"Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που η ιστορία μας έδειξε ένα πρόσωπο, ένα όνομα, ένα παράδειγμα που να γίναν τόσο γρήγορα μια τέτοια παθιασμένη δύναμη παγκόσμια. Κι είναι γιατί ο Τσε ενσαρκώνει, στην πιο αγνή κι ανιδιοτελή μορφή του, το διεθνιστικό πνεύμα που χαρακτηρίζει το σημερινό κόσμο κι όλο και περισσότερο τον αυριανό.

Από μια ήπειρο που μέχρι χτες καταπιεζόταν απ' τις αποικιοκρατικές δυνάμεις, που την εκμεταλλεύεται και την κρατάει σε οπισθοδρόμηση και άδικη υπανάπτυξη ο γιάνκικος ιμπεριαλισμός σήμερα, υψώνεται αυτή η μοναδική μορφή που φέρνει σαν μια παγκόσμια πνοή την επαναστατική πάλη μέχρι τις μητροπόλεις του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας. Οι ιμπεριαλιστές φοβούνται τη δύναμη αυτού του παραδείγματος και κάθε τι που θα μπορούσε να το κάνει γνωστό". Μ' αυτά τα λόγια προλόγιζε ο Φιντέλ Κάστρο την πρώτη έκδοση του "Ημερολογίου της Βολιβίας" του φίλου και συντρόφου του Τσε Γκεβάρα. Κι ίσως κι αυτός να μην υποψιαζόταν ότι αυτά που έγραφε 29 χρόνια πριν θα ήταν πιο επίκαιρα σήμερα απ' ό,τι τότε, δεδομένου ότι ο Τσε συνεχίζει αμείωτα - κι ακόμη περισσότερο τώρα απ' ό,τι στο παρελθόν - να αποτελεί ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για τους επαναστάτες, τους αντιιμπεριαλιστές, τους κομμουνιστές και να προκαλεί τον τρόμο στους εχθρούς των λαών όπου Γης, παρόλο που είναι νεκρός, παρόλο που το επαναστατικό κίνημα έχει γνωρίζει τη μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία του.

Οποιος αμφιβάλλει για την ακρίβεια των παραπάνω συμπερασμάτων, δεν έχει παρά να συλλογιστεί πάνω στα αφιερώματα που έκαναν τα αστικά ΜΜΕ στο μεγάλο επαναστάτη και θα διαπιστώσει του λόγου το αληθές. Χαρακτηριστικά δε είναι όσα εμφανίστηκαν στην τηλεόραση - κρατική και ιδιωτική - το βράδυ της Τετάρτης, αλλά κι όσα δημοσιεύτηκαν στις χτεσινές εφημερίδες. Αν πραγματικά ο Τσε ήταν - ή είναι σήμερα ως σύμβολο - όπως τον παρουσίασαν, δηλαδή νεκρό γράμμα, μια γλυκιά ανάμνηση μόνο, ένας Δον Κιχώτης ή ένας συνεχώς φευγάτος κι απογειωμένος (όπως θέλησε να τον παρουσιάσει μια πρώην κνίτισσα στο "Εθνος"), ένας άγιος που το πνεύμα του συντροφεύει τις μεταφυσικές ανησυχίες των αγράμματων χωρικών της Βολιβίας, ένας τυχοδιώκτης που πραγματοποίησε τον τελευταίο τυχοδιωκτισμό του εκεί στη Λατινική Αμερική, προδομένος από φίλους και συντρόφους (όπως θέλησαν να μας πουν εμμέσως πλην σαφώς τα αφιερώματα στο MEGA και την ΕΤ), αν ο Τσε ήταν και είναι όλα αυτά, προς τι να ασχολείται μαζί του όλος ο παγκόσμιος Τύπος; Προς τι να πετάνε τα χρήματά τους για τηλεοπτικές παραγωγές και ταξίδια στις χώρες της Λατινικής Αμερικής οι καναλάρχες και να μοιράζουν απλόχερα για χάρη του τις σελίδες τους οι ιδιοκτήτες των μεγαλοεφημερίδων, άνθρωποι δηλαδή που δε δίνουν στον άγιο τους νερό και που για τη δραχμή σκοτώνουν;

