Κλίμα ευφορίας και προσδοκίες για «καλύτερες μέρες» προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση στο λαό, αξιοποιώντας την αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας από τον Moody's και την επικείμενη νέα έξοδο στις αγορές. Ούτε λίγο ούτε πολύ, τα κυβερνητικά στελέχη ισχυρίζονται ότι η ελληνική οικονομία αποκτά ξανά «πρόσωπο» στις διεθνείς αγορές του χρήματος και ότι η επιβεβαίωση του ενδιαφέροντος των επενδυτών δημιουργεί προϋποθέσεις σταθερής ανάκαμψης, από την οποία έχουν τάχα να κερδίσουν τα λαϊκά στρώματα. Αρκεί όμως μια ματιά στους σχολιασμούς και τις αναλύσεις που συνοδεύουν την «αναβάθμιση», για να καταλάβει κανείς τι είναι αυτό που αξιολογούν θετικά οι «χρηματοπιστωτικοί οίκοι» και πόσο ...αισιόδοξα είναι τα πράγματα για το λαό. Για παράδειγμα, μεγάλο διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο γράφει για την Ελλάδα και την οικονομία της: «Η συνεχιζόμενη μεταρρυθμιστική προσπάθεια αρχίζει να αποφέρει σταδιακά καρπούς στην οικονομία (...) Αν και η πρόοδος διακοπτόταν κατά καιρούς, με τους στόχους να καθυστερούν ή να μην επιτυγχάνονται, η αναπτυξιακή δυναμική φαίνεται να είναι όλο και περισσότερο εμπεδωμένη, με καλές προοπτικές περαιτέρω προόδου και χαμηλό κίνδυνο αναστροφής».

Τι σημαίνει αυτό; Οτι το πρώτο πράγμα που αξιολογεί θετικά ο οίκος Moody's είναι η αντιλαϊκή συνέπεια της κυβέρνησης, η οποία πήρε και συνεχίζει να παίρνει όλα τα αναγκαία μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, για να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά του, να προσελκύσει επενδύσεις και να δημιουργήσει προϋποθέσεις παραπέρα ανάκαμψης της οικονομίας. Τέτοια μέτρα είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, τα αναπτυξιακά κίνητρα και οι διευκολύνσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους, τα αντεργατικά μέτρα για φτηνότερη εργατική δύναμη, οι φοροαπαλλαγές και οι φοροελαφρύνσεις στο κεφάλαιο, η παραπέρα απελευθέρωση τομέων της οικονομίας. Η άλλη όψη αυτής της πολιτικής είναι η ανεργία που παραμένει στα ύψη, η εργασιακή περιπλάνηση, η ημιαπασχόληση και οι μισθοί πείνας, η ανακύκλωση της φτώχειας, η άθλια κατάσταση στην Υγεία, στην Πρόνοια και την Παιδεία κ.ά. Εξίσου «αποδοτική», όμως, για το κεφάλαιο είναι και η ενεργότερη εμπλοκή της Ελλάδας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, που υπηρετεί το στόχο της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας και την ανάδειξή της σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο, ώστε να γίνει προορισμός μεγάλων επενδύσεων στους συγκεκριμένους και άλλους τομείς. Να λοιπόν γιατί παίρνει τα εύσημα η κυβέρνηση από τον Moody's: Για την αντεργατική - αντιλαϊκή της πολιτική και την προσήλωσή της στην ιμπεριαλιστική εμπλοκή, που μετατρέπει τη χώρα σε μαγνήτη κινδύνων για το λαό.

Ολα αυτά δεν τα κρύβει ούτε η κυβέρνηση, η οποία αξιοποιεί προπαγανδιστικά την αναβάθμιση, από τη μια, για να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού και, από την άλλη, για να μοιράσει διαβεβαιώσεις στο κεφάλαιο ότι θα συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς το «μεταρρυθμιστικό» της έργο, κάνοντας «ρελάνς» στη ΝΔ, που την κατηγορεί για «μεταρρυθμιστική κόπωση» μπροστά στις εκλογές. Γράφει για παράδειγμα στην ανακοίνωσή του το υπουργείο Οικονομικών: «Οι μεταρρυθμίσεις έχουν αρχίσει να αποδίδουν και οι συνεχείς αναβαθμίσεις της ελληνικής οικονομίας δείχνουν τη σταθερά ανοδική της πορεία και τη διαρκή ανάκτηση της εμπιστοσύνης των επενδυτών (...) Η οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση αποδίδει και δημιουργεί στέρεες βάσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου». Παίρνοντας μάλιστα «τοις μετρητοίς» τις δηλώσεις Μπαρόζο, ότι η αναβάθμιση του Moody's είναι αποτέλεσμα της εκτίμησης ότι επίκειται κυβερνητική αλλαγή και ότι με τον τρόπο αυτό οι «οίκοι» δείχνουν εμπιστοσύνη στην επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ, εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι το κεφάλαιο και οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί θεωρούν πως έχουν καλά δεμένο τον γάιδαρό τους, αφού ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος είναι περισσότερο «μεταρρυθμιστής». Ποιος μπορεί δηλαδή με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα να εφαρμόσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική από τη θέση της κυβέρνησης.

Βέβαια, από τις εκτιμήσεις των «οίκων» δεν λείπουν και οι «επισημάνσεις» για τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει στην οικονομία έστω και μια μικρή καθυστέρηση στην εκπλήρωση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που κληροδότησαν τα μνημόνια, αλλά κυρίως των μέτρων που επιβάλλει το «μνημόνιο των μνημονίων», τα συμφέροντα δηλαδή και οι μόνιμες ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Σημειώνεται, για παράδειγμα, στο σχολιασμό της αναβάθμισης από τον Moody's: «Η Ελλάδα μπορεί να εξήλθε του προγράμματος διάσωσης τον περασμένο Αύγουστο, ωστόσο οι αργοί ρυθμοί με τους οποίους εφαρμόζει συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις αυξάνουν την ανησυχία των θεσμών και θέτουν σε κίνδυνο τα μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους που θα πρέπει να εφαρμοστούν αυτόν το μήνα». Οι προειδοποιήσεις που κρύβονται πίσω από τέτοιες διατυπώσεις, έχουν τελικό αποδέκτη το λαό. Σ' αυτόν «συστήνουν» να εγκαταλείψει οποιαδήποτε σκέψη για χαλάρωση της αντιλαϊκής πολιτικής, οποιαδήποτε διεκδίκηση για ανάκτηση των απωλειών από την περίοδο της κρίσης. Να βάλει πλάτη με νέες θυσίες για μεγαλύτερη ανάκαμψη της οικονομίας, για να μην υπάρξει «πισωγύρισμα». Αυτό ζήσαμε και την περασμένη βδομάδα, με την έκθεση της Κομισιόν για τη 2η «μεταμνημονιακή» «αξιολόγηση» της Ελλάδας, επιβεβαιώνοντας ότι τα «χαρμόσυνα νέα» για το κεφάλαιο, την κυβέρνηση και τα κόμματά του είναι ...«πένθιμη καμπάνα» για το λαό, τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες του, που πρέπει τώρα να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της πάλης του.