Με εκατοντάδες μέλη και φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ, ανθρώπους που συμπορεύονται με τους κομμουνιστές στον δρόμο του αγώνα, «συνομίλησε» κατά τη διήμερη περιοδεία του στην Κρήτη το Σαββατοκύριακο ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, πραγματοποιώντας ομιλίες σε κεντρικές πολιτικές παρεμβάσεις του Κόμματος για κρίσιμα ζητήματα με ισχυρό αποτύπωμα στη ζωή των εργατικών - λαϊκών οικογενειών και το πώς αυτά και ο αγώνας για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων δένονται με την ανάγκη ισχυροποίησης του Κόμματος, όπως την αποτυπώνει και το κεντρικό σύνθημα του 22ου Συνεδρίου: «ΚΚΕ δυνατό, σταθερό σε κάθε δοκιμασία, έτοιμο στο κάλεσμα της Ιστορίας για τον Σοσιαλισμό!».
Αυτό ήταν και το θέμα της σύσκεψης της Τομεακής Οργάνωσης Λασιθίου στον Αγιο Νικόλαο, πρώτο σταθμό της επίσκεψης του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με φίλους και συμπορευόμενους του Κόμματος, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου, αλλά και των πολιτικών συγκεντρώσεων - συνεστιάσεων των ΤΟ Ηρακλείου το βράδυ του Σαββάτου και Χανίων το βράδυ της Κυριακής, όπου η προσέλευση ήταν αθρόα.
Στο ενδιάμεσο ο Δ. Κουτσούμπας επισκέφτηκε το «Μουσείο Αρχαίας Ελεύθερνας» στην Ελεύθερνα Μυλοποτάμου στο Ρέθυμνο, την ιστορική Μονή Αρκαδίου και το μνημείο για τον Σταύρο Καλλέργη.
Τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συνόδευαν στην περιοδεία του ο Τηλέμαχος Δημουλάς, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ, ο Σάββας Βασιλειάδης, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης, ο Τάσος Ναθαναηλίδης, μέλος της ΚΕΟΕ, πολυμελή αντιπροσωπεία της ΕΠ Κρήτης και δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
Σε σύσκεψη της ΤΕ Λασιθίου με φίλους του Κόμματος μίλησε το Σάββατο ο Δ. Κουτσούμπας
Παραθέτουμε την εισηγητική ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:
«Νιώθουμε χαρά και τιμή που βρισκόμαστε εδώ στο Λασίθι. Η σημερινή μας συνάντηση είναι μία από τις εκατοντάδες κυριολεκτικά που γίνονται σε ολόκληρη τη χώρα, με ανθρώπους που παλεύουν στο πλευρό του Κόμματος, ώστε να συζητήσουμε για τις εξελίξεις, για το τι πρέπει να γίνει. Για όλα τα ζητήματα που έχει ανοίξει η Κεντρική Επιτροπή στις Θέσεις της για το 22ο Συνέδριο του Κόμματος, που θα πραγματοποιηθεί σε δυο μήνες από τώρα. Με θέμα "ΚΚΕ δυνατό, σταθερό σε κάθε δοκιμασία, έτοιμο στο κάλεσμα της ιστορίας για τον Σοσιαλισμό".
Θέλουμε να ακούσουμε τις γνώμες σας, τις παρατηρήσεις σας. Να συμβάλετε κι εσείς, να μας δώσετε και γνώση και πείρα, στη συζήτηση που γίνεται αυτή την περίοδο οργανωμένα σε όλο το Κόμμα. Με σκοπό να βγούμε από το Συνέδριο πιο δυνατοί. Να είμαστε πιο ικανοί, πιο έτοιμοι για να ανταποκριθούμε στα καθήκοντά μας, στις ευθύνες που έχουμε αναλάβει απέναντι στην εργατική τάξη, στους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους, γυναίκες, στον λαό.
