Και, μπροστά στις εκλογές, η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Ιατρών» (ΔΗΠΑΚ) απευθύνεται σε καθέναν και καθεμιά γιατρό που δεν συμβιβάζεσαι με τη σημερινή άθλια πραγματικότητα στον χώρο της Υγείας, που εξοργίζεται γιατί του στερούν τη δυνατότητα να προσφέρει ως γιατρός σύγχρονες δωρεάν υπηρεσίες Υγείας στον λαό, αντίστοιχες της αλματώδους ανάπτυξης της επιστήμης. Σε καθέναν και καθεμιά που δεν δέχεται να βλέπει τον ασθενή σαν πελάτη και δεν ανέχεται να μένουν χιλιάδες ασθενείς σε αναμονή χειρουργείου, εξέτασης, θεραπείας λόγω των ελλείψεων, που δεν σκύβει το κεφάλι και δεν ανέχεται τη φίμωση, τις ύβρεις και τον υποβιβασμό από όσους έχουν βαλθεί να τελειώνουν με οτιδήποτε παρέμεινε όρθιο στο ΕΣΥ.
Αναφέρεται στα «Δημόσια νοσοκομεία - ΑΕ», με τους ιδιώτες να αλωνίζουν και τους επιχειρηματικούς ομίλους να κάνουν χρυσοφόρες επενδύσεις στον χώρο της Υγείας και τονίζει: «Σε αυτά τα νοσοκομεία τα δικαιώματα των γιατρών και οι ανάγκες των ασθενών αντιμετωπίζονται ως κόστος. Ιδίως τώρα, που η ύπαρξη έντονων διεθνών ανταγωνισμών με δύο πολέμους στη γειτονιά μας, με τη χώρα μας να συμμετέχει ενεργά κάνει "επιβεβλημένη" τη στροφή στην πολεμική οικονομία. Αυτό απαιτεί περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες και εργαζόμενους με σκυμμένο κεφάλι και χωρίς δικαιώματα.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η λύση είναι η περαιτέρω εμπορευματοποίηση του ΕΣΥ. Οτι λύση για τον γιατρό είναι να μετατρέπει τον ασθενή σε πελάτη. Οτι λύση είναι η πλήρης διάσπαση του ημερήσιου χρόνου εργασίας και η εντατικοποίηση της εργασίας, από το πρωινό ωράριο και την εφημερία στο απογευματινό ιατρείο και χειρουργείο. Και όλα αυτά, για να αυξήσει το εισόδημά του, το οποίο κρατούν συρρικνωμένο επιδεικτικά όλες οι κυβερνήσεις. Την ίδια ώρα, οι ασθενείς εξαναγκάζονται να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, για υπηρεσίες Υγείας συνεχώς συρρικνούμενες».
«Βάζουμε στο επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες, βάζουμε στόχο τον πραγματικό ένοχο που μπαίνει εμπόδιο στην ικανοποίησή τους, που δεν είναι άλλο από το κέρδος των μεγάλων ιδιωτικών ομίλων και στην Υγεία», είναι το κάλεσμα της ΔΗΠΑΚ. Και ξεκαθαρίζει: «Δεν δεχόμαστε να ασκούμε ιατρική με το κριτήριο του κόστους - οφέλους, να μας απαξιώνουν ως επιστήμονες. Εχουμε χρέος ως γιατροί απέναντι στον εαυτό μας, απέναντι στους ασθενείς μας».
Αναφέρεται σε όλες τις δράσεις και τους αγώνες που ανέπτυξε η ΕΝΙΘ, με τη ΔΗΠΑΚ στην πρωτοπορία, ενάντια στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος Υγείας, την Ψυχιατρική «μεταρρύθμιση», τη «μαγική εικόνα» που παρουσίαζε το υπουργείο - «εμπορίου της Υγείας» για το ΕΣΥ. Ενάντια στο μπαράζ διώξεων και απολύσεων, ενάντια στο μπαράζ μετακινήσεων. Για την αναζωογόνηση της δράσης του κινήματος των νοσοκομειακών ιατρών με τη σύσταση και λειτουργία των νοσοκομειακών επιτροπών σε ΨΝΘ και Ιπποκράτειο. Για τα προβλήματα των ειδικών, ειδικευόμενων και επικουρικών γιατρών, για την ενίσχυση των Κέντρων Υγείας.
