ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 10 Γενάρη 2010
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Επιδοτεί την ανεργία και την ελαστική εργασία

Την ίδια στιγμή η σταθερή δουλειά με δικαιώματα αποτελεί κοινωνική ανάγκη σύγχρονη και ρεαλιστική όσο ποτέ

Πάνω από 250 εργαζόμενοι της ΕΛΙΤ κινδυνεύουν να πεταχτούν στο δρόμο τη στιγμή που ο κλάδος της υποδηματοποιίας είναι στρατηγικής σημασίας και μπορεί να αναπτυχθεί. Ομως ο ανταγωνισμός των καπιταλιστών δε λογαριάζει ούτε τους εργαζόμενους, ούτε τις κοινωνικές ανάγκες
Πάνω από 250 εργαζόμενοι της ΕΛΙΤ κινδυνεύουν να πεταχτούν στο δρόμο τη στιγμή που ο κλάδος της υποδηματοποιίας είναι στρατηγικής σημασίας και μπορεί να αναπτυχθεί. Ομως ο ανταγωνισμός των καπιταλιστών δε λογαριάζει ούτε τους εργαζόμενους, ούτε τις κοινωνικές ανάγκες
Τη διαρκώς αυξανόμενη ανεργία και ανέχεια των λαϊκών στρωμάτων αξιοποιεί ως μοχλό πίεσης η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να υλοποιήσει κάθε απαίτηση των μεγαλοεργοδοτών. Ετσι, τη βδομάδα που πέρασε ήρθε ξανά στην επικαιρότητα παλιότερη πρόταση του ΠΑΣΟΚ για επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας στους νέους.

Οπως αναφέρεται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, πρόκειται για ένα «τετραετές πρόγραμμα ένταξης των νέων για πλήρη και 12μηνη απασχόληση, σ' όλες τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Γι' αυτές τις θέσεις εργασίας, οι ασφαλιστικές εισφορές, σε ποσοστό 100% το πρώτο έτος, 75% το δεύτερο έτος, 50% το τρίτο και 25% το τέταρτο έτος, καταβάλλονται από το κράτος και από άλλους πόρους που μπορεί να εξευρεθούν μετά από συμφωνία της ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές οργανώσεις».

Προτείνει, δηλαδή, η κυβέρνηση να απαλλαγούν από τις εργοδοτικές εισφορές στα Ταμεία αυτοί που χρωστούν δισεκατομμύρια ευρώ στα Ταμεία, αυτοί που - και σε συνθήκες κρίσης - μετρούν τεράστια κέρδη και να φορτωθούν το βάρος των ασφαλιστικών εισφορών τα λαϊκά στρώματα μέσω της φορολογίας. Ο εφιάλτης της ανεργίας δίνει στις κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας και στις εργοδοτικές και κυβερνητικές - συνδικαλιστικές ηγεσίες ένα ισχυρό όπλο για να ενισχυθεί παραπέρα το κεφάλαιο στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, να ενταθούν, δηλαδή, τόσο οι ελαστικές μορφές απασχόλησης όσο και τα διάφορα άλλα μέτρα στήριξης των κερδών του κεφαλαίου.

Τα στοιχεία (ΟΑΕΔ, ΕΣΥΕ, Eurostat) μιλούν από μόνα τους: Μέσα σε ένα χρόνο (2008-2009) βρέθηκαν χωρίς δουλειά 92.934 άτομα, ανεβάζοντας τον αριθμό των ανέργων στους 456.803 (η πραγματική ανεργία είναι σχεδόν διπλάσια, αλλά δεν καταγράφεται). Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΓΣΕΕ, μέσα στο 2010 αναμένεται να βγουν στην ανεργία επιπλέον 100.000 εργαζόμενοι. Κι ενώ η ανάγκη για σταθερή δουλειά και η ικανοποίησή της είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, η κυβέρνηση βάζει με τη σειρά της το δικό της λιθαράκι στην προσπάθεια οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να γυρίσουν πίσω στο μεσαίωνα.

