ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 1 Ιούλη 2012
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΞΕΝΟΔΟΧΟΫΠΑΛΛΗΛΟΙ
Πίσω από την πολυτέλεια κρύβεται η άγρια εκμετάλλευση

Οι αγώνες του κλάδου συκοφαντούνται ως «πλήγμα στον τουρισμό» για να κρυφτούν εκείνοι που από τη μια τσακίζουν τα δικαιώματα των ξενοδοχοϋπαλλήλων και από την άλλη έχουν καταντήσει πανάκριβο ακόμα και ένα μπάνιο στην παραλία...

Σε συνθήκες άγριας εντατικοποίησης δουλεύουν οι ξενοδοχοϋπάλληλοι (φωτ. από παλιότερη κινητοποίηση στην Κέρκυρα)
Σε συνθήκες άγριας εντατικοποίησης δουλεύουν οι ξενοδοχοϋπάλληλοι (φωτ. από παλιότερη κινητοποίηση στην Κέρκυρα)
Καθώς βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση και οξύνεται ο ανταγωνισμός για την κυριαρχία στον κλάδο του Τουρισμού, οι μεγαλοξενοδόχοι και άλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες του χώρου εξαπολύουν μια λυσσαλέα επίθεση στα δικαιώματα των ξενοδοχοϋπαλλήλων, διεκδικώντας όσο το δυνατόν ευνοϊκότερες συνθήκες για την επενδυτική τους δραστηριότητα: Με απλά λόγια, τσακίζουν μισθούς, ΣΣΕ και άλλες κατακτήσεις των εργαζομένων για να προστατεύσουν την κερδοφορία και την «ανταγωνιστικότητά» τους. Γι' αυτό και η απεργιακή κινητοποίηση στην οποία προχώρησαν οι εργαζόμενοι του κλάδου την περασμένη Τετάρτη, για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας χωρίς μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων, δέχτηκε τη συκοφαντική επίθεση των μεγαλοεργοδοτών, αλλά και των αστικών ΜΜΕ που έτρεξαν να κάνουν λόγο για «πλήγμα στον τουρισμό»...

Οι ληστρικοί όροι εκμετάλλευσης των εργαζομένων αποτυπώνονται με χαρακτηριστικό τρόπο από τις συνθήκες μέσα στις οποίες δουλεύουν οι ξενοδοχοϋπάλληλοι σε νησιά και άλλες περιοχές που προβάλλονται ως «παραδεισένιοι» προορισμοί. Πίσω από τις εντυπωσιακές φωτογραφίες των μεγάλων συγκροτημάτων κρύβονται χιλιάδες εργαζόμενοι που συμπληρώνουν 10 και 12 και 14 ώρες εξοντωτικής εργασίας.

35 καμαριέρες για ...1.600 κλίνες!

Απτό παράδειγμα των συνθηκών γαλέρας, που θέλουν να διαμορφώσουν στους χώρους δουλειάς ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι και μεγαλοεργοδοσία, αποτελεί η ληστρική επιχειρησιακή σύμβαση που ζητά να επιβάλει μια από τις ναυαρχίδες στον τουριστικό κλάδο, ο όμιλος της «AQUIS». Στις ξενοδοχειακές μονάδες της Κέρκυρας επιδιώκει μανιασμένα, με κάθε μέσο και τρόπο, βάζοντας λυτούς και δεμένους, χρησιμοποιώντας μια το καρότο και μια το μαστίγιο, να αποσπάσει τη συγκατάθεση των εργαζομένων στη μείωση των αποδοχών κατά 15%, στην καταβολή του μισθού όχι την 1η, αλλά στις 20 του μήνα που συνιστά κλιμάκωση της επίθεσης, βάθεμα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων για τα επιχειρηματικά κέρδη.

