Μέσα στο ζοφερό κλίμα της σκανδαλολογίας, με αφορμή την υπόθεση «Novartis», που αξιοποιείται από τα κόμματα του κεφαλαίου για να σκεπάσουν τις ευθύνες τους και στον τομέα της Υγείας, το ΚΚΕ συνεχίζει με παρεμβάσεις του να αναδεικνύει τις πραγματικές αιτίες για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν υγειονομικοί και ασθενείς, να διεκδικεί μέτρα ανακούφισης του λαού.

Ταυτόχρονα, κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές πρωτοστατούν στα σωματεία των υγειονομικών, συνολικά στο εργατικό κίνημα, για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας, για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας για όλους. Τον ίδιο στόχο υπηρετούν και οι παρεμβάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος.

Για παράδειγμα, την περασμένη Δευτέρα 5 Μάρτη, συζητήθηκαν στη Βουλή τέσσερις Επίκαιρες Ερωτήσεις του ΚΚΕ: Για την ομηρία των εργαζόμενων με συμβάσεις έργου στο Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου Κρήτης (ΠΑΓΝΗ) και στο Βενιζέλειο, τη διαλυτική εικόνα στο Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, την έλλειψη παιδιάτρων στο Νοσοκομείο Ικαρίας και τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό του Κέντρου Υγείας Μυτιλήνης.

Από την πλευρά της κυβέρνησης, τόσο ο υπουργός Υγείας Ανδ. Ξανθός όσο και ο αναπληρωτής υπουργός Π. Πολάκης, στις απαντήσεις τους επέμειναν στον εξωραϊσμό της κατάστασης στην Υγεία, κατέφυγαν στη λογική του «μικρότερου κακού» και αξιοποίησαν εκβιαστικά το επιχείρημα της «δημοσιονομικής προσαρμογής», για να δικαιολογήσουν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και στον τομέα της Υγείας, που είναι συνέχεια των προηγούμενων και στόχο έχει από τη μια να μειώσει το «μη μισθολογικό κόστος» για την εργοδοσία και από την άλλη να ανοίξει νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο, με την επένδυση συσσωρευμένων κεφαλαίων και τη σύμπραξη κράτους - ιδιωτών στην Υγεία.

Με αφορμή την Ερώτηση για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα και στη σίτιση σε ΠΑΓΝΗ και Βενιζέλειο, το ΚΚΕ μετέφερε στη Βουλή το δίκαιο αίτημά τους για μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα. Μετά τους εργολάβους, οι εργαζόμενοι υπέγραψαν ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου με τις διοικήσεις των νοσοκομείων. Ωστόσο, η ανασφάλεια, η απληρωσιά, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, συνεχίζονται και με το νέο «αφεντικό».

Απαντώντας στην Ερώτηση, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας επικαλέστηκε ως «λύση» την τροπολογία της κυβέρνησης για τους συμβασιούχους, που ψηφίστηκε τελικά την περασμένη Τετάρτη και η οποία έχει εφαρμογή και για τους εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στα νοσοκομεία, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να λύνει το πρόβλημα της «ευέλικτης» δουλειάς και της εργασιακής ομηρίας.

Σύμφωνα με την τροπολογία (η οποία ισχύει συνολικά για τους συμβασιούχους του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα), οι εργαζόμενοι που έχουν ήδη συμβάσεις με εργολάβους ή με τις διοικήσεις των νοσοκομείων, θα μπορούν να παίρνουν μέρος σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για τη σύναψη νέας σύμβασης με το νοσοκομείο, χωρίς ορισμένους από τους περιορισμούς του νόμου Παυλόπουλου.

Σ' αυτόν προβλεπόταν μεταξύ άλλων ότι ανάμεσα σε διαδοχικές συμβάσεις, όταν ένας εργαζόμενος συμπληρώσει 24μηνο στον ίδιο εργοδότη, θα πρέπει να μεσολαβήσει τουλάχιστον ένα τρίμηνο, προκειμένου να μην δημιουργείται υπόβαθρο για μετατροπή της σύμβασης σε αορίστου χρόνου.

