Φίλες και φίλοι,

Από το βήμα της σημερινής μας εκδήλωσης θέλουμε να χαιρετίσουμε άλλη μια φορά όλες και όλους που συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη για να κατοχυρωθεί το νερό ως κοινωνικό αγαθό, σ' όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα εδώ στη Θεσσαλονίκη. Αυτοί οι αγώνες, όπως και οι συγκλονιστικές κινητοποιήσεις μετά το έγκλημα στα Τέμπη, αναδεικνύουν τη δύναμη του λαού όταν αποφασίζει να πάρει την τύχη του στα χέρια του.

Αναδεικνύουν όμως και τη σημασία να προσδιορίσουμε με σαφήνεια ποιος είναι ο πραγματικός μας αντίπαλος, για να μην εγκλωβιστεί η δίκαιη αγανάκτηση του λαού σε κάλπικα διλήμματα, στην επιλογή του δήθεν μικρότερου κακού. Ιδιαίτερα τώρα, στην προεκλογική περίοδο, όπου όλοι οι συνένοχοι για τη σημερινή κατάσταση, όλοι όσοι κυβέρνησαν τη χώρα, παριστάνουν ξανά τους σωτήρες.

Και δεν είναι λίγοι αυτοί που κρύβουν την αλήθεια, όταν ισχυρίζονται ότι στις εκλογές του Μάη πρέπει να ψηφίσουμε για να παραμείνει το νερό «δημόσιο αγαθό» και ότι ο μόνος που το απειλεί είναι η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Γιατί η αλήθεια, φίλες και φίλοι, είναι ότι σήμερα το νερό είναι εμπόρευμα και όλοι εμείς είμαστε πελάτες των Ανώνυμων Εταιρειών που το εμπορεύονται.

Το ξέρουμε όλοι πολύ καλά όταν ανοίγουμε τον λογαριασμό της ΕΥΑΘ, της ΕΥΔΑΠ, των δημοτικών επιχειρήσεων, των ΔΕΥΑ, και όταν αγοράζουμε εμφιαλωμένο νερό.

Και αυτό συμβαίνει σήμερα που υπάρχει κρατικός, δημόσιος έλεγχος και οι επιχειρήσεις ύδρευσης είναι κρατικές και δημοτικές. Και αυτό συμβαίνει γιατί το σημερινό κράτος και όλες οι κυβερνήσεις του υπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων ομίλων, του κεφαλαίου και όχι της κοινωνίας. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε απέναντί μας το εχθρικό κράτος του κεφαλαίου, που όχι μόνο δεν αποτελεί το αντίβαρο των μεγάλων ομίλων αλλά προωθεί ενεργά τα στρατηγικά συμφέροντά τους.

Οποιος αμφιβάλλει αρκεί να σκεφτεί τι έγινε και γιατί έγινε όλα τα προηγούμενα χρόνια, πριν επιχειρήσει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ να περάσει τα νέα αντιδραστικά μέτρα (...)

Τι συνέβη την τελευταία εικοσαετία, από την εποχή που η ΕΥΑΘ και η ΕΥΔΑΠ αναδιαρθρώθηκαν και στη συνέχεια έγινε η εισαγωγή τους στο Χρηματιστήριο ως Ανώνυμων Εταιρειών;

Το προσωπικό τους μειώθηκε πάνω από 50% ενώ ο κύκλος εργασιών τους αυξήθηκε σημαντικά, παράλληλα με την οικιστική ανάπτυξη στη Θεσσαλονίκη και στην Αττική.

Οι μόνιμοι εργαζόμενοι με κατοχυρωμένα δικαιώματα στις επιχειρήσεις ύδρευσης γίνονται όλο και λιγότεροι. Εφαρμόζεται όλη η βεντάλια των «ελαστικών» εργασιακών σχέσεων για την ένταση της εκμετάλλευσης. Συνυπάρχουν εργαζόμενοι με μπλοκάκι, με 8μηνες συμβάσεις, εργολαβικοί και πρακτικάριοι που αμείβονται με μισθούς πείνας.

