Ο Ντόναλντ Τραμπ γεννήθηκε στις 14 Ιούνη του 1946 στο Κουίνς της Νέας Υόρκης και λέγεται ότι ο παππούς του ήταν Γερμανός μετανάστης, αλλά ο ίδιος το αποποιείται και λέει ότι ήταν Σουηδός. Παράλληλα με τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια στα οικονομικά δούλεψε στην κτηματομεσιτική εταιρεία του πατέρα του Φρεντ Τραμπ και την ανέλαβε το 1971. Την ονόμασε «The Trump Organization» και άρχισε να ασχολείται με την κατασκευή μεγάλου μεγέθους κτιρίων, ξενοδοχείων, καζίνο, γηπέδων γκολφ, την εξαγορά ακινήτων, ενώ ίδρυσε και αεροπορική εταιρεία που στη συνέχεια πούλησε. Τη δεκαετία του '90 και 2000 κάποιες εταιρείες του μπήκαν σε καθεστώς χρεοκοπίας, αλλά ανέκαμψε.

Το περιοδικό «Forbes» εκτίμησε την περιουσία του το 2015 σε 4 δισ. δολάρια ΗΠΑ. Εχει κάνει 3 γάμους και έχει 5 παιδιά. Ο αυτοπαρουσιαζόμενος ως «αντισυστημικός», ενώ πρόκειται για μεγαλοκαπιταλιστή ενταγμένο πλήρως στο εκμεταλλευτικό σύστημα, έως το 1987 εμφανιζόταν ως μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος, μετά από το 1987 - 1999 πέρασε στους Ρεπουμπλικάνους, από το 1999 - 2001 εντάχθηκε στο λεγόμενο Μεταρρυθμιστικό Κόμμα, μετά ξανάγινε Δημοκρατικός από το 2001 - 2009 (και μάλιστα είχε στενές σχέσεις με τον Μπιλ Κλίντον και χρηματοδότησε την καμπάνια της Χίλαρι για τη Γερουσία). Στη συνέχεια, ξαναπέρασε από το 2012 στο Ρεπουμπλικάνικο Κόμμα. Στο διάστημα από το 2004 - 2015 ήταν τηλεπαρουσιαστής σε παιχνίδι - ριάλιτι του καναλιού NBC «The Apprentice» και στις 16 Ιούνη 2015, ανακοίνωσε επίσημα την υποψηφιότητά του για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών στις εκλογές του 2016, διεκδικώντας το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Νίκησε διαδοχικά 16 συνυποψηφίους του στο Κόμμα λανσάροντας ένα υποτιθέμενο «κίνημα αλλαγής» και πρόβαλλε ότι δεν είναι πολιτικός και θα διοικήσει ως επιχειρηματίας «κόντρα στο κατεστημένο».

Ο Τραμπ τάσσεται υπέρ της υιοθέτησης σκληρών μέτρων προστατευτισμού της αμερικανικής αγοράς με έντονη κριτική στις συμφωνίες «ελεύθερου εμπορίου», έχει τοποθετηθεί υπέρ του Brexit, επίσης στηρίζει και στηρίζεται από μονοπώλια παραδοσιακών ενεργειακών κλάδων, όπως του πετρελαίου και του άνθρακα, προβάλλει την προστασία της εγχώριας βαριάς βιομηχανίας και υπόσχεται μείωση της φορολογίας επιχειρήσεων. Στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής ασκεί κριτική στο ΝΑΤΟ και προβάλλει ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να «προστατεύουν άλλα κράτη, εκτός αν τα τελευταία πληρώνουν» ενώ τίθεται υπέρ της επαναπροσέγγισης με τη Ρωσία. Επίσης, σηκώνει το ζήτημα των μεταναστών εκφράζοντας εθνικιστικές, ξενοφοβικές και ρατσιστικές τάσεις.

Ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, ήταν από τους πρώτους που έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Τραμπ για τη νίκη του, εκφράζοντας την ελπίδα για βελτίωση των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων και ότι θα υπάρξει «συνεργασία προκειμένου να εξέλθουν οι σχέσεις ανάμεσα στη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες από την παρούσα κατάσταση κρίσης». Επιπλέον, ο Πούτιν εξέφρασε τη βεβαιότητα πως «θα υπάρξει ένας εποικοδομητικός διάλογος ανάμεσα στη Μόσχα και την Ουάσιγκτον, που θα βασίζεται στις αρχές της ισότητας και του αμοιβαίου σεβασμού και θα λαμβάνει πραγματικά υπόψη τις θέσεις αμφότερων των πλευρών προς το συμφέρον των λαών μας και της διεθνούς κοινότητας».

Από το Πεκίνο, ο Κινέζος Πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ, εξέφρασε την ελπίδα ότι οι δύο χώρες θα συνεργαστούν για «την ενίσχυση των διμερών σχέσεων αλλά και για τους λαούς σε όλο τον κόσμο». Μίλησε επίσης για τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, που «έχουν την ευθύνη να διατηρήσουν την παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα και να ενισχύσουν την παγκόσμια ανάπτυξη και ευημερία».

Στη Γερμανία, η καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, πρότεινε στον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ «στενή συνεργασία βασισμένη στις κοινές δημοκρατικές αξίες και στον αλληλοσεβασμό». Ο αντικαγκελάριος, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, χαρακτήρισε τη νίκη του Τραμπ «προειδοποίηση» για τη Γερμανία και την Ευρώπη, λέγοντας πως ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος «είναι ο πρωτοπόρος ενός νέου αυταρχικού και σοβινιστικού διεθνούς κινήματος και αποτελεί επίσης μια προειδοποίηση για εμάς». Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ, δήλωσε ότι η νίκη του Τραμπ δεν ήταν κάτι που οι περισσότεροι Γερμανοί ήθελαν, προσθέτοντας ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν θα είναι πια τόσο προβλέψιμη όσο ήταν. Η Ενωση Γερμανικών Βιομηχανιών του μηχανολογικού κλάδου προειδοποίησε τον Τραμπ να μην εφαρμόσει μέτρα εμπορικού προστατευτισμού, όπως προανήγγειλε στην προεκλογική του εκστρατεία, κρίνοντας ότι αυτό «θα έπληττε την αμερικανική οικονομία αλλά και τις γερμανικές εξαγωγές». Το ρατσιστικό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» χαιρέτισε ως θετικό βήμα τη νίκη του, που δείχνει το δρόμο.

Στη Γαλλία, ο Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, συνεχάρη τον Τραμπ, επισημαίνοντας ότι το εκλογικό αποτέλεσμα «ανοίγει περίοδο ανασφάλειας», και πρόσθεσε: «Οι ΗΠΑ είναι ένας πολύ σημαντικός εταίρος για τη Γαλλία. Αυτό που διακυβεύεται είναι η ειρήνη, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, οι οικονομικές σχέσεις και η προστασία του πλανήτη. Για όλα αυτά τα θέματα θα αρχίσω χωρίς καθυστέρηση συζητήσεις με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση που θα αναλάβει από τις 20 Ιανουαρίου». Η επικεφαλής του αντιδραστικού «Εθνικού Μετώπου», Μαρίν Λεπέν, συνεχάρη «τον νέο Πρόεδρο και τον ελεύθερο αμερικανικό λαό».

Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντσι, που είχε εκφράσει ανοιχτά την υποστήριξή του στην Χίλαρι Κλίντον, συνεχάρη τον Τραμπ τονίζοντας ότι οι σχέσεις Ιταλίας - ΗΠΑ παραμένουν ισχυρές.

Στην Αυστρία ο αρχηγός του αντιπολιτευόμενου ακροδεξιού εθνικιστικού «Κόμματος των Ελευθέρων», Χάιντς - Κρίστιαν Στράχε, εξέφρασε «εγκάρδια συγχαρητήρια» στον Τραμπ.

Η Βρετανίδα πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, σημείωσε ότι η Βρετανία και οι ΗΠΑ θα παραμείνουν «ισχυροί και στενοί εταίροι στο εμπόριο, στην ασφάλεια και την άμυνα».

