία στο ευρώ" εξαγγέλλει ο Τσίπρας του ΣΥΡΙΖΑ, που εκτός από την αντιμερκελική ρητορική δείχνει και προετοιμασία του για διαχείριση της κρίσης εκτός Ευρωζώνης. Σύμφωνα δε με το... Plan B του Αλαβάνου "η έκδοση εθνικού νομίσματος είναι μια μεγάλη τομή" (για ποιον;), λες και τα μονοπώλια και οι μεγαλοδανειστές του κράτους θα πονοκεφάλιαζαν από την έκφραση της λεηλασίας του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, δηλαδή από το αν θα συντελείται σε όρους ευρώ ή "εθνικού νομίσματος". Σκόπιμα χαυνώνουν λαϊκές συνειδήσεις και αποπροσανατολίζουν. Βάζουν το "κάρο μπροστά από το άλογο", αποκρύβουν την τάξη που έχει την εξουσία, την πολιτική που εφαρμόζει είτε με το ένα είτε με το άλλο νόμισμα, παντελώς στο απυρόβλητο αφήνουν την ίδια τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Η μοναδική διέξοδος και λύση για τα λαϊκά συμφέροντα είναι η πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, σε ρότα συνολικής ρήξης με τα μονοπώλια και την πολιτική τους, είναι η μονομερής διαγραφή του χρέους, η έξοδος από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με εργατική - λαϊκή εξουσία, με κεντρικό σχεδιασμό, για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και το λαό αποκλειστικό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