Με μια μεγάλη συγκέντρωση την Κυριακή στο Σύνταγμα και πορεία στα γραφεία της ΕΕ, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας μαζί με δεκάδες εργατικά σωματεία και Ομοσπονδίες, Ενώσεις αυτοαπασχολούμενων και φοιτητικούς συλλόγους, τίμησε αγωνιστικά την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας.

Αντίστοιχες κινητοποιήσεις και δράσεις έγιναν τις προηγούμενες μέρες στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις, μεταφέροντας στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων μήνυμα συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα «για τα σύγχρονα δικαιώματα στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο, για ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς πολέμους και προσφυγιά», όπως ήταν το σύνθημα του φετινού αγωνιστικού γιορτασμού.

Η κινητοποίηση στην Αθήνα έστειλε ταυτόχρονα μήνυμα αλληλεγγύης στις γυναίκες που βιώνουν τη βαρβαρότητα των πολέμων, στους ξεριζωμένους και εγκλωβισμένους στα νησιά και στα σύνορα πρόσφυγες και μετανάστες, μήνυμα καταδίκης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, της στήριξης και της συμμετοχής των ελληνικών κυβερνήσεων σε αυτούς.

Ετσι, δίπλα στα συνθήματα που καταδίκασαν τα ωράρια και τη ζωή - λάστιχο, τη δουλειά τις Κυριακές, τις σύγχρονες μορφές της ανισοτιμίας, πήραν τη θέση τους τα συνθήματα ενάντια στους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων για τους οποίους «Ενωση και ΝΑΤΟ σφάζουν τους λαούς».

Δίπλα στο κάλεσμα οργάνωσης και διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών των γυναικών και των οικογενειών τους, πήρε τη θέση του το κάλεσμα να δυναμώσει η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες, να πάρει απάντηση το δηλητήριο του εθνικισμού, να γίνει απαίτηση όλου του λαού να φύγει το ΝΑΤΟ και οι βάσεις του από την Ελλάδα, να μη συμμετέχει η χώρα μας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.

Τα μπλοκ των διαδηλωτών στο Σύνταγμα έφτασαν από δύο διαφορετικές προσυγκεντρώσεις και γέμισαν το πλάτωμα μπροστά από την εξέδρα. Γυναίκες και άντρες όλων των ηλικιών, οικογένειες με τα παιδιά τους, εργαζόμενοι και εργαζόμενες από πολλούς κλάδους και χώρους δουλειάς, πορεύτηκαν πίσω από τα πανό της ΟΓΕ και των σωματείων τους, κρατώντας πικέτες και φωνάζοντας συνθήματα, όπως «Λάστιχο ωράρια, δουλειά τις Κυριακές, είμαστε εργαζόμενες και όχι μηχανές» και «Ενωση και ΝΑΤΟ σφάζουν τους λαούς, για των μονοπωλίων τους ανταγωνισμούς».

Την κεντρική ομιλία έκανε η πρόεδρος της ΟΓΕ, Χριστίνα Σκαλούμπακα. Μίλησαν ακόμα η Μυρτώ Καλτικοπούλου, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Φιλοσοφικής και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), η Ανθή Πατσιώτη, γραμματέας της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής (ΟΒΣΑ), και η Γεωργία Νικολάου, αναπληρώτρια γραμματέας της Ομοσπονδίας Εργαζομένων σε Γάλα - Τρόφιμα - Ποτά.

Στην κινητοποίηση συμμετείχε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ.

Οι ομιλίες έδωσαν τη σκυτάλη στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, με τραγούδια από το διεθνές εργατικό κίνημα που σιγοτραγουδήθηκαν και καταχειροκροτήθηκαν, με θέμα τη συμμετοχή των γυναικών σε απεργιακές μάχες, την πάλη των συνδικάτων, τον μόχθο αλλά και τις ελπίδες τους.

Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα συμμετείχαν οι μουσικοί Παύλος Παπαναστασάτος (βιολί, μπουζούκι), Παρασκευάς Θεοδωράκης (κιθάρα, φωνή), Φίλιππος Παχνιστής (πιάνο), Μαριλίζα Λούντζη (φωνή). Τα τραγούδια συνόδευαν αποσπάσματα για τους αγώνες μέσα στους οποίους γεννήθηκαν, που διάβασε η ηθοποιός Δανάη Κατσαμένη.