Στις πρωτοβουλίες της, που αφορούν και τις άλλες εκφάνσεις της ζωής των γιατρών, όπως τη δημιουργία κινηματογραφικής ομάδας της ΕΝΙΘ, την παρέμβαση για θέματα της καθημερινότητας όπως τις επιπτώσεις από τα έργα του Flyover, το δυνάμωμα της αλληλεγγύης με ηθική και υλική στήριξη σε σωματεία και φορείς. Και φυσικά την έμπρακτη αλληλεγγύη στον ηρωικό λαό της Παλαιστίνης, με συμμετοχή σε δεκάδες κινητοποιήσεις, με δράσεις στα νοσοκομεία κ.α.
«Ο μαχητικός, αποφασιστικός αγώνας, η συλλογική διεκδίκηση και δράση, σε ρήξη και σύγκρουση με την πολιτική που συνθλίβει τα δικαιώματά μας είναι τα δικά μας όπλα. Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι δυνάμεις της ΔΗΠΑΚ, οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, προοδευτικοί, αγωνιστές συνάδελφοι δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Ημασταν εκεί σε κάθε αγωνιστική διεκδίκηση. Δεν επιτρέψαμε η ΕΝΙΘ να εμφανίζει τη διαλυτική κατάσταση προηγούμενων ετών», τονίζει.
Και καλεί τους γιατρούς να συμπορευτούν με τη ΔΗΠΑΚ στον δρόμο του αγώνα, για τη ζωή που τους αξίζει, για να πάψει η υγεία του λαού να είναι εμπόρευμα, αλλά κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό. «Αυτός είναι ο δρόμος για τον ειδικευόμενο και τον ειδικευμένο γιατρό που θέλει να ζει αξιοπρεπώς, προσφέροντας απρόσκοπτα τις υπηρεσίες του για την υγεία των ασθενών», σημειώνει.
Στο Νοσοκομείο Λέρου σχεδόν το 70% των οργανικών θέσεων είναι κενές, αλλά η κυβέρνηση προκήρυξε μόνο 3 θέσεις. Την απαράδεκτη και προσχηματική προκήρυξη καταγγέλλει η ΕΙΘΕΛ (Ενωση Ιατρών Κρατικού Θεραπευτηρίου - Γενικού Νοσοκομείου - Κέντρου Υγείας Λέρου - Κέντρου Υγείας Πάτμου - Περιφερειακών Ιατρείων Λειψών & Αγαθονησίου), υπογραμμίζοντας ότι «αν αυτό λέγεται "μέριμνα", τότε σκέψου πώς μοιάζει η εγκατάλειψη», στηλιτεύοντας και τη στάση του ΔΣ του Νοσοκομείου «για την οικειοθελή συμμόρφωσή του στις υποδείξεις της 2ης ΥΠΕ και του υπουργείου, αποδεχόμενο στην πράξη ότι το Νοσοκομείο μπορεί να λειτουργήσει με το 30% των οργανικών του θέσεων».
«Αυτή η στάση είναι απαράδεκτη, διότι νομιμοποιεί και παγιώνει την υποστελέχωση», τονίζει η Ενωση, προσθέτοντας ότι οι ειδικευμένοι γιατροί που υπηρετούν σήμερα είναι μόλις 17, ενώ σχεδόν όλες οι ειδικότητες είναι πλέον μονήρεις, κάτι που συνεπάγεται εξουθένωση προσωπικού και αντικειμενική αδυναμία ασφαλούς λειτουργίας.
