ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Καταρρέουν οι μύθοι της ανάπτυξης

Γρηγοριάδης Κώστας

Αέρας κοπανιστός αποδεικνύονται οι πανηγυρισμοί και οι προσδοκίες περί «ενίσχυσης της ρευστότητας» που με τη σειρά της θα φέρει ανάκαμψη και νέες θέσεις εργασίας, που είχε καλλιεργήσει όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση, με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό. Φυσικά, η κυβέρνηση γνώριζε πολύ καλά πού θα πάει μέχρι και το τελευταίο ευρώ από τη «σούπερ δόση» των 52,4 δισ. αλλά τη χρησιμοποίησε ως προπαγανδιστικό εργαλείο για να χειραγωγήσει το λαό ώστε να σκύψει το κεφάλι στα εξοντωτικά «προαπαιτούμενα» μέτρα και να στηρίξει ενεργά τις φιλομονοπωλιακές «μεταρρυθμίσεις» που έχουν ψηφιστεί. Ομως, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και σιγά σιγά «αποκαλύπτεται» στην πράξη ότι από τη δόση των 52,4 δισ. μένουν μόνο νέα μέτρα και νέα χρέη για το λαό. Ιδού, λοιπόν, η επικαιροποίηση της κατανομής της δόσης, σύμφωνα με την «Καθημερινή». Εχουμε και λέμε: Στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πάνε 23,2 δισ. ευρώ, στην επαναγορά ελληνικών ομολόγων 11,3 δισ., στην πληρωμή ελληνικών ομολόγων που δεν εντάχθηκαν στο PSI 2,4 δισ, στην εξόφληση της ΕΚΤ για τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει 6,1 δισ., στην εξόφληση εντόκων γραμματίων 3,4 δισ., στην κάλυψη των τόκων 4,6 δισ. Σύνολο 51 δισ. Με άλλα λόγια, το σύνολο σχεδόν της δόσης πάει για τη σωτηρία των τραπεζών και των εγχώριων και ξένων επιχειρηματικών ομίλων και στους ξένους δανειστές. Η ανάπτυξη, λοιπόν, δεν πρόκειται να έρθει τάχα ανώδυνα από τα δάνεια και την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά από τους μισθούς πείνας, τις συντάξεις - φιλοδώρημα, την ιδιωτικοποίηση των πάντων. Είναι ανάπτυξη - κόλαση για το λαό που θωρακίζει την κερδοφορία των μονοπωλίων και αυτήν ακριβώς την αλήθεια επιχειρεί να συσκοτίσει η κυβερνητική προπαγάνδα. Ο φιλολαϊκός δρόμος ανάπτυξης περνάει υποχρεωτικά μέσα από την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ, από την κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων επιχειρήσεων, τη μονομερή διαγραφή του χρέους από μια εργατική - λαϊκή εξουσία.

Τάζουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες...

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γαλλίας απέρριψε το νόμο για φορολογικό συντελεστή 75% στα εισοδήματα πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ, που αποτέλεσε και μία απ' τις βασικές προεκλογικές υποσχέσεις του Ολάντ. Παράλληλα, απέρριψε και άλλα δευτερεύοντα μέτρα που εντάσσονται στον προϋπολογισμό του 2013, τα οποία αντιστοιχούν σε δημόσια έσοδα από φόρους ύψους περίπου 300 - 500 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας.

Ποιος στην Ελλάδα έκανε σημαία του το σχετικό νόμο που είχε ψηφίσει τον περασμένο Οκτώβρη το γαλλικό Κοινοβούλιο; Ο ΣΥΡΙΖΑ. Προκειμένου να προσδώσει αξιοπιστία στις δικές του υποσχέσεις περί φορολόγησης του πλούτου.

Κακά τα ψέματα! Οι «έχοντες» και στη Γαλλία και εδώ και παντού έχουν στη διάθεσή τους ολόκληρο οπλοστάσιο για να προστατεύσουν τα κέρδη και τα πλούτη τους απ' την όποια, και την παραμικρή, «απειλή». Ηδη τις τελευταίες μέρες πολύς ντόρος έγινε για την απόφαση γνωστού Γάλλου ηθοποιού να «μεταναστεύσει» σε κωμόπολη του Βελγίου, στα σύνορα με τη Γαλλία, ακριβώς για να αποφύγει τη φορολογία που προέβλεπε ο νόμος που απέρριψε το Συνταγματικό Δικαστήριο.

Το ίδιο πάνω - κάτω είχε «απειλήσει» και Ελληνας εφοπλιστής όταν προ ολίγου καιρού είχε κληθεί να σχολιάσει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για επιβολή φορολογίας στο εφοπλιστικό κεφάλαιο που απολαμβάνει σκανδαλώδη φοροασυλία. Η απάντησή του ουσιαστικά ήταν, «αν μας βρει ας μας φορολογήσει».

