ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Επίθεση καθοδηγούμενη από τον ΣΕΒ

Οι δηλώσεις του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ότι οι μέχρι τώρα ανατροπές στο Ασφαλιστικό δεν είχαν τόλμη και αποφασιστικότητα και ως εκ τούτου οι «"λύσεις" αποδείχτηκαν θνησιγενείς» και ότι απαιτούνται άλλες, «δομικού χαρακτήρα λύσεις», δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, οι ασφαλισμένοι όλων των Ταμείων βρίσκονται αντιμέτωποι με νέα αντιασφαλιστικά σχέδια. Σχέδια πέραν των συγκεκριμένων μέτρων περικοπής των συντάξεων και των εφάπαξ, που θα επιβληθούν στο βωμό της «δημοσιονομικής προσαρμογής».

Απροκάλυπτα ο υπουργός της συγκυβέρνησης και των βιομηχάνων δηλώνει ότι οι αυξήσεις που επιβλήθηκαν στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης φτάνοντας στο 65ο για όλους και στα 40 χρόνια αδιάλειπτης εργασίας για να θεμελιωθεί το δικαίωμα σε ολόκληρη σύνταξη δεν τους φτάνουν. Δεν τους αρκεί ούτε ο νέος υπολογισμός στις συντάξεις που οδηγεί σε ραγδαία μείωση μέχρι και 40%, σε σχέση με το καθεστώς πριν την ψήφιση των νόμων Λοβέρδου - Κουτρουμάνη. Δε χορταίνουν ούτε με τα χαράτσια και τις πάσης φύσεως «ειδικές εισφορές» που επιβλήθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια σε εκατομμύρια συνταξιούχους, δήθεν για τη βιωσιμότητα των Ταμείων.

Τα σχέδια αυτά αποκτούν ακόμα πιο επικίνδυνο βάθος, υπό το φως της επιστολής του ΣΕΒ προς τον Μπαρόζο, με την οποία - μεταξύ άλλων - οι βιομήχανοι αξιώνουν την αντικατάσταση του σημερινού Ασφαλιστικού των «καθορισμένων παροχών» με ένα άλλο, των «καθορισμένων εισφορών». Τι κρύβεται, όμως, πίσω από αυτή την αντικατάσταση του συστήματος; Κρύβεται η αξίωση του ΣΕΒ να μην υπάρχει καμιά εγγύηση για το ύψος της σύνταξης. Ο ασφαλισμένος εργαζόμενος, ελεύθερος επαγγελματίας, επιστήμονας ή αγρότης θα πληρώνει «καθορισμένες εισφορές» επί του μισθού ή του εισοδήματός του, αλλά δε θα έχει την παραμικρή εγγύηση για το ύψος της σύνταξης που θα πάρει. Αυτό σημαίνει ο όρος να μην υπάρχει καθορισμένη παροχή. Στην πραγματικότητα, τα νέα σχέδια έρχονται να συμπληρώσουν και να κάνουν ακόμα πιο επαχθείς τους αντιασφαλιστικούς νόμους του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης Παπαδήμου. Δεν τους αναιρούν, αλλά οδηγούν τη «λογική» αυτών των νόμων μέχρι τα φυσιολογικά τους άκρα.

Το νέο μοντέλο άλλωστε ήδη νομοθετήθηκε για το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), στο οποίο θα υπαχθούν τα πέντε μεγαλύτερα επικουρικά ταμεία. Εκεί ρητά ορίζεται ότι στο νέο Ταμείο οι ασφαλισμένοι γνωρίζουν μόνο τι θα πληρώνουν, δεν ξέρουν όμως το ύψος της σύνταξης που θα πάρουν μετά το τέλος του εργάσιμου βίου τους. Αυτό, όπως περιγράφεται στο νόμο, είναι ακαθόριστο, αφού σύμφωνα με τους νομοθέτες εξαρτάται από τα δημογραφικά δεδομένα, το ατομικό ποσό συσσώρευσης εισφορών με επιτόκιο που θα καθορίζεται ανάλογα με τη μεταβολή του μισθού των εργαζομένων, το επιτόκιο προεξόφλησης αλλά και από το αν η σύνταξη μεταβιβάζεται ή όχι. Τώρα, το μοντέλο αυτό θέλουν να το επεκτείνουν και στις κύριες συντάξεις και μάλιστα γρήγορα, πριν οι εργαζόμενοι καταλάβουν τι έγινε στην πραγματικότητα με το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης.