Να σημειωθεί ότι η νέα προκήρυξη των 3 θέσεων (καρδιολόγου, αναισθησιολόγου, νεφρολόγου) γίνεται ενώ στο Νοσοκομείο Λέρου και στις δομές Υγείας των νησιών δεν υπάρχουν βασικές και κρίσιμες ειδικότητες: Δεν προκηρύχθηκαν ακτινολόγοι, μικροβιολόγοι, παθολόγοι, γυναικολόγοι, παιδίατροι, γενικοί ιατροί, νευρολόγοι, ψυχίατροι, χειρουργοί.
«Η προκήρυξη μίας θέσης καρδιολόγου και μίας αναισθησιολόγου σχεδιάστηκε για να αποτύχει, ώστε να επαναληφθεί το γνωστό: "Εμείς προκηρύξαμε - δεν ήρθε κανείς"», τονίζει η ΕΙΘΕΛ και προσθέτει:
«Η υποστελέχωση δεν είναι τυχαία. Είναι συνειδητή πολιτική που οδηγεί τον ασθενή στις ιδιωτικές υπηρεσίες Υγείας. Στα νησιά αυτό σημαίνει: Αν έχεις χρήματα, ταξιδεύεις και σώζεσαι. Αν όχι, μένεις στο έλεος. Δεν θα το επιτρέψουμε».
Και απέναντι σε αυτήν την αθλιότητα απαιτεί την άμεση προκήρυξη όλων των κρίσιμων ειδικοτήτων για την πλήρη κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων, την προκήρυξη θέσεων σε αριθμό που μπορεί πραγματικά να στελεχωθεί, και όχι μία θέση για να βγει «άγονη», καθώς επίσης μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.
Την άμεση διακοπή της προκαταρκτικής εξέτασης σε βάρος των Ψυχιάτρων, που εφημέρευαν από 01/02/24 και την άμεση αναστολή της οποιασδήποτε διαδικασίας που αποσκοπεί στην ποινικοποίηση της ιατρικής πράξης, απαιτεί το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ, παίρνοντας υπόψη τη συζήτηση στη μαζική συνέλευση ψυχιάτρων, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 11/11/25, με αφορμή την απαράδεκτη ενέργεια του Πρωτοδικείου Αθηνών που, μετά από μήνυση συνδικαλιστικού οργάνου των αστυνομικών, στρέφεται εναντίον όλων των ψυχιάτρων της χώρας.
«Πρόκειται για απαράδεκτη, πρωτοφανή στα χρονικά, ενέργεια που ποινικοποιεί την άσκηση της ψυχιατρικής και στοχοποιεί τους συναδέλφους για τις τραγικές ελλείψεις σε διαθέσιμες κλίνες, αποτέλεσμα της αντιδραστικής ψυχιατρικής μεταρρύθμισης που συρρίκνωσε δραματικά τη δημόσια δευτεροβάθμια ψυχιατρική περίθαλψη, παράλληλα με τη γιγάντωση των ιδιωτικών ψυχιατρικών κλινικών», σημειώνει η Ενωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας Πειραιά και αποφάσισε σειρά ενεργειών για το επόμενο διάστημα.
Συγκεκριμένα, και μεταξύ άλλων, απαιτεί συνάντηση με τον υφυπουργό για θέματα Ψυχικής Υγείας, Δ. Βαρτζόπουλο, κάτι που αν δεν γίνει μέχρι την Παρασκευή 21 Νοέμβρη, θα προχωρήσει σε στάση εργασίας την Τρίτη 25 Νοέμβρη και κινητοποίηση στο υπουργείο Υγείας στις 2 μ.μ.
Η ΕΙΝΑΠ απαιτεί να αποσυρθεί επιτέλους η απαράδεκτη εγκύκλιος Βαρτζόπουλου όπως και το εγγράφου της ΓΑΔΑ και του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, τα οποία, όπως σημειώνει, «ευτελίζουν το έργο των ψυχιάτρων και εντείνουν την αστυνομική αυθαιρεσία». Και αναδεικνύει ως «βασική γενεσιουργό αιτία» τον απαράδεκτο «νόμο ψυχικής υγείας» (Αύγουστος 2024), απαιτώντας την κατάργησή του και διεκδικώντας αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες φροντίδας Ψυχικής Υγείας.