Η κινητοποίηση ολοκληρώθηκε με πορεία προς τα γραφεία της ΕΕ, όπου οι διαδηλωτές έκαψαν τη σημαία της ένωσης των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, καταδικάζοντας την πολιτική που γεννά πολέμους και προσφυγιά και απαιτώντας στήριξη και φροντίδα για τους ξεριζωμένους, στους οποίους η ΕΕ και η κυβέρνηση επιφυλάσσουν «πνιγμούς και κέντρα - φυλακές».

«Η μέρα αυτή μπορεί να γίνει εφαλτήριο για μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων γυναικών στα σωματεία, στις σωματειακές επιτροπές, στον αγώνα, στο ταξικά προσανατολισμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα», τόνισε η Γεωργία Νικολάου, χαρακτηρίζοντας την 8η Μάρτη «φάρο» που δείχνει «το δρόμο της ανυπακοής, του αγώνα, τη δύναμη της συλλογικής και οργανωμένης δράσης».

Κάλεσε τις εργαζόμενες να μη συμβιβαστούν με τις «"ίσες ευκαιρίες" στην εργασιακή ζούγκλα» που διαφημίζουν η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας στο καλά στρωμένο έδαφος όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, και η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ. «Σήμερα, τον 21ο αιώνα, με τη ραγδαία και εντυπωσιακή ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, φανερώνονται οι τεράστιες δυνατότητες να ζούμε χίλιες φορές καλύτερα. Υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε όλοι σταθερή εργασία, με μείωση του εργάσιμου χρόνου και με σταθερό ωράριο. Στη Βιομηχανία σε αρκετούς χώρους δουλειάς, γυναίκες εργάτριες αναγκάζονται να σηκώνουν μεγάλα βάρη, να κάνουν μηχανικές κινήσεις για αρκετές ώρες, να δουλεύουν σε χαμηλές θερμοκρασίες, να δουλεύουν νυχτερινή βάρδια, ακανόνιστα ωράρια, χωρίς μέτρα προστασίας. Η επιστημονική έρευνα έχει σήμερα τη δυνατότητα να συμβάλει στη διερεύνηση και στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων από τη μονόπλευρη και εκτελεστική εργασία. Πολλές βαριές, ανθυγιεινές, ρουτινιάρικες εργασίες μπορούν να αυτοματοποιηθούν. Η εφαρμογή της τεχνολογικής καινοτομίας μπορεί να αξιοποιηθεί για τη μείωση της επιβάρυνσης και της καταπόνησης του γυναικείου οργανισμού», σημείωσε μεταξύ άλλων.

Αναφερόμενη στον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου και στα ελληνοτουρκικά σύνορα, υπογράμμισε πως οι εξελίξεις αναδεικνύουν τη βαρβαρότητα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, αλλά και της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης. Κατήγγειλε τους θρασύδειλους «που κάνουν επίδειξη δύναμης πάνω σε ταλαιπωρημένους ανθρώπους» και τις μισάνθρωπες φωνές που «μιλούν για εκτοπισμούς των προσφύγων σε ξερονήσια», υπογραμμίζοντας πως προέρχονται από τις ίδιες δυνάμεις που στους χώρους δουλειάς «κάνουν τη βρώμικη δουλειά της εργοδοσίας», που «έχουν ταχθεί με τον αντίπαλο και σπέρνουν το πιο βρώμικο δηλητήριο στις συνειδήσεις των εργατών». «Ο λαός μας ξέρει από πρώτο χέρι τι σημαίνει αλληλεγγύη και πανανθρώπινα ιδανικά, μπορεί να διακρίνει τον πραγματικό ένοχο, να στοχεύει στους πραγματικούς θύτες και όχι στα θύματα», υπογράμμισε.

