Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προωθεί για πρώτη φορά την πλήρη νομιμοποίηση της ατομικής χρήσης, κατοχής και προμήθειας ναρκωτικών ουσιών. Βεβαίως, λέει ότι αυτή η νομιμοποίηση γίνεται αν αφορά ιδιωτικό χώρο. Τα κριτήρια είναι σχετικά αν κάποιος είναι δημόσιος ή ιδιωτικός χώρος. Εδώ θα γίνονται ολόκληρες συγκεντρώσεις όπου θα γίνεται χρήση και διακίνηση ναρκωτικών και δε θα μπορεί κανείς να κάνει τίποτα, θα είναι νομιμοποιημένο στο όνομα ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο. Προωθεί την ουσιαστική νομιμοποίηση - και λέμε ουσιαστική γιατί τυπικά προβλέπεται ως αδίκημα όμως οι προβλεπόμενες ποινές είναι μηδαμινές - της καλλιέργειας κάνναβης και της χρήσης ναρκωτικών ακόμη και σε δημόσιο χώρο, σε δημόσια θέα.

Προωθεί επικίνδυνες διατάξεις σε σχέση με τη διακίνηση ναρκωτικών. Προβλέπεται παραδείγματος χάρη ότι η διακίνηση ναρκωτικών - σημειωτέον όχι από εξαρτημένους, από βαποράκια που εκεί θα δικαιολογούνταν μια διαφορετική αντιμετώπιση - ή το "κέρασμα", όταν δηλαδή δίνεις ναρκωτικά σε κάποιον όχι με σκοπό το κέρδος, έχουν προνομιακή μεταχείριση. Πρόκειται για εξαιρετικά επικίνδυνες διατάξεις, όχι μόνο γιατί καλλιεργούν και προβάλλουν τη ναρκωκουλτούρα, αλλά και γιατί κάτω από προϋποθέσεις αντικειμενικά διευκολύνουν τα κυκλώματα εμπορίας. Π.χ. μπορεί να γίνεται, και γίνεται, προσέλκυση πελατείας.

Οι όποιες ευνοϊκές διατάξεις υπάρχουν στο νομοσχέδιο σχετικά με την ποινική αντιμετώπιση εξαρτημένων που διέπραξαν κάποια αδικήματα, π.χ. να μη γράφονται στο ποινικό μητρώο, να υπάρχει αναστολή στην άσκηση της ποινικής δίωξης, ακόμη και αυτές οι ευνοϊκές ρυθμίσεις - που ήταν αίτημα και διεκδικήσεις χρόνων και δικές μας και άλλων φορέων - δε μπορούν να λειτουργήσουν θετικά λόγω της συνολικότερης πολιτικής νομιμοποίησης και απελευθέρωσης των ναρκωτικών και λόγω των σοβαρών ελλείψεων και ανεπαρκειών που υπάρχουν στη θεραπευτική πολιτική και στην πολιτική επανένταξης.

Με τη νομιμοποίηση το πρόβλημα θα μεγαλώσει, θα φουντώσει και γιατί δεν υπάρχει καμία αλλαγή σε σχέση με τα προγράμματα, τις δομές πρόληψης, θεραπείας, επανένταξης. Ισα ίσα με την πολιτική των περικοπών η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη. Υπάρχουν μεγάλα σωφρονιστικά καταστήματα που είτε δεν υπάρχουν συμβουλευτικοί σταθμοί να μπορεί ένας νέος να απευθυνθεί, είτε, όσοι υπάρχουν, υπολειτουργούν. Σε καμία περίπτωση το νομοσχέδιο δεν εξασφαλίζει τη θεραπεία, όπως ισχυρίζεται. Δεν το κάνει ούτε μέσα από το νομοσχέδιο, αλλά και λόγω της συνολικότερης πολιτικής.

Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο απελευθέρωσης και νομιμοποίησης των ναρκωτικών, απενοχοποίησης και αποδοχής του φαινομένου της τοξικομανίας. Είναι ένα νομοσχέδιο επικίνδυνο και εγκληματικό, όπως είναι συνολικά η πολιτική της κυβέρνησης. Στοχεύει στην καταστολή των νεανικών συνειδήσεων μέσω της χρήσης ναρκωτικών. Νομιμοποιεί επί της ουσίας στη συνείδηση των νέων, στη συνείδηση των εργατικών λαϊκών οικογενειών τα ναρκωτικά. Μαθαίνει στον κόσμο να ζει με τα ναρκωτικά, να τα αισθάνεται σαν κάτι φυσιολογικό. Και βέβαια επιδιώκει μέσα από αυτό το νομοσχέδιο μια νεολαία να εκτονώνει την οργή της και την αγανάκτησή της μέσω της φυγής στα ναρκωτικά, της μοιρολατρίας και της ηττοπάθειας και να μην τη μετατρέπει σε πάλη, σε διεκδίκηση, σε συλλογικό αγώνα ενάντια σε αυτή την αντιλαϊκή πολιτική, ενάντια στα μέτρα χρεοκοπίας του λαού, που έχουν στο στόχαστρο κυρίως τη νεολαία, ενάντια στα αδιέξοδα που γεννά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.

Και αυτό βέβαια δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία. Υπάρχουν αντίστοιχα παραδείγματα από τη διεθνή εμπειρία, όπου χώρες εφάρμοσαν και υλοποίησαν την πολιτική της νομιμοποίησης σε συνθήκες κρίσης, όπως π.χ. στην Αργεντινή το 2001. Συνειδητά τότε το αστικό κράτος σε συνθήκες κρίσης απελευθέρωσε τα ναρκωτικά και μάλιστα εμφανίστηκαν και νέα είδη ναρκωτικών, χαρακτηριστικό είναι το "πάκο", το οποίο είχε μάλιστα και το ψευδώνυμο "κλέφτης του μυαλού" ή "εξολοθρευτής των φτωχών", προκειμένου να δώσουν διέξοδο - αδιέξοδο επί της ουσίας - στη νεολαία για τα προβλήματα που βιώνουν. Πρόκειται επομένως για μια συνειδητή επιλογή. Δεν είναι απλά μια αντιγραφή πρακτικών και μοντέλων που εφαρμόστηκαν σε άλλες χώρες και είχαν οδυνηρά αποτελέσματα με την αύξηση των ποσοστών χρήσης. Είναι συνειδητή επιλογή να οδηγήσουν τη νεολαία στην αδράνεια, στην απάθεια και την καταστροφή.

Η κυβέρνηση και οι οπαδοί του νομοσχεδίου επιστρατεύουν μια σειρά ψεύτικα επιχειρήματα για να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και τη συγκεκριμένη πολιτική. Ενα από αυτά είναι ότι οι χρήστες "πρέπει να οδηγούνται στη θεραπεία και να μην πηγαίνουν στις φυλακές".

Δε λένε, βέβαια, ότι στις φυλακές βρίσκονται χρήστες, όχι όμως για ατομική χρήση, προμήθεια, κατοχή ναρκωτικών, αλλά για άλλα αδικήματα. Γιατί η ποινή που προβλέπει ο σημερινός νόμος για τους χρήστες δεν εκτίεται. Βοηθούσε, ωστόσο, η πρόβλεψη της ποινής να μάθουν οι οικογένειες το πρόβλημα, να κινητοποιηθεί ο περίγυρος, να κινητοποιηθούν και οι ίδιοι οι χρήστες και να μπουν σε θεραπευτικό πρόγραμμα.

Το προβάλλουν όμως αυτό το επιχείρημα για να δικαιολογήσουν την πολιτική της νομιμοποίησης.

Οπως επίσης δε λένε πώς κατοχυρώνεται η θεραπεία όσων βρίσκονται στις φυλακές, οι οποίοι κάτω από την επήρεια έκλεψαν π.χ. μια τσάντα ή ένα πορτοφόλι. Και εμείς διεκδικούμε αυτοί οι άνθρωποι να μην πηγαίνουν στις φυλακές, αλλά σε προγράμματα απεξάρτησης, γι' αυτό το λόγο. Μιλάμε ακόμη και για εξειδικευμένα δικαστήρια που θα χειρίζονται τέτοιες υποθέσεις. Και αυτό το λέμε χρόνια, δεν το ανακαλύψαμε τώρα, όπως η κυβέρνηση που το ανακάλυψε τώρα που έχουν γεμίσει οι φυλακές και δεν μπορεί να τους συντηρήσει.

