ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 1 Μάρτη 2011
Σελ. /40
Μόνη έγνοια η λαϊκή αντεπίθεση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης γύρω από τις αποφάσεις της «κρίσιμης» Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 25 του μήνα μόνο παγερά αδιάφορους πρέπει να αφήνουν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι «παίζεται» κάτι που τους αφορά και πολύ περισσότερο ότι αυτό θα εξαρτηθεί από τα παζάρια της κυβέρνησης. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Αυτό που είναι σίγουρο και είναι ομόφωνη απόφαση των κυβερνήσεων των 27 κρατών - μελών είναι η κλιμάκωση του πολέμου κατά των λαών με αιχμή το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας», ώστε να συμπιέζεται διαρκώς προς τα κάτω η εργατική δύναμη για χάρη της αειφόρου κερδοφορίας των ευρωμονοπωλίων. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, δηλαδή, ότι οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής θα αποτελέσουν το εφαλτήριο για να συνεχιστεί η επίθεση στους μισθούς και τις συντάξεις, οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και το Ασφαλιστικό, οι διαρκείς φοροεπιδρομές στα λαϊκά νοικοκυριά, οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις κ.ο.κ. Ηδη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει σπεύσει να δηλώσει ότι συνυπογράφει το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» που προτείνουν οι κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας και έχει ξεκαθαρίσει ότι θα συνεχίσει με ένταση την υλοποίηση των «διαρθρωτικών αλλαγών»... Το μόνο που ζητά από τους ξένους συμμάχους είναι κάποιες διευκολύνσεις στην αποπληρωμή του χρέους, εννοείται με το αζημίωτο. Το ομολόγησε ανοικτά πρόσφατα ο πρωθυπουργός, λέγοντας ότι η κυβέρνηση «το μόνο που θέλει είναι να κερδίσει χρόνο για να προχωρήσει τις αλλαγές»... Η μόνη έγνοια λοιπόν του λαού είναι πώς θα οργανώσει την πάλη του για να αντεπιτεθεί και να ανατρέψει την εξουσία του κεφαλαίου.

«Χρεοκοπημένα» σενάρια

Το «μεγάλο κόλπο» που θα επιτρέψει να επιτευχθεί συνεργασία μεταξύ των αστικών κομμάτων γύρω από μια πολεμική κυβέρνηση και μάλιστα δίχως να γίνουν πρόωρες εκλογές, παρουσίασε η κυριακάτικη «Καθημερινή», προλειαίνοντας προφανώς το έδαφος για να ευδοκιμήσουν τα σενάρια που μελετώνται στους κόλπους της πλουτοκρατίας για τα επόμενα βήματα. Ποιο είναι λοιπόν το κόλπο; Η δημιουργία ενός σοκ (και δέους) εξαιτίας του οποίου η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα εμφανιστεί ως υποχρεωτική επιλογή προκειμένου να περάσουν τα νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, στα οποία, όπως αναφέρει η εφημερίδα, «θα συμπεριλαμβάνονται ακόμη και η απόλυση χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο». Τα επιτελεία της πλουτοκρατίας έχουν μελετήσει και τον τρόπο που θα γίνει το σοκ: είναι η απειλή να μην καταβληθεί η επόμενη δόση του δανείου από την τρόικα! Ιδού πώς το παρουσιάζει στο κύριο άρθρο της: «Αν συνεχίσουμε στην τωρινή μας ρότα, είναι βέβαιο ότι οι δανειστές μας δεν θα δώσουν την επόμενη δόση και θα απαιτήσουν πιο σκληρούς όρους. Ισως τότε σοβαρευθούμε, προσγειωθούμε απότομα στην πραγματικότητα και πετύχουμε μια μεγάλη εθνική συνεννόηση των αστικών μας κομμάτων για το τι πρέπει να γίνει από εκεί και πέρα. Μερικές φορές χρειάζεται ένα σοκ για να... ξυπνήσει η χώρα και η πολιτική της ηγεσία!». Πρόκειται βέβαια για παραλλαγή της απειλής της χρεοκοπίας που είχε χρησιμοποιηθεί για να τρομοκρατήσει το λαό ώστε να αποδεχθεί τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου. Αυτή είναι όμως και η αδυναμία της. Γιατί πλέον ο λαός γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο αυτός πτώχευσε...Αυτή τη φορά το σοκ θα είναι για την πλουτοκρατία.