«Οι αυτοαπασχολούμενες και αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες δεν πρόκειται να υποδεχτούμε με "ανοιχτές αγκάλες" τους μακελάρηδες των λαών, όπως μας λένε οι κυβερνήσεις. Δεν θα θυσιάσουμε το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας, προσδοκώντας μια δήθεν αύξηση του τζίρου των καταστημάτων μας από τον ματωμένο δρόμο ανάπτυξης», τόνισε η Ανθή Πατσιώτη, εκφράζοντας την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες.

Στο χαιρετισμό που απηύθυνε εκ μέρους της ΟΒΣΑ και 23 σωματείων και Ενώσεων ΕΒΕ στην Αττική, στάθηκε στον καθημερινό αγώνα των αυτοαπασχολούμενων γυναικών για να αντεπεξέλθουν «στις ατέλειωτες επαγγελματικές και οικονομικές υποχρεώσεις, στις υποχρεώσεις στο σπίτι, στη φροντίδα παιδιών, ηλικιωμένων». «Λέμε: Ως εδώ! Δεν θα ζήσουμε έτσι!», τόνισε και κάλεσε τις αυτοαπασχολούμενες να πυκνώσουν τις γραμμές των σωματείων μας, των Ενώσεων επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, τους γυναικείους συλλόγους και να διεκδικήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους «στην προστασία της μητρότητας, στον ελεύθερο χρόνο, στην ανάπαυση, που σήμερα φαντάζουν πολυτέλεια».

«Εμπνεόμαστε από τη μέρα - σύμβολο, αφιερωμένη στους σκληρούς αγώνες των εργαζόμενων γυναικών, που πάλεψαν για ισότιμα δικαιώματα στην εργασία και τη ζωή», ανέφερε η Μυρτώ Καλτικοπούλου, απευθύνοντας χαιρετισμό εκ μέρους 43 φοιτητικών συλλόγων πανελλαδικά. «Τίποτα δεν μας χαρίστηκε από τις κυβερνήσεις, αλλά κατακτήθηκε με συλλογική, κοινωνική δράση. Αλλά και ό,τι χάθηκε, δεν χάθηκε για πάντα. Με την πάλη μας μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους, τους συλλόγους γυναικών, αύριο μέσα από τα σωματεία, μπορούμε να ανοίξουμε δρόμους μέσα από χαλάσματα. Μπορούμε να ανοίξουμε ρωγμές σήμερα, που αυξάνουν τα αδιέξοδα και οι κίνδυνοι για το λαό μας, τη νεολαία και τους γειτονικούς λαούς», τόνισε.

«Δεν αποδεχόμαστε οι σημερινές φοιτήτριες του Παιδαγωγικού να είναι οι αυριανές αναπληρώτριες με τη βαλίτσα στο χέρι, που θα γυρίσουν τη μισή Ελλάδα για να δουλέψουν, μακριά από τις οικογένειές τους. Αφού αγοράσουν τα απαραίτητα "προσόντα", όπως τα ονομάζουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις», ξεκαθάρισε και πρόσθεσε πως οι νέες και οι νέοι δεν συμβιβάζονται με την υποχρηματοδότηση των σχολών και της φοιτητικής μέριμνας που εντείνεται, «την ίδια ώρα που η τωρινή, όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις δίνουν δισεκατομμύρια στο ΝΑΤΟ».

Τις γυναίκες αγωνίστριες της ζωής χαιρέτισε από το βήμα της συγκέντρωσης η Χριστίνα Σκαλούμπακα ενώ εξέφρασε την αλληλεγγύη της σε όλες τις γυναίκες του κόσμου που βιώνουν τη βαρβαρότητα του πολέμου και των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, με τη στήριξη όλων των ελληνικών κυβερνήσεων.

