Απόπειρα αποδοχής του status quo συνιστά το σχέδιο της κυβέρνησης του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, που ανακοινώθηκε στις 28 Γενάρη στον Λευκό Οίκο με τη συμμετοχή του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Με το πρόσχημα του «ρεαλισμού» των τετελεσμένων επί του κατεχόμενου παλαιστινιακού εδάφους, που προκάλεσαν ο πόλεμος του 1967 και οι αναρίθμητοι εβραϊκοί εποικισμοί στη Δυτική Οχθη, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δημοσιοποίησε το περιβόητο «όραμα» για μία δήθεν «συμφωνία του αιώνα», με τετραετές πάγωμα νέων εποικισμών και ανάλογη περίοδο «άμεσης» ισραηλινο-παλαιστινιακής διαπραγμάτευσης. Ωστόσο, τίποτε δεν φαίνεται πιο μακριά από την αλήθεια, καθώς το όραμα των ΗΠΑ εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ περί «Μεγάλης Μέσης Ανατολής» που παρουσιάστηκε το 2003, εξελίχθηκε με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ίδιας χρονιάς σε Ιράκ, τις ενδοαστικές ανακατατάξεις που επέφεραν το 2011 η λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη» και η εισβολή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Λιβύη...

Σε κάθε περίπτωση, το δήθεν «όραμα ειρήνης» της αμερικανικής κυβέρνησης συμβάλλει σε ένα ισχυρότερο και μεγαλύτερο Ισραήλ, το οποίο θα έχει εξασφαλίσει να θωρακίσει την κατοχή υπό το πέπλο διμερούς ή πολυμερούς «συμφωνίας» με το πιστόλι στον κρόταφο.

Το «σχέδιο» αυτό εντάσσεται στη συνολική προσπάθεια των ΗΠΑ να «κλείσουν» ζητήματα που είναι ανοιχτά στην περιοχή (Ελληνοτουρκικά, Κυπριακό, Παλαιστινιακό κ.ά.) με τρόπο που να υπηρετούνται τα συμφέροντα των ΗΠΑ στον κλιμακούμενο ανταγωνισμό τους με Ρωσία, Κίνα και Ιράκ. Στην προκειμένη περίπτωση η «λύση» κατοχυρώνει και ενισχύει τη θέση του Ισραήλ, βασικού πυλώνα των ΗΠΑ στην περιοχή.

Οι Παλαιστίνιοι επιχειρείται να συναινέσουν στην αποδοχή της κατοχής και να προσποιηθούν πως θα αποκτήσουν «κράτος» με πρωτεύουσα στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ, καθώς η ίδια η πόλη προορίζεται για «αδιαίρετη πρωτεύουσα του Κράτους του Ισραήλ». Στην πραγματικότητα, αυτό που καλούνται να αποδεχθούν είναι ένα κρατίδιο που θα απαρτίζεται από κατακερματισμένα εδάφη, τα οποία θα περικλείονται από εβραϊκούς εποικισμούς και θα επικοινωνούν μεταξύ τους με δίκτυα νέων γεφυρών, τούνελ, υπέργειων και υπόγειων οδικών κόμβων. Ακόμη και έτσι, το κατά τ' άλλα «ανεξάρτητο» παλαιστινιακό «κράτος» δεν σχεδιάζεται να έχει κρατική υπόσταση ούτε στο ελάχιστο. Προτείνεται ένας περιορισμένος έλεγχος σε Λωρίδα της Γάζας, σε ορισμένα τμήματα της Δυτικής Οχθης και αραιοκατοικημένες, άγονες περιοχές του Ισραήλ, που υποτίθεται πως θα καταχωρηθούν μετά από παζάρι. Μέσα από ένα περίπλοκο δίκτυο νέων οδικών αξόνων (την κατασκευή των οποίων θα αναλάβουν κυρίως ισραηλινά μονοπώλια) θα επιχειρηθεί η απρόσκοπτη σύνδεση της Λωρίδας της Γάζας και ορισμένων εδαφών της Δυτικής Οχθης.

