Η παγκόσμια παραγωγή σταριού θα είναι και φέτος αρκετά υψηλή, όπως υψηλή ήταν και η περσινή. Κι όμως, η τιμή του ανεβαίνει. Που σημαίνει γίνεται πιο ακριβή η διατροφή για δισεκατομμύρια ανθρώπους. Επίσημα οι ιθύνοντες επικαλούνται ως αιτία της αυξημένης τιμής τις καιρικές συνθήκες. Ομως η τιμή του σταριού παίζει στα χρηματιστήρια. Οι καπιταλιστές τζογάρουν πριν τη σοδειά για την τιμή και περιμένουν κέρδη. Οταν ο καιρός χαλάσει το επικαλούνται για να ανεβάσουν την τιμή, γιατί θεωρούν ιερό και αυτονόητο το μέρισμα για όσους έχουν ήδη τζογάρει και περιμένουν κέρδος.

Ο,τι συμβαίνει με το στάρι αφορά κι άλλα βασικά προϊόντα. Και μας λέει πως όσο η λύση στο πρόβλημα διατροφή, δε θα οδηγεί σε παραγωγή προϊόντων με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, αλλά θα αφορά σε κέρδη, τόσο ο κόσμος θα πεινάει, ενώ τα καπιταλιστικά κέρδη θα αυξάνονται.

Πανηγυρίζει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης για την ανοχή του λαού. Πού την είδε; Δεν την είδε. Υποβάλλει όμως την ιδέα, ώστε να θεωρείται δεδομένη. Ξέρει η κυβέρνηση πως ούτε ανοχή στην πολιτική της ούτε αντοχή να ζει με το κεφάλι κάτω απ' το νερό έχει ο λαός.

Η αστική τάξη και η κυβέρνησή της γνωρίζουν πως ό,τι νομοθέτησαν ως τώρα είναι φτερό στον άνεμο αν δεν μπορέσει να εφαρμοστεί στην πράξη. Κι αυτό θέλουν να διασφαλίσουν. Γι' αυτό ήδη η φιλολογία αφορά στην επόμενη μέρα των εκλογών. Η ισχυρή κυβέρνηση που ζητάνε είναι για το τσάκισμα του λαού. Αυτό πρέπει να καθορίσει και τις λαϊκές επιλογές. Οσο πιο αποδυναμωμένη η αστική κυβέρνηση τόσο καλύτερα για το λαό. Κι όσο πιο ισχυρό το λαϊκό κίνημα τόσο πιο δύσκολα θα περνάνε στη ζωή οι αντεργατικές ρυθμίσεις. Ακόμα καλύτερα; Να μεγαλώσει το ρήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα, να ενισχυθεί αποφασιστικά το ΚΚΕ κι από δυνάμεις που δε συμφωνούν σε πολλά μαζί του, αλλά αναγνωρίζουν την ανιδιοτέλεια στη δράση του, το αταλάντευτο στην πολιτική του, τη συνέπειά του να στέκει στην από 'δώ μεριά του ποταμού.

Δε πρόλαβε η κυβέρνηση να εξαγγείλει τα «κοινωνικά δίκτυα» κι άρχισε να απλώνεται η αρθρογραφία για τη χρησιμότητα αυτών των δικτύων.

Επί της ουσίας το «καλό ΠΑΣΟΚ» έπιασε δουλειά. Για να λειτουργήσει ως αποτελεσματική απόχη, για να συμμαζέψει χιλιάδες ανθρώπους που ακούνε ΠΑΣΟΚ και κάνουν πέρα. Αυτό προσπαθούν να αποτρέψουν με τις προτάσεις για «δίκτυα προστασίας» που θα αντιμετωπίσουν, δήθεν, το διατροφικό πρόβλημα, τα νοίκια, τα δάνεια και τη φορολογία.

Μιλάνε, δηλαδή, για όλα αυτά που εδώ και καιρό είναι ήδη αντικείμενο της δράσης των λαϊκών επιτροπών. Με μια διαφορά: Μιλάνε για δίκτυα που θα θεωρούν δεδομένη τη στήριξη των τραπεζών, δεδομένη την εκμετάλλευση των εργατών, δεδομένο το κόψιμο μισθών και συντάξεων. Παράλληλα, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν αυτό που ακόμα κι οι έμποροι έχουν καταλάβει: Δεν φταίνε οι τιμές που είναι υψηλές, φταίνε οι μισθοί που είναι χαμηλοί.

Ομως, οι υπερασπιστές του συστήματος θέλουν και την πίτα των καπιταλιστικών κερδών γεμάτη και το σκύλο - εργάτη χορτάτο. Χορτάτο; Οχι ακριβώς. Τον θέλουν ίσα να μπορεί να σταθεί στα πόδια του. Μόνο που αυτή η επιλογή, η συνήθεια, δηλαδή, στη μιζέρια, δεν είναι - δεν μπορεί να είναι ο δρόμος των εργατών.