Με την κυβερνητική τροπολογία το τρίμηνο καταργείται, ενώ δεν υπολογίζεται στο 24μηνο ο χρόνος κατά τον οποίο οι συμβασιούχοι απασχολούνταν στον εργολάβο, ή είχαν άλλη σύμβαση έργου (μπλοκάκι) με το νοσοκομείο. Ετσι, για πολλούς απ' αυτούς, η εφαρμογή της τροπολογίας ισοδυναμεί με παραμονή στη δουλειά για λίγους περισσότερους μήνες (για όσους βέβαια επιτύχουν στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ), χωρίς όμως να λύνεται το πρόβλημα, αφού θα το βρουν ξανά μπροστά τους μετά τη λήξη της σύμβασης που υπέγραψαν ή θα υπογράψουν τώρα με τα νοσοκομεία.

Με τέτοιους ελιγμούς και «μπαλώματα», η κυβέρνηση προσπαθεί να παρακάμψει το αίτημα των εργαζομένων για μόνιμη και σταθερή δουλειά, επικαλούμενη μάλιστα τη λογική του «μικρότερου κακού», αφού σύμφωνα με τον Π. Πολάκη, το προηγούμενο καθεστώς ισοδυναμούσε με «μαύρη γαλέρα» και «οι εργολάβοι βυσσοδομούσαν».

Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση κάνει «αγώνα χαρακωμάτων ενάντια στη διαπλοκή», στην οποία απέδωσε και τα προβλήματα στην Υγεία, ενώ προϊδέασε για ακόμα μεγαλύτερη «ευελιξία» των εργαζομένων στην Υγεία, λέγοντας ότι «με τις μνημονιακές δεσμεύσεις, τους σημερινούς κοινωνικούς συσχετισμούς και τον τραυματισμό της χώρας από την κρίση, μόνιμη - σταθερή εργασία πρακτικά δεν μπορεί να γίνει».

Σε άλλη Ερώτηση του Κόμματος καταγραφόταν ανάγλυφα η διαλυτική εικόνα που εμφανίζει το Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου Κρήτης, ως συνέπεια της γενικότερης πολιτικής υποχρηματοδότησης, ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της Υγείας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, από το 2012 έως τον Οκτώβρη του 2017 το προσωπικό μειώθηκε κατά 121 άτομα (από 375 εργαζόμενους σε 254), χωρίς οι επικουρικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου και οι ατομικές στην καθαριότητα, στη σίτιση και στη φύλαξη να λύνουν το πρόβλημα. Στην Ερώτηση αναφέρονταν επίσης οι μεγάλες ελλείψεις στον εξοπλισμό, όπως στον ιματισμό και στα μαγειρεία, η επικινδυνότητα ορισμένων υποδομών κ.ά., ζητώντας συγκεκριμένες απαντήσεις και άμεσες παρεμβάσεις από την πλευρά της κυβέρνησης.

Στην απάντησή του, ο Π. Πολάκης προσπάθησε να υποβαθμίσει το πρόβλημα, λέγοντας προκλητικά ότι «αν μας άκουγε κανείς, θα νόμιζε ότι έπεσε κάποια πυρηνική βόμβα στον κόλπο του Μιραμπέλλου». Κατηγόρησε μάλιστα με θράσος το ΚΚΕ ότι για να δημιουργήσει ζητήματα κάνει θέμα «τα πόμολα» και άλλα φαιδρά, ενώ δήλωσε πως «το νοσοκομείο θεωρούμε ότι έχει ενισχυθεί» και ότι «όπως όλα τα νοσοκομεία της χώρας, χρειάζεται περαιτέρω ενίσχυση, αλλά εκτελεί αξιοπρεπώς το ρόλο του και τις ανάγκες που θέλει να καλύψει».