Είναι φανερό πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια, εκ νέου, επίθεση εναντίον του Τσε, που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει απ' αυτήν που εφαρμόστηκε όταν ο Τσε ήταν ζωντανός, σε μια επιχείρηση ευνουχισμού της επαναστατικής διδασκαλίας και πράξης του, σε μια συντονισμένη προσπάθεια να πειστούν οι καταπιεσμένοι ότι η κοινωνική καταπίεση που υφίστανται είναι η μοίρα τους, ότι οι αγώνες είναι μάταιος κόπος, ότι το σήκωμα του κεφαλιού είναι συμπαθής, αλλά καθόλου αποτελεσματική και σοφή ενέργεια. Κι επειδή το συνεχή ζυγός δεν τον υπομένουν, χρειάζεται κι ένας Τσε άνευρος και αδύναμος, για παρηγοριά, για να μπορεί κανείς να τον βλέπει, να ονειροπολεί και να ξεχνιέται ή να τον χρησιμοποιεί για παράδειγμα προς αποφυγήν, για να μην αναλαμβάνει ποτέ το ρίσκο να παίζει το κεφάλι του κορόνα - γράμματα, διεκδικώντας κάτι καλύτερο στη ζωή του.

Ο αναγνώστης που σε γενικές γραμμές παρακολούθησε τα αφιερώματα του Τύπου και της τηλεόρασης - όλα ή κάποιο μέρος τους - σίγουρα δε θα άφησε απαρατήρητο το γεγονός ότι η νέα "σμίλευση" του προσώπου του Τσε είναι έργο πρώην κομμουνιστών και αριστερών (από τους πολύ επαναστάτες στον καιρό τους) ή για την ακρίβεια έργο που πρώην κομμουνιστές και οι πρώην υπερεπαναστάτες ανέλαβαν να το προωθήσουν στην αγορά. Είναι άραγε τυχαίο κάτι τέτοιο; Ασφαλώς όχι κι αυτό γιατί η επιχείρηση ευνουχισμού της διδασκαλίας του Τσε γίνεται για να έχει τουλάχιστον αρκετή επιτυχία. Είναι πειστικός ο ανανήψας, αυτός που "είδε το φως το αληθινόν". Χώρια που τέτοιοι άνθρωποι δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο, ιδιαίτερα όταν έχουν το κόμπλεξ ότι είναι παρείσακτοι στην "αγία οικογένεια" των αστών, παιδιά "μαζεμένα από το δρόμο". Ετσι δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός που και οι δύο τηλεοπτικοί αστέρες (της ΕΡΤ και του MEGA), ενώ αξιοποίησαν τη σημερινή κατάσταση της Κούβας για να μας πουν πως το όραμα του Τσε δεν υπάρχει και πως δεν έχει μείνει τίποτα που να επιβεβαιώνει την ορθότητα των ιδεών του, αποσιώπησαν την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, τον οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι ΗΠΑ εναντίον της κουβανέζικης επανάστασης από την πρώτη στιγμή που αυτή νίκησε, έναν πόλεμο που εντείνεται συνεχώς και που η λέξη στραγγαλισμός είναι λίγη για να περιγράψει αυτό που συμβαίνει.

Δεν είναι επίσης τυχαίο το γεγονός ότι ανάμεσα στα όσα ειπώθηκαν για τον Τσε, λανσαρίστηκε έντεχνα και η άποψη πως αυτός ο άνθρωπος σπρώχτηκε στο θάνατο, ουσιαστικά προδόθηκε από τους συντρόφους του, από τη Σοβιετική Ενωση, αλλά κι από τον ίδιο τον Φιντέλ Κάστρο. Χαρακτηριστικό είναι δε ότι για την προώθηση αυτής της προβοκατόρικης άποψης αξιοποιήθηκαν κάποιοι δήθεν ιστορικοί, αμφιβόλου αξίας και ιδιότητας.

Δε θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στη συκοφαντία. Θυμίζουμε όμως για όσους δεν το γνωρίζουν πως όταν Τσε εξαφανίστηκε από τη δημόσια ζωή της Κούβας, για να προωθήσει την επαναστατική του δράση σε άλλες γωνιές του πλανήτη, ο ιμπεριαλιστικός Τύπος, κατ' εντολή προφανώς των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, τον εμφάνιζε ως προδότη της κουβανέζικης επανάστασης, άλλοτε ως διαφωνούντα φυγά, κι άλλοτε ως αντικαθεστωτικό, που λόγω των διαφωνιών του με τον Κάστρο έπεσε θύμα εκκαθαρίσεων. Τότε συνέφερε αυτό το παραμύθι. Τώρα συμφέρει περίπου το αντίθετό του.

"Η ήττα μου - έλεγε ο Τσε - δε σημαίνει ότι δεν μπορούσαμε να νικήσουμε. Πολλοί νικήθηκαν προσπαθώντας ν' ανέβουν στις κορυφές του Εβερεστ και τελικά το Εβερεστ έπεσε".

