- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Eurokinissi |
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να παρουσιάσει ως εγγύηση για τη «στρατηγική συμπόρευση» με τις υπόλοιπες δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, που «ξεπλένει» το διάστημα αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ, τα αντιλαϊκά «έργα και ημέρες της κυβέρνησης», τα οποία έφτασε να βαφτίσει «απτή απόδειξη» για την «εναλλακτική προοπτική υπέρ των δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας».
Ανάμεσα σε άλλα, ο πρωθυπουργός - λίγες μέρες απ' όταν η Κομισιόν θύμιζε το «μεταμνημονιακό» μνημόνιο και τις δεσμεύσεις του, που σηματοδοτούν μόνιμη εποπτεία για τις λαϊκές ανάγκες, και ενώ όλο το μνημονιακό οπλοστάσιο είναι εδώ και εμπλουτίζεται - κήρυξε το «τέλος των μνημονίων», επανέλαβε ότι η κυβέρνηση του «πέτυχε αυτό που δεν κατάφεραν τρεις προηγούμενες κυβερνήσεις (...) να πιάσουμε και να υπερβούμε δημοσιονομικούς στόχους (...) να δώσουμε ώθηση και ανάκαμψη στην ελληνική οικονομία» για λογαριασμό του κεφαλαίου, ενώ ως πλευρά αυτού του επιτεύγματος παρουσίασε την ικανότητα που επέδειξε η κυβέρνησή του στη λαϊκή χειραγώγηση, την οποία βάφτισε «διατήρηση της κοινωνικής συνοχής», πανηγυρίζοντας και για τα μέτρα διαχείρισης της φτώχειας που φουντώνει η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Δεν δίστασε εξάλλου να ισχυριστεί ότι η κυβέρνησή του επανέφερε συνθήκες «εργασιακής κανονικότητας» - όπως βαφτίζουν τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας - ενώ είχε το θράσος να μιλήσει και για προστασία της πρώτης κατοικίας, την ώρα που παζαρεύονται οι όροι για την ολοκληρωτική άρση της για εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά και η γενίκευση των εκβιασμών και πλειστηριασμών.
Ανάμεσα στα άλλα ο πρωθυπουργός έριξε και το χαρτί της «εντιμότητας» της δικής τους διαχείρισης σε σχέση με των προηγούμενων, επιβεβαιώνοντας ότι και η σκανδαλολογία θα είναι στην πρώτη γραμμή της προεκλογικής προπαγάνδας.
Μετά τους κομπασμούς για όσα έχουν ήδη κάνει πράξη, προχώρησε και σε ανέξοδες υποσχέσεις όπως για διευκόλυνση των φορολογούμενων με μέτρα που θα δημιουργούν «κουλτούρα πληρωμών», όπως είπε.
Ολα τα παραπάνω τα βάφτισε «εναλλακτικό δρόμο» για το λαό και επιβεβαίωση ότι τάχα τα συμφέροντα του κεφαλαίου συμβιβάζονται με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ενώ με βάση αυτά επανέφερε το κάλπικο δίλημμα «πρόοδος - συντήρηση»: «Και είναι τελικά αυτή η διαρκής σύγκρουση ανάμεσα στον λεγόμενο μονόδρομο της απόλυτης αποδοχής του νεοφιλελεύθερου κοινωνικού κανιβαλισμού και της εναλλακτικής προοπτικής υπέρ των δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας, που αποτυπώνεται στα δύο απολύτως διακριτά πολιτικά σχέδια που σήμερα κατατίθενται ενώπιον του ελληνικού λαού»!
Στη βάση αυτής της κάλπικης διαχωριστικής γραμμής - την οποία αποκαλύπτει η στρατηγική τους σύμπλευση με τη ΝΔ - επιτέθηκε στην αξιωματική αντιπολίτευση ότι ετοιμάζει μνημόνιο «ίσως πιο ωμό, πιο ακραίο, πιο ισοπεδωτικό απ' αυτά που ζήσαμε πιο πριν».