Πώς, λοιπόν, κατοχυρώνεται η θεραπεία αυτών των ανθρώπων, όταν έχουν κόψει στο μισό τις επιχορηγήσεις των στεγνών προγραμμάτων και των προγραμμάτων πρόληψης και βγάζουν στην εφεδρεία τους εργαζόμενους σ' αυτά;

Είναι, λοιπόν, υποκριτικό και προσχηματικό το ενδιαφέρον τους για τους χρήστες και τη θεραπεία τους. Θεραπεία υπάρχει, αν υπάρχουν κονδύλια, αν υπάρχουν δημόσιες δωρεάν δομές με στεγνά προγράμματα, αν υπάρχει κοινωνική επανένταξη. Αυτά τα πράγματα δεν τα προβλέπει αυτή η πολιτική.

Πέρα όμως από τα διάφορα ψευτοεπιχειρήματα, το πιο σημαντικό για μας είναι ότι, με αφορμή αυτό το νομοσχέδιο, εξαπολύεται μια σοβαρή ιδεολογική χειραγώγηση στη νεολαία, που δε σταματάει μόνο στο ζήτημα των ναρκωτικών. Η κυβέρνηση και τα κόμματα που στηρίζουν αυτήν την πολιτική, παρουσιάζουν μέσα από το νομοσχέδιο τα ναρκωτικά περίπου ως δικαίωμα της νεολαίας, που το ονομάζουν δικαίωμα στην αυτοπροσβολή.

Κατ' αρχήν είναι εξοργιστικό, προκλητικό και κυνικό να μιλάνε για ατομικό δικαίωμα των νέων στην αυτοπροσβολή, όταν έχουν σακατέψει όλα τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Οταν 1 στους 2 νέους δεν έχει δουλειά. Οταν αναγκάζουν τη νεολαία να δουλεύει για 500 ευρώ. Οταν της στερούν το δικαίωμα στη μόρφωση, τα βιβλία, τον ελεύθερο χρόνο, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Μόνο και μόνο για αυτό οι νέοι άνθρωποι, οι οικογένειές τους να πολεμήσουν αυτό το νομοσχέδιο.

Πέρα όμως από αυτό, αυτή η προσέγγιση της αυτοπροσβολής αρνείται την κοινωνική βάση, τις κοινωνικές συνθήκες που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα των ναρκωτικών και ωθούν ένα νέο στη χρήση και στην εξάρτηση. Βεβαίως για εμάς αυτές οι συνθήκες συνδέονται άμεσα με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Ομως όλα αυτά τα χρόνια, ακόμη και όσοι δε συμφωνούσαν μαζί μας, αποδέχονταν ότι η βάση του προβλήματος είναι κοινωνική. Τώρα, διαστρεβλώνεται και συγχέεται. Εμφανίζουν τα ναρκωτικά ως ατομικό ζήτημα, ως ατομική ιδιαιτερότητα.

Εκτός των άλλων, αυτή η προσέγγιση οδηγεί στο εξής: Για το πρόβλημα της τοξικομανίας δε χρειάζεται να ανακατευτεί κανένας, ούτε η κοινωνία, ούτε γονείς, ούτε κοινωνιολόγοι, ούτε ψυχολόγοι, ούτε η εκπαίδευση, ούτε τίποτα. Αρκεί ο γιατρός που θα δίνει το υποκατάστατο στο χρήστη. Εκεί οδηγεί αυτή η θεωρία.

Τα ναρκωτικά δεν είναι ούτε ατομικό ζήτημα, ούτε ελεύθερη επιλογή, ούτε δικαίωμα, όπως πάνε να τα παρουσιάσουν. Είναι επιλογή ανελεύθερη και κατάλυση κάθε δικαιώματος. Είναι ακραία μορφή αποξένωσης, περιθωριοποίησης. Η χρήση δημιουργεί συνείδηση και στάση ζωής με κύρια χαρακτηριστικά τη φυγή, την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία. Ετσι, ο χρήστης σταδιακά απομακρύνεται από κάθε είδους διεκδίκηση και αγώνα. Τα ναρκωτικά δεν είναι λοιπόν ατομικό ζήτημα, δημιουργούν στάση ζωής, πρότυπα συμπεριφοράς, δηλητηριάζεται όλη η νεολαία με τη ναρκωκουλτούρα και τη ναρκωυποταγή. Είναι το πιο επικίνδυνο από τα επιχειρήματα της κυβέρνησης που συνδέεται με άλλα αντιεπιστημονικά, ανιστόρητα, επικίνδυνα ιδεολογήματα, όπως αυτό της ελευθερίας αυτοδιάθεσης του σώματος.

