ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 10 Νοέμβρη 2009
Σελ. /32
Bandiera Rossa

«Σαν γουρούνια μας έχουν».

Η δήλωση είναι χτεσινή, έγινε στην τηλεόραση και ανήκει σε μια από τις μετανάστριες εργάτριες στο Αιτωλικό που της τσάκισαν τα κόκαλα με ρόπαλο. Η εργάτρια προέρχεται από τις χώρες που «λευτερώθηκαν από τον κομμουνιστικό ζυγό». Βαρύ κι ασήκωτο το κόστος της ελευθερίας. Οχι σαν το φελιζόλ που έσπρωξε ο Βαλέσα...

Εκεί που δεν είχαν άνεργους, τώρα έχουν. Εκεί που είχαν σπίτι, τώρα είναι άστεγοι. Εκεί που ο πλούτος της παραγωγής τους ήταν κοινωνικό μοίρασμα, τώρα τρέχουν και δε φτάνουν. Ελεύθεροι να γίνουν ξανά εκείνη η εργατική τάξη που πρέπει να μάθει απ' την αρχή την αλφαβήτα της ταξικής πάλης, μέχρι να ξαναμάθει ότι με το δυνάστη δε χορεύεις βαλς, σε χορεύει στο ταψί. Μέχρι να μάθουν ξανά ότι χάνοντας τις αλυσίδες της «ελευθερίας» κερδίζουν τα πάντα.

Μέχρι τότε θα υπομένουν όλους αυτούς, που τους πήρε 20 χρόνια για να επανασκηνοθετήσουν την πτώση του τείχους με τα ρετάλια της αντεπανάστασης.

Η αστική τάξη, τα μονοπώλια, έχουν λόγους να πανηγυρίζουν. Τα κέρδη που έχασαν στα 70 χρόνια του σοσιαλισμού, πρέπει να αναπληρωθούν. Και το σημαντικότερο, πρέπει να μείνει λίγο ακόμα ζωντανό το μήνυμα ότι «δεν υπάρχει μέλλον έξω από τον καπιταλισμό», ώστε να παρατείνουν τη βαρβαρότητα, γιατί γνωρίζουν πως αργά ή γρήγορα αυτό που προς το παρόν αντιμετωπίζουν με επιδόματα φτωχοκομείου και ΜΚΟ, δε θα μπορούν όχι να το συμμαζέψουν, αλλά θα γίνει τσουνάμι που θα τους πνίξει.

Γι' αυτό σπεύδουν τα «πτυχία» να βεβαιώσουν πως ο κομμουνισμός πέθανε αμετάκλητα. Οπως είχαν προαναγγείλει «το τέλος της ιστορίας». Μόνο που η Ιστορία γράφεται ξανά - και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς - στο πεδίο της ταξικής σύγκρουσης. Εδωσε πολλά η αστική τάξη για να ενσωματώσει την εργατική, μέσα από εργοδοτικά και κυβερνητικά συνδικάτα, με τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας, με την πολιτική - ιδεολογική συμβολή της. Κι όμως, σε πείσμα αυτής της επιδίωξης, η Ιστορία γράφεται και πάλι στους δρόμους της ταξικής σύγκρουσης, όσο κι αν ψάχνουν μέσα από δημοσκοπήσεις οι αστοί να βρουν αν ο πληθυσμός είναι μαζί τους. Τα 4,5 εκατομμύρια ευρώ για το πάρτι της νίκης τους είναι λίγα μπροστά σ' αυτά που κερδίζουν και χρωστάνε και τα οποία η εργατική τάξη έχει κάθε λόγο να τα πάρει πίσω με όλους τους τόκους.

Για μια ακόμη φορά τα στοιχεία μαρτυρούν πως η ανάπτυξη των κερδών πάει μαζί με την ανεργία, με τη δημιουργία δηλαδή του εφεδρικού στρατού που δημιουργείται για να πιέζει για χαμηλότερα μεροκάματα, για αρπαγή περισσότερης υπεραξίας. Αργά ή γρήγορα κι αυτό γίνεται συνείδηση. Ηδη όσοι βίωσαν ξανά και ξανά τι σημαίνει μερική και ελαστική απασχόληση κάνουν ένα βήμα.