Κάπως έτσι πάνε «περίπατο» πάνω από το 30% της Δυτικής Οχθης και περιοχές κατά μήκος της βόρειας Νεκράς Θάλασσας που θα προσαρτηθούν από το Ισραήλ χάριν «ασφαλείας», όχι άμεσα, όπως φάνηκε να επιδιώκει η υπηρεσιακή κυβέρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, αλλά μετά τις (τρίτες κατά σειρά) πρόωρες γενικές εκλογές στις 2 Μάρτη, έπειτα από διαπραγμάτευση ομάδων Αμερικανών και Ισραηλινών «εμπειρογνωμόνων». Η «πατέντα» καθυστέρησης της προσάρτησης και άλλων παλαιστινιακών εδαφών γίνεται για το «θεαθήναι», μια επίφαση «διαπραγμάτευσης» για την ίδρυση δήθεν παλαιστινιακού «κράτους»...

Το «όραμα» της κυβέρνησης Τραμπ, που καταγράφεται λεπτομερώς σε ένα κείμενο 181 σελίδων, προβλέπει παλαιστινιακό «κρατίδιο» με πρωτεύουσα που θα φέρει το όνομα «Αλ Κουντς» (Ιερουσαλήμ στα Αραβικά). Οχι βεβαίως στην Ανατολική Ιερουσαλήμ (και στα σύνορα του 1967, όπως αναφέρουν όλες οι αποφάσεις του ΟΗΕ) αλλά στα περίχωρα της «ιερής πόλης».

Η (κατά τ' άλλα) «ανεξάρτητη» Παλαιστίνη δεν θα έχει στρατό, δεν θα έχει δικά της λιμάνια και αεροδρόμια (τουλάχιστον για μία 5ετία) αλλά μόνο πρόσβαση σε εκείνα του Ισραήλ (Χάιφα, Ασντόντ) και Ιορδανία (Ακαμπα). Την προστασία «των συνόρων» θα αναλάβει εξολοκλήρου το Ισραήλ για να μη διακυβευτεί η δική του ασφάλεια. Οι Παλαιστίνιοι θα μπορούν να έχουν ουσιαστικά μόνο αστυνομικές δυνάμεις και μία ειδική αντιτρομοκρατική δύναμη, που ακόμη και έτσι θα πρέπει να συνεργάζεται στενά και πλήρως με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, αφού την εκπαιδεύσουν...

Το δέλεαρ για τη δήθεν «ευημερία» είναι τα περίπου 50 δισ. δολάρια από ΗΠΑ, Ισραήλ και κυρίως πλούσιες μοναρχίες του Περσικού Κόλπου, τη μερίδα του λέοντος των οποίων θα καρπωθούν γιγαντιαία και μικρότερα μονοπώλια.

Στο πλαίσιο «επενδύσεων» προβλέπεται δημιουργία «ζώνης ελεύθερου εμπορίου» στην Ιορδανία, όπου οι Παλαιστίνιοι θα εργάζονται για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς δικαιώματα, όπως γίνεται ήδη σε ανάλογες περιπτώσεις «ειδικών οικονομικών ζωνών» και «βιομηχανικών πάρκων».

Αλλα δύο μεγάλα ζητήματα που περνούν σχεδόν στα «ψιλά» του σχεδίου Τραμπ είναι το Προσφυγικό και το ζήτημα των πολλών χιλιάδων πολιτικών κρατουμένων. Το πρώτο είναι καταδικασμένο εκ προοιμίου: Δεν προβλέπεται επιστροφή των εκατομμυρίων Παλαιστίνιων προσφύγων και των οικογενειών τους αλλά «μελλοντική λύση»... «εκτός Ισραήλ»! Ενθαρρύνονται επίσης η απορρόφηση Παλαιστίνιων προσφύγων από τις χώρες που τους φιλοξενούν επί δεκαετίες (π.χ. Ιορδανία), ή η μετεγκατάσταση 50.000 Παλαιστινίων σε χώρες του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης εφόσον αυτές το επιλέξουν σε μία 10ετία...