Ανθρακες ο θησαυρός που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό. Η αστική τάξη έχει τον τρόπο, τις δυνατότητες, τα μέσα να περιφρουρήσει τον πλούτο που κλέβει απ' τους παραγωγούς του. Πολύ περισσότερο που η κλεψιά είναι απόλυτα νομιμοποιημένη και οποιαδήποτε απόπειρα, έστω και για τα μάτια του κόσμου, να της αποσπαστεί ένα ελάχιστο κομμάτι του, σκοντάφτει στις ευρωενωσιακές συνθήκες που περιφρουρούν τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων ως κόρη οφθαλμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί την εξουσία τους. Θέτει ως προτεραιότητά του την επαναφορά τους σε συνθήκες ανάπτυξης, κάτι που αυτόματα αναιρεί την όποια δημαγωγική αναφορά σε επιβολή φορολογίας.

Από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς επιβεβαιώνεται πως ούτε δεκάρα τσακιστή δεν είναι διατεθειμένα τα μονοπώλια να αποχωριστούν. Τα σπασμένα τα πλήρωνε, τα πληρώνει και θα τα πληρώνει ο λαός. Οποιος κι αν διαχειρίζεται την εξουσία τους. Μέχρι να ανατραπεί. Μέχρι ο λαός που παράγει τον πλούτο να αποφασίσει να τον κάνει δικό του.

Η ελπίδα στα χέρια του λαού

Η χρονιά που ξεκινάει σήμερα, θα είναι μια δύσκολη χρονιά για το λαό. Ακόμα κι αν οι ρυθμοί ανάπτυξης αντιστραφούν, όπως εν χορώ επιδιώκουν τα αστικά κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ, η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν. Η ανάπτυξη που τους υπόσχονται είναι για τα μονοπώλια. Οικοδομείται στα ερείπια των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων και τρέφεται από τη διαρκή συρρίκνωσή τους, είτε σε συνθήκες κρίσης, είτε σε περίοδο ανάπτυξης. Σε κάθε περίπτωση, η καπιταλιστική ανάκαμψη θα είναι αναιμική. Σε τίποτα δεν πρόκειται να μετριάσει τις συνέπειες που έχει η κρίση για το λαό και στον κύκλο της θα εκκολαφθεί η επόμενη καπιταλιστική κρίση, πιο βαθιά και πιο άγρια για τα λαϊκά στρώματα.

Τα κόμματα της συγκυβέρνησης λένε πως ελπίδα για το λαό είναι να ανακάμψει το κεφάλαιο και η ανταγωνιστικότητά του. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι ελπίδα θα δώσει μια δική του κυβέρνηση, η οποία θα διαπραγματευθεί καλύτερα με τους εταίρους και τους δανειστές, θα πετύχει μια «καλύτερη» τάχα συμφωνία μαζί τους, δηλαδή ένα νέο μνημόνιο. Ανεξάρτητα από τις διαφορές στο μείγμα της διαχείρισης που ο καθένας υπερασπίζεται, οι προτάσεις τους απευθύνονται στα μονοπώλια. Για τη δική τους ανταγωνιστικότητα κόπτονται. Τις δικές τους επενδύσεις θέλουν να προσελκύσουν, επιβεβαιώνοντας ότι υπάρχουν συσσωρευμένα κεφάλαια που περιμένουν πιο αποδοτικούς όρους και μεγαλύτερη κρατική «αβάντα», για να επενδυθούν στην παραγωγή.

Το ΚΚΕ βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Τα άλλα κόμματα λένε ότι για να ευημερήσει ο λαός πρέπει να ανακάμψει η καπιταλιστική κερδοφορία. Το ΚΚΕ λέει ότι όρος για να ζήσει ο λαός καλύτερα, είναι να κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια, να κάνει δικό του τον πλούτο που παράγει. Ολοι οι άλλοι λένε πως η διέξοδος από την κρίση βρίσκεται στη διαπραγμάτευση με την ΕΕ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές Ενώσεις. Το ΚΚΕ λέει ότι σωτηρία για το λαό σημαίνει αποδέσμευση από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Ολοι ψάχνουν τρόπους να φορτώσουν το χρέος στο λαό, ολόκληρο ή μέρος του. Το ΚΚΕ λέει πως το χρέος είναι της πλουτοκρατίας και πρέπει να διαγραφεί μονομερώς από μια εξουσία του λαού, που θα καταργήσει την ίδια την πλουτοκρατία.

Σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ να συνειδητοποιηθεί η αιτία που γεννά τα λαϊκά προβλήματα και η οποία δεν πρόκειται να εξαλειφθεί αν ξεπεραστεί η κρίση με το ένα ή το άλλο μείγμα της αστικής διαχείρισης. Ο σάπιος καπιταλισμός σπέρνει φτώχεια και εξαθλίωση, για να θεριεύουν τα μονοπώλια και τα κέρδη τους. Το ΚΚΕ, παρά τις δύσκολες συνθήκες που δρα το λαϊκό κίνημα, με συνέπεια, αισιοδοξία, αποφασιστικότητα μαζί με τους εργαζόμενους και τη νεολαία θα ριχτεί στη μάχη για να μην περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα των κομμάτων της συγκυβέρνησης και των συμμάχων της. Θα συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας, που θα χαράξει το δρόμο για την κατάκτηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας, ώστε να γίνουν οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις κοινωνική ιδιοκτησία, να αποδεσμευτεί η χώρα από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, να διαγραφεί μονομερώς το χρέος.