Ο αποπροσανατολισμός δεν πρέπει να περάσει. Τώρα αρχίζει η πιο δύσκολη φάση της αντιπαράθεσης. Κλειδί για τη συνέχεια της πάλης ώστε η πλάστιγγα να γέρνει υπέρ των λαϊκών συμφερόντων είναι ο ρόλος που καλείται να παίξει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, ψυχή και νεύρο τόσο για την πάλη μέσα στους χώρους δουλειάς, όσο και για τις μάχες στις γειτονιές.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Η κυβέρνηση χρεοκοπεί το λαό και χρηματοδοτεί τις τράπεζες

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σε νέα αφετηρία η χώρα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η μεγαλύτερη διαγραφή κρατικού χρέους

ΤΑ ΝΕΑ: Κουρευτήκαμε! η επιτυχία του PSI φέρνει άλλη σελίδα

ΕΘΝΟΣ: Με γεια το κούρεμα

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Κούρεμα των δανείων ζήτησε ο Σαμαράς

Ο ΛΟΓΟΣ: 21% έκρηξη στην ανεργία

Η ΑΥΓΗ: Ερημη χώρα στον μεσαίωνα του μνημονίου

Η ΝΙΚΗ: Αυξήστε το εισόδημά σας με «έξυπνες» καταθέσεις

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Απειλή για τις καταθέσεις άνω των 2.000 ευρώ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Αμνηστία στη Siemens με λίγα ευρώ και μια συγνώμη

ΑΥΡΙΑΝΗ: Τροπολογία πρόκληση για να ρυθμιστούν τα χρέη των κομμάτων

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Φαγοπότι 500 «εκλεκτών»

Απύθμενο θράσος

Τις δύο προηγούμενες μέρες, γίναμε μάρτυρες, μιας οξύτατης, θρασύτατης επίθεσης του υπουργού σε βάρος των διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων, στην ουσία εναντίον των εργαζομένων και των συνταξιούχων, που «τόλμησαν» να μη συμμετάσχουν στη διαδικασία «κουρέματος» των ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους (...) Τα Ταμεία που δε συμμετείχαν στο PSI στιγματίζονται και κατηγορούνται για αγνωμοσύνη, επειδή, όπως ισχυρίζεται... έχουν λάβει διαχρονικά κοινωνικές παροχές, ενισχύσεις, επιχορηγήσεις και παρά ταύτα αρνήθηκαν να βάλουν, από μόνα τους, το κεφάλι στην κρεμάλα. Αλλά, ο πιο ωμός εκβιασμός είναι «κούρεμα» ή θα κοπούν οι συντάξεις.

(...) δεν του έχει πει κανείς σε αυτόν τον τόπο ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί; Δε γνωρίζει ότι τα περιουσιακά στοιχεία των ασφαλιστικών ταμείων έχουν καταληστευτεί διαχρονικά από τις αστικές μεταπολεμικές κυβερνήσεις, και ότι ο μόχθος των εργαζομένων μετατράπηκε σε θαλασσοδάνεια προς εφοπλιστές, βιομήχανους, τραπεζίτες και μεγαλοξενοδόχους; Φυσικά και το γνωρίζει, αλλά το αποσιωπά. Και με περισσό θράσος ισχυρίζεται ότι τα Ταμεία διασώθηκαν από τις κρατικές επιχορηγήσεις. Ασυγκράτητος ο υπουργός Οικονομικών, εξαπέλυσε χτες μύδρους, από το βήμα της Βουλής, στο ΚΚΕ γιατί ...τόλμησε να αντιταχθεί στη νέα αύξηση κατά 30 δισ. ευρώ των εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου προς την Τράπεζα της Ελλάδας, προκειμένου η τελευταία να συνεχίσει να χορηγεί πιστώσεις προς τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες θα ενισχυθούν και με άλλα 50 δισ. από το 2ο μνημόνιο. Και τι επικαλέστηκε για να δικαιολογήσει το νέο πακτωλό προς το τραπεζικό κεφάλαιο; Ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίστηκε ότι οι ενισχύσεις αυτές προς τους μεγαλομετόχους των τραπεζών, δίνονται για να... προστατευτούν οι λαϊκές καταθέσεις!

(...) οι τράπεζες δε δημιουργήθηκαν για να...προστατεύουν τις λαϊκές καταθέσεις, αλλά να συγκεντρώνουν τις σκόρπιες αυτές καταθέσεις και να τις μετασχηματίζουν σε ένα γιγάντιο κεφάλαιο, το οποίο, ως κεφάλαιο πλέον, απαιτεί μερίδιο στη ληστεία που συντελείται σε βάρος του λαού. Και ο ελληνικός μονοπωλιακός καπιταλισμός έχει περάσει ανεπιστρεπτί στην ολοκληρωτική αντίδραση. Είναι ο καπιταλισμός που σαπίζει, που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος για τα λαϊκά συμφέροντα, τα οποία απειλούνται ως τη ρίζα της ζωής τους. Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός δε μεταρρυθμίζεται, δεν εξανθρωπίζεται, μόνο ανατρέπεται. Η πάλη για τη λαϊκή - εργατική εξουσία, με προοπτική το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο για τα λαϊκά στρώματα».

(από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)