Το σίγουρο είναι ότι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι βρίσκονται αντιμέτωποι με νέα αντιασφαλιστική καταιγίδα, που καθοδηγείται από τον ΣΕΒ. Η προώθηση ενός τέτοιου μοντέλου και στις κύριες συντάξεις βαθαίνει και ολοκληρώνει την επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, οδηγεί στον οριστικό ενταφιασμό της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης που είχε απομείνει. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να επιτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη.

Το αδιέξοδο και η υποκρισία

Το αδιέξοδο με τους παιδικούς σταθμούς και τις εργατικές λαϊκές οικογένειες είναι τραγικό. Εχει σημασία να δούμε μία ακόμα πλευρά της υπόθεσης που εντείνει ακριβώς αυτή την κατάσταση. Για τη χρονιά 2012 - 2013 οι δήμοι που έχουν καταθέσει πρόταση ένταξης στο πρόγραμμα της Ελληνικής Εταιρείας Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Ανάπτυξης (ΕΕΤΑΑ) είναι πολλαπλάσιοι από κάθε άλλη χρονιά. Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια για να κερδίσουν κάποιες οικογένειες μια θέση, οι γονείς δεν καταβάλλουν τροφεία επειδή χρηματοδοτείται από πόρους του ΕΣΠΑ, ενώ δεν υπάρχει ο περιορισμός των προσλήψεων όπως ισχύει στους δήμους. Ετσι, φέτος, έχουν υποβληθεί 96.000 αιτήσεις για συμμετοχή στο πρόγραμμα . Ομως, ο προϋπολογισμός του προγράμματος είναι συνολικά 125 εκατ. ευρώ που αντιστοιχεί στην εξυπηρέτηση περίπου 43.000 παιδιών. Ετσι, αναμένεται να απορροφηθεί το 55% των αιτήσεων που έχουν υποβληθεί και συνεπώς η πλειοψηφία των παιδιών θα μείνει εκτός παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών.

Οι δήμοι εμφανίζονται να κόπτονται για το πρόβλημα. Και εκεί βρίσκεται μια μεγάλη υποκρισία. Κι αυτό γιατί στο συγκεκριμένο πρόγραμμα υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια που παίρνονται υπόψη για να εγκριθούν αιτήσεις (εισοδηματικά, μονογονεϊκές οικογένειες, ΑμΕΑ κ.ά.) και κατά συνέπεια, οι ίδιοι οι δήμοι αποκλείουν εκ των προτέρων με την ένταξή τους στο πρόγραμμα μεγάλο αριθμό παιδιών! Δηλαδή, ακόμα κι αν υπήρχε η χρηματοδότηση που λέει η Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδος, έτσι κι αλλιώς χιλιάδες παιδιά θα έμεναν έξω από τους παιδικούς σταθμούς αφού θα αποκλείονταν εξαιτίας των κριτηρίων που βάζει η ΕΕΤΑΑ.