ΚΚΕ: Προτάσεις για τη στήριξη των εργαζομένων

Αυτή την πραγματικότητα και την ανάγκη το εργατικό κίνημα να την ανατρέψει, ανέδειξαν - ανάμεσα σε άλλα - και οι δύο προτάσεις νόμου που έχει καταθέσει το ΚΚΕ στη Βουλή. Η μία αφορούσε στα μέτρα για την «ουσιαστική προστασία των ανέργων» και η άλλη σε «ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα στη βάση της αρχής της πλήρους και σταθερής δουλειάς για όλους με δικαιώματα», οι οποίες απορρίφθηκαν.

Τα «κίνητρα» στους εργοδότες δε στοχεύουν στην αντιμετώπιση της ανεργίας, αλλά στην προστασία των καπιταλιστικών κερδών, στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Αυτή η πολιτική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων έχει εφαρμοστεί από όλες τις κυβερνήσεις, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην υπόλοιπη ΕΕ και έχει σαν αποτέλεσμα η ανεργία και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης συνεχώς να αυξάνονται.

Εξάλλου στο όνομα της ανταγωνιστικότητας κλείνουν οι επιχειρήσεις, μεταφέρονται σε άλλες χώρες, προχωρούν σε περικοπές προσωπικού, μαζικές απολύσεις, σε εκ περιτροπής εργασία και σε επέκταση της ελαστικής εργασίας. Ο στόχος πάντα είναι η μείωση του κόστους του εργαζόμενου, ενώ πολλές επιχειρήσεις επιδοτούνται για όλα τα παραπάνω! Είναι ψέμα ότι οι ανάγκες των κεφαλαιοκρατών ταυτίζονται με αυτές των εργαζομένων, ότι αν οι επιχειρήσεις είναι «ανταγωνιστικές», τότε και οι εργαζόμενοι θα έχουν δουλειά με δικαιώματα. Είναι ζήτημα συσχετισμού δύναμης στα πλαίσια της ταξικής πάλης ποιες ανάγκες τελικά θα ικανοποιηθούν και αν το εργατικό λαϊκό κίνημα θα μετρά κατακτήσεις για τη βελτίωση των συνθηκών δουλειάς και διαβίωσης.

Εργασία για όλους: Ρεαλιστική και αναγκαία

Οπως ανέφερε και η αιτιολογική έκθεση της πρότασης νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ για την εξασφάλιση σταθερής εργασίας για όλους, σήμερα, η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων είναι ρεαλιστική και αναγκαία, επειδή υπάρχει η δυνατότητα για την ικανοποίησή τους και ταυτόχρονα επειδή αποτελεί ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας συνολικά. Είναι κοινωνική ανάγκη σήμερα - ανάμεσα σε άλλα - τα αντιπλημμυρικά έργα, η αντισεισμική θωράκιση, η λαϊκή κατοικία, η επέκταση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, η ανέγερση σχολείων, νοσοκομείων κλπ. Εργα αναγκαία και φυσικά εφικτά, σύμφωνα με την τεχνολογική πρόοδο. Εργα που θα «ανοίξουν» χιλιάδες θέσεις πλήρους και σταθερής εργασίας. Αντίστοιχα στα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια είναι ανάγκη και εφικτό - σύμφωνα με το επιστημονικό δυναμικό της χώρας - να εργαστούν με σταθερή και πλήρη εργασία οι απόφοιτοι των σχολών.

Η πρόοδος της τεχνολογίας και της επιστήμης από τη μια και ο τεράστιος συσσωρευμένος πλούτος από την άλλη διευρύνουν τις λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες, ενώ επιτρέπουν οι εργαζόμενοι να δουλεύουν με καλύτερους όρους και να αμείβονται καλύτερα. Σήμερα είναι ρεαλιστική και προς το συμφέρον όλης της κοινωνίας η κατάργηση - για παράδειγμα - της μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ, στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και άλλες επιχειρήσεις του Δημοσίου, η μονιμοποίηση των εργαζομένων, αλλά και η κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπως σημειωνόταν και στη σχετική πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ τον περασμένο Νοέμβρη. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πόσες χιλιάδες πτυχιούχοι πετιούνται στην ανεργία ή υποαπασχολούνται τη στιγμή που οι ανάγκες και η δυνατότητα ικανοποίησής τους διαρκώς αυξάνουν. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 25.000 κενές οργανικές θέσεις νοσηλευτών στα δημόσια νοσοκομεία. Η κάλυψή τους με εργαζόμενους που θα εργάζονται σταθερά και με πλήρη δικαιώματα είναι προς όφελος όλης της κοινωνίας.