«Είμαστε στο πλευρό των γυναικών προσφύγων και μεταναστών που μαζί με τα παιδιά τους εγκλωβίζονται στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τα παζάρια της τουρκικής κυβέρνησης με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Αυτοί οι ανταγωνισμοί ευθύνονται για τη διάλυση χωρών, τον ξεριζωμό λαών που εγκλωβίζει τους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στα νησιά του Αιγαίου και τα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Εβρο. Νιώθουμε τον πόνο αυτών των ανθρώπων γιατί κάθε γωνιά της Ελλάδας έχει πλούσια ιστορία, συνδεδεμένη με την πίκρα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης. Ξέρουμε ότι καμία γυναίκα δεν παίρνει το παιδί της στην αγκαλιά για να διασχίσει βουνά και θάλασσες παρά μόνο όταν βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο, σε πραγματικό αδιέξοδο. Εχθρός του λαού δεν είναι οι ξεριζωμένοι, που μπλέχτηκαν στα πλοκάμια των ανταγωνισμών και εξαπατήθηκαν από κυκλώματα εκμετάλλευσης. Είναι η πολιτική που αυξάνει τα κύματα της προσφυγιάς και μετατρέπει την Ελλάδα σε φυλακή και "φρούριο" της ΕΕ», τόνισε.

«Εχουμε ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας να δυναμώσει η αλληλεγγύη των λαών και να μην πιάσει τόπο το εθνικιστικό, ρατσιστικό δηλητήριο», σημείωσε και κάλεσε τις γυναίκες να δυναμώσουν τον αγώνα «για να απαλλαγούμε από το βραχνά ΝΑΤΟ, ΕΕ, κυβερνήσεων, μονοπωλίων που μας καταδικάζουν σε μια ζωή με ανασφάλεια, πολέμους, προσφυγιά, καταπίεση και εκμετάλλευση».

«Το μήνυμα της 8ης Μάρτη παραμένει ζωντανό και επίκαιρο γιατί η ανισοτιμία ζει και βασιλεύει για τις γυναίκες του μόχθου», υπογράμμισε η πρόεδρος της ΟΓΕ. Στο έδαφος αυτό, επισήμανε την ανάγκη κοινής δράσης του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος με εργατικά σωματεία και ομοσπονδίες, ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, φοιτητικούς συλλόγους, σωματεία συνταξιούχων και τη σημασία που έχει το γεγονός ότι το κάλεσμα στη συγκέντρωση απηύθυναν από κοινού 80 φορείς της Αττικής.

«Η κοινή μας δράση δεν εξαντλείται σε μια διαμαρτυρία το χρόνο, σε μια επετειακή εκδήλωση, αλλά επιδιώκουμε να είναι πολύμορφη, να έχει συνέχεια και διάρκεια», ανέφερε. Εθεσε στο επίκεντρο της προσοχής τις γυναίκες «που ακόμα διστάζουν να βγουν στον αγώνα, που ακόμα δεν έχουν αποφασίσει να συμμετάσχουν στο σωματείο, στο γυναικείο σύλλογο», καλώντας τες να σκεφτούν «πόση δύναμη μπορούν να αντλήσουν όταν οι αγωνίες τους συναντηθούν με τους ελπιδοφόρους δρόμους της αγωνιστικής διεκδίκησης των εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων», αντί να παλεύουν απομονωμένες με τα «θεριά της καθημερινότητας» πέφτοντας συνεχώς σε ατομικά αδιέξοδα. «Στην πραγματικότητα, η ικανότητα, η πρωτοβουλία, η ευθύνη, η προσωπικότητα της γυναίκας μπορούν να αναπτυχθούν μέσα στην καθημερινή συλλογική, κοινωνική δράση», ξεκαθάρισε.

«Η 8η Μάρτη είναι η μέρα διεκδίκησης και αγώνα για ισότιμα δικαιώματα γυναικών και ανδρών στην εργασία, στη μόρφωση, στην οικογένεια, στην κοινωνική δράση. Είναι μέρα αφιερωμένη στις αγωνίστριες της ζωής,που τις ξεζουμίζουν οι επιχειρηματικοί κολοσσοί για να κερδίζουν διπλά και τρίδιπλα», είπε αναφερόμενη στο νόημα και τον χαρακτήρα της συγκεκριμένης μέρας. Οπως εξήγησε, οι γυναίκες αυτές δεν έχουν καμία σχέση με τις μετόχους και τα στελέχη επιχειρηματικών ομίλων, τις γυναίκες «πρώτα βιολιά» των κυβερνήσεων και της ΕΕ που με τις πολιτικές τους διαιωνίζουν και βαθαίνουν τη γυναικεία ανισοτιμία.