Ατυπη συμπολίτευση

Πλάτη ακόμα και ...στο συντονισμό του κυβερνητικού σχήματος βάζει η ηγεσία της ΝΔ, καθώς ανησυχεί, τόσο η ίδια όσο και γενικότερα η πλουτοκρατία, για την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα στην προώθηση των αντιδραστικών «διαρθρωτικών αλλαγών». Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ επέκρινε χτες την κυβέρνηση για την εικόνα που παρουσιάζει καθώς όπως είπε «αυτή δεν είναι κυβέρνηση, είναι σκορποχώρι». Αφορμή αποτέλεσαν οι δήθεν διαφορετικές θέσεις που έχουν εκφράσει κυβερνητικά στελέχη γύρω από το ζήτημα της συνταγματικής δέσμευσης για μείωση του χρέους μέσω των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, όπως άλλωστε προτείνει ο γαλλογερμανικός άξονας. Αυτό που στα αλήθεια ενοχλεί την ηγεσία της ΝΔ δεν είναι βέβαια η ουσία της πρότασης, δεν έχει πρόβλημα μ' αυτήν, αλλά με την εικόνα ...αλαλούμ, που όπως είπε ο εκπρόσωπος παρουσιάζει η κυβέρνηση, καθώς πιστεύουν ότι αυτός είναι ένας παράγοντας που καθυστερεί και δυσκολεύει την υλοποίηση της συγκεκριμένης αντιδραστικής πρότασης. Αγωνιά λοιπόν για το συντονισμό της κυβέρνησης ακριβώς γιατί θέλει να προχωρήσουν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, που η ίδια στηρίζει στην πράξη και όπως μπορεί. Η ειρωνεία είναι ότι αυτές τις εποικοδομητικές επισημάνσεις και προτάσεις θέλει να πουλάει ως την τελευταία λέξη της «αντιπολίτευσης». Μάλλον το ρόλο της ως άτυπου συνεταίρου στο συνασπισμό εξουσίας της αστικής τάξης αποκαλύπτει.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ανησυχούν

Πυκνώνουν οι φωνές, που, για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, αναλαμβάνουν να δημοσιοποιήσουν τις ανησυχίες της σε ό,τι αφορά την ικανότητα του αστικού πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί με επάρκεια την καπιταλιστική κρίση προς όφελός της. Προπαγανδιστές του κεφαλαίου, που υπερασπίζονται με νύχια και δόντια την αντιλαϊκή στρατηγική του μνημονίου, κάτω από την πίεση της κλιμακούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας, εκφράζουν αμφιβολίες για το κατά πόσον το υπάρχον πολιτικό προσωπικό μπορεί να διαχειριστεί με αποτελεσματικότητα τις αντιδράσεις που πυροδοτεί η κυρίαρχη πολιτική, με δεδομένη την ένταση της επίθεσης το επόμενο διάστημα.

Αναγορεύουν τη στρατηγική του μνημονίου σε μονόδρομο και, ταυτόχρονα, ισχυρίζονται ότι τα άλλα κόμματα, πλην του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, δεν έχουν προτάσεις και πολιτική πρόταση διεξόδου από την κρίση. Τσουβαλιάζουν σκόπιμα το ΚΚΕ με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, για να κρύψουν ότι είναι το μόνο κόμμα που διαθέτει ρεαλιστική πρόταση διεξόδου προς το συμφέρον του λαού, ριζικά αντίθετη με αυτήν που υπερασπίζονται όλα τα άλλα κόμματα και η πλουτοκρατία, γι' αυτό και επικίνδυνη για την εξουσία τους. Στόχος τους είναι να καλλιεργήσουν τη μοιρολατρία, την απογοήτευση και την ηττοπάθεια στους εργαζόμενους και το λαό. Καλούν την κυβέρνηση να ισχυροποιήσει τις προϋποθέσεις για βάθεμα της συνεργασίας των αστικών κομμάτων, μέχρι το επίπεδο της διακυβέρνησης, για να προχωρήσουν οι αντιλαϊκές ανατροπές που έχει ανάγκη η πλουτοκρατία.

Κινδυνολογούν με το χρέος και απειλούν ότι η κυβέρνηση δε θα πληρώσει συντάξεις και μισθούς, αν δεν πάρει τις επόμενες δόσεις του δανείου από την τρόικα. Ξέρουν καλά ότι ούτε ένα ευρώ από τα δάνεια δεν πάει σε μισθούς και συντάξεις. Ολα πάνε για την αποπληρωμή του χρέους, για την εξυπηρέτηση, δηλαδή, της πλουτοκρατίας. Η λαϊκή οικογένεια αντιλαμβάνεται πλέον πιο καθαρά ότι η κυρίαρχη πολιτική και τα κόμματά της είναι υπεύθυνα για την επιδείνωση των όρων με τους οποίους ζει και κερδίζει το ψωμί της. Το αστικό πολιτικό σύστημα αναγνωρίζει τη φθορά του και τους κινδύνους που αυτή δημιουργεί για τη σταθερότητα της εξουσίας τους. Την ίδια ώρα, όμως, δεν μπορεί να κάνει πίσω από τη στρατηγική που έχει χαράξει για να ξεκολλήσει την ντόπια πλουτοκρατία και το ευρωενωσιακό κεφάλαιο από την καπιταλιστική κρίση.

Η ανησυχία τους αντανακλά το φόβο για τη δύναμη του λαού, που βήμα το βήμα επανέρχεται στο προσκήνιο και προκαλεί ισχυρούς κραδασμούς στο αστικό πολιτικό σύστημα. Ξέρουν ότι η ρωγμή σήμερα μπορεί αύριο, κάτω από την επίδραση του ΚΚΕ και του ταξικού εργατικού κινήματος, να γίνει ρήγμα που θα τους γκρεμίσει. Αυτό προσπαθούν να προλάβουν. Στον πυρήνα κάθε εναλλακτικής λύσης που προβάλλουν, βρίσκονται τα μονοπώλια και η εξουσία τους. Αυτά υπηρετούν και αυτά θέλουν να θωρακίσουν. Το πραγματικό συμφέρον του λαού βρίσκεται απέναντί τους. Στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ, στο δυνάμωμα της οργανωμένης συλλογικής ανυπακοής. Στην ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου και των κομμάτων του, στον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με λαϊκή εξουσία και οικονομία.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