ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 10 Νοέμβρη 2009
Σελ. /32
Λαϊκισμός και λαοπλάνοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί οι υποψήφιοι αρχηγοί της ΝΔ να αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας το λαϊκισμό και τη δημαγωγία, αλλά την ίδια στιγμή χρησιμοποιούν με ένταση τις «απεχθείς» αυτές μεθόδους. Χαρακτηριστικές ήταν οι ομιλίες τους στο έκτακτο συνέδριο, όπου εμφανίστηκαν «οι καλύτεροι φίλοι του λαού» και ξιφούλκησαν κατά των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η ομιλία της Ντ. Μπακογιάννη, που μεταξύ άλλων μίλησε για «τους ισχυρούς του χρήματος που επιδιώκουν υπέρμετρα κέρδη μέσα από τις σχέσεις τους με το κράτος», για «κοινωνικές ανισότητες», για «κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη» κ.ο.κ. Ο Α. Σαμαράς πλειοδότησε υποσχόμενος ένα κράτος που δε θα είναι «θεραπαινίδα των ισχυρών» και «δυνάστης των αδυνάτων», αλλά «κράτος - ρυθμιστής» που θα υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Είναι ολοφάνερος ο λόγος που οι υποψήφιοι αρχηγοί αναγκάζονται να καταφεύγουν σε μεθόδους που κατά τα λοιπά απεχθάνονται και αποδοκιμάζουν. Γιατί απλά γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν δε χαϊδέψουν τα αυτιά της λαϊκής βάσης και των ψηφοφόρων της ΝΔ με (ανέξοδες) κορόνες κατά των ισχυρών και υπέρ των αδυνάτων, ο δρόμος για την εξουσία θα είναι «κλειστός». Αυτό ακριβώς έκανε και ο Κ. Καραμανλής πριν το 2004, αλλά και ο Γ. Παπανδρέου προεκλογικά, προκειμένου να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να υφαρπάξουν τη λαϊκή ψήφο. Κανείς εργαζόμενος όμως δεν πρέπει να «τσιμπάει», ακριβώς γιατί γνωρίζει πολύ καλά «ποιον Θεό προσκυνάνε» τα δύο μεγάλα κόμματα και προπάντων ότι ο αληθινός αντίπαλός τους είναι τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Κοινό βηματισμό...

«Κοινό βηματισμό» των «Οικολόγων - Πράσινων», του ΠΑΣΟΚ και της «αριστεράς» στις δημοτικές εκλογές, ζήτησε χτες ο ευρωβουλευτής των πρώτων Μ. Τρεμόπουλος, σε «αντιδεξιά» κατεύθυνση, για να «ξεμπλοκάρουν τη Θεσσαλονίκη απ' τις δυνάμεις που επί μια 25ετία την κρατούν καθηλωμένη σε αδιέξοδους δρόμους». Τα παραπάνω δήλωσε σε συνέντευξή του χτες στο «Κανάλι 1», όπου επιπρόσθετα εξήρε την υπουργό Περιβάλλοντος, δηλώνοντας ότι «ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές» του κόμματός του...

Η εγγύτητα των θέσεων των «Οικολόγων - Πράσινων» με αυτές του ΠΑΣΟΚ είναι γνωστή. Οπως και με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη του οποίου επιμένουν στο να επιδιωχτεί μια γενικότερη συνεργασία μαζί τους. Συνεπώς, ένα κοινό ψηφοδέλτιο στις δημοτικές εκλογές δε θα ξάφνιαζε. Χρειάζεται όμως να επισημανθεί έγκαιρα το εξής, που και οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» σκόπιμα προσπερνούν, η «καθήλωση», τα «αδιέξοδα» και τα τεράστια προβλήματα πόλεων και χωριών, εν προκειμένω της Θεσσαλονίκης, δεν οφείλονται στα πρόσωπα που τη διοικούν. Αλλά στην πολιτική που εκφράζουν και εφαρμόζουν. Αυτή η πολιτική, βαθιά αντιλαϊκή, αντεργατική, αντιπεριβαλλοντική σε πολλές περιπτώσεις, υλοποιείται από σχήματα συνεργασίας ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή την πολιτική στηρίζουν και υπερασπίζονται. Συνεπώς, μια αλλαγή φρουράς στη Θεσσαλονίκη ή όπου αλλού, δε θα είναι τίποτα περισσότερο απ' το «άλλαξε ο Μανωλιός...».