Οι 270 περίπου εργαζόμενοι των 3 ξενοδοχειακών μονάδων της «AQUIS» στην Κέρκυρα γνωρίζουν από πρώτο χέρι την πίεση για να βγει η δουλειά, τη σωματική και ψυχολογική κόπωση, τα σπασμένα νεύρα, τον καθημερινό πόλεμο που δέχονται για να πάρουν κάποια ψίχουλα, την ίδια ώρα που με τον ιδρώτα και το μόχθο τους ποτίζουν τα κέρδη της «AQUIS». Η εντατικοποίηση είναι στην πρώτη γραμμή. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ξενοδοχείο «SANDI» για 1.600 κλίνες υπάρχουν μόλις 35 καμαριέρες. Μέχρι και τον Αύγουστο που υπάρχει 100% πληρότητα αναλογούν στην κάθε καμαριέρα ημερησίως 45 κλίνες που πρέπει να καθαρίσει μέσα σε 8 ώρες χωρίς να υπολογίζονται οι υπόλοιποι κοινόχρηστοι χώροι, κάτι που όπως είναι επόμενο είναι αδύνατο να γίνει, με αποτέλεσμα να δουλεύουν αρκετές μέρες πέραν του ωραρίου χωρίς φυσικά να καταβάλλονται οι υπερωρίες. Παρόμοια είναι η κατάσταση στους σερβιτόρους που τρέχουν και δεν φτάνουν για να εξυπηρετήσουν ενώ δουλεύουν με σπαστά ωράρια.

Πολύπλευρη τρομοκρατία

Παράλληλα με αυτά κυριαρχεί και η απλήρωτη εργασία αφού οφείλονται οι μισθοί Μάη και Ιούνη, αλλά και μεροκάματα για τις προεργασίες του ανοίγματος των ξενοδοχείων, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους που τρέχουν, πόσο μάλλον που στα ξενοδοχεία δουλεύουν και ανδρόγυνα τα οποία προσπαθούν να ζήσουν την οικογένειά τους από τους 6 μήνες που δουλεύουν όλο το χρόνο...

Ο επιχειρηματικός όμιλος της «AQUIS», στη γνωστή πεπατημένη των μεγαλοεργοδοτών και του κεφαλαίου, «κλαίγεται» ότι δεν τα βγάζει πέρα την ίδια ώρα που δηλώνει σχεδόν πληρότητα στις ξενοδοχειακές μονάδες της Κέρκυρας, συγκεντρώνει τα τουριστικά πακέτα με κατώτερη τιμή 18 ευρώ το άτομο, συγκεντρώνει και μαζεύει χρήμα από την απλήρωτη εργασία, τις υπερωρίες, την εντατικοποίηση της δουλειάς. Πριμοδοτείται με ζεστό κρατικό χρήμα μέσα από προγράμματα του ΟΑΕΔ που τον απαλλάσσουν από εργοδοτικές εισφορές, ενισχύεται με φτηνό εργατικό δυναμικό από άλλες ανατολικές χώρες μέσα από ευρωπαϊκά προγράμματα μαθησιακής εμπειρίας που αποτελούν άγριο πεδίο εκμετάλλευσης αλλοδαπών εργατών.

Οι «δυσκολίες» που προβάλλονται από τους επιχειρηματικούς ομίλους, στο φόντο της όξυνσης του καπιταλιστικού ανταγωνισμού και της κρίσης που βαθαίνει, αφορούν την προσπάθειά τους να ανακάμψουν την κερδοφορία τους. Αυτό επιδιώκει και ζητά και ο επιχειρηματικός όμιλος της «AQUIS». Γι' αυτό θέλει να γονατίσει τους ξενοδοχοϋπάλληλους που αγωνίζονται μαζί με το ταξικό τους σωματείο και το ΠΑΜΕ ενάντια στη μείωση των μισθών και των δικαιωμάτων τους. Γι' αυτό η διοίκηση και τα στελέχη της προχώρησαν σε μπαράζ αντεργατικών εκβιασμών και μεθοδεύσεων όπως απειλές με κλείσιμο των ξενοδοχείων και απολύσεις, ξεμονάχιασμα εργαζομένων σε ομάδες για να ασκήσει πίεση που οδήγησε μέχρι και στη λιποθυμία εργαζόμενης, δημοψήφισμα μέσα από το οποίο ζητούσε από τους εργαζόμενους να δηλώσουν αν είναι με το σωματείο ή με την επιχείρηση, προσφυγή στον εισαγγελέα, επιστολή στον Τύπο που συκοφαντούν τη διοίκηση του ταξικού σωματείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων, τον πρόεδρό του και το ΠΑΜΕ κ.ά.