Μετά τη μεγάλη σφαγή της μείωσης των πραγματικών μισθών κατά 35%, με το κόψιμο επιδομάτων, τριετιών, Δώρων, ήρθαν οι νέες απώλειες με την εκτίναξη του πληθωρισμού και ιδιαίτερα της ακρίβειας στα τρόφιμα και στην Ενέργεια.

Για την επιβάρυνση των λαϊκών οικογενειών με την αύξηση, πάνω από 150%, των τιμών για τις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Τα γνωρίζει κάθε φτωχό λαϊκό νοικοκυριό, μαζί με τα υψηλά τέλη σύνδεσης και τις διακοπές και τις σχετικές απειλητικές προειδοποιήσεις λόγω αδυναμίας έγκαιρης πληρωμής. Γνωστές είναι επίσης οι απώλειες των δικτύων που ξεπερνούν σήμερα στην Ελλάδα το 35%. Γνωστές είναι και οι καθυστερήσεις στα αναγκαία έργα αναβάθμισης, επέκτασης και συντήρησης των δικτύων και των εγκαταστάσεων επεξεργασίας νερού (...)

Η αλήθεια είναι ότι όλες αυτές οι αρνητικές συνέπειες είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα των επιχειρήσεων που λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος τους, είτε αυτές είναι κρατικές είτε ιδιωτικές είτε μεικτές. Προκύπτουν απ' την εμπορευματοποίηση βασικών κοινωνικών αναγκών, όπως η ύδρευση, η άρδευση, η αποχέτευση, η Ενέργεια.

Επιβεβαιώνουν ότι για να είναι κερδοφόρα οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση πρέπει να ξεζουμίζει τους εργαζομένους της, να αυξάνει τον βαθμό εκμετάλλευσης και να χαρατσώνει τους πελάτες της, τη λαϊκή κατανάλωση.

Ας δούμε πώς επιβεβαίωσε κυνικά αυτό το ακλόνητο συμπέρασμα, το 2016, ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΑΘ, Νίκος Παπαδάκης, την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, απαντώντας στις επικρίσεις για τις 2.000 διακοπές κάθε μήνα σε νοικοκυριά που δεν μπορούσαν να πληρώσουν. Απάντησε, λοιπόν, χωρίς περιστροφές στο ΑΠΕ:

«Το νερό το διαχειριζόμαστε ως εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο και οι μέτοχοί μας θα πρέπει να αποκομίζουν κέρδη». Και συμπλήρωσε: «Κόβουμε το νερό για να κάνει ο κόσμος ρυθμίσεις. Η διακοπή δεν γίνεται για 100 ή 150 ευρώ, αλλά για μεγαλύτερα ποσά».

Ποιοι είναι οι μέτοχοι στους οποίους αναφέρεται ο διευθύνων σύμβουλος; Το κράτος ως συλλογικός καπιταλιστής και ιδιωτικοί όμιλοι, όπως του «Paulson» στην ΕΥΔΑΠ και της «Suez» στην ΕΥΑΘ.

Και αυτός ο νόμος του κέρδους ισχύει σ' όλες τις περιπτώσεις, και για τις εταιρείες ύδρευσης, και για τις εταιρείες εμφιαλωμένου νερού που αυξάνουν τις πωλήσεις τους τα τελευταία χρόνια, με ρυθμό που πλησιάζει το 2% ετησίως, με κύκλο εργασιών που έφτασε τα 1,3 δισ. ευρώ το 2022.

Η αύξηση του μεριδίου αγοράς των εταιρειών εμφιάλωσης, η οποία βασίζεται στην περιορισμένη διαθεσιμότητα και ποιότητα του δικτύου νερού σε ορισμένες περιοχές της χώρας, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για να κατανοήσουμε τα ανταγωνιστικά επιχειρηματικά συμφέροντα στο πλαίσιο της καπιταλιστικής αγοράς (...)