Δίχως «όρια» η αντιλαϊκή επίθεση

Γρηγοριάδης Κώστας

«Πραγματικά είναι λίγα τα 330 (ευρώ), είναι λίγο το βασικό. Είναι όμως πολύ χειρότερο το να μην έχεις τίποτα, να μην έχεις προοπτική». Αυτή ήταν η απάντηση που έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου, όταν ρωτήθηκε (στον ΑΝΤ1) για το ενδεχόμενο να μειωθεί κατά 30 ευρώ το μήνα η κατώτατη σύνταξη του ΟΓΑ και από τα 360 ευρώ που είναι σήμερα να πάει στα 330 ευρώ. Και τίποτα άλλο να μη γνώριζε κάποιος για το νέο πακέτο των μέτρων, η παραπάνω απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου επιβεβαιώνει περίτρανα ότι τα μέτρα αυτά θα είναι πολύ πιο άγρια και βάρβαρα από αυτά που παρουσιάζουν με τις «διαρροές» τους για να προετοιμάσουν το έδαφος και θα πλήξουν και τα πλέον εξαθλιωμένα λαϊκά στρώματα, που οι κυβερνητικοί εταίροι ορκίζονταν ότι δεν πρόκειται να «αγγίξουν». Η επαναφορά του επαίσχυντου τρομοκρατικού διλήμματος «σύνταξη φιλοδώρημα ή καθόλου σύνταξη» από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, καταδεικνύει ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να πάρει όσα μέτρα απαιτούνται και όσο βάρβαρα και αν είναι, προκειμένου να διασωθούν η πλουτοκρατία και το καπιταλιστικό σύστημα. Μόνο έκπληξη λοιπόν δεν προκαλεί ότι η κυβέρνηση «ανοίγει» ξανά το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό... Η υπερεκμετάλλευση της εργατικής τάξης με το τσάκισμα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων αποτελούν αστείρευτη πηγή για την άντληση υπεραξίας και άρα κερδοφορίας για τα μονοπώλια. Είναι μονόδρομος λοιπόν η κλιμάκωση του ταξικού πολέμου της πλουτοκρατίας κατά της εργατικής τάξης και του λαού. Από την άλλη ο λαός πρέπει να απαλλαγεί από την ψευδαίσθηση ότι τα βάρβαρα μέτρα είναι προσωρινά και θα ισχύουν μόνο για την περίοδο της κρίσης.

Ο «λογαριασμός» και τα παραμύθια

«Οφέλη άνω των 300 εκατ. ευρώ, σε βάθος χρόνου, μέσω συνεργειών θα δημιουργηθούν από τη συγχώνευση της Τράπεζας Πειραιώς με το υγιές τμήμα της Αγροτικής Τράπεζας. Παράλληλα, η Τράπεζα Πειραιώς ενισχύει τις καταθέσεις της με 14,3 δισ. ευρώ, ενώ προσθέτει στο χαρτοφυλάκιο δανείων εξυπηρετούμενα (και κατά συνέπεια καλής ποιότητας) δάνεια ύψους 10,6 δισ. ευρώ. Η Τράπεζα Πειραιώς - με ενεργητικό 75 δισ. ευρώ, καταθέσεις 35 δισ. και δάνεια 47 δισ. ευρώ - αναρριχάται στη δεύτερη θέση της εγχώριας αγοράς». Σκόπιμα «συγκρατημένη» και σίγουρα λειψή η εικόνα που δίνει η χτεσινή «Καθημερινή» για τα πολλαπλά οφέλη που θα έχουν οι νέοι ιδιοκτήτες από την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ. Είναι προφανές ότι επιδιώκεται να συσκοτιστούν τα «κίνητρα» και τα πραγματικά «θύματα» της προαποφασισμένης και προμελετημένης αυτής εγκληματικής πράξης. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα έχει «τρελά» και κυρίως εγγυημένα κέρδη. Αυτό που αποκρύβεται επιμελώς από τους κυβερνώντες προκειμένου να δικαιολογήσουν το νέο πλιάτσικο είναι ποιοι πληρώνουν τη ζημιά και το λογαριασμό. Σε πρώτο πλάνο είναι φυσικά οι εργαζόμενοι στην τράπεζα, γιατί ιδιωτικοποίηση σημαίνει απολύσεις και νέες χειρότερες εργασιακές σχέσεις, ό,τι και να λένε τώρα οι κυβερνώντες, ενώ χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες και συνεταιριστικές οργανώσεις κινδυνεύουν να χάσουν άμεσα τις υποθηκευμένες περιουσίες τους. Δεν έχει μικρότερη σημασία, αντίθετα, ότι με την ιδιωτικοποίηση διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς αγροτικών εκτάσεων και παραγωγικών μονάδων, ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, παραπέρα συγκέντρωση της αγροτικής γης στα χέρια μεγαλοεπιχειρηματιών. Πρόκειται για άκρως αρνητική εξέλιξη που αφορά το σύνολο του λαού, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πιστέψει τα παραμύθια της κυβερνητικής προπαγάνδας, αλλά να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική.