ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 1 Απρίλη 2023 - Κυριακή 2 Απρίλη 2023
Σελ. /40
Η πείρα από την πανδημία άλλος ένας λόγος για πιο ισχυρό ΚΚΕ!

Ο «Ριζοσπάστης» συζητά με τον υποψήφιο βουλευτή Α' Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ Ηλία Κονδύλη, αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Υγείας του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ

-- Πριν από λίγες μέρες δημοσιεύθηκε η έρευνα του Κέντρου Ερευνας και Εκπαίδευσης στη Δημόσια Υγεία, την Πολιτική Υγείας και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΚΕΠΥ) σχετικά με την «εξέλιξη του υγειονομικού προσωπικού στα νοσοκομεία του ΕΣΥ πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας». Ποια είναι τα σημαντικότερα ευρήματα και συμπεράσματα της έρευνας;

-- Το πρώτο βασικό συμπέρασμα της έκθεσης είναι ότι στην Ελλάδα ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει ενιαίο, αξιόπιστο και καθολικό σύστημα καταγραφής του ανθρώπινου δυναμικού το οποίο εργάζεται στον κλάδο της Υγείας. Ο ιδιωτικός τομέας Υγείας ήταν και παραμένει ένα «μαύρο κουτί», με ελάχιστα διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με την απασχόληση σε αυτόν.

Αλλά ακόμη και στον δημόσιο τομέα, διαχρονική και αξιόπιστη καταγραφή των εργαζομένων στα νοσοκομεία και τις εξωνοσοκομειακές δομές του ΕΣΥ δεν υφίσταται. Αντιθέτως υπάρχουν πολλαπλά συστήματα καταγραφής με σημαντικές αποκλίσεις των στοιχείων μεταξύ των όποιων βάσεων δεδομένων.

Η απροθυμία και «ανημποριά» του αστικού κράτους να καταγράψει και να μετρήσει με αξιόπιστο τρόπο κρίσιμα κοινωνικά ή υγειονομικά μεγέθη δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε αποσπασματικό γεγονός. Ακόμη και σήμερα, για παράδειγμα, δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό COVID-19 θανάτων ανά εθνικότητα, επάγγελμα ή κοινωνικοοικονομική θέση. Ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο ρυθμός εμβολιασμού και η εμβολιαστική κάλυψη έναντι της COVID-19 ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων, όπως είναι οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι εργάτες γης.

Ολα τα παραπάνω είναι συμπτώματα ενός κράτους το οποίο γίνεται «φιλικό», «επιτελικό» και «ψηφιοποιημένο» όταν καλείται να υπηρετήσει τα συμφέροντα των λίγων - βλέπε, για παράδειγμα, ψηφιοποίηση των πλειστηριασμών - και εχθρικό, απόμακρο και υπανάπτυκτο όταν καλείται να υπηρετήσει τις ανάγκες των πολλών.

Με βάση λοιπόν τα διαθέσιμα στοιχεία, τα οποία κρίνονται για την ακρίβειά τους, τα νοσοκομεία του ΕΣΥ κατά τη διάρκεια της πανδημίας (2019 - '22) ενισχύθηκαν με 7.200 περίπου εργαζόμενους, το 95,5% των οποίων αφορούσε επικουρικό προσωπικό με μονοετείς συμβάσεις εργασίας.

Με άλλα λόγια, την περίοδο της πανδημίας, κατά την οποία η χώρα ήρθε αντιμέτωπη με τη σημαντικότερη υγειονομική κρίση του τελευταίου αιώνα, την περίοδο όπου τα νοσοκομεία του ΕΣΥ κλήθηκαν να διαχειριστούν κατ' αποκλειστικότητα τη νοσηρότητα τη σχετιζόμενη με την πανδημία, την περίοδο της «δημοσιονομικής χαλάρωσης» και των επεκτατικών πολιτικών, τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας ενισχύθηκαν σε μόνιμο προσωπικό κατά 321 εργαζόμενες/ους!

Η μελέτη του ΚΕΠΥ υπολογίζει ότι το 2022 το προσωπικό των νοσοκομείων του ΕΣΥ ήταν κατά 8.600 εργαζόμενους λιγότερο σε σχέση με τα προ οικονομικής κρίσης επίπεδα του 2009 και κατά 14.500 εργαζόμενους λιγότερο βάσει του αναμενόμενου αριθμού του αν είχαν διατηρηθεί ακόμη και οι ισχνοί ρυθμοί αύξησής του τη δεκαετία προ οικονομικής κρίσης.

-- Στη χώρα μας οι άνεργοι νοσηλευτές υπολογίζονται σε περισσότερους από 20.000 και οι γιατροί σε 4.000, αλλά στα νοσοκομεία παραμένουν χιλιάδες κενά, ακόμα και με τα απαρχαιωμένα οργανογράμματα, ενώ πολλοί φεύγουν στο εξωτερικό. Πού οφείλεται αυτή η αντίφαση, όπως και το γεγονός ότι υπάρχει σήμερα σύγχρονη τεχνολογία για την πρόληψη και τη θεραπεία πολλών ασθενειών, από τις οποίες όμως ο λαός παραμένει απροστάτευτος;

-- Ενδεικτικά σημειώστε ότι για να αναταχθούν τα νοσοκομεία του ΕΣΥ ακόμη και στα υποστελεχωμένα επίπεδα της προ οικονομικής κρίσης περιόδου, θα απαιτούνταν σήμερα η άμεση πρόσληψη 15.000 υγειονομικών - πέραν των προσλήψεων σε αντικατάσταση των τρεχουσών αποχωρήσεων λόγω συνταξιοδότησης ή άλλων λόγων - και η μονιμοποίηση των 11.000 επικουρικών οι οποίοι εργάζονται σήμερα στα νοσοκομεία του ΕΣΥ.

Η αντίφαση αυτή των χιλιάδων κενών θέσεων στα νοσοκομεία του αποκαλούμενου δημόσιου συστήματος Υγείας και των χιλιάδων άνεργων υγειονομικών είναι και αυτό σύμπτωμα ενός κράτους το οποίο παραμένει αδιάφορο στην ικανοποίηση των εκρηκτικών υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού, συντηρώντας ταυτόχρονα τον εφεδρικό στρατό των ανέργων για τη συμπίεση μισθών και δικαιωμάτων των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Οσο για τον προκλητικό ισχυρισμό περί ανυπαρξίας ικανού δημοσιονομικού χώρου για τη χρηματοδοτική στήριξη προσλήψεων στα δημόσια νοσοκομεία, ενδεικτικά και μόνο σημειώστε ότι σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της ICAP, οι ελληνικές παραγωγικές - εξαγωγικές φαρμακοβιομηχανίες το 2020, εν μέσω πανδημίας και οικονομικής ύφεσης, σημείωσαν κέρδη προ φόρου 227 εκατ. ευρώ, χρήματα που αντιστοιχούν στην πρόσληψη άνω των 10.000 εργαζομένων στα νοσοκομεία του ΕΣΥ.

Αντιστοίχως οι ελληνικές εισαγωγικές φαρμακοβιομηχανίες - οι γνωστές πολυεθνικές εταιρείες στον κλάδο του Φαρμάκου - σημείωσαν το 2020 κέρδη προ φόρου 231 εκατ. ευρώ, χρήματα που αντιστοιχούν στην πλήρη επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο σύνολο των 84.000 υγειονομικών που εργάζονται σήμερα στα νοσοκομεία του ΕΣΥ.

-- Με την ιδιότητά σας ως αναπληρωτή καθηγητή, πώς βλέπετε τις εξελίξεις στα πανεπιστήμια; Πού οδηγούν και πού στοχεύουν οι μεταρρυθμίσεις όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση;

-- Την τελευταία τετραετία στον χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης συντελέστηκαν σημαντικές αναδιαρθρώσεις, οι οποίες έρχονται να ολοκληρώσουν την πολυετή και από διαδοχικές κυβερνήσεις σταδιακή μετατροπή των δημόσιων πανεπιστημίων σε εταιρικές επιχειρήσεις.