Οσον αφορά τους πολιτικούς κρατουμένους, θα υπάρχουν εξαιρέσεις καθώς στα κελιά της φυλακής καλούνται να παραμείνουν όσοι καταδικάστηκαν για φόνο, απόπειρα, συνωμοσία φόνου κατά των κατοχικών δυνάμεων, μολονότι αυτό συνιστά δικαίωμα κατά το Διεθνές Δίκαιο... Κατά τα λοιπά, σταδιακά, προβλέπεται να απελευθερωθούν (με αυτή τη σειρά) γυναίκες, ανήλικοι, ασθενείς, άνδρες άνω των 50 ετών κ.ά.

Το «όραμα» των ΗΠΑ απορρίφθηκε από την Παλαιστινιακή Αρχή. Ο Πρόεδρος Μαχμούτ Αμπάς ξεκίνησε άμεσα περιοδεία σε Κάιρο, όπου συνεδριάζει αυτό το Σαββατοκύριακο εκτάκτως ο Αραβικός Σύνδεσμος, πιθανώς στην έδρα της Αφρικανικής Ενωσης, Αντίς Αμπέμπα, και σε περίπου δύο βδομάδες στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη για να ενημερώσει δεκάδες χώρες - μέλη για τα παλαιστινιακά αιτήματα. Η παρουσίαση του σχεδίου Τραμπ δεν αποκλείει, σε αυτήν τη φάση, την ενδοπαλαιστινιακή συνεννόηση μεταξύ της «Φατάχ» του Προέδρου Αμπάς, της «Χαμάς» και της «Ισλαμικής Τζιχάντ» εάν καρποφορήσει η έκτακτη συνάντηση παλαιστινιακών οργανώσεων στη Γάζα. Σε Γάζα και Δυτική Οχθη πραγματοποιήθηκαν από νωρίς το πρωί της Παρασκευής λαϊκές διαμαρτυρίες. Από τη βίαιη αντίδραση των ισραηλινών κατοχικών δυνάμεων τραυματίστηκαν τουλάχιστον 14 νεαροί Παλαιστίνιοι στα σύνορα της Γάζας με το Ισραήλ, άλλοι 7 τραυματίστηκαν σε διαδηλώσεις στη Βηθλεέμ, μεταξύ τους και ένα 14χρονος χτυπημένος από σφαίρα καουτσούκ στο κεφάλι) και τουλάχιστον 10 άλλοι κοντά στο τέμενος Αλ Ακσα της Ιερουσαλήμ.

Από την άλλη, οι διεθνείς αντιδράσεις ήταν προσεκτικά υποκριτικές, αν όχι επιφυλακτικές... Από τις αραβικές χώρες, μόνο ο Λίβανος καταδίκασε απερίφραστα το αμερικανικό σχέδιο. Αντίθετα, η Αίγυπτος το υποστήριξε ανεπιφύλακτα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εκτίμησαν «τις συνεχιζόμενες αμερικανικές προσπάθειες», το Μπαχρέιν στηρίζει «κάθε προσπάθεια για δίκαιη και συνολική λύση», ευχαριστώντας τις ΗΠΑ «για το σχέδιο», ενώ η Σαουδική Αραβία υποστήριξε «όλες τις προσπάθειες για την επίτευξη μιας συνολικής λύσης του παλαιστινιακού προβλήματος». Το Κατάρ, αν και στενός σύμμαχος της Τουρκίας, χαιρέτισε το σχέδιο και όλες τις προσπάθειες για «βιώσιμη ειρήνη στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη». Η Τουρκία, αντίθετα, που επιδιώκει ρόλο «προστάτη» των Παλαιστινίων με σκοπό να προωθήσει τα γεωπολιτικά συμφέροντά της στην περιοχή, το απέρριψε ως απαράδεκτο, όπως και το Ιράν...