Ταυτόχρονα, απευθυνόμενος στο εγχώριο κεφάλαιο επιχείρησε να αποδομήσει την ικανότητα της ΝΔ να διαχειριστεί τις υποθέσεις του. Η ΝΔ, είπε, είχε αποδεχτεί πολύ μεγαλύτερα πρωτογενή πλεονάσματα, ενώ η δική του κυβέρνηση «όχι μόνο διαπραγματεύτηκε και μείωσε δραστικά τους στόχους των πλεονασμάτων - από 4,5%, που είχαν υπογράψει αυτοί, σε 3,5%, σταδιακά σε 3,5% και σε 2% μετά το '22 - αλλά πέτυχε κι αυτό που δεν είχαν θέσει καν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Το πιο κρίσιμο όλων (...) την απόφαση του Γιούρογκρουπ τον Ιούνη του '18 για την αναδιάρθρωση του χρέους».
Υποσχέθηκε μάλιστα κι αυτός στο κεφάλαιο προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης των πλεονασμάτων, προκειμένου να εξοικονομηθεί χρήμα για τη στήριξη της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Μία ακόμα κάλπικη διαχωριστική γραμμή που χάραξε ο πρωθυπουργός ήταν η ΝΑΤΟική συμφωνία των Πρεσπών. Ισχυρίστηκε ότι και αυτή «ανέδειξε μια σαφέστατη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον προοδευτικό πολιτικό κόσμο και στο πολιτικό προσωπικό της πιο βαθιάς συντήρησης και της αδράνειας», δικαιολογώντας έτσι και τις «πολιτικές μετατοπίσεις», όπως βάφτισε το πήγαινε - έλα ανάμεσα στα αστικά πολιτικά κόμματα, στη βάση των ευρωατλαντικών σχεδιασμών που από κοινού υπηρετούν.
Με βάση και τα παραπάνω και αναφερόμενος στις ευρωεκλογές, χάραξε και εκεί τις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις δυνάμεις της «προόδου» και στις δυνάμεις του φασισμού, τις οποίες η ΕΕ και οι δυνάμεις που την υπηρετούν, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, «ταΐζουν» με την πολιτική τους.
Υπέδειξε δε στην ΚΕ να αποδεχτεί το κάλεσμα συμπόρευσης και συνεργασίας στις άλλες δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, τόσο για την κάλπη των ευρωεκλογών όσο και των εθνικών εκλογών, στη βάση των παραπάνω διλημμάτων.
Η ΚΕ ομόφωνα ενέκρινε την απόφαση, που ανάμεσα σε άλλα σημειώνει ότι «αποτελεί στρατηγική μας προτεραιότητα η συγκρότηση ενός ευρύτατου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου αριστερών, προοδευτικών δυνάμεων που μπορούν να ομονοήσουν σε συγκεκριμένους προγραμματικούς στόχους, για μία σειρά αναγκαίων ριζοσπαστικών προοδευτικών αλλαγών σε όλα τα επίπεδα».
Αλλη μια φιέστα για την τόνωση των κάλπικων «διαχωριστικών γραμμών» και μια «μπουγάδα» της σάπιας σοσιαλδημοκρατίας έστησαν χτες το βράδυ ο ΣΥΡΙΖΑ, πρόσωπα που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και η «αμαρτωλή» ευρωενωσιακή σοσιαλδημοκρατία, στην εκδήλωση με τίτλο «Ευημερία για όλους σε μια βιώσιμη Ευρώπη», με συνδιοργανωτές την Ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, το ελληνικό γραφείο του Ιδρύματος «Friedrich Ebert» και το Ινστιτούτο Ερευνών και Πολιτικής Στρατηγικής, του οποίου ηγείται η Λούκα Κατσέλη.
