ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 1 Σεπτέμβρη 2021
Σελ. /28
ΠΝΠ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Ανοιχτή κοροϊδία πάνω στα αποκαΐδια για τους πυρόπληκτους αγροτοπαραγωγούς

Κάλπικες οι κυβερνητικές εξαγγελίες, ψίχουλα οι αποζημιώσεις με βάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο κυβερνήσεων - ΕΕ

Οι βιοπαλαιστές γεωργοί, κτηνοτρόφοι και μελισσοκόμοι, μετά από τις πολυήμερες μάχες που έδωσαν για να σώσουν τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους από τη λαίλαπα των πυρκαγιών, έχουν τώρα να αντιμετωπίσουν και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα της κυβέρνησης. Ενώ χάθηκαν μέσα σε μερικές ώρες κόποι μιας ζωής, οι αποζημιώσεις που προβλέπονται από την πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) της 13/8/2021 (ψηφίστηκε στη Βουλή την Τρίτη 31/8) σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο το μέγεθος της καταστροφής και πολύ περισσότερο δεν εξασφαλίζουν την επιβίωση των κατεστραμμένων αγροτοπαραγωγών.

Ουσιαστικά, με βάση τη συγκεκριμένη ΠΝΠ αλλά και τα όσα έχει μέχρι στιγμής εξαγγείλει ο πρόεδρος του ΕΛΓΑ Α. Λυκουρέντζος, θα εφαρμοστεί ο νόμος 4797/2021 για την κρατική αρωγή, δηλαδή ο νόμος που ψήφισε η ΝΔ και ο οποίος ενσωματώνει όλους τους κόφτες των αποζημιώσεων που διαμόρφωσαν και διατήρησαν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Αυτό πρακτικά για τους αγρότες σημαίνει:

  • Οι απώλειες σε ζωικό και μελισσοκομικό κεφάλαιο θα αποζημιωθούν μέσω κανονισμού ΕΛΓΑ, με προαπαιτούμενο για την καταβολή αποζημιώσεων τα υπέρογκα ασφάλιστρα που πληρώνουν οι παραγωγοί. Σημειώνεται ότι ο Κανονισμός του ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει τις ζημιές στη φυτική παραγωγή και φυτικό κεφάλαιο από πυρκαγιά, ενώ σε κτηνοτροφική παραγωγή και μελισσοκομία προβλέπονται πολλές εξαιρέσεις (π.χ. εξαιρούνται από κάθε αποζημίωση εκμεταλλεύσεις με λιγότερες από 10 κυψέλες, ζημιές σε λιγότερα από 5 μελισσοσμήνη, ζημιές σε λιγότερα αμνοερίφια από αυτά που αντιστοιχούν στο 20% του συνολικού αριθμού των ζώων της εκτροφής κ.λπ.). Επίσης, η αποζημίωση (για ζωικό κεφάλαιο και μελισσοσμήνη) καλύπτει μέχρι το 80% της ασφαλιστικής αξίας, η οποία στην πλειοψηφία των περιπτώσεων απέχει έτη φωτός από την απαιτούμενη δαπάνη για την αναπλήρωση του ζωικού - μελισσοκομικού κεφαλαίου.
  • Οι ζημιές (φυτικής παραγωγής, φυτικού και παγίου κεφαλαίου) καθώς και η ανασύσταση φυτικού θα αποζημιωθούν από τον Κανονισμό Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων (ΚΟΕ, δηλαδή τα πρώην ΠΣΕΑ), με προϋπόθεση να έχουν καταβληθεί οι ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΛΓΑ και να υφίστανται όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις, π.χ. οι απαιτούμενες άδειες σταβλικών εγκαταστάσεων, υποβολή δήλωσης στο ΟΣΔΕ κ.λπ. Σημειώνεται ότι ο ΚΟΕ χαρακτηρίζεται από μεγάλους γενικούς - ειδικούς περιορισμούς και ασφυκτικούς όρους - προϋποθέσεις που πετσοκόβουν τις αποζημιώσεις (π.χ. αποκλείονται από κάθε ενίσχυση όσοι παραγωγοί έχουν απολέσει, λόγω της πυρκαγιάς, λιγότερο από το 30% του συνολικού τους κεφαλαίου, ενώ με τον ν. 4797/2021 μπαίνει τσεκούρι τουλάχιστο 50% στις αποζημιώσεις των «μη κατά κύριο επάγγελμα» αγροτών κ.λπ.). Επίσης δεν αποζημιώνονται κινητός εξοπλισμός (π.χ. τρακτέρ, φρέζες κ.λπ.), αντλιοστάσια, γεωτρήσεις κ.λπ.
Ενα αποκαλυπτικό παράδειγμα


Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της κοροϊδίας, παρουσιάζεται ένα παράδειγμα αποζημίωσης με βάση το ισχύον πλαίσιο: Ελαιώνας κατά κύριο επάγγελμα αγρότη 15 στρεμμάτων, δηλαδή περίπου 300 ελαιοδέντρων, με καθολική καταστροφή θα λάβει το ανώτερο 15 ευρώ/δέντρο για κοπή στη βάση του κορμού (είναι η συνηθέστερη πρακτική που εφαρμόζεται κατά την ανασύσταση φυτικού κεφαλαίου) και 30 ευρώ/δέντρο την τετραετία για απώλεια λόγω ανασύστασης (σε κοπή στη βάση), δηλαδή θα λάβει 45 ευρώ ανά δέντρο και συνολικά 13.500 ευρώ.

Επιπλέον για τη φετινή παραγωγή θα λάβει, με βάση τον τύπο του κανονισμού ΚΟΕ, περίπου 2.000 - 2.500 ευρώ. Δηλαδή, στην καλύτερη περίπτωση ο ελαιοπαραγωγός αυτός θα αποζημιωθεί για την επόμενη τετραετία συνολικά περίπου 16.000 ευρώ (αντιστοιχούν 4.000 ευρώ τον χρόνο).

Τα συγκεκριμένα ποσά συνεπάγονται μια ετήσια αποζημίωση 13 περίπου ευρώ ανά δέντρο και αυτά μόνο για μια τετραετία, τη στιγμή που συνήθως απαιτούνται πάνω από 7 χρόνια για να αρχίσει το ελαιόδεντρο να δίνει παραγωγή. Οι «μη κατά κύριο επάγγελμα» αγρότες (που είναι πολλοί αγρότες στις πυρόπληκτες περιοχές) θα πάρουν τα μισά, δηλαδή 6,5 ευρώ/ελαιόδεντρο ετησίως, τη στιγμή που θα πρέπει να προβούν στις ίδιες πολυέξοδες εργασίες για την καλλιέργεια και ανασύσταση της γεωργικής μονάδας τους.

Επίσης, σε περίπτωση που για την ανασύσταση του ελαιώνα υποδειχτεί από τον ΕΛΓΑ η πρακτική του κοψίματος πρωτογενών κλάδων, τότε η αποζημίωση ανά δέντρο την τετραετία θα μειωθεί αντίστοιχα στα 29,5 ευρώ για επαγγελματία αγρότη και στα 15 ευρώ για «μη επαγγελματία».

Με τι εισόδημα θα παραμείνει ο αγρότης στον τόπο του; Με 13 ευρώ το χρόνο ανά δέντρο (στην καλύτερη περίπτωση) που με αυτό το ποσό θα πρέπει να ζήσει, να πληρώσει το λιγότερο 5.600 ευρώ (ή 11.200 ευρώ αν ασφαλίζεται ως αγρότισσα και η σύζυγος) ασφάλιστρα στον ΕΦΚΑ (πρώην ΟΓΑ) την τετραετία αλλά και να περιποιείται τα δέντρα του; Ποιος «μη επαγγελματίας» αγρότης θα προχωρήσει σε ανασύσταση με αυτό το καθεστώς των 6,5 ευρώ/δέντρο, τη στιγμή μάλιστα που για να αποζημιωθεί θα πρέπει να έχει καταβάλει το σύνολο των εισφορών στον ΕΛΓΑ;