Αθλιες πρακτικές για να επιβάλει τις αντεργατικές της αξιώσεις, που αποδεικνύει ακριβώς πόσο την πιέζει το ότι δυσκολεύεται να βάλει τους εργαζόμενους στο χέρι, που αντιστέκονται, που υπερασπίζονται το ψωμί των παιδιών τους, το δίκιο της τάξης τους. Καταδεικνύεται επίσης ότι η χλιδή της βιτρίνας δεν μπορεί να κρύψει την άγρια εκμετάλλευση που βιώνουν συνολικά οι εργαζόμενοι στον τουρισμό.

Τους χρωστούν μισθούς ακόμα και από πέρσι...

Τραγική είναι η κατάσταση και στην Κρήτη. Η εντατικοποίηση, η απλήρωτη εργασία, τα σπαστά ωράρια και η τρομοκρατία επικρατούν σε όλα τα ξενοδοχεία. Ακόμα και η δωρεάν μεταφορά των εργαζομένων με πούλμαν από και προς την εργασία τους σε αρκετές περιπτώσεις πλέον δεν ισχύει και έτσι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι να επιβαρύνονται με επιπλέον έξοδα. Ο κύριος όγκος των εργαζομένων προσλήφθηκε τέλη Μάη και Ιούνη, με αποτέλεσμα αρκετοί να κινδυνεύουν να μη συμπληρώσουν τα απαιτούμενα ένσημα για να πάρουν το επίδομα ανεργίας.

Στα περισσότερα ξενοδοχεία ένα μεγάλο ποσοστό του προσωπικού έχει προληφθεί κατόπιν ατομικής συμφωνίας με επιπλέον περικοπές. Το μεγαλύτερο ποσοστό όσων εργάζονταν χρόνια στα ξενοδοχεία και είχαν κάποια δικαιώματα έχει αντικατασταθεί με νέους κάτω των 25 και ένα άλλο ποσοστό μεγαλύτερο από τις προηγούμενες χρονιές είναι πρακτικάριοι από όλη την Ελλάδα και ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι από την Ευρώπη με μισθούς πείνας και κάτω πολλές φορές από τα προβλεπόμενα ή ακόμα και ανασφάλιστοι.

Στο Νομό Ηρακλείου, σύμφωνα με τα στοιχεία των ίδιων των ξενοδόχων, υπήρξε αύξηση των κερδών τους τόσο πέρσι όσο και φέτος, ενώ εδώ και πολύ καιρό η πληρότητα στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες του νομού αγγίζει το 100%. Την ίδια ώρα η συντριπτική πλειοψηφία των ξενοδόχων έχουν προχωρήσει σε μειώσεις μισθών.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι η εταιρεία «Αlderman» (Αγγελόπουλος) έχει κάνει μείωση στο μισθό όλου του προσωπικού της τάξεως του 15%, ενώ ταυτόχρονα χρωστάει επιδόματα και άδειες από την περσινή σεζόν. Οφείλει δεδουλευμένα στους εργαζόμενους ακόμα και από τον Απρίλη, ενώ έχει προαναγγείλει ότι θα πληρώνει τους εργαζόμενους με προκαταβολές 20% και 30%. Μάλιστα, η εταιρεία έχει απαγορεύσει στους εργαζόμενους να μιλάνε με συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ ακόμα και έξω από την πύλη αφού δεν επιτρέπεται η είσοδος και η συζήτηση με τους εργαζόμενους.

Η εταιρεία «Αqua's», η οποία και αυτή χρωστάει επιδόματα και δώρα από την περσινή σεζόν, συγκέντρωσε τους εργαζόμενους των ξενοδοχείων της εταιρείας και τους έβαλε να υπογράψουν μείωση 15%, με την απειλή ότι αν δεν το κάνουν θα αναγκαστεί να κλείσει κάποιο ξενοδοχείο.