Ανάμεσα στο «εκλεκτό» ακροατήριο εμφανίστηκαν στελέχη όπως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επί Κ. Καραμανλή Ευ. Αντώναρος, ο Δ. Χατζησωκράτης, οι εκλεγμένοι με το Ποτάμι Σπ. Δανέλης και Μ. Κύρκος (μετέφερε το χαιρετισμό και του Γ. Γραμματικάκη), οι επανεμφανισθέντες με τη «Γέφυρα» Μ. Ρεπούση και Ν. Μπίστης, ο υπουργός επί Γ. Παπανδρέου Γ. Ραγκούσης, ο υφυπουργός επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ Μ. Μπεντενιώτης κ.ά. Σημειωτέον, στην εκδήλωση υπήρχε και εκπροσώπηση της ΝΔ, διά του Σ. Κεδίκογλου.
Ανοίγοντας τις εργασίες, ο πρόεδρος της Ευρωομάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, Ούντο Μπούλμαν, μίλησε για «πολιτικό διάλογο» που ξεκίνησε χτες και πρέπει να συνεχιστεί, παρουσιάζοντας τις γνωστές χρεοκοπημένες σοσιαλδημοκρατικές προτάσεις διαχείρισης του σάπιου συστήματος και της ΕΕ ως «σοσιαλιστικό οδικό χάρτη», ενώ δήλωσε ευγνώμων προς την ελληνική κοινωνία που «θέλει να παραμείνει στην ΕΕ».
Σε βιντεοσκοπημένο του μήνυμα, ο πρώην πρωθυπουργός της Δανίας Π. Ν. Ράσμουσεν κάλεσε σε «συμπόρευση σοσιαλδημοκρατών, πράσινων και αριστερών».
Στο ίδιο πνεύμα, η Λ. Κατσέλη καλωσόρισε «παλαιούς, τωρινούς και μελλοντικούς συντρόφους και φίλους», ενώ παρουσιάζοντας έρευνα για την οικονομική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση στην Ευρώπη, την έθεσε ως «κείμενο για διάλογο και προοδευτικές συγκλίσεις των προοδευτικών δυνάμεων, με κεντρικό μήνυμα «Μια άλλη Ευρώπη είναι αναγκαία, μια άλλη Ευρώπη είναι εφικτή», απέναντι στις δυνάμεις της ακροδεξιάς και του εθνικισμού. Μεταξύ άλλων εξήρε διάφορα παλαιότερα προτάγματα του ΠΑΣΟΚ όπως η «πράσινη ανάπτυξη» και ο «δημοκρατικός προγραμματισμός», ζητώντας «αλλαγή στις δομές διακυβέρνησης» και επαναφέροντας προς «διεκδίκηση» πολυδιαφημισμένα εργαλεία - πανάκεια από το παρελθόν, όπως ο φόρος Tobin... Κάλεσε, τέλος, «να κοιτάξουμε μπροστά (...) προς μια προγραμματική σύγκλιση όλων των προοδευτικών δυνάμεων», σημειώνοντας ότι «η πρόκληση είναι μπροστά μας».
Ακολούθησε «στρογγυλό τραπέζι», με συμμετέχοντες τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη, τον ευρωβουλευτή του Ποταμιού Μ. Κύρκο και την ευρωβουλευτή επί Γ. Παπανδρέου Μ. Κοππά.
Κλείνοντας την εκδήλωση, ο Αλ. Τσίπρας στηλίτευσε την απουσία της Φ. Γεννηματά και του Στ. Θεοδωράκη, αποδίδοντάς τους «έλλειμμα αυτοπεποίθησης για τις απόψεις τους και το χώρο που εκπροσωπούν» και σπεύδοντας να τους καθησυχάσει για το ότι τάχα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «κόμμα της Αριστεράς, όχι της κεντροαριστεράς» και θέλει όχι να τους εξαϋλώσει ή λεηλατήσει, αλλά συμμαχίες μαζί τους, «χωρίς να υποκαταστήσει κόμματα της κεντροαριστεράς και του δημοκρατικού κέντρου».