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός, Β. Ορμπάν, χαρακτήρισε τη νίκη Τραμπ «σπουδαία νέα, που δείχνουν ότι η δημοκρατία είναι ακόμη ζωντανή».

Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εξέφρασε την ελπίδα ότι η νίκη του Τραμπ στις ΗΠΑ θα οδηγήσει σε θετικά βήματα στη Μέση Ανατολή και στο σεβασμό των βασικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών σε όλο τον κόσμο.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, χαρακτήρισε τον νέο Πρόεδρο «πραγματικό φίλο του κράτους του Ισραήλ», με τον οποίο αδημονεί να συνεργαστεί «υπέρ της ασφάλειας, της σταθερότητας και της ειρήνης στην περιοχή μας».

Η Παλαιστινιακή Αρχή κάλεσε τον Τραμπ να εργαστεί για την ίδρυση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους που θα συνυπάρχει με το Ισραήλ, προειδοποιώντας για τους κινδύνους που εγκυμονούν αν παραμεληθεί το παλαιστινιακό ζήτημα.

Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών, Μοχάμεντ Τζαβάντ Ζαρίφ, κάλεσε τον Τραμπ «να τηρήσει τις διεθνείς συμφωνίες» στις οποίες κατέληξε η χώρα του. Ο Σαουδάραβας βασιλιάς, Σαλμάν, του ευχήθηκε να φέρει τη «σταθερότητα» στη Μέση Ανατολή.

Στο Μεξικό ο Πρόεδρος, Ε. Π. Νιέτο, δήλωσε έτοιμος να συνεργαστεί, προσθέτοντας ότι οι δύο χώρες «είναι φίλοι, εταίροι, σύμμαχοι και πρέπει να συνεχίσουν τη συνεργασία για την ανάπτυξη της Βόρειας Αμερικής».

Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός, Σίνζο Αμπε, χαρακτήρισε τον Τραμπ «πολύ επιτυχημένο επιχειρηματία με εξαιρετικά ταλέντα», που τώρα ως ισχυρός ηγέτης θα δείξει την αποφασιστικότητά του να ηγηθεί των ΗΠΑ.

Ο Φιλιππινέζος Πρόεδρος, Ροντρίγκο Ντουτέρτε, εξέφρασε «θερμά συγχαρητήρια» λέγοντας πως προσβλέπει να εργαστεί μαζί του για την προαγωγή των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.

Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος θα ξεκινήσει τη συγκρότηση της κυβέρνησής του, έχοντας ως βάση ένα σχετικώς «φιλικό» κογκρέσο, καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι κατάφεραν και πάλι να επικρατήσουν και στη Γερουσία και στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Στη Γερουσία, όπου γίνονταν εκλογές για το ένα τρίτο των εδρών, οι Ρεπουμπλικάνοι ελέγχουν το Σώμα, διαθέτοντας πλέον 51 γερουσιαστές και οι «Δημοκρατικοί» εξέλεξαν 47 γερουσιαστές.

Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, οι Ρεπουμπλικάνοι διαθέτουν 236 βουλευτές και οι Δημοκρατικοί 191.

Παράλληλα με τις προεδρικές, βουλευτικές, τοπικές εκλογές διεξήχθησαν και δεκάδες δημοψηφίσματα με ποικιλία ερωτημάτων. Από τη νομιμοποίηση της χρήσης μαριχουάνας για ψυχαγωγικούς σκοπούς, τον έλεγχο των πυροβόλων όπλων, έως τη θανατική ποινή και το κατώτατο ωρομίσθιο.

Η Καλιφόρνια έγινε η πέμπτη πολιτεία που επιτρέπει τη χρήση μαριχουάνας για «ψυχαγωγικούς σκοπούς» μετά το Κολοράντο, το Ορεγκον, την Αλάσκα και την περιοχή της Ουάσιγκτον. Η Αριζόνα, η Νεβάδα και η Μασαχουσέτη ενέκριναν την πλήρη νομιμοποίηση της χρήσης κάνναβης. Η Φλόριντα επίσης έγινε η πρώτη νότια πολιτεία που υιοθέτησε πρόγραμμα για την ιατρική χρήση μαριχουάνας, που είναι ήδη νόμιμη σε 25 Πολιτείες. Το ίδιο συνέβη και στη Βόρεια Ντακότα.