Η «μαγική εικόνα» που παρουσίασε ο υπουργός προσκρούει βέβαια στη σκληρή πραγματικότητα την οποία βιώνουν υγειονομικοί και ασθενείς και σ' αυτό το νοσοκομείο: Μόνο στο πρόγραμμα εφημεριών του Μάρτη υπάρχουν εφτά μέρες χωρίς εφημερεύοντα ακτινολόγο, που σημαίνει ότι δεν θα γίνονται ούτε αξονικές ούτε υπέρηχοι.

Επίσης, αν και έχει προσληφθεί ογκολόγος, δεν γίνονται χημειοθεραπείες, γιατί δεν έχει προχωρήσει η προμήθεια των κατάλληλων μηχανημάτων, δεν λειτουργεί οδοντιατρείο, δεν γίνονται γαστροσκοπήσεις, οι λίστες αναμονής στα τακτικά χειρουργεία φτάνουν τους δύο μήνες κ.ο.κ. Μετά την παρουσίαση και αυτών των στοιχείων, ο Π. Πολάκης αναδιπλώθηκε μέχρι το σημείο να αναφωνήσει ότι «παραλάβαμε καμένη γη»...

Μία ακόμα Ερώτηση του ΚΚΕ αφορούσε το γεγονός ότι οι ανάγκες των νησιών Ικαρίας και Φούρνων καλύπτονται από έναν και μόνο παιδίατρο, που βρίσκεται στο Νοσοκομείο Ικαρίας. Μάλιστα, όταν πριν από λίγο καιρό η παιδίατρος πήρε εκπαιδευτική άδεια, τα δύο νησιά έμειναν χωρίς παιδίατρο για 40 μέρες. Στην Ερώτηση αναδεικνύονταν πλευρές που δυσχεραίνουν το πρόβλημα, όπως οι κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούν στο νησί, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η πρόσβαση σ' αυτό, πολλές φορές επί μέρες, με ό,τι σημαίνει αυτό για την υγεία των παιδιών και όχι μόνο.

Στο αίτημα για άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο νοσοκομείο και στις άλλες δημόσιες δομές του νησιού, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των παιδιών, η απάντηση του υπουργού Υγείας έδειξε ότι η κατάσταση θα παραμείνει ίδια και χειρότερη. Συγκεκριμένα, ο υπουργός παραδέχτηκε το πρόβλημα, απάντησε ωστόσο ότι «θα κάνουμε μία προσπάθεια, με δεδομένους όμως τους δημοσιονομικούς περιορισμούς».

Τέλος, την επιτακτική ανάγκη να καλυφθούν τα κενά σε προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό στο Κέντρο Υγείας Μυτιλήνης, για να εξασφαλιστεί η 24ωρη λειτουργία του, ανέδειξε με άλλη Ερώτηση το ΚΚΕ, σημειώνοντας ότι τρεις κλινικοί γιατροί, ένας Γενικής Ιατρικής (επικουρικός), ένας γυναικολόγος, ένας πνευμονολόγος, έξι γενικοί γιατροί και μία παθολόγος, που έχουν μετακινηθεί από το νοσοκομείο, καλούνται να καλύψουν «μια πόλη 30 χιλιάδων κατοίκων, συν 7.000 με 8.000 πρόσφυγες και μετανάστες», ενώ το γεγονός ότι το Κέντρο Υγείας λειτουργεί σε 24ωρη βάση οφείλεται στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των εργαζομένων.

Η απάντηση της κυβέρνησης ήταν και εδώ αποκαλυπτική. Οχι μόνο δεν αναγνώρισε το πρόβλημα, αλλά επιπλέον ο υπουργός Υγείας παρουσίασε άλλα «στοιχεία», για να αποδείξει ότι το προσωπικό είναι περισσότερο (!) από αυτό που αναφερόταν στην Ερώτηση του ΚΚΕ και άρα δεν υπάρχει ζήτημα! Μόνο που οι πραγματική εικόνα του προσωπικού προερχόταν από τον ίδιο τον διευθυντή του Κέντρου Υγείας και όχι από τα εγχειρίδια της «εικονικής πραγματικότητας», στην οποία διαπρέπει η κυβέρνηση...