«Κι όμως, ο "ξαναζεσταμένος" φεμινισμός στη χώρα μας και παγκόσμια κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να πείσει τις γυναίκες που βιώνουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τις γυναίκες που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών μας», σημείωσε, σχολιάζοντας το κάλεσμα για τη «φεμινιστική απεργία» που προτείνει στις γυναίκες «να απεργήσουν στο σπίτι και να μοιραστούν τα βάρη της οικογένειας με τον σύντροφό τους, δηλαδή να συμβιβαστούν με το γεγονός ότι αποτελεί σχεδόν αποκλειστικά ατομική ευθύνη αυτό που θα έπρεπε να είναι κοινωνική υποχρέωση», να παραιτηθούν «από τη διεκδίκηση δημόσιων και δωρεάν υποδομών και υπηρεσιών για τη φροντίδα της οικογένειας, των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ».

«Σε αυτήν την προσπάθεια πρωτοστατούν γυναίκες εκπρόσωποι της σοσιαλδημοκρατίας, που βγάζουν από το χρονοντούλαπο το φεμινισμό για να προβάλουν ως εχθρό των γυναικών εκτός από τους άνδρες και το νεοφιλελευθερισμό, ενώ στις ίδιες πλατείες και με τα ίδια συνθήματα συναντιούνται και με δυνάμεις δήθεν αντισυστημικές, δήθεν αντικαπιταλιστικές, αντιφασιστικές, αντισεξιστικές», ανέφερε η Χρ. Σκαλούμπακα. Οπως πρόσθεσε, με την παρέμβασή τους «κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αθωώσουν τη σύγχρονη εκμεταλλευτική κοινωνία, τους επιχειρηματικούς ομίλους, τα επιτελεία της ΕΕ και των κυβερνήσεων διαχρονικά, που εκπροσωπούνται τόσο από άνδρες όσο και από γυναίκες».

«Ο,τι τερτίπια κι αν χρησιμοποιήσουν δεν ξεχνάμε ότι τόσο η δήθεν προοδευτική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και η συντηρητική, νεοφιλελεύθερη της ΝΔ διατήρησαν το αντεργατικό πλαίσιο που γενικεύει τις "ελαστικές" εργασιακές σχέσεις, που στερεί χιλιάδες εργαζόμενες, εργολαβικές, εργαζόμενες με μπλοκάκι, αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς από μια σειρά άδειες και επιδόματα», σημείωσε. Υπενθύμισε πως υπό τη σκέπη όλων των κυβερνήσεων συνεχίζονται οι απολύσεις εγκύων, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας και της Πρόνοιας, που αναγκάζει τις γυναίκες να ακριβοπληρώνουν τις ιατρικές επισκέψεις, τις διαγνωστικές εξετάσεις, τα φάρμακα, τον προγεννητικό έλεγχο, τον τοκετό, τον παιδικό σταθμό, τα εμβόλια, τη λογοθεραπεία, τη φροντίδα των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ.

«Ολες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις, που έβαλαν την υπογραφή τους σε αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, προωθούν την "ευελιξία", την κινητικότητα, τις "ίσες ευκαιρίες" ως δήθεν καινοτομίες. Η αλήθεια είναι ότι αποτελούν νέους αντιδραστικούς "κανόνες ζωής" που επιβάλλουν οι καπιταλιστές σε βάρος των σύγχρονων δικαιωμάτων της γυναίκας του μόχθου σε όλες τις πλευρές της ζωής της. Οι προτάσεις όλων αυτών, που συνωστίζονται κάτω από την ίδια φεμινιστική ομπρέλα, είναι η συντήρηση της σημερινής βαρβαρότητας που βιώνουν γυναίκες και άνδρες, και όχι η ανατροπή της», σημείωσε ανάμεσα σε άλλα.