Αυτά τα λόγια του μεγάλου επαναστάτη είναι ίσως η καλύτερη απάντηση στους εχθρούς του και σ' όσους τον απαρνήθηκαν, σε κείνους που θέλανε να του μοιάσουν, αλλά όταν ανένηψαν βρήκαν πιο βολικό να κάνουν εκείνον να τους... μοιάσει, σε όλους όσοι τριάντα χρόνια μετά το θάνατό του ξαναγυρίζουν σ' αυτόν για να τον αποτελειώσουν, να τον καταστήσουν δηλαδή μουσειακό αντικείμενο, άξιο θαυμασμού, αλλά άψυχο και άνευρο, ανίκανο να κινηθεί και να δημιουργήσει.

Το ζητούμενο σε τελευταία ανάλυση ήταν, είναι και θα είναι η "κορυφή του Εβερεστ". Κι αυτό το καταλαβαίνουν καλά οι κυρίαρχες τάξεις αυτού του πλανήτη. Το καταλάβαιναν πάντα και σήμερα το αισθάνονται ακόμη περισσότερο, γιατί γνωρίζουν καλύτερα απ' όσους έχουν υπό τις προσταγές τους ότι η κοινωνική επανάσταση και οι φορείς της, η αντιιμπεριαλιστική - σοσιαλιστική συνείδηση και πάλη δεν είναι προσωπική ιδιοτροπία κάποιων ανθρώπων, αλλά κοινωνικό φαινόμενο που παράγεται και αναπαράγεται συνεχώς από συγκεκριμένες κοινωνικοοικονομικές σχέσεις, από τον ίδιο τον καπιταλισμό. Οι απόπειρες να πέσει το Εβερεστ δε θα σταματήσουν ποτέ έως ότου αυτό συμβεί.

Την ανάγκη να δυναμώσει η διεθνής αλληλεγγύη προς τον αγωνιζόμενο κουβανικό λαό και οι κομμουνιστές να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του διεθνούς αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, επισημαίνει σε μήνυμά της η ΚΕ του ΚΚΕ προς το 5ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας.

Το μήνυμα είναι το εξής:

"Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκ μέρους των μελών και στελεχών του Κόμματός μας απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό προς όλους τους συνέδρους - μέλη και στελέχη του Κομμμουνιστικού Κόμματος Κούβας.

Οι Ελληνες κομμουνιστές παρακολουθούν με ιδιαίτερη προσοχή τις ηρωικές προσπάθειες των Κουβανών κομμουνιστών ενάντια στις ιμπεριαλιστικές βλέψεις των ΗΠΑ, για τη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της χώρας σας και την οικονομική και κοινωνική της ανάπτυξη με σοσιαλιστική κατεύθυνση, που σηματοδότησαν οι θεμελιακές επιλογές του λαού σας στη διάρκεια της θαυμαστής επανάστασής του.

Γνωρίζουμε τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα σας με το παράνομο και εγκληματικό εμπάργκο που επιβάλλει, από πολλά χρόνια ήδη, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και που χειροτέρεψε ακόμη περισσότερο ύστερα από τις ανατροπές που έγιναν στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης.

Στις παρούσες συνθήκες όπου η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα ασκείται απροκάλυπτα, η διεθνής αλληλεγγύη οφείλει να εκδηλωθεί πιο δυνατά. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η συνεργασία μεταξύ των δημοκρατικών αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων όλου του κόσμου, είναι η μόνη ικανή να δυναμώσει την αντίσταση των λαών και να επιτρέψει να περάσουν στην αντεπίθεση.

Σ' αυτή την κατεύθυνση πιστεύουμε ότι οι κομμουνιστές μπορούν και πρέπει να παίξουν έναν ιδιαίτερο ρόλο, συνεισφέροντας στην ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο, συντονίζοντας τις δραστηριότητές τους.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει αμετάκλητα τις προσπάθειές του για την ενδυνάμωση της αλληλεγγύης μεταξύ των δύο λαών μας που αντιμετωπίζουν τον ίδιο εχθρό, τον διεθνή ιμπεριαλισμό με επικεφαλής τις ΗΠΑ.

Δίνοντάς σας αυτή την υπόσχεση, σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις εργασίες του 5ου Συνεδρίου σας, καθώς και στην πραγματοποίηση των αποφάσεών του, για το συμφέρον του κουβανικού λαού, της χώρας σας και του Σοσιαλισμού".