Και ακριβώς επειδή θέλουμε να γίνουμε πιο ικανοί και πιο αποτελεσματικοί, κεντρικό θέμα του Συνεδρίου μας είναι το Κόμμα. Το Κόμμα, που όλη η λειτουργία του, η κατάσταση των δυνάμεών του πρέπει να εναρμονιστεί πλήρως και με πιο γρήγορους και αποτελεσματικούς ρυθμούς με το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του, να είναι πραγματικά "κόμμα παντός καιρού", "κόμμα έτοιμο για όλα".
Με αυτό το περιεχόμενο οι Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής θέτουν ως συγκεκριμένο στόχο το επαναστατικό μας Πρόγραμμα, η στρατηγική μας να υπηρετείται και να προωθείται μέσα από την κάθε μας δραστηριότητα, σε καθημερινή βάση, σε όλους τους τομείς, σε κάθε κρίκο της δουλειάς των Οργανώσεών μας. Εχουμε επίγνωση ότι χρειάζεται να είμαστε προετοιμασμένοι, έτοιμοι να ανταποκριθούμε στα καθήκοντά μας σε οποιεσδήποτε συνθήκες, γιατί διαβλέπουμε ότι οι μέρες της θύελλας είναι μπροστά μας και όχι μόνο για τους κομμουνιστές, για όλο τον λαό, τους λαούς της περιοχής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι εξελίξεις στα πολεμικά μέτωπα, που εμείς εκτιμάμε ότι εγκυμονούν ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους κλιμάκωσης και γενίκευσης, παρά τα όσα ακούγονται για "ειρηνευτικά σχέδια". Τέτοια έχουμε δει πολλά στο παρελθόν - π.χ. Ουκρανία - συμφωνίες του Μινσκ ή σήμερα με την "εκεχειρία" στην Παλαιστίνη - και ξέρουμε πού έχουν οδηγήσει. Γιατί ακριβώς παραμένει άθικτη η αιτία που γεννά τους πολέμους στον καπιταλισμό, ο ανταγωνισμός για τα εδάφη, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τις αγορές, τις σφαίρες επιρροής, τους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, με δυο λόγια για το κέρδος. Γι' αυτό και λέμε ότι είναι πολύ επικίνδυνη, εγκληματική θα έλεγα, η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, που μπλέκει τη χώρα όλο και πιο βαθιά σε αυτούς τους ανταγωνισμούς, τώρα και με τη μετατροπή της σε "κόμβο" των αμερικανικών ενεργειακών και άλλων σχεδιασμών.
"Ελλάδα ενεργειακός κόμβος" σημαίνει όμως ότι και η Κρήτη μπαίνει στο μάτι του κυκλώνα. Συγκεκριμένα στο Λασίθι καταλήγει ο Eastmed, προβλέπονται εγκαταστάσεις και υποδομές για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ. Η περιοχή είναι ήδη "πρωτοπόρος" στην εγκατεστημένη ισχύ ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ. Σχεδιάζονται πρότζεκτ αποθήκευσης, κοιλάδα υδρογόνου, ηλιοθερμικοί σταθμοί, υπεράκτια αιολικά πάρκα. Ακούγεται ακόμα και για πλατφόρμες LNG.
Το νομοθετικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις επιτρέπουν κάθε σπιθαμή γης και θάλασσας να είναι στη διάθεση των ενεργειακών μονοπωλιακών ομίλων. Επιπρόσθετα, οι κίνδυνοι πολλαπλασιάζονται από τους γενικότερους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή, με την ειδική και κομβική σημασία που έχει για την υλοποίησή τους η βάση της Σούδας.
Ο νομός βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της Κρήτης, άρα στη μικρότερη απόσταση από τις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και συνολικά τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η νήσος Χρυσή είναι εντός του Τουρκολυβικού συμφώνου, αλλά και εντός των επίμαχων θαλάσσιων οικοπέδων για αναζήτηση και εξόρυξη υδρογονανθράκων. Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό σε μια φάση μεγαλύτερης όξυνσης της κατάστασης.