Το ΠΑΣΟΚ θα επιχειρήσει να απορροφήσει ορισμένους στα πλαίσια της δικής του «επανίδρυσης του κράτους», για να αποδειχτεί για μια ακόμη φορά πως η αστική εξουσία δεν μπορεί να κρατηθεί χωρίς να στήνει ξανά και ξανά το μηχανισμό της έτσι που και να ενσωματώνει, αλλά και να στρέφει τους μισούς απέναντι στους άλλους μισούς. Πώς αλλιώς θα μπορεί ως κι ο Πάγκαλος να δηλώνει ότι τινάζει στον αέρα τα ιδεολογικά και πολιτικά θεμέλια της Δεξιάς, τα οποία εφαρμόζει η κυβέρνησή του;

Το λέει με απλά λόγια ο Ψυχάρης στο ΒΗΜΑ: Οτι κάθε κυβέρνηση για να κυβερνήσει πρέπει να έχει το κρατικό μηχανισμό δικό της. Το έκανε ο Μητσοτάκης για λογαριασμό του πρώτου Γ. Παπανδρέου. Το έκανε ο Κουτσόγιωργας για λογαριασμό του Α. Παπανδρέου. Το επιχειρεί ο νεότερος Γ. Παπανδρέου, το βεβαιώνει ο Πάγκαλος. Ας το θυμόμαστε την επόμενη φορά που θα μας μιλήσουν για το ουδέτερο κράτος.

Ασχετο: Γράφαμε τις προάλλες για τους τυμβωρύχους. Προχτές ο Καρτερός και χτες ο Βότσης έσπευσαν - ο καθένας με τον τρόπο του - να δηλώσουν «παρών»! Ετσι που δε χρειάστηκε καν να θυμηθεί τον τροτσκιστή μέσα του ο Χρυσοχοΐδης. Τουλάχιστον ο Καλύβας του Yale δεν κρύβει το μίσος του.

Τι έχει να γράψει η Ιστορία όταν...


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΔΡΥΟΣ ΠΕΣΟΥΣΗΣ

ΛΙΓΑ ΔΙΝΟΥΝ: «20 χρόνια από την επανένωση των δύο Γερμανιών (...) το μεγαλύτερο πάρτι που έχει δει η Ευρώπη. Ενα πάρτι κόστους 4,6 εκατομμυρίων ευρώ» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ).

ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΓΙΝΑΜΕ: «Ραγδαία αύξηση των πτωχών παρατηρείται στη χώρα μας την τελευταία διετία. Μόνο στον δήμο Αθηναίων την περίοδο αυτή αυξήθηκαν κατά 340% οι άνθρωποι που ζήτησαν βοήθεια από τα προγράμματα του ιδρύματος αστέγων (...) "δεν θέλω να μάθουν οι γνωστοί μου την κατάσταση που βιώνω. Ντρέπομαι. Πώς να εξηγήσω ότι κοντεύω να μείνω στο δρόμο; Και από την άλλη πώς θα βγω από την ανέχεια; Ποιος θα με πάρει στην ηλικία μου στην εργασία του;" Τα ερωτήματα της 57χρονης σκληρά απεικονίζουν την πραγματικότητα που βιώνουν εκατοντάδες άνθρωποι που ξαφνικά χάνουν τη δουλειά τους» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ).

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΑΝΕΡΓΙΑ: «Καθίζηση στις προσλήψεις εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα (...) οι προσλήψεις στο εννεάμηνο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου μειώθηκαν κατά 279.739 (...) στο 9μηνο του 2009 χάθηκαν συνολικά 58.838 θέσεις εργασίας (...) αυτή η δυσμενής πορεία των δεικτών της απασχόλησης θα είναι ακόμη πιο αρνητική στα στοιχεία που θα ανακοινωθούν για τους μήνες Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο» (το θέμα στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΤΟ ΟΥΔΕΤΕΡΟ ΚΡΑΤΟΣ: «Οι εκλογές του 1964 με τον θρίαμβο της Ενώσεως Κέντρου σήμαναν την αρχή της μεγάλης αλλαγής (...) η κυβέρνηση της ΕΚ βρέθηκε μπροστά σε ένα μεγάλο πρόβλημα - η δημόσια διοίκηση ήταν στα χέρια της Δεξιάς και η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων δεν επέτρεπε ουσιώδεις αλλαγές. Τότε ο κ. Κ. Μητσοτάκης ως υπουργός Οικονομικών βρήκε τον τρόπο ριζικής αλλαγής στα πρόσωπα. Εφερε στη Βουλή τον νόμο περί 35ετίας των δημοσίων υπαλλήλων, με την ψήφιση του οποίου απεμακρύνθησαν σχεδόν όλοι οι επικεφαλής των δημοσίων υπηρεσιών (...) Ανάλογα μέτρα έλαβε ο Μένιος Κουτσόγιωργας, το 1981, με την κατάργηση των γενικών διευθυντών όλων των υπουργείων κλπ. Η περίπτωση του κ. Κώστα Καραμανλή (η περιβόητη επανίδρυση του κράτους) έμεινε προεκλογικό σύνθημα και μετεκλογική φενάκη. Ο σημερινός Πρωθυπουργός μοιάζει αποφασισμένος να κάνει τη μεγάλη αλλαγή στη δημόσια διοίκηση» (ο Σ. Ψυχάρης στο ΒΗΜΑ).