Ολα τα παραπάνω γίνονται σύμφωνα με τις ευλογίες της Ενωσης Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ν. Ηρακλείου, η οποία έχει στείλει φαξ στους ξενοδόχους να κάνουν μειώσεις μέχρι 10% και να περιμένουν την υπογραφή της σύμβασης για να κάνουν και την υπόλοιπη...


Σ. Ζ. - Λ. Π.


ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Απλησίαστο «δικαίωμα» για τη λαϊκή οικογένεια

Καθώς έχει ήδη ξεκινήσει η περίοδος των καλοκαιρινών αδειών, αναδεικνύεται περίτρανα ότι το λαϊκό δικαίωμα στην αναψυχή μετατρέπεται σε ... άπιαστο όνειρο για τις λαϊκές οικογένειες, τα ζευγάρια, τους νέους. Ο τουρισμός, η αναψυχή, η ξεκούραση μετατρέπονται από δικαίωμα σε πολυτέλεια, καθώς έστω και λίγες μέρες διακοπών απαιτούν ένα τεράστιο χρηματικό κεφάλαιο που όλο και λιγότεροι - ελάχιστοι πλέον - μπορούν να διαθέσουν.

Την ώρα που η πραγματική ανεργία έχει ξεπεράσει το 1,5 εκατομμύριο, οι μισθοί δέχονται συντριπτικό χτύπημα, το κατώτερο μεροκάματο βρίσκεται πλέον στα 21,99 ευρώ (καθαρά) και στα 19,17 ευρώ (κάτω των 25 ετών), η φορολογία έχει εκτιναχθεί στα ύψη και οι εργαζόμενοι βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για την Παιδεία, την Υγεία και την Πρόνοια, καθίσταται προφανές ότι οι διακοπές αποτελούν ... σπατάλη για την εργατική και λαϊκή οικογένεια. Ο κατώτατος μισθός διαμορφώνεται στα 492 (καθαρά) για όσους είναι πάνω από 25 ετών και 429 ευρώ για όσους είναι μικρότεροι.

Την ίδια στιγμή, οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου παρεμβαίνουν πολύμορφα ζητώντας νέα προνόμια (επιδοτήσεις κ.τ.λ.) όχι γιατί θέλουν να προστατεύσουν το δικαίωμα του λαού στην αναψυχή και τις διακοπές, αλλά για να συνεχίσουν να το ακριβοπουλάνε ως εμπόρευμα. Σ' αυτό το πλαίσιο συκοφαντούν με κάθε τρόπο τους αγώνες των εργαζομένων του κλάδου, ισχυριζόμενοι ότι οι κινητοποιήσεις τους είναι που κλείνουν τις επιχειρήσεις. Αυτό το ψέμα επιστράτευσαν και την περασμένη Τετάρτη, με αφορμή την πανελλαδική απεργία που έκαναν οι εργαζόμενοι διεκδικώντας ΣΣΕ χωρίς μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων...

Το δικαίωμα του λαού στις διακοπές δέχεται επίθεση: Πρώτον, απ' την άγρια αντιλαϊκή, ληστρική πολιτική που λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα, δυσκολεύοντας την ικανοποίηση βασικών αναγκών της λαϊκής οικογένειας. Και δεύτερον, απ' την ίδια την επιχειρηματική δράση στον τουρισμό που καθιστά ακόμη και ένα μπάνιο στην παραλία ως αφόρητο έξοδο για μια οικογένεια. Η συκοφάντηση των εργαζομένων του κλάδου και των αγώνων τους γίνεται από εκείνους που τσακίζουν το λαϊκό δικαίωμα στις διακοπές. Να γιατί η πάλη των εργαζομένων στον κλάδο για εργασία με πλήρη δικαιώματα συνδέεται άρρηκτα με το δικαίωμα κάθε λαϊκής οικογένειας στον τουρισμό, στην υπεράσπιση του οποίου πρέπει να μπουν μπροστά οι εργαζόμενοι του χώρου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