Βλέπουμε να εργαλειοποιούνται οι προσφυγικές - μεταναστευτικές ροές. Με την Ιεράπετρα να αποτελεί προορισμό για τους ξεριζωμένους - θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων που έχουν συγκεντρωθεί κατά εκατομμύρια, κυρίως στις ακτές της Λιβύης. Γι' αυτά, όπως θα έχετε παρατηρήσει, δεν αναπτύσσεται καμία πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, με εξαίρεση το Κόμμα μας.
Την ώρα που σφάζονται στα μαρμαρένια αλώνια του Φραπέ και του Χασάπη, για να κρύψουν βέβαια και εκεί τις ευθύνες που όλοι έχουν για το φαγοπότι σε βάρος της πλειοψηφίας των βιοπαλαιστών αγροτών από αυτούς που τα έφαγαν, χωρίς να δικαιούνται στην ουσία τίποτα, επειδή ήταν ο κομματικός στρατός της "δεξιάς" ή όποιου άλλου από τα γνωστά λαμόγια.
Δεν αναπτύσσεται αντιπαράθεση γιατί μοιράζονται όλοι τους τις ίδιες δεσμεύσεις στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στις στρατηγικές συμμαχίες της αστικής τάξης, στα συμφέροντα τμημάτων της που επωφελούνται από όλα αυτά, όπως είναι οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι και άλλοι αμερικανικοί και ευρωπαϊκοί μονοπωλιακοί όμιλοι. Η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι δεδομένο ότι δυναμώνει περισσότερο κάθε μέρα που περνά και είναι απόλυτα δικαιολογημένη.
Η δυσαρέσκεια για τα τεράστια προβλήματα, την ακρίβεια, τα χρέη, τα προβλήματα στην Υγεία είναι τεράστια. Περάσαμε πριν απ' το νοσοκομείο. Σήμερα έχουν εφημερία τρόμου χωρίς ακτινολόγο, χειρουργό, αναισθησιολόγο. Στον τομέα της Παιδείας, επίσης, υπάρχουν μεγάλα προβλήματα. Επίσης, ο νομός Λασιθίου έχει μεγάλο έλλειμμα νερού. Στην Ιεράπετρα οι αγρότες δεινοπαθούν χωρίς νερό, ενώ υπάρχουν καταγγελίες επαγγελματιών για το πώς αξιοποιούν οι μεγαλοξενοδόχοι όλο το καλοκαίρι, όλη τη σεζόν το νερό για τις πισίνες, που είναι το πόσιμο νερό της περιοχής. Γι' αυτά δεν παίρνονται μέτρα, δεν γίνονται υποδομές, πλημμυρίζει η χώρα από μία νεροποντή και τα νερά χάνονται, γιατί δεν υπάρχουν υποδομές.
Είναι, επίσης, δεδομένο ότι το σύστημα παίρνει τα μέτρα του ώστε αυτή η δυσαρέσκεια να παραμείνει εντός των τειχών, να διοχετευτεί σε ανώδυνες για το ίδιο λύσεις. Δηλαδή, να αλλάξει τα ρούχα του ο Μανωλιός και να τα βάλει απλώς αλλιώς.
Ταυτόχρονα, το σύστημα προετοιμάζει εναλλακτικές κυβερνητικές λύσεις, γιατί ξέρει ότι καμία κυβέρνηση και κανένας πρωθυπουργός δεν είναι αιώνιος, θέλει όμως να διαιωνίζεται η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου.
Ετσι εξηγείται η κινητικότητα που βλέπουμε και στη ΝΔ και στα "δεξιά" της και στην αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία και σε άλλες προσωποπαγείς δυνάμεις που με τον μανδύα του αντισυστημισμού κάνουν τα πάντα για να διασώσουν το σύστημα και τους θεσμούς του, την ΕΕ, να τα ξεπλύνουν στη συνείδηση όσων αρχίζουν να τα αμφισβητούν. "Ασπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, όλοι οι σκύλοι μια γενιά...".
Ιδιαίτερα για το κομμάτι της σοσιαλδημοκρατίας, φαίνεται να αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες, που έχουν να κάνουν και με τη φάση στην οποία βρίσκεται σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα διεθνώς, αλλά και με τα πεπραγμένα αυτού του χώρου.