ΜΑΣ ΠΡΟΚΥΨΕ ΚΑΙ ...ΒΟΜΒΙΣΤΗΣ: «Ξέρετε γιατί μας επιτίθενται; γιατί τινάζουμε στον αέρα τα ιδεολογικά και πολιτικά θεμέλια της Δεξιάς» (ο Θ. Πάγκαλος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΙΑ κατά των μονοπωλίων, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Τα προνόμια τέλος

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Κρίσιμο τεστ στις Βρυξέλλες

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η Κομισιόν δεν πείθεται από την Αθήνα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Απασφαλίζουν το Ασφαλιστικό

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 7 ΑΛΛΑΓΕΣ στο ασφαλιστικό

Η ΑΥΓΗ: Γονάτισαν τα Ταμεία

ΕΘΝΟΣ: ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ κρίνεται η εκλογή

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ χωρίς όρους

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΕΚΛΟΓΩΝ τον Μάρτιο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εντολή για ΕΝΟΤΗΤΑ

ΤΑ ΝΕΑ: Σφαγή κορυφής για το δαχτυλίδι

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΑΒΥΣΣΟΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΝΤΟΡΑ - ΣΑΜΑΡΑ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ενωτικό και χρήσιμο το Συνέδριο

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Συνήγορος του Χριστοφοράκου η νομική σύμβουλος του πρωθυπουργού

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Μιλάει η εμπειρία

«Μπορεί η πτώση του Τείχους να έχει θεωρηθεί κρίσιμη στιγμή για την κατάρρευση του κομμουνιστικού μπλοκ και το θρίαμβο του συστήματος της ελεύθερης αγοράς, ωστόσο δημοσκόπηση που έκανε η εταιρεία "Γκλόμπσκαν" σε 27 χώρες του κόσμου, για λογαριασμό του BBC, έδειξε ότι μόνο ένα 11% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι ο καπιταλισμός λειτουργεί σωστά (...) η δημοσκόπηση έγινε σε πλήθος 29.000 ανθρώπων, κατά το διάστημα 19 Ιουνίου-13 Οκτωβρίου (...) ένα 23% εκτιμά ότι το καπιταλιστικό σύστημα έχει ελαττώματα, και μάλιστα θανάσιμα, οπότε ο κόσμος χρειάζεται ένα νέο σύστημα (...) "Φαίνεται ότι η πτώση του Τείχους του Βερολίνου, το 1989, δεν ήταν και τόσο συντριπτική νίκη του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς, όπως φάνηκε ότι ήταν τότε", δήλωσε ο πρόεδρος της "Γκλόμπσκαν", Ντεγκ Μίλερ, στο πρακτορείο Ρόιτερ (...) η ίδια δημοσκόπηση έδειξε ότι μερικά στοιχεία του σοσιαλισμού, όπως η εξίσωση του πλούτου, εξακολουθούν να ελκύουν πολλούς» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Μιλάει το Yale

«Ο κομμουνισμός ως πολιτική πρακτική απέτυχε παταγωδώς και τελειωτικά. Η διατύπωση αυτή μπορεί να ακούγεται απόλυτη, αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη» (ο Σ. Καλύβας στο ΒΗΜΑ).

Σπεύδουν οι διαθέσιμοι

«Η σύγχρονη ελληνική αριστερά (...) έριχνε όλο το βάρος της στις ομαλές δημοκρατικές εξελίξεις (...) επέμενε στο "ειρηνικό πέρασμα". Επαθε και έμαθε. Το ΚΚΕ (...) αποφάσισε να ανακηρύξει τον εμφύλιο "κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα" (...) και να μπει (...) σε μια μάχη που το ίδιο υποκίνησε» (ο Θ. Καρτερός στην ΑΥΓΗ).

Αλλά πρωταγωνιστούν τα πτυχία

«Απέναντί μου κάθεται ένας πολιτικός 54 χρόνων (...) τροτσκιστής στα πρώτα του νιάτα - ίσως έτσι εξηγείται η ικανότητά του στον "εισοδισμό" (...) ο Μ. Χρυσοχοΐδης πέτυχε ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες στην επιχείρηση εναντίον της 17Ν (...) θα προχωρήσει την "επιχείρηση Εξαρχεια" με την ΕΛ.ΑΣ. αλλά τώρα (ελπίζει) νομιμοποιημένη με νέες συμμαχίες (...) "η δουλειά μας είναι να προστατεύσουμε τη σωματική ακεραιότητα και ελευθερία μιας αξιόλογης συγγραφέα, της Σώτης Σωτηροπούλου που δέχθηκε επίθεση στα Εξάρχεια" (...) ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης πόνταρε και ποντάρει πολύ στην απαξίωση του αντιπάλου. Στην αποΐδεολογικοποίηση της δράσης του» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