Επιπλέον, η Ρωσία ανακοίνωσε πως θα το μελετήσει, αλλά κάλεσε τους «Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς εταίρους» και τους «άλλους εταίρους στην περιοχή και διεθνώς για να βρεθεί βιώσιμη λύση». Η Κίνα ανακοίνωσε ότι μελετά το σχέδιο, μολονότι σημείωσε πως θα πρέπει να αναζητηθεί λύση δύο κρατών στη βάση των σχετικών αποφάσεων του ΟΗΕ. Επίσης, ο επικεφαλής της ΕΕ για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική, Ζ. Μπορέλ, χαρακτήρισε το σχέδιο «ευκαιρία για την επανέναρξη των επειγόντως απαιτούμενων διαπραγματευτικών προσπαθειών προς μια βιώσιμη λύση».

Σε ανακοίνωσή του την Τετάρτη το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωνε:

«Το ΚΚΕ καταγγέλλει στον ελληνικό λαό ότι το αμερικανικό σχέδιο για το Παλαιστινιακό, που ψευδεπίγραφα προβάλλεται ως "συμφωνία του αιώνα", όχι μόνο δεν κατοχυρώνει ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, αλλά διαιωνίζει και θωρακίζει την ισραηλινή κατοχή.

Το σχέδιο προβλέπει:

-- Την παραχώρηση της Ιερουσαλήμ στο κράτος του Ισραήλ ως "αδιαίρετη ισραηλινή πρωτεύουσα".

-- Προσάρτηση της Κοιλάδας του Ιορδάνη, που είναι η καρδιά του 30% της Δυτικής Οχθης, και περιοχών που βρίσκονται βόρεια της Νεκράς Θάλασσας, στο ισραηλινό κράτος.

-- Διατήρηση των ισραηλινών εποικισμών και των χιλιάδων εποίκων, που είναι δυνάμεις κατοχής στα παλαιστινιακά εδάφη.

Πρόκειται για πολύ επικίνδυνη εξέλιξη, μέρος του γενικότερου ιμπεριαλιστικού σχεδίου που προωθούν οι ΗΠΑ, για απαράδεκτες διευθετήσεις στην περιοχή κατά των λαών.

Τώρα να δυναμώσει η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό.

-- Για τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

-- Κατάργηση των εποικισμών και αποχώρηση των εποίκων, επιστροφή των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους.

-- Απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων από τις ισραηλινές φυλακές.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις - σήμερα της ΝΔ, πριν του ΣΥΡΙΖΑ - έχουν μερίδιο ευθύνης για την αναβάθμιση της στρατηγικής συνεργασίας με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, αλλά και επειδή δεν έχουν προχωρήσει στην αναγκαία αναγνώριση του ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, παρά την ομόφωνη απόφαση της ελληνικής Βουλής».

Τη σταθερή αλληλεγγύη του ΚΚΕ στον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού επανέλαβε ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας, και κατά τη συνάντησή του με τον Παλαιστίνιο πρέσβη, Μαρουάν Τουμπάσι, στον Περισσό.

Παρέμβαση έκανε και η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ανάμεσα σε άλλα: «Δεδομένου ότι δεκάδες Κοινοβούλια έχουν αναγνωρίσει ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος και ότι το σχέδιο των ΗΠΑ συνιστά προκλητική επιχείρηση νομιμοποίησης της ισραηλινής πολιτικής των εποικισμών, του επεκτατισμού και της κατοχής παλαιστινιακών εδαφών, πώς τοποθετείται ο ύπατος εκπρόσωπος Ζ. Μπορέλ για το σχέδιο αυτό, που υπονομεύει τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων και τα αιτήματά τους για τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του '67 με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ;».