Κάποια από αυτά μάλιστα μας τα θυμίζει ο Τσίπρας στο βιβλίο του, όπου δηλώνει περήφανος για τον "ρεαλισμό" που επέδειξε με το τρίτο αντιλαϊκό μνημόνιο, αποδίδοντας μια ψευδεπίγραφη ριζοσπαστική ρητορική σε κάποιους συνεργάτες του. Αυτό που κρύβει, βέβαια, είναι ότι αυτός ο ψευδεπίγραφος ριζοσπαστισμός ήταν στοιχείο της εξαπάτησης αριστερών ανθρώπων, αγωνιστών, ριζοσπαστικού κόσμου, ανθρώπων που θέλανε μια ριζική αλλαγή.
Το περίφημο "εμείς θα χτυπάμε τα νταούλια, οι αγορές θα χορεύουν", που ειπώθηκε μάλιστα εδώ στην Κρήτη, ήταν η κορωνίδα αυτής της εξαπάτησης. Στον πυρήνα της αυτή η κουβέντα είχε την ανεφάρμοστη θέση ότι δήθεν μπορεί μια αστική κυβέρνηση, στο πλαίσιο του καπιταλισμού, να αναγκάσει τους σιδερένιους νόμους της αγοράς και του καπιταλισμού να υπηρετήσουν τα λαϊκά συμφέροντα.
Αυτό πουθενά και ποτέ δεν τελεσφόρησε. Προειδοποιούσαμε, το λέγαμε, το λέμε και τώρα. Παντού και πάντα χρησιμοποιήθηκε για εξαπάτηση και για εγκλωβισμό του κόσμου σε αυταπάτες, να κυνηγάει χίμαιρες, χωρίς προοπτική για να κάνουν τη δουλειά του κάποιοι και να δίνουν ανάσες στο σάπιο σύστημα. Ετσι κι αυτό με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χρεοκόπησε. Οπως, επίσης, ο ίδιος ο Τσίπρας δηλώνει περήφανος για την αναβάθμιση της στρατηγικής σχέσης με τις ΗΠΑ, για τη συνεργασία του με τον Τραμπ, στην πρώτη θητεία του τελευταίου.
Δεν είναι επίσης τυχαίο που απουσιάζει και από το βιβλίο και από τη συζήτηση που πυροδότησε σχεδόν εξολοκλήρου η περίοδος 2019-2023, που ήταν αντιπολίτευση, και οδήγησε τελικά και στην εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γίνεται, για παράδειγμα, μια αποτίμηση για τη στάση του στην πανδημία με τον κορονοϊό, με το περιβόητο "θα λογαριαστούμε μετά", για τα χειροκροτήματα στον Ζελένσκι και στους ναζί του Αζόφ στη Βουλή, για την ψήφιση των μισών νόμων της πρώτης κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Χαρακτηριστικός είναι, επίσης, ο τρόπος που, στο πλαίσιο του rebranding και των διαπιστευτηρίων που δίνει στο σύστημα για να τον εμπιστευτεί ξανά, φτάνει στο σημείο να ειρωνεύεται και να απαξιώνει την κομμουνιστική ιδεολογία. Να δηλώνει ότι του φάνηκε απαρχαιωμένο το "Κεφάλαιο" του Μαρξ που διάβασε στα 15 του. Τόσο μπροστά ήταν, βλέπετε. Ισως να πιστεύει ότι το βιβλίο του θα ξεπεράσει σε επιδραστικότητα και το ίδιο το "Κεφάλαιο".