Στην Καλιφόρνια εγκρίθηκε αυστηροποίηση της νομοθεσίας για την οπλοκατοχή, αφού πλέον για να αγοράσει κάποιος σφαίρες θα πρέπει πρώτα να ελεγχθεί το ποινικό του μητρώο. Στη Νεβάδα υιοθετήθηκε πρωτοβουλία που προβλέπει τη διενέργεια ελέγχου στο ποινικό μητρώο όσων επιθυμούν να αγοράσουν όπλο, κάτι που απορρίφθηκε στο Μέιν. Στην Ουάσιγκτον υπερψηφίστηκε ένα μέτρο που δίνει στα δικαστήρια τη δυνατότητα να απαγορεύουν σε κάποιον που θεωρούν επικίνδυνο να έχει στην κατοχή του όπλο.

Σε τρεις πολιτείες έγιναν δημοψηφίσματα για τη θανατική ποινή: Οι ψηφοφόροι στην Οκλαχόμα ψήφισαν υπέρ της θανατικής ποινής και στη Νεμπράσκα ψήφισαν υπέρ της επαναφοράς της. Στην Καλιφόρνια, οι ψηφοφόροι αποφάσισαν για δύο αντικρουόμενα ζητήματα: το ένα είχε στόχο να απαγορεύσει τη θανατική ποινή, το οποίο απορρίφθηκε με 55,4%. Το άλλο αφορούσε την επιτάχυνση της διαδικασίας εκτέλεσης της θανατικής ποινής και υιοθετήθηκε.

Το Κολοράντο ψήφισε υπέρ ενός μέτρου που επιτρέπει την ιατρικά υποβοηθούμενη ευθανασία ασθενών που βρίσκονται στο τελικό στάδιο. Η ευθανασία για τους ασθενείς που δεν έχουν παρά μόνο λίγους μήνες ζωή επιτρέπεται ήδη σε Καλιφόρνια, Ορεγκον, Μοντάνα, Βερμόντ και την Πολιτεία της Ουάσιγκτον.

Δημοψηφίσματα για αύξηση - ψίχουλα του κατώτατου μισθού έγιναν σε Μέιν, Αριζόνα, Κολοράντο και περιοχή της Ουάσιγκτον που υιοθέτησαν την αύξηση του κατώτατου μισθού από τα 12 στα 13,5 δολάρια την ώρα. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, ο κατώτατος μισθός διαμορφώνεται στα 7,25 δολάρια.

Ανακοίνωση για τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, που έχει ως εξής:

«Τόσο οι πολιτικές δυνάμεις που σήμερα πανηγυρίζουν για την επικράτηση του Τραμπ, όσο και εκείνες που κλαίνε για τη μη επικράτηση Κλίντον, κρύβουν ότι και οι δύο υποψηφιότητες εκπροσωπούσαν αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του αμερικανικού κεφαλαίου και θα συνεχίσουν την αντιδραστική, αντιλαϊκή πολιτική, σε βάρος του αμερικανικού λαού, αλλά και την επικίνδυνη πολεμοχαρή πολιτική, σε βάρος των άλλων λαών, ιδιαίτερα στην περιοχή μας.

Αυτό επιβεβαιώνεται και απ' τις τάσεις απόρριψης και των δύο υποψηφιοτήτων, που εκφράστηκαν προεκλογικά, μέσα στον αμερικανικό λαό, αλλά και από το γεγονός ότι η ελπίδα "Ομπάμα" κατέληξε σε απογοήτευση για μεγάλα τμήματα του αμερικανικού λαού, μετανάστες, μειονότητες, κ.λπ.

Οι λαοί θα πάψουν να παγιδεύονται ανάμεσα στη "Σκύλλα και τη Χάρυβδη", όταν χαράξουν το δικό τους δρόμο, ρήξης και ανατροπής του συστήματος που γεννά, φτώχεια, κρίσεις, πολέμους».