Μετά την ιδιότητα του «ευέλικτου γεωπολιτικού μεντεσέ» στα σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, η Ελλάδα απέκτησε έναν ακόμα τίτλο, αυτόν του «προτιμώμενου εταίρου» των ΗΠΑ στα Δυτικά Βαλκάνια.

Ετσι τη χαρακτηρίζει ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, όπου αναλύει τη στρατηγική των ΗΠΑ και το ρόλο της Ελλάδας σε όλο το «τόξο» από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Κεντρική Μεσόγειο.

Μιλώντας ειδικότερα για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σημειώνει ότι «έχει φιλόδοξη περιφερειακή ατζέντα», η οποία «συμπληρώνει σε σημαντικό βαθμό τα δικά μας συμφέροντα και το δικό μας όραμα για την ευρύτερη περιοχή», είτε πρόκειται για «το μέλλον των Δυτικών Βαλκανίων» είτε για την «ασφάλεια» στην Ανατ. Μεσόγειο είτε για τις σχέσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με την Τουρκία.

Αυτό που περιγράφεται είναι η βαθύτερη από ποτέ εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, οι οποίοι βρίσκονται απέναντι στη δράση «κακόβουλων παραγόντων» στην περιοχή, όπως χαρακτηρίζει ο Πάιατ τη Ρωσία.

Θέλοντας να περιγράψει το σημερινό επίπεδο των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, ο Τζ. Πάιατ κάνει λόγο «για την πιο σημαντική δράση των ΗΠΑ (...) από το σχέδιο Μάρσαλ σε όρους της κλίμακας της εμπλοκής μας στο ευρύ φάσμα των ελληνοαμερικανικών θεμάτων».

Οι όροι που χρησιμοποιεί και οι συνειρμοί που επιχειρεί να προκαλέσει δεν είναι τυχαίοι, αφού στην ίδια συνέντευξη αναφέρεται στις προοπτικές αναβάθμισης του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας στην περιοχή, μετά την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας από την κρίση, σε άμεση συνάρτηση με τη «στήριξη» από αμερικανικά κεφάλαια.

Δηλαδή, με μεγάλες επενδύσεις στην Ενέργεια, στις Μεταφορές και σε καινοτόμους κλάδους, που είναι αναγκαίες για να σταθεροποιηθούν και να αυξηθούν οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

Αυτός ο στόχος της ελληνικής αστικής τάξης περνάει μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Γι' αυτό δεν υπάρχει «μέτωπο» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή όπου να μην εκθειάζονται από τον Αμερικανό πρέσβη η συμμετοχή και η συμβολή της Ελλάδας.

Για παράδειγμα, στην αντιπαράθεση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με την Τουρκία αναδεικνύεται η συμβολή της Ελλάδας στο «να εξασφαλίσουμε ότι ο μεγάλος γείτονάς σας στα ανατολικά θα παραμείνει σταθερά αγκυροβολημένος στην Ευρώπη και τους ευρωατλαντικούς θεσμούς». Στόχος είναι να αποτραπεί η προσπάθεια της Ρωσίας να βαθύνει το ρήγμα στις σχέσεις Τουρκίας - ΝΑΤΟ...

Στα Βαλκάνια, η Ελλάδα «μοιράζεται την αμερικανική άποψη ότι αυτές οι χώρες πρέπει να μπορέσουν να συνεχίσουν την πορεία τους προς τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ».

Προωθεί δηλαδή την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων, σε αντιπαράθεση με τη ρωσική επιρροή και από αυτήν την άποψη αναδεικνύεται σε «πυλώνα» της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή.

Ετσι πρέπει να ερμηνευτούν και η συμφωνία των Πρεσπών, την οποία ο Πάιατ αποθεώνει ξανά στη συνέντευξή του, αλλά και η προωθούμενη συμφωνία με την Αλβανία, η εμπλοκή της Ελλάδας στις διαπραγματεύσεις Σερβίας - Κοσσόβου κ.ά.

Ειδικά η Β. Ελλάδα αποκτά ολοένα και περισσότερο χαρακτηριστικά «προγεφυρώματος» για την ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας σε Βαλκάνια και ΝΑ Ευρώπη.

Γι' αυτό ο Πάιατ κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο NRDC (Σώμα Ταχείας Ανάπτυξης του ΝΑΤΟ) στη Θεσσαλονίκη, «που παρότι δεν είναι πολύ γνωστό, έχει αναλάβει την ευθύνη των χερσαίων δυνάμεων του ΝΑΤΟ». Αλλά και στην αναβάθμιση άλλων υποδομών, όπως η Λάρισα, με τη στάθμευση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, αλλά και η Αλεξανδρούπολη, ως κόμβος προώθησης στρατιωτικού υλικού «προς Βορρά».

Είναι φανερό ότι, με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων και με τη σύμφωνη γνώμη όλων των βασικών αστικών πολιτικών κομμάτων, η χώρα εμπλέκεται όλο και πιο βαθιά σε ένα επικίνδυνο γεωπολιτικό σπιράλ ανταγωνισμών με απρόβλεπτες εξελίξεις. Η μαζική εναντίωση σε αυτά τα σχέδια μπαίνει στην ημερήσια διάταξη...