Ολα τα παραπάνω δεν υλοποιούνται από τις κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας εξαιτίας της ανταγωνιστικότητας, την ενίσχυση της οποίας και η σημερινή κυβέρνηση παρουσιάζει σαν «φάρμακο» για τους εργαζόμενους. «Η δουλειά είναι υπέρτερο δικαίωμα, πάγια και διαρκής ανάγκη που δεν μπορεί κανείς να την αντιμετωπίσει ως ευκαιρία και ως αντικείμενο διαγωνισμών», σημείωνε μεταξύ άλλων το ΚΚΕ στην αιτιολογική έκθεση της πρότασης νόμου, καλώντας τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν ανυποχώρητα τις πραγματικές ανάγκες, τις δικές τους και της κοινωνίας.

Να «χτυπηθούν» τα κέρδη των εκμεταλλευτών

Για τις κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας ως θύματα δε λογαριάζονται οι εργαζόμενοι, οι χιλιάδες άνεργοι και οι απολυμένοι, αλλά οι εργοδότες και η κερδοφορία τους. Αντί να επιδοτούνται, λοιπόν, και να προστατεύονται οι άνεργοι, που δεν ευθύνονται για τα δεινά του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, επιδοτούνται οι ένοχοι, τα καπιταλιστικά κέρδη. Ετσι, και η πρόταση νόμου του ΚΚΕ το Γενάρη του 2009 για την ουσιαστική προστασία των ανέργων απορρίφθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ γιατί «απαιτεί 2,157 δισ. ευρώ, την ίδια στιγμή που δώσατε στους τραπεζίτες 28 δισ. ευρώ "εν μία νυκτί"», όπως αναφέρθηκε από την εισηγήτρια στη συζήτηση της σχετικής πρότασης νόμου.

Οι άνεργοι είναι τα θύματα του ανελέητου ανταγωνισμού των μονοπωλίων. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται, κάτω από την πίεση που θα ασκεί το εργατικό κίνημα. Οταν ένας εργαζόμενος στα 50 του χρόνια πετιέται από το εργοστάσιο, το γραφείο, το ναυπηγείο κλπ. και έχει συμπληρώσει 4.050 μέρες ασφάλισης δικαιούται πλήρη σύνταξη, κύρια και επικουρική, αν δεν καταφέρει να βρει δουλειά σε 2 χρόνια. Αυτή η πρόταση του ΚΚΕ υπαγορεύεται από την ίδια την πραγματικότητα: Ξαφνικά ένας εργαζόμενος πετιέται εκτός παραγωγής για να γίνει πιο ανταγωνιστικός ένας καπιταλιστής και ο άλλος καπιταλιστής δε θα τον προσλάβει σε αυτή την ηλικία. Επιπλέον, είναι αναγκαίο το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια της ανεργίας οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εκτός και αν ισχυριστεί κανείς ότι σε περίοδο ανεργίας δεν έχει παρατηρηθεί να μην αρρωσταίνουν οι άνεργοι και οι οικογένειές τους...

Επιπλέον, το διάστημα που μένει κανείς άνεργος μπορεί να είναι μακροχρόνιο και κάπως πρέπει να ζήσει ο εργαζόμενος που δε βρίσκει δουλειά ή που απολύεται ή που ...«λήγει η σύμβασή του». Γι' αυτό και το ΚΚΕ απαιτεί το επίδομα ανεργίας να παρέχεται σε όλους χωρίς προϋποθέσεις, να καθορίζεται στο 80% του βασικού μισθού και ως βασικός μισθός θεωρούνται τα 1.400 ευρώ που διεκδικεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, δηλαδή 1.120 ευρώ.


Ελένη ΜΑΪΛΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