Αλλά δεν έχει τόση σημασία τι πιστεύει ο κ. Τσίπρας. Σημασία έχει ότι δεν υπάρχει σήμερα περιθώριο για κανέναν προοδευτικό, αριστερό, λογικό, θα έλεγα άνθρωπο, να πατήσει τις γνωστές μπανανόφλουδες, να χάσει κι άλλο πολύτιμο χρόνο, να οδηγηθεί σε νέες απογοητεύσεις σαν αυτές που ζήσαμε με τον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα ή παλιότερα με το ΠΑΣΟΚ που συνεργάστηκε και με τη ΝΔ και έφεραν τα μνημόνια. Αυτές οι απογοητεύσεις, αυτός ο ευνουχισμός κάθε ριζοσπαστικής διάθεσης, που έχει επενδυθεί σε τέτοιες δυνάμεις, είναι που ανοίγει κάθε φορά τελικά τον δρόμο για την επάνοδο συντηρητικών αντιδραστικών δυνάμεων της δεξιάς ή ακροδεξιάς ή άλλων δυνάμεων του συστήματος, για τη διαιώνιση τελικά αυτού του σάπιου συστήματος.
Και μπορεί η σοσιαλδημοκρατία να κάνει προσπάθεια να αναβαπτιστεί, να δείξει ότι οι αμαρτίες της ανήκουν στο παρελθόν και ότι έγιναν εξαιτίας κάποιων "έκτακτων συνθηκών", έρχεται όμως η πραγματικότητα να υπενθυμίσει ότι είναι αμετανόητοι. Πάρτε για παράδειγμα ένα γεγονός των τελευταίων ημερών.
Βγαίνει το ΠΑΣΟΚ και λίγο - πολύ πανηγυρίζει για τα όσα ανακοίνωσε τις προάλλες η υπουργός της 13ωρης εργασίας - έχοντας για ντεκόρ τη θλιβερή ΠΑΣΟΚική ηγεσία της ΓΣΕΕ - σχετικά με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Με έναν νόμο όπου, όπως απέδειξε τεκμηριωμένα το ΚΚΕ, διατηρείται όλο το αντεργατικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε με τους μνημονιακούς νόμους και αργότερα. Αυτό το πλαίσιο είναι που έχει οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση, να υπάρχουν ελάχιστες Συλλογικές Συμβάσεις και κυρίως αυτές που συμφέρουν την εργοδοσία, που τις υπογράφει με τους ανθρώπους της στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Για παράδειγμα, η τοπική Κλαδική Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψε η ηγεσία του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Λασιθίου, η οποία προβλέπει διευθέτηση της 11ωρης ξεκούρασης και 16ωρη ημερήσια εργασία και οι όροι αυτής της σύμβασης, όπως και της αντίστοιχης στη Ρόδο, έδωσαν το άλλοθι στην Κεραμέως και στην κυβέρνηση της ΝΔ για τη νομοθέτηση του 13ωρου και της περαιτέρω ευελιξίας της εργασίας.
Να ποιος είναι ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και των δυνάμεών τους στο κίνημα. Τη ΝΔ την ξέρουμε, πρέπει να γίνει παρελθόν, αλλά όχι για να έρθει ένας άλλος Μητσοτάκης στη θέση του, που θα εμφανίζεται και σαν αριστερός και αγωνιστής και στο τέλος πάλι να προδώσει τον λαό και το κίνημά του και να έρθει πάλι πιο φορτσάτη η "δεξιά" ή δεν ξέρω ποιος άλλος.
Αντίπαλος της κυβέρνησης της ΝΔ και της πολιτικής της είναι σήμερα οι αγώνες του λαού. Των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων που αύριο βγαίνουν στους δρόμους. Των υγειονομικών και του λαού της Κρήτης για τη δημόσια Υγεία που πρέπει να τους στηρίξουμε με νύχια και με δόντια. Των οικοδόμων που απεργούν στις 10 Δεκέμβρη. Των μαθητών - εκπαιδευτικών - γονιών για το σχολείο που έχουν ανάγκη τα παιδιά μας, που θα τα μορφώνει και δεν θα τα εξοντώνει μέσα από επαναλαμβανόμενες πανελλαδικές εξετάσεις όπως θα γίνει με το εθνικό απολυτήριο. Των φοιτητών ενάντια στις διαγραφές παιδιών που αναγκάζονται να δουλεύουν και δεν μπορούν να τελειώσουν έγκαιρα τις σπουδές τους.
