Η πρόταση του κυβερνώντος ΑΚΡ φαίνεται ότι συναντά δυσκολίες απέναντι στα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, που «ζυγίζουν» από άποψη τακτικής τα «συν» και τα «πλην» της εμπλοκής σε νέα πολεμική περιπέτεια. Ο εκπρόσωπος του σοσιαλδημοκρατικού CHP Ουνάλ Τσεβικόζ δήλωσε ότι «η Τουρκία πρέπει να δώσει προτεραιότητα στη διπλωματία», ενώ αντίθετος ήταν και εκείνος του φιλελεύθερου IYI, ο Γιαβούζ Αγιράλιογλου. «Πιστεύουμε ότι η δύναμη της Τουρκικής Δημοκρατίας επαρκεί για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας στη Μεσόγειο», σημείωσε.

Ζητούμενο είναι βέβαια πώς η τουρκική αστική τάξη θα υπερασπιστεί τη γεωπολιτική της θέση και τα συμφέροντά της σε ένα πλαίσιο σύνθετων ανακατατάξεων και ενώ ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα εντείνουν τις παρεμβάσεις τους. Αυτό φάνηκε και από τις απανωτές τηλεφωνικές συνομιλίες που είχε ο Ερντογάν για τη Λιβύη - αλλά και τη Συρία - με τους ηγέτες Ρωσίας, Γερμανίας, Ιταλίας κ.ά. Δεν είναι τυχαίες και οι συναντήσεις που αναμένονται τις πρώτες μέρες του 2020, στο πλαίσιο των επισκέψεων στην Τουρκία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν (για τα εγκαίνια του αγωγού «Turkish Stream») και της Γερμανίδας καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ.

Σε κάθε περίπτωση, η Τουρκία ξεκαθαρίζει ότι επιδιώκει ισχυρότερο ρόλο στην περιοχή, με υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης Ερντογάν να επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους ότι διεκδικούν λύσεις «αμοιβαίου οφέλους» σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα της περιφέρειας - Κυπριακό, Συρία, Κουρδικό κ.λπ. Μάλιστα, αναλυτές φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ επικαλέστηκαν πληροφορίες - παραθέτοντας και σχετικές δηλώσεις υπουργών του Σάρατζ - σύμφωνα με τις οποίες η Αγκυρα θα εξετάσει συντονισμό με δυνάμεις όπως Κατάρ, Λιβύη (βλ. Σάρατζ), Τυνησία και Αλγερία, επιδίωξη που ανεξάρτητα από την επιτυχία της αναδεικνύει τη ρευστότητα και τα παζάρια που διευρύνονται.

Το Πολεμικό Ναυτικό της Τουρκίας προγραμματίζει νέες ασκήσεις στα ανοικτά της Κύπρου, στις 6 του μήνα, αλλά και στις 14, 22 και 30, με αληθινά πυρά.

Στην περιοχή άλλωστε φτάνει ξανά ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Μάικ Πομπέο, στο πλαίσιο πολυήμερης περιοδείας σε ευρωπαϊκές και ασιατικές χώρες, η οποία στις 7 Γενάρη θα καταλήξει στη Λευκωσία. Ο Πομπέο χαρακτήρισε την Κύπρο «πολύ σημαντική για τη σταθερότητα της περιοχής» και τόνισε ότι η Ουάσιγκτον επενδύει στη συνεργασία Λευκωσίας - Αθήνας - Τελ Αβίβ. Από τη μεριά του, ο Κύπριος ΥΠΕΞ, Ν. Χριστοδουλίδης, εξήγησε στο ΚΥΠΕ ότι θα συζητηθεί η περαιτέρω ενίσχυση των διμερών σχέσεων Κυπριακής Δημοκρατίας και ΗΠΑ, θα ανταλλαγούν απόψεις για τις πρόσφατες περιφερειακές εξελίξεις και τις πρωτοβουλίες της Λευκωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και την κατάσταση στο Κυπριακό, συγκεκριμένα για το πώς η Ουάσιγκτον θα βοηθήσει η Τουρκία να σταματήσει τις «έκνομες ενέργειές της», ώστε να ξεκινήσουν πάλι «ουσιαστικές συνομιλίες». Σύμφωνα με την «Καθημερινή Κύπρου», αναμενόταν η υπογραφή «μνημονίου συναντίληψης» για να δημιουργηθεί στην Κύπρο ένα εκπαιδευτικό κέντρο για ζητήματα έρευνας και διάσωσης με αμερικανική τεχνογνωσία.

Στο μεταξύ, ο Κύπριος ΥΠΕΞ συνομίλησε τηλεφωνικά με τους ομολόγους του από Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία, εστιάζοντας στην ανάγκη να πάρει πρωτοβουλίες και η ΕΕ.

Στην ίδια τη Λιβύη διευρύνεται η εσωτερική σύγκρουση μεταξύ του λεγόμενου «Λιβυκού Εθνικού Στρατού», του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ, και της διεθνώς αναγνωρισμένης «κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας» του Σάρατζ. Ετσι, συγκεντρώνεται ένα πλήθος μισθοφόρων, με τη μάχη να επικεντρώνεται στον έλεγχο της πρωτεύουσας Τρίπολης και φυσικά και στον έλεγχο των πετρελαιοπηγών της χώρας. Προς στήριξη του Σάρατζ, η Τουρκία έχει προωθήσει (ως προπομπό ενδεχόμενης στρατιωτικής επέμβασης) τζιχαντιστές μισθοφόρους που μετέφερε από τη Συρία, μαζί με το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ. Τον δε Χάφταρ φέρεται να συνδράμουν Ρώσοι της εταιρείας «Βάγκνερ», η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Γαλλία.

Η Αίγυπτος μάλιστα απαίτησε και πέτυχε να συγκληθεί χτες εκτάκτως ο Αραβικός Σύνδεσμος, με αφορμή τα σχέδια επέμβασης της Τουρκίας. Παράλληλα, η κυβέρνηση του Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι εντείνει στο παρασκήνιο έναν διπλωματικό μαραθώνιο σε συνεννόηση με τις κυβερνήσεις Ελλάδας, Κύπρου, Σαουδικής Αραβίας, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Γαλλίας, Ιταλίας, Ρωσίας και Γερμανίας, προσπαθώντας να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα έναντι των ανταγωνιστών της.

Τις δικές τους επιλογές μελετούν - με φόντο και τους τουρκικούς σχεδιασμούς - κι άλλες χώρες της περιοχής, όπως η Τυνησία και η Αλγερία, που έως τώρα αποφεύγουν να συμπαραταχθούν ανοιχτά με τις εμπόλεμες πλευρές της Λιβύης.

Στην Τυνησία ακόμα δεν καταλάγιασε ο απόηχος της αιφνιδιαστικής επίσκεψης του Ερντογάν τα Χριστούγεννα. Ο Τυνήσιος νεοεκλεγείς Πρόεδρος Καΐς Σαΐντ, που κράτησε αρχικά «ουδέτερη» στάση απέναντι στην πρόσκληση Ερντογάν για «διευκολύνσεις» υπέρ της επικείμενης τουρκικής επέμβασης στο λιβυκό έδαφος, αναγκάστηκε σύντομα να ξεκαθαρίσει πως η χώρα του δεν συμμετέχει «σε καμία συμμαχία ή άξονα». Την Κυριακή, σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, ο Σαΐντ αποφάσισε νέα μέτρα θωράκισης των συνόρων με τη γειτονική Λιβύη αλλά και αύξηση των μέτρων ασφαλείας στο εσωτερικό της Τυνησίας, ενώ σε ανάλογες κινήσεις φέρεται να προχωρά και νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Αλγερίας Αμπντελματζίντ Τεμπούν.

Απαρατήρητη δεν περνά, τέλος, η δυσαρέσκεια που εξέφρασε ο Γασάν Σαλαμέ, απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Λιβύη. Μιλώντας προ ημερών στη γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ», εκτίμησε πως τα μνημόνια που υπέγραψαν Τρίπολη και Αγκυρα συνιστούν «ξεκάθαρη κλιμάκωση της λιβυκής σύγκρουσης» και εξέφρασε «λύπη» για «τη διεθνοποίηση της σύγκρουσης, την εδαφική επέκτασή της, κυρίως σε θαλάσσιο επίπεδο, και επίσης την καθαυτό στρατιωτική κλιμάκωση».

Με βασικό στοιχείο την προώθηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού και των επικίνδυνων «διευθετήσεων» για τη διασφάλιση των συμφερόντων της αστικής τάξης και τη συναίνεση όλων των αστικών κομμάτων στον επικίνδυνο σχεδιασμό, «τρέχει» ο κυβερνητικός σχεδιασμός σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά και την Ανατολική Μεσόγειο.

Στο πλαίσιο αυτό, αύριο 2 Γενάρη θα υπογραφεί στην Αθήνα η διακρατική συμφωνία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ για τον ενεργειακό αγωγό «East Med», καταρχάς, από τους πρωθυπουργούς Ελλάδας και Ισραήλ και τον Πρόεδρο της Κύπρου, με τα κυβερνητικά επιτελεία να επιχειρούν να παρουσιάσουν το ενεργειακό αυτό σχέδιο ως δήθεν «διασφάλιση» των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας - Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ακολουθεί τετραμερής συνάντηση στο Κάιρο στις 4 ή 5 Γενάρη σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, μεταξύ Αιγύπτου, Κύπρου, Ελλάδας και Γαλλίας, με την κυβέρνηση να επιχειρεί και εδώ να δημιουργήσει κάλπικες προσδοκίες στο λαό ότι οι συμμαχίες του κεφαλαίου που μπλέκουν ακόμα βαθύτερα το λαό στη δίνη των ανταγωνισμών, κατοχυρώνουν τάχα τα συμφέροντά του, κι ενώ λίγες μέρες αργότερα (15 - 16/1) θα πραγματοποιηθεί το «East Med Gas Forum», το «σχήμα» που στήνεται υπό ευρωατλαντική «ομπρέλα» για την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της περιοχής.

Στις 8 Γενάρη υπάρχει συνάντηση των τεχνικών επιτροπών των ΥΠΕΞ Ελλάδας και Αιγύπτου, οι οποίες εξετάζουν το θέμα οριοθέτησης ΑΟΖ, θέμα που «τρέχει» 15 χρόνια τώρα, ενώ αντίστοιχη συνάντηση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα και με την πλευρά της Ιταλίας.

Τέλος, στα τέλη Γενάρη - κατά πάσα πιθανότητα στις 29 του μήνα, μια μέρα μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, που μεταξύ άλλων αναμένεται να συζητήσει και για την κατάσταση στη Λιβύη, με τον πρωθυπουργό σε πρόσφατη συνέντευξή του να λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει λόγο στα εσωτερικά της - αναμένεται επίσκεψη Μητσοτάκη στο Παρίσι για συνάντηση με τον Πρόεδρο, Εμ. Μακρόν.

Θα έχει προηγηθεί φυσικά στις 7 Γενάρη η επίσκεψη του Κυρ. Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον, όπου θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντ. Τραμπ, με θέμα μεταξύ άλλων και τις τέτοιες εξελίξεις, αλλά και τους εξοπλισμούς, τις διμερείς επιχειρηματικές συμφωνίες κ.ο.κ., κι ενώ ήδη στη Βουλή θα βρίσκεται προς επικύρωση και η κατάπτυστη νέα Συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα, το απαράδεκτο νομοσχέδιο για το λεγόμενο «Πρωτόκολλο Τροποποίησης της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ», που καθιστά τη χώρα ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών δολοφόνων και το λαό «στόχο» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Το Πρωτόκολλο επικυρώνει τη συμφωνία που υπογράφτηκε στην Αθήνα στις 5/10/19 από τους ΥΠΕΞ των δύο χωρών και μεταξύ άλλων προβλέπει την επέκταση των δραστηριοτήτων των Αμερικανών και σε «μη συνορεύουσες βοηθητικές Ευκολίες της Αεροπορικής Βάσης Σούδας εντός της Ναυτικής Βάσης Σούδας της περιοχής Μαραθίου», επιτρέπει «στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να διατηρεί και να λειτουργεί τις στρατιωτικές και βοηθητικές Ευκολίες εντός των εγκαταστάσεων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων» στην Αεροπορική Βάση Λάρισας, τη Βάση Αεροπορίας Στρατού Στεφανοβικείου, αλλά και «άλλες εγκαταστάσεις των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων».

Προβλέπει ακόμη σχετικά με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, αλλά και «άλλες τοποθεσίες όπως αμοιβαία συμφωνούνται» πως «χορηγείται στην κυβέρνηση των ΗΠΑ καθεστώς προτεραιότητας (ανεμπόδιστη πρόσβαση και χρήση)», με μια απλή ειδοποίηση 48 ώρες πριν.

Με αφορμή την επίσκεψη Νετανιάχου για την υπογραφή του «East Med», το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του «καταγγέλλει στους εργαζόμενους της Ελλάδας την πολιτική της ΝΔ, σύσφιξης σχέσεων με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ». Οπως σημειώνει: «Πριν προλάβει να μπει ο νέος χρόνος, η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάλεσε να κάνει ποδαρικό στην Ελλάδα ο σφαγέας του Παλαιστινιακού λαού, πρωθυπουργός του Ισραήλ Νετανιάχου, που έρχεται στις 2 Γενάρη για την υπογραφή του αγωγού "East Med".

Για τα κέρδη των μεγάλων ενεργειακών μονοπωλίων που έχουν αιματοκυλίσει ολόκληρη τη Μ. Ανατολή, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την πολιτική "φιλίας" με το κράτος του Ισραήλ που δολοφονεί καθημερινά τον Παλαιστινιακό λαό, κλέβει την παλαιστινιακή γη με τους εποικισμούς, σκοτώνει και φυλακίζει ακόμη και μικρά παιδιά.

Ο ελληνικός λαός δεν έχει τίποτα θετικό να κερδίσει από τους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων. Η "σταθερότητα" της Ανατολικής Μεσογείου, οι "μπίζνες" που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, ποτίζονται με το αίμα των παιδιών της Παλαιστίνης.

Το ΠΑΜΕ στέκεται σταθερά στο πλευρό του αγωνιζόμενου Παλαιστινιακού λαού για να αποκτήσει το δικό του ανεξάρτητο κράτος στα σύνορα του '67 με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ.

Απαιτούμε:

Αμεση υλοποίηση της απόφασης της Ελληνικής Βουλής του 2015 για αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους.

Να σταματήσει η πολιτική, οικονομική, στρατιωτική και κάθε είδους συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ».