Παρέμβαση του βουλευτή του ΚΚΕ Στρατή Κόρακα στη συζήτηση της εισήγησης για τη Διακυβερνητική Διάσκεψη, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης
Την επιδείνωση και τη διεύρυνση της φτώχειας και της εξαθλίωσης σε όλες τις χώρες της ΕΕ, καθώς και το χτύπημα των κοινωνικών και πολιτικών κατακτήσεων των εργαζομένων και των ίδιων των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ανέδειξε ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας,στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση της εισήγησης για τη Διακυβερνητική Διάσκεψη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τόνισε τα παρακάτω:
"Ο διακηρυγμένος στόχος της Διακυβερνητικής Διάσκεψης είναι να εξετάσει την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπό το καθεστώς εφαρμογής της Συνθήκης του Μάαστριχτ και η τροποποίησή της σύμφωνα μ' αυτή την εκτίμηση. Την άποψη της Πολιτικής μας Ομάδας "για μία ενωτική Ευρωπαϊκή Αριστερά" την εξέφρασε με τρόπο σαφή και ολοκληρωμένο ο Πορτογάλος συνάδελφος Καρβάλιο. Από την πλευρά μου θα περιοριστώ σε ορισμένες παρατηρήσεις για το συζητούμενο θέμα. Θα ήθελα κατ' αρχήν να σημειώσω ό,τι τρία χρόνια εφαρμογής της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της "Λευκής Βίβλου" και των αποφάσεων που ακολούθησαν απέδειξαν πόσο δίκιο είχαμε όλοι εμείς, που από την αρχή αντιταχθήκαμε σ' αυτή τη Συνθήκη. Η πραγματικότητα μας αναγκάζει να διαπιστώσουμε μια επιδείνωση και διεύρυνση της φτώχειας και της εξαθλίωσης σε όλες τις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ανεργία παίρνει διαστάσεις σε επίπεδα πρωτοφανή και δεν υπάρχει προοπτική και ελπίδα συγκράτησης ή αλλαγής αυτής της εξέλιξης. Τα εισοδήματα των λαϊκών στρωμάτων μειώνονται όλο και περισσότερο. Ζούμε τη συνεχή μείωση των κοινωνικών δαπανών για την υγεία, την παιδεία ή την κοινωνική πρόνοια. Οι τομείς αυτοί έχουν γίνει προνομιακοί για την περιβόητη ιδιωτική πρωτοβουλία, που της αποδίδουν τεράστια και αυξανόμενα κέρδη. Ετσι εμπορευματοποιείται η υγεία, η εκπαίδευση και η κοινωνική πρόνοια. Οι κοινωνικές και πολιτικές κατακτήσεις, που οι εργαζόμενοι κέρδισαν με μακρόχρονους αγώνες και με θυσίες, δέχονται πρωτοφανείς επιθέσεις. Στην πραγματικότητα, είμαστε μάρτυρες μιας αυξανόμενης υποβάθμισης του επιπέδου και της ποιότητας ζωής των λαών των χωρών μας.
Επιπλέον, βιώνουμε την καταστροφή των βιομηχανιών και της ανοδικής μας οικονομίας. Το 1980 για παράδειγμα, πριν την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, είχαμε εκεί 1.100.000 αγρότες. Σήμερα έχουμε 700.000. Ο επιδιωκόμενος στόχος, σύμφωνα με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι να φτάσουμε στις 250.000 με 300.000 αγρότες το έτος 2000, αδιαφορώντας για το τι θα γίνουν όλοι αυτοί που θα πεταχτούν έξω από την αγροτική δραστηριότητα. Να, γιατί έχουμε στην Ελλάδα όλες τις γνωστές και διεθνώς κινητοποιήσεις των αγροτών. Διαπιστώνουμε επίσης συνεχή εξόντωση της μικρής και μεσαίας επιχείρησης.