Ο νέος νόμος - πλαίσιο, για παράδειγμα, που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2022, ενισχύει και επιταχύνει τη λειτουργία των - ήδη από την εποχή της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ - μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών με δίδακτρα, ξενόγλωσσων προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών με δίδακτρα, προγραμμάτων διά βίου εκπαίδευσης και θερινών σχολείων με δίδακτρα, τη δημιουργία επώνυμων ακαδημαϊκών εδρών με απευθείας χρηματοδότηση από τις επιχειρήσεις, την εκπόνηση βιομηχανικών διδακτορικών κατά παραγγελία των επιχειρήσεων και την εμπορική εκμετάλλευση όλων των ερευνητικών προϊόντων και υποδομών των δημόσιων πανεπιστημίων, από τις αίθουσες διδασκαλίας και τον εργαστηριακό τους εξοπλισμό έως τις κρίσιμες κοινωνικές υποδομές τους, όπως είναι τα πανεπιστημιακά δάση, αγροκτήματα, φοιτητικές εστίες και λέσχες κ.ο.κ.

Οι παραπάνω «εστίες επιχειρηματικότητας» αλλοιώνουν καθημερινά τον ακαδημαϊκό χαρακτήρα των πανεπιστημίων, υπονομεύοντας συνεχώς την κοινωνική τους αποστολή, συρρικνώνοντας το κοινωνικό τους έργο.

Τα δε φαινόμενα αντιδημοκρατικής διολίσθησης και αστυνομοκρατίας που βίωσε και βιώνει όλη η πανεπιστημιακή κοινότητα - εργαζόμενες/νοι και φοιτήτριες/τές - τα τελευταία χρόνια δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εισαγωγή και χρήση των αναγκαίων εργαλείων για την ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου - επιχείρηση, στο οποίο ακαδημαϊκές ελευθερίες και συνδικαλιστική δράση είναι έννοιες και πρακτικές ασύμβατες για την εξόρμησή του στον κόσμο του επιχειρείν.

-- Ελπιδοφόροι αγώνες στην Υγεία την περίοδο της πανδημίας, αλλά και στην Εκπαίδευση, από φοιτητές και καθηγητές... Τι θα λέγατε μπροστά στις εκλογές σε όλους αυτούς που βρέθηκαν στον δρόμο;

-- Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια στην Εκπαίδευση αναπτύχθηκαν σημαντικοί αγώνες, με πρωτοφανή μαζικότητα και σε αρκετές περιπτώσεις νικηφόρα έκβαση, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα την ακύρωση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, το πάγωμα της απόσπασης της εκπαιδευτικής - διδακτικής επάρκειας από τα πτυχία των αποκαλούμενων καθηγητικών σχολών, την απονομιμοποίηση των φοιτητικών συμβουλίων και την ακύρωση στην πράξη της απόπειρας της κυβέρνησης να διαλύσει τους φοιτητικούς συλλόγους και τον φοιτητικό συνδικαλισμό στα πανεπιστήμια. Σε όλους αυτούς τους αγώνες πρωτοστάτησαν οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές μέσα από τα σωματεία και τους συλλόγους εργαζομένων και φοιτητών στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Αξίζει επίσης κανείς να αναλογιστεί ποια θα ήταν σήμερα η κατάσταση στη χώρα αναφορικά με τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, αν το ΚΚΕ και τα ταξικά σωματεία κατά τη διάρκεια της πανδημίας στο αντιεπιστημονικό δίλημμα «δημοκρατία ή προάσπιση της δημόσιας υγείας» δεν είχαν απαντήσει με τις lege artis κινητοποιήσεις τους την Πρωτομαγιά και τον Νοέμβρη του 2020, αποδεικνύοντας στην πράξη, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, ότι η προάσπιση της δημόσιας υγείας δεν προϋποθέτει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες στον γύψο, αλλά αντιθέτως προϋποθέτει δημοκρατία, λαϊκή ενδυνάμωση και συμμετοχή.