Υποκρισία της ΕΕ

Προκαλούν τη νοημοσύνη των εργαζομένων οι μηχανισμοί της ΕΕ αναφορικά με το ζήτημα της «ψαλίδας» που παρουσιάζουν οι τιμές των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων ανάμεσα στον παραγωγό και τον καταναλωτή. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση της Επιτρόπου Γεωργίας της ΕΕ, Μ.Φ. Μπόελ, η οποία μέσω της ιστοσελίδας της στο διαδίκτυο, αναρωτιέται για «το πού πηγαίνουν τα λεφτά», μιας και οι αγρότες και κτηνοτρόφοι, βλέπουν τις τιμές των προϊόντων τους να μειώνονται, αλλά η μείωση αυτή να μην «περνάει» στους καταναλωτές. «Παρακολουθούμε κάποιο είδος μαγικού τρικ» αναφέρει με περίσσια δόση υποκρισίας, ισχυριζόμενη ότι βασική αιτία που προκαλεί αυτήν την «αδικία», είναι η «έλλειψη ενημέρωσης», αναγγέλλοντας την απόφαση της Επιτροπής για τη δημιουργία και λειτουργία ενός, ανοιχτού για το κοινό, διαδικτυακού «εργαλείου» παρακολούθησης των τιμών των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων. Φυσικά και η Επίτροπος γνωρίζει την απάντηση στο ερώτημά της. Τα χρήματα δε... χάθηκαν στο δρόμο, απλούστατα προστέθηκαν στα υπέρογκα κέρδη των πολυεθνικών τροφίμων και των καρτέλ διακίνησης και εμπορίας αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, τα οποία συνεχίζουν, εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, να θησαυρίζουν από την καταλήστευση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, όπως άλλωστε έκαναν και προηγουμένως...


Περί... φορολογικής συνείδησης...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ομολογουμένως το πιο εντυπωσιακό που ακούσαμε αυτές τις μέρες για τις επικείμενες αλλαγές στο φορολογικό και μάλιστα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό: Οι αλλαγές θα σκοπεύουν στη δημιουργία... «φορολογικής συνείδησης»!

Ούτε λίγο, ούτε πολύ δηλαδή, μας λένε ότι είμαστε - ως λαός - φορολογικά ασυνείδητος, και το μόνο που κοιτάμε είναι το πώς θα φοροδιαφύγουμε. Το πώς δε θα εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας!

Τώρα πώς γίνεται ένας τόσο ασυνείδητος λαός... να επιβαρύνεται - διαχρονικά - με το 90% και πάνω, των φορολογικών εσόδων των κυβερνήσεων, δεν μπαίνουν στον κόπο να μας το αναλύσουν.

Ούτε και το πώς γίνεται αυτοί που συνεισφέρουν τα περισσότερα από όλους να είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Προφανώς είναι οι μόνοι που... έχουν λεφτά σε αυτή τη χώρα.

Αντιθέτως οι βιομήχανοι, οι πολυεθνικές και οι εφοπλιστές όχι απλά δε δίνουν, αλλά παίρνουν κι από πάνω, καθότι στις μέρες μας απαιτούνται «κίνητρα» για την ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας.

Οσο για τη «φορολογική συνείδηση» των κυβερνήσεων (πράσινων και μπλε) δε το συζητάμε καν. Κινείται σε υψηλότατα επίπεδα.

Με το που παίρνουν τους φόρους, το πρώτο που κοιτάζουν είναι πώς θα φτιάξουν σχολεία, νοσοκομεία, παιδικούς σταθμούς, αθλητικά κέντρα για τον κοσμάκη, πάρκα και τόσα άλλα!

Μόνο που τα φτιάχνουν στα λόγια, γιατί στην πράξη με τα δικά μας λεφτά «φτιάχνουν» όλους αυτούς που μας προέκυψαν και ...ευεργέτες, μέσω της υπόθεσης με την «έκτακτη εισφορά» των επιχειρήσεων.