Την ιδιωτικοποίηση του αίματος και των παραγώγων του απαιτούν οι φαρμακοβιομήχανοι, δίνοντας «γραμμή» στην κυβέρνηση για επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών, που θα σηματοδοτήσει ενίσχυση των κερδών τους. Συγκεκριμένα, ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) παρουσίασε το «εθνικό πλαίσιο για τα παράγωγα αίματος - προτάσεις πολιτικών υγείας για τη διασφάλιση της επάρκειας των παραγώγων αίματος και της προάσπισης της δημόσιας υγείας».
Μεταξύ άλλων, «προτείνει» τη θέσπιση πολιτικών που θα επιτρέπουν τη σύμπραξη δημόσιου - ιδιωτικού τομέα για την παραγωγή Παραγώγων Αίματος και που θα προσελκύουν επενδύσεις σχετιζόμενες με τη δημιουργία Κέντρων Συλλογής Πλάσματος.
Ο ΣΦΕΕ, μάλιστα, απευθύνει κάλεσμα προς την κυβέρνηση «όπως επιληφθείτε άμεσα του θέματος και προβείτε στις απαιτούμενες ενέργειες, προκειμένου να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη πρόσβαση χιλιάδων ασθενών στη χώρα μας σε θεραπείες που προέρχονται από Πλάσμα».
Τα παραπάνω σήμαναν συναγερμό στους ασθενείς με μεσογειακή αναιμία, μιας και είναι οι πρώτοι που βιώνουν σήμερα τις υποθεραπείες, την υπομετάγγιση με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, ενώ περίπου 2.500 ασθενείς με μεσογειακή αναιμία έχουν ως βασική θεραπεία τις συστηματικές μεταγγίσεις (ανά 15 μέρες) ξεκινώντας από τη βρεφική ηλικία.
«Επικίνδυνο για την επάρκεια και την ασφάλεια του αίματος και των παραγώγων του στη χώρα μας το Position Paper του ΣΦΕΕ», καταγγέλλει η Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας (ΕΟΘΑ), εκφράζοντας την κατηγορηματική της αντίθεση για τις θέσεις του ΣΦΕΕ.
Η Ομοσπονδία σημειώνει μάλιστα ότι από τις αιτιάσεις του ΣΦΕΕ αποκρύπτονται πραγματικά στοιχεία για τη συλλογή πλάσματος στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα ότι δεν ισχύει ο ισχυρισμός ότι «η συλλογή πλάσματος για παραγωγή φαρμάκων είναι μηδενική». Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στη χώρα μας συλλέγονται από εθελοντές αιμοδότες περισσότερα από 120.000 λίτρα πλάσματος ετησίως, ενώ το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας πούλησε έναντι 3,5 εκατομμυρίων ευρώ περίπου 65.000 λίτρα πλάσματος πριν έναν μήνα (Οκτώβριος 2025).
Οσο για τις προτάσεις του ΣΦΕΕ περί προσέλκυσης επενδύσεων, η Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας υπογραμμίζει ότι «θέτουν σε κίνδυνο την επάρκεια αίματος και των παραγώγων στη χώρα μας. Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που το 65% του συλλεγόμενου αίματος γίνεται από εθελοντές αιμοδότες και το 35% από το συγγενικό περιβάλλον, είναι τρομακτικό να μιλάμε για ιδιωτικά κέντρα συλλογής πλάσματος, που θα "ενθαρρύνουν" με οποιονδήποτε τρόπο τους δότες. Μιλάμε για περαιτέρω μείωση των εθελοντών αιμοδοτών και συνεπώς την κατάργηση της εθελοντικής, μη αμειβόμενης και μη ανταποδοτικής αιμοδοσίας».