Ως προς τις δημοκρατικές ελευθερίες, αντίθετα με ό,τι ισχυρίζεται η συζητούμενη εισήγηση, οδηγούμαστε όλο και περισσότερο, με την εφαρμογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, προς μια Ευρώπη όλο και πιο αντιδημοκρατική. Τα Εθνικά Κοινοβούλιά μας υφίστανται μια αδιαμφισβήτητη περιθωριοποίηση. Εχουμε γίνει "πρωτοκολλητές" αποφάσεων που λαμβάνονται έξω από τις χώρες μας, στις Βρυξέλλες ή αλλού. Το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο περιθωριοποιείται. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαθέτει αυξανόμενες συνεχώς υπερεξουσίες. Η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα εδραιώνεται έξω από κάθε αντιπροσωπευτικό έλεγχο. Με δύο λόγια, οι λαοί μας αποκλείονται όλο και περισσότερο από τη διαμόρφωση των σημαντικών αποφάσεων, που ωστόσο τους αφορούν ζωτικά.
Ταυτόχρονα η Γαλλία και η Γερμανία προωθούν την πολιτική της "ευελιξίας", που στην πραγματικότητα, εκτός των άλλων, χωρίζει τους λαούς και τις χώρες μας σε δύο κατηγορίες. Μπροστά σ' αυτά τα γεγονότα, ο καθένας από εμάς πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Για ποια "δικαιώματα του ανθρώπου" γίνεται λόγος;
Να, γιατί πιστεύω ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης οφείλει τουλάχιστον να ζητήσει από τις εθνικές κυβερνήσεις να προχωρήσουν, αφού ενημερωθούν οι λαοί για τις συνέπειες, σε δημοψηφίσματα, σε εθνικό επίπεδο, για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Εφαρμόζεται, με βάση τη συνθήκη αυτή, μια πολιτική "σύγκλισης" με την επιβολή όλο και μεγαλύτερων θυσιών από τους λαούς μας. Και είναι βέβαιο ότι αυτό θα συνεχιστεί σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό μετά την αναθεώρησή της. Και αν ακόμη συμβεί αυτή η περιβόητη "σύγκλιση", όπου συμβεί, θα ζητηθεί από τους λαούς να υποβληθούν σε ακόμη μεγαλύτερη λιτότητα και θυσίες "για να μη χαθεί αυτό που κερδήθηκε με τόσες θυσίες". Σίγουρα οι λαοί αρνούνται μία τέτοια προοπτική".
Παρέμβαση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Βασίλη Εφραιμίδη, για τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
"Βάρβαρο, ανάλγητο και οργανωμένο χτύπημα κατά της καπνοκαλλιέργειας, χαρακτήρισε τις πρόσφατες προτάσεις της Κομισιόν, για την Κοινή Οργάνωση της Αγοράς του ακατέργαστου καπνού, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Βασίλης Εφραιμίδης, παρεμβαίνοντας στη σχετική συζήτηση της Επιτροπής Γεωργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κατηγορώντας ταυτόχρονα την Κομισιόν για "πώρωση λογικής, που την οδηγεί στο βωμό των γιγάντιων συμφερόντων, να κρεουργεί και να αδικεί χιλιάδες μικρομεσαίους παραγωγούς.
Πραγματικός στόχος δεν είναι η προστασία της υγείας των πολιτών, όπως διακηρύσσεται, επισήμανε ο Β. Εφραιμίδης, αλλά η μείωση της καπνοκαλλιέργειας και των καπνοκαλλιεργητών, η μείωση των κονδυλίων για αυτό τον τομέα από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, για να διοχετευτούν άγνωστο πού και να εξυπηρετήσουν άγνωστο ποια μεγάλα συμφέροντα. Γιατί, αν ο στόχος ήταν η προστασία από τους κινδύνους που εγκυμονεί ο καπνός, θα έπρεπε να ληφθούν κατ' αρχήν μέτρα κατά των καπνοβιομηχανιών και των τεράστιων εισαγωγών καπνού και τσιγάρων αμφίβολης και άγνωστης ποιότητας από τρίτες χώρες. Αυτή η πολιτική, συνέχισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, θυμίζει την υπόθεση της καταπολέμησης των ναρκωτικών, όπου διώκονται οι χρήστες και αφήνονται στο απυρόβλητο τα μεγάλα συμφέροντα διακίνησης των ναρκωτικών.
Οι τωρινές προτάσεις, επισήμανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, αποτελούν επέκταση των προτάσεων του 1992 και συνέχεια της τότε επιχειρηματολογίας, που, όπως αποδείχτηκε στην πράξη, καμία βελτίωση δεν επέφεραν, ενώ τα μέτρα όπου εφαρμόστηκαν είχαν ακριβώς τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, καταλήγοντας να έχουμε σήμερα αύξηση, και μάλιστα υπερβολική των καπνιστών".
Αναφερόμενος στις προτάσεις για προσανατολισμό των καπνοκαλλιεργητών σε εναλλακτικές λύσεις καλλιεργειών ή δραστηριοτήτων, ο Β. Εφραιμίδης τόνισε ότι"για πολλές χώρες, και ιδιαίτερα για την Ελλάδα, η καλλιέργεια του καπνού γίνεται σε εδάφη φτωχά, ημιορεινά, ορεινά, τα οποία δεν προσφέρονται για άλλες καλλιέργειες, ενώ η καλλιέργεια, η μεταποίηση και οι συναφείς με τον καπνό δραστηριότητες δίνουν απασχόληση σε πάνω από 200.000 ανθρώπους. Τι θα γίνει αυτός ο κόσμος. Ποιες είναι οι συγκεκριμένες λύσεις που προτείνετε; Πού θα απορροφηθούν αυτοί οι άνθρωποι ή μήπως η "λύση" είναι να προστεθούν στον όγκο της ανεργίας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και να στοιβαχτούν άνεργοι στα μεγάλα αστικά κέντρα; Με ποιον τρόπο θα καλυφθούν οι τεράστιες απώλειες πολύτιμου συναλλάγματος από τον εθνικό προϋπολογισμό;.
Καταργεί κανείς, αφού προπαρασκευάσει λύσεις και δεν εφαρμόζει πολιτικές του τύπου "πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι"", τόνισε ο Β. Εφραιμίδης, στιγματίζοντας ταυτόχρονα ως υποκριτικό όλον αυτόν τον υπερβάλλοντα ζήλο για την υγεία των καταναλωτών, αναφέροντας πως, "όπως και στην περίπτωση των "τρελών αγελάδων" κανείς δεν πρότεινε, ενώ υπήρχαν έγκυρες επισημάνσεις για κινδύνους και προειδοποιήσεις, να σταματήσει η αντιφυσιολογική εκτροφή αγελάδων και η κατανάλωση βόειου κρέατος και να μπει επιτέλους φραγμός στα συμφέροντα των πολυεθνικών, που, στο όνομα του κέρδους, με οποιοδήποτε κόστος για τον άνθρωπο, οδήγησαν στην παρά φύσιν εκτροφή αγελάδων με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα".
Καταλήγοντας ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, υπογράμμισε χαρακτηριστικά ότι "οι προτάσεις της Κομισιόν είναι αυτό που λέει ο λαός "φταίει ο γάιδαρος και βαράμε το σαμάρι". Σε τέτοια πώρωση λογικής έχει φτάσει η ΕΕ που, προς όφελος των γιγάντιων συμφερόντων, κρεουργεί τους μικρομεσαίους καλλιεργητές σε όλες τις χώρες, αλλά ειδικά τις χώρες του νότου, πλήττοντας καλλιέργειες σημαντικές και αναντικατάστατες".
Θα μιλήσουν οι σ. Γιώργης Μωραϊτης και Χρυσούλα Γκόγκογλου,θα συμμετέχει η Χορωδία της ΠΕΑΕΑ και απαγγέλλει ο Βασ. Λιόγκαρης.