Βασικός φορέας αυτού του ιδεολογήματος, που εμφανίζεται μάλιστα με το μανδύα του ριζοσπαστικού, είναι ο οπορτουνισμός, είναι οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ολοι αυτοί, αλλά και οι διάφορες πολιτικές νεολαίες που βγαίνουν σήμερα να υπερασπιστούν αυτό το νομοσχέδιο διαστρεβλώνοντας το περιεχόμενό του είναι οι ίδιοι που όλα αυτά τα χρόνια προετοίμαζαν το έδαφος για μια τέτοια εξέλιξη. Με τα διάφορα ναρκωφεστιβάλ, με τη διάδοση της ναρκωκουλτούρας, με την προβολή των θέσεων για την καλλιέργεια χασίς, κάνναβης στις γλάστρες, στα μπαλκόνια κλπ.

Εμείς ως ΚΝΕ δεσμευόμαστε απέναντι στους νέους ότι το επόμενο διάστημα θα αφιερώσουμε ακόμη περισσότερες δυνάμεις για να ανεβεί η μαζική - λαϊκή δράση, η δράση των αγωνιστικών συσπειρώσεων και φορέων της νεολαίας ενάντια στο νομοσχέδιο, ενάντια στα αντιδραστικά ιδεολογήματα που το συνοδεύουν, ενάντια στη συνολική πολιτική της κυβέρνησης στο ζήτημα των ναρκωτικών.

Θα πρωτοστατήσουμε έτσι ώστε να ανεβεί η διεκδίκηση για εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, για θεραπεία, κοινωνική επανένταξη. Να μπουν αυτά τα αιτήματα στην ίδια θέση που έχουν μπει αυτά για το μεροκάματο, τη μόρφωση, τα βιβλία. Είναι ζητήματα αντίστοιχης προτεραιότητας και σημασίας.

Θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να μη χαθεί κανένας νέος από τον αγώνα, τη συλλογική οργανωμένη πάλη, τη διεκδίκηση, εξαιτίας των ναρκωτικών. Για να οξυνθούν οι αντιστάσεις και τα αντανακλαστικά της νεολαίας γύρω από αντιδραστικές ψευτομοντέρνες και επικίνδυνες απόψεις και θεωρίες.

Θα ενώσουμε τη φωνή μας με όσους χρόνια τώρα αγωνίζονται με ηρωισμό στην πρώτη γραμμή του αγώνα για απεξάρτηση από τα ναρκωτικά: Το ΚΕΘΕΑ, το "18 ΑΝΩ", τους εργαζόμενους στα Κέντρα Πρόληψης, τους συλλόγους γονέων των θεραπευτικών προγραμμάτων, οι οποίοι διατυπώνουν τις δικές τους ανησυχίες και αντιρρήσεις για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Καλούμε όλους τους φορείς της νεολαίας να πάρουν θέση ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στους νέους και τις νέες που έχουν ανοχή απέναντι στο πρόβλημα, που πιστεύουν ότι όλα τα ναρκωτικά δεν είναι το ίδιο ή ότι η περιστασιακή χρήση δε βλάπτει, απευθυνόμαστε στους νέους που βλέπουν ακόμη και με συμπάθεια το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, επειδή πίστεψαν την προπαγάνδα ότι τάχα η νομιμοποίηση των ναρκωτικών θα οδηγεί τα παιδιά στη θεραπεία.

Ολες οι οργανώσεις της ΚΝΕ τις αμέσως επόμενες ημέρες σχεδιάζουν πλούσιες δραστηριότητες ενημέρωσης, διαφώτισης και κινητοποίησης της νεολαίας σε όλους τους χώρους πανελλαδικά.

Την Πέμπτη 02/02 στις 6 το απόγευμα πραγματοποιείται στην Αθήνα συλλαλητήριο της ΚΝΕ ενάντια στο νομοσχέδιο και θα ακολουθήσουν αντίστοιχα σε όλες τις μεγάλες πόλεις και δήμους της χώρας.

Θεωρούμε ότι η αντίθεση και ο αγώνας ενάντια στο επικίνδυνο νομοσχέδιο της συγκυβέρνησης χρειάζεται να γίνει υπόθεση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους, των εργατικών σωματείων, κάθε μαζικού φορέα σε δήμους και γειτονιές. Και πρώτα απ' όλα να γίνει υπόθεση των 15μελών και 5μελών στα σχολεία, στις σχολές μαθητείας και κατάρτισης, των Συλλόγων Φοιτητών και Σπουδαστών, των πολιτιστικών και αθλητικών συλλόγων.

Αυτή η κινητοποίηση είναι που θα βάλει φρένο και πάλι, εμπόδιο στην επικίνδυνη αυτή εξέλιξη.

Οι νέοι πρέπει να ζουν με δικαιώματα στη δουλειά, στη μόρφωση, στην ψυχαγωγία. Να ονειρεύονται μια άλλη κοινωνία και να παλεύουν γι' αυτήν με ψηλά το κεφάλι. Για όσους σπρώχτηκαν στα μονοπάτια των ουσιών, να υπάρχει η δυνατότητα θεραπείας και επανένταξης δημόσιας και δωρεάν, ώστε να αγωνιστούν και αυτοί μαζί με όλους για μια "ζωή ολόκληρη, όχι με δόσεις"».

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με το αν υπάρχουν στοιχεία για το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα σε χώρες οι οποίες νομιμοποίησαν την ατομική χρήση και το διαχωρισμό των ναρκωτικών, η Αλ. Παπαρήγα και ο Γ. Γκιόκας τόνισαν:

Γ. Γκιόκας: Βεβαίως. Και μάλιστα δεν είναι στοιχεία του ΚΚΕ, αλλά είναι στοιχεία και διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών, οι οποίοι ασχολούνται με το πρόβλημα των ναρκωτικών και οι οποίοι καταγράφουν τις τάσεις, καταγράφουν τα ποσοστά κ.λπ. Πρόσφατη δημοσίευση του Ευρωβαρόμετρου, του Ιούλη του 2011, αναφέρει ότι σε όποιες χώρες η πρόσβαση στα ναρκωτικά είναι πιο εύκολη, και γίνεται πιο εύκολη με το νομοσχέδιο αυτό της νομιμοποίησης, υπάρχουν μέχρι και πενταπλάσια ποσοστά χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Τα ίδια ποσοστά καταγράφουν και άλλες έρευνες διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών και του ΟΗΕ. Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις χώρες με μικρότερα ποσοστά χρήσης και εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες.

Βεβαίως, δε λέμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα ναρκωτικών στην Ελλάδα. Υπάρχει και μάλιστα είναι οξυμένο και θα ενταθεί το επόμενο διάστημα λόγω όλων αυτών των κοινωνικών παραγόντων που υπάρχουν, της ανεργίας, του αποκλεισμού, των αδιεξόδων. Ομως, η Ελλάδα είναι από τις χώρες εκείνες με τα πιο χαμηλά ποσοστά χρήσης και εξάρτησης από ουσίες σε σχέση με άλλες χώρες οι οποίες πρωτοστάτησαν στην εφαρμογή αυτών των πολιτικών της νομιμοποίησης. Βεβαίως, υπάρχουν αυτά τα ποσοστά. Και, αν θέλετε, ούτε η κυβέρνηση έχει αρνηθεί ότι υπάρχουν αυτού του είδους οι έρευνες.

Αλ. Παπαρήγα: Αυτό που λένε, ότι το απαγορευμένο έλκει. Καταρχήν το απαγορευμένο πλασάρεται, δεν έλκει από μόνο του. Δεν μπορεί να με ελκύει κάτι που δεν υπάρχει. Τα πιο χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία της Ολλανδίας, που είναι και η πρώτη χώρα που έβαλε τα ναρκωτικά στις βιτρίνες, στις καφετέριες και τα παίρνεις και από το περίπτερο σε χαπάκια. Το αποτέλεσμα ήταν μεγαλύτερη διάδοση. Δεν είναι καθόλου σωστό αυτό που λένε, ότι αν θέλεις κάτι να το σταματήσεις πρέπει να το κάνεις νόμιμο, ότι οι άνθρωποι γενικά έλκονται από το παράνομο. Είναι αναποδογυρισμένη κοινωνιολογία αυτή. Αυτά είναι βολικές εξηγήσεις για τους εμπόρους ναρκωτικών, που έχουν τα γνωστά παπαγαλάκια τους, βέβαια. Γιατί πολλές φορές ακούμε και θεωρίες που είναι από τα παπαγαλάκια είτε των ναρκεμπόρων, είτε από τα παπαγαλάκια των μεσιτών των ναρκεμπόρων.