Αξίζει ομοίως να αναλογιστεί κανείς πόσες ζωές ασθενών με COVID-19 θα είχαν σωθεί και πόσο ανικανοποίητες ανάγκες υγείας όλων των υπόλοιπων χρόνιων πασχόντων - των οποίων η φροντίδα παραμελήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημικής κρίσης - θα είχαν ικανοποιηθεί, αν είχε υλοποιηθεί η πρόταση του ΚΚΕ και των ταξικών σωματείων στην Υγεία για άμεση επίταξη του ιδιωτικού νοσοκομειακού τομέα, των 14.000 δηλαδή ιδιωτικών νοσοκομειακών κλινών στην Ελλάδα (1 στις 3 στο σύνολο της χώρας) οι οποίες απείχαν από τη μάχη έναντι της πανδημίας συνεχίζοντας το «business as usual».

Αξίζει, τέλος, να αναρωτηθεί κανείς πόσο πιο γρήγορος και αποτελεσματικός θα ήταν ο παγκόσμιος έλεγχος της πανδημίας, με το ανάλογο όφελος σε ανθρώπινες ζωές, αν τα ιδιοκτησιακά πνευματικά δικαιώματα (οι αποκαλούμενες πατέντες) των εμβολίων και φαρμάκων έναντι της COVID-19, αυτή η «ιερή αγελάδα» των πολυεθνικών του Φαρμάκου και των αστικών πολιτικών δυνάμεων που τις υπηρετούν, είχαν καταργηθεί, όπως είχε προτείνει το ΚΚΕ, διευκολύνοντας τη μαζική παραγωγή εμβολίων, τη γρήγορη διάχυσή τους σε όλο τον κόσμο και την αποτροπή του φαύλου κύκλου των μεταλλάξεων στις υπό ανάπτυξη χώρες.

Οι επερχόμενες εκλογές είναι κρίσιμες μεταξύ άλλων και για το μέλλον της δημόσιας Υγείας και Εκπαίδευσης στη χώρα μας. Ψήφος λοιπόν στο ΚΚΕ, για ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση την επομένη των εκλογών. Ψήφος στο ΚΚΕ για ενδυνάμωση της ελπίδας και της προοπτικής για έναν κόσμο όπου η ασφάλεια και οι ανάγκες των πολλών δεν θα γίνονται θυσία στον βωμό της κερδοφορίας των λίγων.

Εκδηλώσεις της ΚΝΕ στη Θεσσαλία

Εκδηλώσεις στις πόλεις της Θεσσαλίας πραγματοποιεί η ΚΝΕ το Σάββατο 1η Απρίλη και συγκεκριμένα:

  • Στη Λάρισα, στις 18.00 στο Εργατικό Κέντρο, για τους μαθητικούς αγώνες. Θα μιλήσει ο Δαμιανός Μπαλασούλης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας του Τομεακού Συμβουλίου Λάρισας της Οργάνωσης.
  • Στην Καρδίτσα, επίσης στις 18.00, στα γραφεία της ΚΟ του ΚΚΕ. Θα μιλήσει ο Λαυρέντης Κουρελάς, Γραμματέας του ΤΣ Καρδίτσας.
  • Στα Τρίκαλα, στο καφέ «Σουίτα». Θα μιλήσει ο Γιώργος Καϊκής, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής του Κόμματος.
Για τα μεγάλα προβλήματα στις δομές ΑμεΑ του Πειραιά

Την Δευτέρα 3 Απρίλη στις 6.30 μ.μ., η Τομεακή Οργάνωση Πειραιά του ΚΚΕ και οι Κομματικές Ομάδες ΑμεΑ και γονέων - κηδεμόνων ΑμεΑ πραγματοποιούν εκδήλωση στην αίθουσα της ΠΕΜΕΝ (Μπουμπουλίνας 21, 1ος όροφος). Θα μιλήσει η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής και εκ νέου υποψήφια του Κόμματος στη Β' Πειραιά, και θα παρουσιάσει τη σχετική Ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ. Παρεμβάσεις θα γίνουν από την Δήμητρα Σταματέλλου, γιατρό, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΟΕΝΓΕ και υποψήφια βουλευτή του ΚΚΕ στην Α' Πειραιά, και τον Χάρη Χουρδάκη, επικεφαλής της ΣΕΑΑΝ και υποψήφιο βουλευτή του ΚΚΕ στην Α' Αθήνας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