Τόνισε ότι είναι στρατηγική απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να ανοίξει τη συζήτηση για συμπαράταξη των ευρωπαϊκών δυνάμεων και την προοδευτική διακυβέρνηση στην Ελλάδα, ζητώντας «αντιμετώπιση της πολυδιάσπασης των δυνάμεων του χώρου, ενότητα δράσης, ανίχνευση της πολιτικής βούλησης για σύγκλιση ιδεών και στόχων».
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ανέπτυξε επί μακρόν το «σκιάχτρο» της ακροδεξιάς, αντιπαραβάλλοντας ως «λύση» την παραπέρα θωράκιση της ΕΕ με ολίγη από «κοινωνικό προφίλ», αλλά και μια σειρά από σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, όπως του ΣΥΡΙΖΑ και αυτές σε Ισπανία και Πορτογαλία, που όλοι μαζί στρώνουν το δρόμο και στην ακροδεξιά εκδοχή της πολιτικής προς όφελος του κεφαλαίου.
Μάλιστα, στην προσπάθειά του να «ξεπλύνει» τη σάπια ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν δίστασε να ισχυριστεί ότι στην Ελλάδα «με τη βοήθεια των εταίρων της που κάπου κατανόησαν τα λάθη τους, ιδίως με τη βοήθεια των σοσιαλδημοκρατών, των πρασίνων και της Αριστεράς, που σε κρίσιμες στιγμές πήραν τη σωστή θέση», ήρθε ένα «ηπιότερο τρίτο πρόγραμμα προσαρμογής, με προώθηση μεταρρυθμίσεων, με μείωση της ανεργίας, επούλωση μεγάλου μέρους των κοινωνικών πληγών»!
Τόνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ένα πρώτο βήμα στην ΚΕ του την Κυριακή, απευθύνοντας κάλεσμα στις δυνάμεις του χώρου, σαν «ιστορική αναγκαιότητα με αντίκρισμα για όλη την Ευρώπη», «πριν και μετά τις ευρωεκλογές», και λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να αναλάβει «το βάρος της ευθύνης που του αναλογεί» για τον εγκλωβισμό του λαού στα νέα σχήματα αστικής διαχείρισης.
Στο ζήτημα της συγκρότησης του λεγόμενου «προοδευτικού πόλου» αναφέρθηκε, ανάμεσα σε άλλα, στην τοποθέτησή του στη Συνδιάσκεψη της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, σημειώνοντας:
«Το μέτωπο ενάντια στην ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό δεν είναι παρά ένα υποκριτικό προεκλογικό τέχνασμα του κ. Τσίπρα, για να δικαιολογήσει τη συγκόλληση με διάφορες δυνάμεις και γυρολόγους πολιτικούς, που έχουν πρωτοστατήσει στην άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Πώς μπορεί να μιλάει για μέτωπο ενάντια στην ακροδεξιά ο κ. Τσίπρας, όταν επί χρόνια συνυπήρχε με τέτοιες δυνάμεις και μάλιστα σε κυβερνητικό επίπεδο, όταν εισπράττει συγχαρητήρια από τέτοιες δυνάμεις (βλ. κυβέρνηση Τραμπ), για τη συμβολή στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια. Πώς μπορεί να μιλάει για "μέτωπο στο νεοφιλελευθερισμό", όταν επί 4 χρόνια εφάρμοζε τα πιο βάρβαρα μέτρα, υπέρ του κεφαλαίου, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ.
Τέτοιες πολιτικές, τέτοιες συμμαχίες, όχι μόνο δεν είναι προοδευτικές, αλλά τρέφουν την ακροδεξιά, γιατί δικαιολογούν μια αντιλαϊκή πολιτική, στο όνομα μάλιστα της προόδου.
Οι πραγματικά προοδευτικοί άνθρωποι γυρίζουν την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ και στα "πλυντήρια" που φτιάχνει. Συμπορεύονται με το ΚΚΕ, για να βάλουμε μπροστά τις ανάγκες του λαού, για να αλλάξουμε τους αρνητικούς συσχετισμούς παντού, για να συγκρουστούμε με το σημερινό σάπιο σύστημα, που γεννά τη φτώχεια, τον πόλεμο, το φασισμό».