Αυτοί οι αγώνες χρειάζεται να δυναμώσουν, να γίνουν πιο επιθετικοί στο περιεχόμενό τους, βάζοντας πιο καθαρά στο στόχαστρο το σάπιο αστικό κράτος, όλες τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του συστήματος, την ΕΕ, την ίδια την τάξη των εκμεταλλευτών. Ετσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τις ριζικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος, για μια πραγματικά εργατική - λαϊκή εξουσία και διακυβέρνηση.
Σε αυτή την υπόθεση μπορείτε να έχετε πολύτιμη συμβολή κι εσείς, με την προσπάθειά σας στα συνδικάτα, τους άλλους φορείς του κινήματος, για να συνεχιστούν τα βήματα βελτίωσης του συσχετισμού που έχουμε ήδη κάνει. Για να δυναμώνει η λαϊκή συμπόρευση με το ΚΚΕ σε όλες τις μάχες.
Το ΚΚΕ καθημερινά επιτελεί το έργο του, θεωρώντας ότι έχει σοβαρές πολιτικές ευθύνες στην ενημέρωση, οργάνωση, κινητοποίηση του ελληνικού λαού, στην άσκηση ουσιαστικής αντιπολίτευσης απέναντι σε κάθε είδους αστική κυβέρνηση που υπηρετεί την καπιταλιστική εξουσία, συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική.
Αντιπαλεύουμε την αυταπάτη ότι η συμμετοχή μας σε μια αστική κυβέρνηση συνεργασίας στο πλαίσιο του καπιταλισμού μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική ανακούφιση τον εργαζόμενο λαό σήμερα. Εάν προκρίναμε αυτό, θα κάναμε εγκληματικό λάθος, σε βάρος του ελληνικού λαού, του κινήματος, της ίδιας της προοπτικής μας και του ρόλου που πρέπει να παίζει το ΚΚΕ. Θα προδίδαμε τον κόσμο που πιστεύει και βλέπει σε μας σταθερότητα, εντιμότητα, ικανότητα να πάμε το κίνημα μπροστά, να αλλάξουμε τα πράγματα.
Γι' αυτό όσο το εργατικό - λαϊκό κίνημα είναι στην κατάσταση αυτή, όσο ο λαός δεν βγει δυναμικά στο προσκήνιο, όσο δεν είναι έτοιμος, αν θέλετε, να στηρίξει τον αγώνα μας μέχρι τέλους, εμείς θα είμαστε στη θέση της μαχητικής αντιπολίτευσης για να υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντά του, για να κερδίζουμε ανάσες ανακούφισης, για να ετοιμάζουμε και να προετοιμάζουμε το κίνημα για τις στιγμές που θα 'ρθουν, των ριζικών αλλαγών που χρειάζεται η πατρίδα μας και ο λαός μας.
Μια συμμετοχή σε κυβερνήσεις με τα κόμματα αυτά ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Ελληνική Λύση κ.λπ., όχι μόνο δεν μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα κοινωνία καλύτερη, ευημερίας, ειρήνης, προόδου, πολύ περισσότερο σοσιαλιστική, αλλά θα μας πάει πολύ πίσω.
Εμείς δεν πρόκειται ποτέ να προδώσουμε τον ελληνικό λαό, τις ιδέες μας, όπως κάνουν άλλοι τόσα χρόνια, γι' αυτό και πάμε από το κακό στο χειρότερο. Η σταθερότητα, γενναιότητα, καθαρότητα, τιμιότητα, υπομονή και επιμονή του ΚΚΕ σε αρχές και αξίες, στη σοσιαλιστική προοπτική, εδώ είναι που πρέπει να ακουμπήσει τις προσδοκίες του ο λαός, να συμβάλλει και ο ίδιος, ατομικά και συλλογικά, συμμετέχοντας σε αυτή τη δύσκολη, αλλά όμορφη και αναζωογόνα πορεία προς το φωτεινό μέλλον».