«Αυτοί που κάνουν κουμάντο στην οικονομία, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι μεγαλέμποροι, οι κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί, όπως η ΕΕ, που τους υπηρετούν, θέλουν να παραιτηθούμε από τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας. Αξιοποιούν κάθε μέσο για να μας πείσουν: Τη χειραγώγηση αλλά και τη βία, τον αποπροσανατολισμό αλλά και την τρομοκρατία. Δεν θα τους περάσει. Γιατίτο κίνητρό μας να ζήσουμε μια ζωή όπως αξίζει σε μας και τα παιδιά μας είναι το πιο ισχυρό όπλο. Για μας οδηγός είναι οι σύγχρονες ανάγκες μας», τόνισε η πρόεδρος της ΟΓΕ.

«Σήμερα, την εποχή της ψηφιοποίησης και αυτοματοποίησης,υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες μας και επομένως να γίνει πραγματικότητα η γυναικεία ισοτιμία», υπογράμμισε και κάλεσε τις γυναίκες με αφορμή την 8η Μάρτη να στείλουν μήνυμα:

«Δεν συμβιβαζόμαστε με τα ωράρια και τη ζωή - λάστιχο που κατακερματίζουν τη ζωή μας, εξανεμίζουν τον ελεύθερο χρόνο μας. Δεν ανεχόμαστε να εργαζόμαστε χωρίς μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού, η μητρότητα να γίνεται ατομική μας υπόθεση και ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Δεν δεχόμαστε, επιστημονικές κατακτήσεις, όπως η κρυοσυντήρηση των ωαρίων, να γίνονται ο δούρειος ίππος για να αποφασίζει η εργοδοσία πότε και αν θα γίνουμε μητέρες. Αντιπαλεύουμε την πολιτική της "ενεργού γήρανσης" που μας θέλει να εργαζόμαστε έως τα βαθιά γεράματα, να ζούμε με μισθούς και συντάξεις πείνας.

Δεν συμβιβαζόμαστε με τις διακρίσεις σε κάθε πλευρά της ζωής μας, με τις αναχρονιστικές προκαταλήψεις για το ρόλο της γυναίκας.

Δεν νομιμοποιούμε τη βαρβαρότητα που βιώνουμε. Μπορούμε να την ανατρέψουμε. Η διέξοδος βρίσκεται στη συλλογική δράση, στην αγωνιστική στάση ζωής και στη διεκδίκηση για όλα αυτά που μας ανήκουν και μας στερούν οι εκμεταλλευτές του μόχθου μας».

Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας, διεκδικώντας μόνιμη - σταθερή δουλειά και εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτριών και αναπληρωτών εκπαιδευτικών, πραγματοποίησαν το μεσημέρι της Παρασκευής Σύλλογοι Εκπαιδευτικών, ΕΛΜΕ, η Πρωτοβουλία Αναπληρωτών και Ωρομίσθιων και η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας.

Οι εργαζόμενοι με ελαστικές εργασιακές σχέσεις ξεπερνούν τους 40.000 σε όλη τη χώρα, ενώ η κατάσταση αυτή έχει επιπτώσεις τόσο στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στα σχολεία, όσο και στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών. Χιλιάδες αναπληρώτριες αναγκάζονται να μετακινούνται κάθε σχολική χρονιά από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη, απολύονται κάθε καλοκαίρι χωρίς να ξέρουν αν και πού θα κληθούν να εργαστούν το φθινόπωρο, στερούνται αναρρωτικές άδειες και άδειες μητρότητας.

Συγκεκριμένα, η αναρρωτική άδεια για τις αναπληρώτριες περιορίζεται σε 15 μόλις μέρες ετησίως. Ετσι βρίσκονται «στον αέρα» στην περίπτωση μιας επαπειλούμενης κύησης, ενώ είναι εκτεθειμένες στον κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους στις συνθήκες έξαρσης της γρίπης και των ιώσεων.

Αντιπροσωπεία συναντήθηκε με την γενική γραμματέα Ισότητας του υπουργείου, η οποία δεν απάντησε ούτε στην απαίτηση για προσλήψεις στα σχολεία και μονιμοποίηση των αναπληρωτών, ούτε στα επείγοντα ζητήματα που προκύπτουν από την ανάγκη για άδειες στο πλαίσιο των μέτρων προστασίας από τον κορονοϊό.