Εν ολίγοις το δούλεμα πάει σύννεφο από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς. Και για όποιον αμφιβάλλει... ο προϋπολογισμός έρχεται κι όπως κάθε προϋπολογισμός θα είναι σαφέστατος.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ισχυρό Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών

Σε μια περίοδο επίθεσης στα δικαιώματα των φοιτητών και των σπουδαστών, η δημιουργία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, την περασμένη Παρασκευή, από εκατοντάδες αντιπροσώπους 110 Επιτροπών Αγώνα και 17 Συλλόγων, είναι από μόνη της ένα ιδιαίτερα ελπιδοφόρο γεγονός. Η ελπίδα δεν προκύπτει μόνο από τη συγκρότηση μιας συσπείρωσης φοιτητών και σπουδαστών από ΑΕΙ και ΤΕΙ, αναγκαία για την ανασυγκρότηση του κινήματος στο χώρο, αλλά από το γεγονός πως φοιτητές και σπουδαστές αποφάσισαν να οργανώσουν την πάλη τους απέναντι στην πολιτική που εφαρμόζεται, με συγκεκριμένο πλαίσιο πάλης, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες των αυριανών εργαζομένων.

Η δημιουργία του δεν προέκυψε «ξαφνικά», ούτε ήρθε από το πουθενά. Οι συνθήκες στην Ανώτατη Εκπαίδευση, εδώ και χρόνια, είναι συγκεκριμένες, σύμφωνες με τις αποφάσεις της Μπολόνια και τις κατευθύνσεις της ΕΕ και «χτίζουν», βήμα το βήμα, πανεπιστήμια και ΤΕΙ όπου θα αλωνίζουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το Μέτωπο, αφήνοντας πίσω τη διαλυτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα από τους εκπροσώπους του δικομματισμού στις σχολές, αποφάσισε να προχωρήσει στην ανασύνταξη.

Η απόφαση, σαφώς, και δεν είναι εύκολη. Παρ' όλα αυτά, τα αγωνιστικά δείγματα γραφής των Επιτροπών Αγώνα στέλνουν, ήδη, μηνύματα αισιοδοξίας. Τα ανοιχτά μέτωπα με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι λίγα. Σκοπεύει να φέρει νέο «ευέλικτο» νόμο - πλαίσιο, για να περάσει τις αλλαγές που θέλουν οι επιχειρήσεις, έχει δηλώσει ότι θα «ρυθμίσει» το θέμα της ευρωπαϊκής οδηγίας για τα κολέγια... αναγνωρίζοντάς τα, ενώ ετοιμάζει και ένα εθνικό σύστημα πιστοποίησης που θα νομιμοποιεί τα διάφορα πτυχία και πιστοποιητικά που πουλούν εδώ κι εκεί οι έμποροι της γνώσης. Την ίδια ώρα, ο αριθμός των φοιτητών και των σπουδαστών που εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους αυξάνεται διαρκώς, ενώ λαϊκές οικογένειες στενάζουν, στην κυριολεξία, για να στηρίξουν τα παιδιά τους, όσο μπορούν. Το θετικό είναι ότι η ενότητα των προβλημάτων των μαθητών, των φοιτητών, των σπουδαστών και των εργαζομένων γίνεται αντιληπτή από όλο και περισσότερους. Φαίνεται πια ότι η σφοδρή επίθεση που δέχονται οι φοιτητές και οι σπουδαστές συνδέεται άμεσα με την επίθεση στους σημερινούς εργαζόμενους. Αυτοί που σχεδιάζουν τις αλλαγές στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης «βλέπουν μακριά». Βλέπουν ένα μελλοντικό εργαζόμενο «ευέλικτο», χωρίς δικαιώματα, που δε θα σηκώνει το κεφάλι και θα αποδέχεται κάθε επίθεση που δέχεται.

Το γεγονός πως το Μέτωπο τονίζει ιδιαίτερα την ταξικότητα της επίθεσης στην Παιδεία, υπογραμμίζοντας την ανάγκη συντονισμού της πάλης με το ταξικό εργατικό κίνημα, δίνει ακόμα περισσότερη αισιοδοξία και «βλέπει μακριά». Η ισχυροποίηση και μαζικοποίησή του μπορεί και πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των φοιτητών και των σπουδαστών, γιατί η πάλη για το δικαίωμα στη μόρφωση, σήμερα, δένεται άμεσα με την πάλη για το δικαίωμα στην εργασία, αύριο.


Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