Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν ένας ειδικός - που δεν ανήκει, φυσικά, στην αρμόδια Εξεταστική Επιτροπή - μελετούσε τις συνθήκες ακτοπλοΐας μεταξύ Πάρου και Νάξου, θα κατέληγε πως κάθε λίγο θα 'πρεπε να συμβαίνει μια βλάβη, μια προσάραξη, μια σύγκρουση, κάποιο πλοίο να κοπανάει σ' έναν ντόκο, ενώ τα στοιχεία και οι υπολογισμοί του θα έδειχναν ότι υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες για σοβαρά ναυτικά ατυχήματα έως και ναυάγια.

Σ' αυτήν την έρευνα και μελέτη είναι πεντακάθαροι όλοι οι παράγοντες που πρέπει να λάβει υπόψη του:

Η υποδομή άθλια. Τα λιμάνια από εντελώς επισφαλή έως άκρως επικίνδυνα ή ανύπαρκτα. Από πλευράς ναυσιπλοΐας, η κίνηση είναι μεγάλη. Ο προγραμματισμός δρομολογίων είναι ανύπαρκτος, ενώ οι καιρικές συνθήκες είναι συνήθως κακές.

Αφωτοσήμαντες ξέρες, βράχια, κουρασμένα, γερασμένα καράβια. Για δε τους ναυτικούς, που υποχρεώνονται να ανεβοκατεβαίνουν επί έξι μέρες συνεχώς, η εκτέλεση του δυσκολότερου δρομολογίου της ελληνικής ακτοπλοΐας καταντάει κόλαση.

Η κυβέρνηση, όμως, αντιστρέφει αυτά τα λογικά συμπεράσματα και στέλνει στα χειρότερα λιμάνια και στις δυσκολότερες διαδρομές τα πιο «ξεπατωμένα» βαπόρια, επειδή οι εφοπλιστές αρνούνται να τα συντηρήσουν. Φυσικά, οι διαφημιζόμενες επισκευές των εκατομμυρίων δολαρίων αφορούν κυρίως δαπάνες εσωτερικής διακόσμησης και όχι συντήρηση μηχανών και σκάφους.

Και όταν συμβαίνει το ναυτικό ατύχημα, καταδικάζει με βδελυγμία τον «ανθρώπινο παράγοντα» ως απρόσεχτο και ανεύθυνο, αποσιωπώντας τις απάνθρωπες συνθήκες, κάτω από τις οποίες δουλεύει - συνθήκες για τις οποίες αποκλειστικά υπεύθυνη είναι η ίδια η κυβέρνηση και μόνο.

Αυτή η κυβέρνηση έχει ξεκάθαρα την πολιτική ευθύνη, για το πολύνεκρο ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ EXPRESS», που, ως συνήθως, μόλις σβήσουν τα απόνερα της οργής και αγανάκτησης, καμία Αρχή δε θα αποδώσει ευθύνες στην πλοιοκτήτρια εταιρία.

Εχει ευθύνη και γιατί βρόντηξε το «ΠΗΓΑΣΟΣ» στον Πάτροκλο, το «ΠΟΣΕΙΔΩΝ EXPRESS» στο Κράτζι και γιατί αύριο, μεθαύριο κάποιο άλλο EXPRESS θα προσκρούσει στις Φλέβες ή τον Ταμέλο.

Εχει επίσης την ευθύνη, γιατί σκηνοθετεί «παρωδίες» Κανονισμών, με αποκορύφωμα το φιάσκο του ISM.

Είναι γνωστό ότι με το ISM, π.χ. στην αεροπορία, επιβάλλονται κανονισμοί. Ενας πιλότος που συμπληρώνει κάποιες ώρες πτήσης, πάει σπίτι του για ανάπαυση και το αεροπλάνο του για σέρβις. Ομως, στην ακτοπλοΐα, οι ναυτικοί δουλεύουν ασταμάτητα και δε διαμαρτύρονται, επειδή φοβούνται πως θα βρεθούν χωρίς δουλιά.

Ο ISM λέει πως το δεκάωρο ανάπαυσης δεν ισχύει στην ακτοπλοΐα.

Ειδικότερα για τον πλοίαρχο, δεν πιστοποιείται κανένα δικαίωμα για ξεκούραση και ας ψάχνει ανάπαυση με το σταγονόμετρο για να αντέξει. Το δε υπόλοιπο πλήρωμα το «προστατεύει», επιτρέποντάς του να κοιμάται στα μισάωρα ανάμεσα στα stand by, μετά από έξι ώρες βάρδιας.

Αυτές είναι οι συνθήκες στη γραμμή της Παροναξίας, σε ό,τι αφορά τα υπέργηρα πλοία, τους «κανονισμούς» εργασίας των πληρωμάτων και την ανύπαρκτη πολιτική βούληση της κυβέρνησης για την ασφάλεια επιβατών και ναυτικών στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.

Και επειδή κάποιοι παλιότεροι ναυτεργάτες κατάφεραν από ανάγκη και ρύθμισαν το βιολογικό τους ρολόι σ' αυτούς τους απάνθρωπους ρυθμούς - και βγήκαν στη σύνταξη με κατεστραμμένη την ψυχική και σωματική τους υγεία - ξοδεύοντας τα πολύτιμα αποθέματα του οργανισμού τους - πρώτοι στη δουλιά, πρώτοι στους αγώνες, για να καλυτερέψουν οι συνθήκες σ' ένα από τα πιο ανθυγιεινά επαγγέλματα του πλανήτη - η εκσυγχρονιστική πολιτική της κυβέρνησης διαιωνίζει αυτή την κατάσταση με την τρομοκρατία για υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης με διάρκεια ένα μήνα!!!