Ας σκεφτούμε επίσης ποια είναι η γενικότερη πολιτική του κράτους του κεφαλαίου σχετικά με το νερό, πέρα απ' την άμεση συμμετοχή και έλεγχο της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ.

Θωρακίζει άραγε τη λειτουργία των 126 ΔΕΥΑ, των δημοτικών επιχειρήσεων που παρέχουν νερό στην περιφέρεια; Αντίθετα, αρνείται να καλύψει τα υπέρογκα χρέη τους που έχουν φτάσει στα 120 εκατ. ευρώ, κυρίως λόγω της εκτίναξης του ενεργειακού κόστους με την εφαρμογή της πολιτικής της «πράσινης μετάβασης» της ΕΕ. Η κυβέρνηση της ΝΔ προτείνει ως λύση την αύξηση των τιμολογίων του νερού. Ταυτόχρονα εμποδίζει τις προσλήψεις αναγκαίου μόνιμου προσωπικού στις ΔΕΥΑ με όρους ΑΣΕΠ.

Διασφαλίζει τουλάχιστον ο κρατικός έλεγχος της αδειοδότησης και της λειτουργίας των βιομηχανιών, των εγκαταστάσεων επεξεργασίας αποβλήτων και των υποδομών την προστασία του περιβάλλοντος και τη δημόσια υγεία;

Ο κατάλογος των αρνητικών απαντήσεων δεν έχει τέλος και συμβαδίζει με τη συνειδητή υποστελέχωση και υποβάθμιση των αρμόδιων κρατικών και δημοτικών υπηρεσιών.

Απ' την προβληματική κατάσταση παλιών Χώρων Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ) και σχετικά νέων Χώρων Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) μέχρι τη ρύπανση του Ασωπού, της λίμνης Κορώνειας και τη ρύπανση απ' τη λειτουργία της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός».

Πρόσφατα ο «Ριζοσπάστης» έφερε στο φως της δημοσιότητας τη μεγάλη ρύπανση των υπόγειων και επιφανειακών υδάτων στην περιοχή γύρω απ' τις χωματερές της Φυλής και των Ανω Λιοσίων στην Αττική, που ομολογεί η ίδια η Ετήσια Εκθεση Περιβαλλοντικής Παρακολούθησης του ΕΔΣΝΑ για το 2021.

Στα ίδια συμπεράσματα θα καταλήξουμε αν εξετάσουμε ποια έργα προκρίνουν, ποιες επενδύσεις ιεραρχούν οι κυβερνήσεις και γενικότερα το κράτος του κεφαλαίου.

Ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ ειδοποιεί με επιστολή του μετά το έγκλημα στα Τέμπη ότι η κυβέρνηση καθυστερεί προκλητικά να υλοποιήσει αναγκαία έργα στο Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αττικής, των οποίων οι μελέτες έχουν ολοκληρωθεί απ' το 2019, και επισημαίνει ότι αν δεν γίνουν τα έργα, σε περίπτωση σοβαρής ζημιάς στο Υδραγωγείο του Μόρνου αρκετές περιοχές της Αττικής θα μείνουν για μέρες χωρίς νερό.

Θυμόμαστε αντίστοιχα την πολυήμερη διακοπή του νερού στη Θεσσαλονίκη το καλοκαίρι του 2018, λόγω της απουσίας αναγκαίων έργων που είχαν μελετηθεί ήδη από το 2012 (...)

Οι περικοπές στα αναγκαία μέτρα υποδομής δεν αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία. Στην Ισπανία, στην περιοχή της Καταλονίας, όπου φέτος δεν γέμισαν οι ταμιευτήρες λόγω ξηρασίας, η Τοπική Διοίκηση προχώρησε σε μείωση της κατανάλωσης κατά 40% για την αγροτική παραγωγή και σε διακοπές υδροδότησης για αρκετές ώρες κάθε μέρα.

Στα νησιά του Αιγαίου που το τουριστικό κύμα αυξάνει δραματικά την επιβάρυνση των υποδομών το καλοκαίρι, αντί για την αναγκαία αναβάθμιση των εγκαταστάσεων και για έργα μεγιστοποίησης της προσφοράς νερού, εμφανίζεται ως λύση ο περιορισμός της λαϊκής κατανάλωσης.

Τι αποκαλύπτουν όσα προαναφέραμε; Αποκαλύπτουν ένα κράτος που είναι εχθρικό και ανίκανο να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες, ακριβώς γιατί είναι πολύ ικανό να υπηρετήσει τα στρατηγικά συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, του κεφαλαίου και να υλοποιήσει τις κατευθύνσεις και τις δεσμεύσεις της ΕΕ (...)

Ολες οι κυβερνήσεις, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, είναι συνένοχες για τη σημερινή κατάσταση που αφορά το νερό και όλα τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα.

Ολες προώθησαν τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και στη συγκεκριμένη περίπτωση τις κατευθύνσεις της κοινοτικής Οδηγίας για το νερό.

Πρόκειται για την κοινοτική Οδηγία - πλαίσιο του 2000 για το νερό, η οποία θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης του νερού, σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της δυνατότητας προσφοράς του σε κάθε υδατικό διαμέρισμα. Η Οδηγία, με την οποία εναρμονίστηκε η ελληνική νομοθεσία ήδη από το 2003, επιβάλλει την αντιλαϊκή πολιτική τιμολόγησης του νερού και διαμορφώνει το πλαίσιο πλήρους εμπορευματοποίησής του.

Η κοινοτική κατεύθυνση τιμολόγησης εστιάζει στη λεγόμενη «ανάκτηση του περιβαλλοντικού κόστους». Αυτό οδηγεί στην ενιαία τιμολόγηση για κάθε χρήση (είτε για πεντάστερο ξενοδοχείο είτε για νοσοκομείο) και στην αύξηση της τιμής όταν αυξάνεται η κατανάλωση.

Η Οδηγία αντιπαραθέτει τεχνητά την προτεραιότητα της χρήσης νερού για ύδρευση, με τις χρήσεις του νερού σε κλάδους της παραγωγής, όπως των τροφίμων και της Ενέργειας, δηλαδή σε κλάδους εξίσου απαραίτητους για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.

Στην πραγματικότητα, με τον μανδύα της προστασίας του υδάτινου περιβάλλοντος και της καλής κατάστασης των υδατικών σωμάτων, μεθοδεύεται η αύξηση της τιμολόγησης του νερού, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα και στη λαϊκή κατανάλωση στις πόλεις (...)

Η Οδηγία της ΕΕ οριοθετεί τη βασική κατεύθυνση της εμπορευματοποίησης του νερού και της επιχειρηματικής λειτουργίας των υπηρεσιών ύδρευσης - αποχέτευσης, χωρίς να προκρίνει την ιδιωτική, την κρατική, τη δημοτική ή τη μεικτή ιδιοκτησία των επιχειρήσεων. Γιατί οι αντιλαϊκοί στόχοι της μπορούν να υλοποιηθούν με όλες τις μορφές ιδιοκτησίας (...)

Οι εργαζόμενοι - φορολογούμενοι σηκώνουν επίσης με διάφορους τρόπους τα βάρη των επανακρατικοποιήσεων. Για παράδειγμα, στη Βουδαπέστη, η δημοτική αρχή κατέβαλε 51 εκατ. ευρώ για να πάρει το μειοψηφικό μερίδιο των ομίλων «Suez» και RWE. Αντίστοιχα το μερίδιο των RWE, «Veolia» και «Allianz» εξαγοράστηκε απ' τον δήμο Βερολίνου με δάνειο που θα αποπληρωθεί μέσω των λογαριασμών νερού για μια περίοδο 30 ετών. Η ελληνική και ευρωπαϊκή πείρα έχει αποδείξει λοιπόν ότι αυξήσεις τιμών, ελλιπή συντήρηση δικτύων, επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων έχουμε βιώσει και με ιδιωτικές και με κρατικές ή δημοτικές υπηρεσίες ύδρευσης.

Και η απειλή να μετατραπεί το νερό σε όλο και πιο ακριβό εμπόρευμα δεν εμφανίστηκε τώρα για πρώτη φορά με την κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά δεκαετίες πριν.

Η συνενοχή όλων των κομμάτων του συστήματος δεν μπορεί να κρυφτεί. Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και αποκαλύπτουν τους πολιτικούς ενόχους για το πώς φτάσαμε ως εδώ.

Εχει περάσει πάνω από μια εικοσαετία απ' την περίοδο 1999 - 2001 που η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ μετατράπηκαν σε μετοχικές ΑΕ και εισήχθησαν στο ΧΑΑ (ν. 2744/1999). Ετσι κατοχυρώθηκε και νομοθετικά η πλήρης λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Επόμενος σημαντικός σταθμός ήταν το πέρασμα της πλειοψηφίας των μετοχών τους στο ΤΑΙΠΕΔ, που άνοιγε τον δρόμο για την ιδιωτικοποίησή τους, απ' τις μνημονιακές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, την περίοδο 2010 - 2014.

Η απόφαση του ΣτΕ 1906/2014 ακύρωσε τη μεταβίβαση ενός σημαντικού μέρους αυτών των μετοχών στο ΤΑΙΠΕΔ (...)

Ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που με τον Ν. 4389/2016 μεταβίβασε τις μετοχές της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο, την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας, την ΕΕΣΥΠ ΑΕ, υποθηκεύοντας τις εταιρείες υδροδότησης για έναν αιώνα. Το ίδιο έκανε για τη ΔΕΗ, την ΕΛΒΟ, την «Αττικό Μετρό» και άλλες επιχειρήσεις.

Μάταια ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εμφανίσει αυτήν την επιλογή ως κίνηση προς όφελος του λαϊκού συμφέροντος.

Μια απλή ανάγνωση του σκοπού του Υπερταμείου αρκεί για να διαλύσει αυτόν τον προκλητικό ισχυρισμό. Ο ειδικός σκοπός του Υπερταμείου είναι η επικερδής αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας με στόχο την αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων του κράτους και τη στήριξη της αναπτυξιακής στρατηγικής της κυβέρνησης, με άλλα λόγια το όφελος εγχώριων και ξένων ομίλων σε βάρος του λαού.

Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι της ΕΥΑΘ προχώρησαν σε απεργία το 2016 και σε συμβολική διακοπή της παροχής νερού στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Εγνατία κατά τη διάρκεια της πορείας τους προς το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης.

Γι' αυτό έκαναν δηλώσεις για ξεπούλημα ακόμα και εκλεγμένοι βουλευτές με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Γι' αυτό και το ΣτΕ, με δύο αποφάσεις του, τις 190 και 191/2022, ζήτησε την επαναφορά των μετοχών στο Δημόσιο.

Την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ αποσυνδέθηκαν τα Σχέδια Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής των Ποταμών απ' τα Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας. Συνεχίστηκε η απουσία πολιτικής και έργων υποδομής για τη στήριξη της αγροτικής παραγωγής (...)

Σε αυτήν την αντιδραστική αλυσίδα ήρθε να προσθέσει νέους κρίκους η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, με τον νέο νόμο που συγκροτεί Ρυθμιστική Αρχή για το Νερό.

Η νέα νομοθετική ρύθμιση δεν στοχεύει μόνο στο άνοιγμα του δρόμου για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο νέος αντιδραστικός νόμος της ΝΔ στοχεύει στην πιο αποτελεσματική εφαρμογή της κοινοτικής Οδηγίας για την πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού. Γι' αυτό προβλέπει κυρώσεις για τη μη συμμόρφωση των δημοτικών επιχειρήσεων με τους κοινοτικούς κανόνες κοστολόγησης και τιμολόγησης του νερού. Γι' αυτό σφίγγει το πλαίσιο ελέγχου της τιμολόγησης σχετικά με την ανάκτηση απ' τις εταιρείες «του κόστους ύδρευσης - αποχέτευσης». Πολύ πριν από την ψήφιση του νόμου, βουλευτές της ΝΔ, όπως ο Παπαδημητρίου, δήλωναν ότι η τιμή του νερού πρέπει να γίνει φόβητρο για να περιοριστεί η σπατάλη του.

Ο νέος νόμος δίνει ώθηση στη συγχώνευση δημοτικών επιχειρήσεων, για να δημιουργηθούν επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Στην ουσία ο νέος νόμος έχει στόχο να θωρακίσει καλύτερα νομικά και να επιταχύνει την εφαρμογή των κατευθύνσεων της κοινοτικής Οδηγίας για την εμπορευματοποίηση του νερού (...)

Αγαπητοί φίλες και φίλοι,

Δεν είναι μοιραία, μπορεί ν' αλλάξει ριζικά η απαράδεκτη κατάσταση που ζούμε σήμερα. Μπορεί να ικανοποιηθεί το σύνολο των αναγκών μας, με βάση τις μεγάλες τεχνολογικές δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για την ασφαλή και προσιτή σε όλους ύδρευση, την αποτελεσματική άρδευση, την αντιπλημμυρική προστασία, την παραγωγή φθηνής εγχώριας ηλεκτρικής ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, την ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων.

Υπάρχει η ανατρεπτική διέξοδος, ο σοσιαλισμός, που μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των αναγκών μας (...)

Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας θα μπορεί να αξιοποιεί προγραμματισμένα τα μέσα παραγωγής και τους εργαζόμενους, με βάση προκαθορισμένους στόχους και προτεραιότητες. Θα αξιοποιεί τη διεπιστημονική έρευνα για τη γρήγορη ενσωμάτωση νέων τεχνολογικών λύσεων και την έγκαιρη πρόβλεψη των μελλοντικών αναγκών.

Ας σκεφτούμε, για παράδειγμα, τις σημερινές επιστημονικές προβλέψεις για μελλοντική υποβάθμιση της παραγωγικής δυνατότητας των εδαφών σε περιοχές της Ανατολικής Ελλάδας λόγω ξηρασίας και τον έγκαιρο σχεδιασμό των λύσεων για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης και άρδευσης θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και θα ανήκουν στον Ενιαίο Κρατικό Φορέα Νερού της εργατικής εξουσίας.

Ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Νερού, σε συνεργασία με άλλους αντίστοιχους κρατικούς φορείς, όπως της Ενέργειας, της Πολιτικής Προστασίας, των Δασών, θα διασφαλίζει:

• Την κατασκευή υποδομών εμπλουτισμού των επίγειων και υπόγειων υδροφορέων και την ενεργοποίηση τεχνικών εξοικονόμησης του διαθέσιμου νερού.
• Την αύξηση των αρδευόμενων εκτάσεων για τη στήριξη της εγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής (στα τρόφιμα, στην κλωστοϋφαντουργία κ.λπ.).
• Την εξασφάλιση λαϊκής κατανάλωσης και ιδιαίτερα ύδρευσης με ελεγμένο, ποιοτικό νερό, η οποία θα κατοχυρώνει στην πράξη το νερό ως κοινωνικό δικαίωμα.
• Την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, την ανάταξη οικοσυστημάτων των ποταμών και των λιμνών.
• Τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, με αξιοποίηση του πλούσιου υδατικού δυναμικού της.
• Την αξιοποίηση της επιστημονικής έρευνας για την αύξηση και τη βελτίωση διαχείρισης των διαθέσιμων υδάτινων πόρων, για την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών.

Στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού, όπου θα έχει εξαφανιστεί ο ανταγωνισμός διαφορετικών εταιρειών και συμφερόντων της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, το σοσιαλιστικό κράτος θα μπορεί να υλοποιεί ενιαίο ολοκληρωμένο σχέδιο σε κάθε περιοχή, σε κάθε υδατικό διαμέρισμα, σε κάθε λεκάνη απορροής για τη μείωση του πλημμυρικού κινδύνου, την προστασία και την ενίσχυση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, την προστασία των δασών που συμβάλλουν στον εμπλουτισμό των υδροφορέων, την υλοποίηση και λειτουργία των αναγκαίων υδροηλεκτρικών και αρδευτικών έργων (...)

Αυτήν την ολοκληρωμένη λύση για την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών φωτίζει το ανατρεπτικό Πρόγραμμα του ΚΚΕ.

Και φυσικά δεν περιμένουμε παθητικά κάποια «μεγάλη μέρα» του σοσιαλισμού για να υλοποιηθεί η πρότασή μας.

Μπαίνουμε μπροστά για να οργανωθούν εστίες αντίστασης και αγώνες ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου, αλλά και για να μη μείνουν αυτοί οι αγώνες μετέωροι, στα μισά του δρόμου.

Μπαίνουμε μπροστά για να αποκτήσουν οι αγώνες συνέχεια, διάρκεια, πανελλαδικό χαρακτήρα και νικηφόρα προοπτική. Για να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και την ΕΕ, και όχι μόνο την εκάστοτε κυβέρνηση (...)

Γι' αυτό και απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου δεν δίνουμε τη μάχη κάτω απ' την απατηλή σημαία του «δημόσιου ελέγχου» απ' το κράτος του κεφαλαίου. Υψώνουμε τη σημαία της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών ενάντια στους ομίλους, στο κεφάλαιο, στο κράτος του και στις κυβερνήσεις του.

Είμαστε καθημερινά μπροστά στον αγώνα για να σταματήσει το νερό να αποτελεί εμπόρευμα και να κατοχυρωθεί πραγματικά ως κοινωνικό αγαθό, ως κοινωνικό δικαίωμα. Μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα για να σταματήσει να βρίσκεται το νερό στα χέρια Ανώνυμων Εταιρειών που λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος τους (...)

Δίνουμε καθημερινά τη μάχη:

• Για να καταργηθούν οι «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις και να γίνουν άμεσα οι αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
• Για πλήρη, σταθερή εργασία για το σύνολο των εργαζομένων με ουσιαστικές αυξήσεις πάνω απ' τον πληθωρισμό, με 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο.
• Για φτηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για τον λαό, με άμεση μείωση των τιμολογίων κατά 30% σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.
• Αμεση υλοποίηση και ολοκλήρωση των αναγκαίων έργων υποδομής στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης.
• Κατάργηση του νέου νόμου και όλου του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής της κοινοτικής Οδηγίας για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας (...)

Σας καλούμε να πάρετε τη θέση σας στη μάχη, δίπλα μας, δίπλα στο ΚΚΕ. Για να καταδικάσουμε όλους τους συνένοχους, τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τους υπόλοιπους που ευθύνονται για το πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση.

Δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε μπροστά στον αγώνα απέναντι σε όποια κυβέρνηση του κεφαλαίου σχηματιστεί την επόμενη μέρα, για να μην περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα και να οργανωθεί η μεγάλη λαϊκή αντεπίθεση.

Ελάτε μαζί μας, βαδίστε μαζί μας, για να ενισχύσουμε το ΚΚΕ παντού, στις κάλπες των βουλευτικών εκλογών, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά.

Ελάτε μαζί μας για να κερδίσουμε τη ζωή που μας αξίζει.