Σε ό,τι αφορά τα άρθρα 10 και 12 της ΠΝΠ, με τα οποία προβλέπονται ορισμένες ελάχιστες προκαταβολές (μέχρι 10 στρέμματα 1.000 ευρώ, 10-50 στρέμματα 2.000 ευρώ, πάνω από 50 στρέμματα 4.000 ευρώ), για τους πυρόπληκτους γεωργούς πολυετών καλλιεργειών, αυτές με βάση το άρθρο 14 θα συμψηφιστούν με τις παραπάνω αποζημιώσεις - ψίχουλα για την καταβολή των οποίων απαιτείται κατάθεση φακέλου από τους ενδιαφερόμενους, γεγονός που συνεπάγεται την περαιτέρω επιβάρυνσή τους με έξοδα για λογιστές, μηχανικούς κ.λπ. Ουσιαστικά οι προκαταβολές δίνονται για να πληρωθούν τα έξοδα για την κατάρτιση του φακέλου από τον κάθε δικαιούχο.

Αμεση ανάγκη να δυναμώσουν η διεκδίκηση και ο οργανωμένος αγώνας

Αυτοί είναι οι νόμοι των αστικών κυβερνήσεων (σημερινής και προηγούμενων) και της ΕΕ, με τους οποίους θα έρθουν για άλλη μια φορά αντιμέτωποι οι πληγέντες από τις πυρκαγιές αγροτοκτηνοτρόφοι όταν θα έχουν σβήσει τα φώτα της δημοσιότητας.

Η εμπειρία που έχει συσσωρευθεί είναι μεγάλη, καθώς το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται εδώ και δεκαετίες. Η κυβέρνηση κοροϊδεύει όταν αναφέρεται σε «ολιστικά» σχέδια, τη στιγμή που αυτό που προέχει είναι η «ολιστική» αποζημίωση των πυρόπληκτων. Η κατάσταση δεν σηκώνει καμιά αναμονή και επανάπαυση. Οι κάτοικοι των πυρόπληκτων περιοχών πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Είναι πρόσφατο το παράδειγμα της πλημμύρας του «Ιανού», όπου με την πίεση που άσκησε η μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση κερδήθηκε το αίτημα της χορήγησης προκαταβολών από τον ΕΛΓΑ.

Ζήτημα ζωής και θανάτου για τους χιλιάδες πληγέντες από τις φυσικές καταστροφές αγροτοπαραγωγούς παραμένει η διεκδίκηση της κατάργησης κάθε κόφτη, ώστε να υπάρξει πλήρης αποζημίωση στο 100% χωρίς περιορισμούς και ποσοστώσεις και αναπλήρωση των απωλειών στο εισόδημα. Να πληρώσουν τα μονοπώλια και το κεφάλαιο που τα μπουκώνουν οι κρατικοί προϋπολογισμοί.

Την ιδία ώρα, οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι μπορούν να βγάλουν και ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα για τον καπιταλιστικό τρόπο οργάνωσης της παραγωγής και το θεσμικό εποικοδόμημα που τον στηρίζει. Για τον καπιταλισμό και το κράτος του, η προστασία από τις πυρκαγιές, τα άλλα φυσικά φαινόμενα και η αποκατάσταση των ζημιών των καλλιεργειών, των εκτροφών και της παραγωγής των μικρομεσαίων αγροτών θεωρούνται «κόστος» χωρίς αναμενόμενη ανταπόδοση σε κέρδη. Για αυτόν το λόγο, οι βιοπαλαιστές αγρότες μένουν μόνοι και απροστάτευτοι ένα βήμα πιο κοντά στο ξεκλήρισμα και στον αφανισμό.

Η πραγματική προστασία μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο στο πλαίσιο μιας κεντρικά σχεδιασμένης παραγωγής, στηριγμένης στην κοινωνική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Σε αυτήν οι μικρομεσαίοι αγρότες εντάσσονται μέσω των εθελοντικών παραγωγικών συνεταιρισμών.

Με την εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης, σε συμμαχία με τους βιοπαλαιστές αγρότες, μπορούν να πάρουν σάρκα και οστά μια σειρά από δυνατότητες που σήμερα φαντάζουν απραγματοποίητες, όπως η αξιοποίηση όλων των σύγχρονων επιτευγμάτων της επιστήμης για την ανάπτυξη υποδομών και την προστασία από τις φυσικές καταστροφές, ενώ μπαίνει τέλος στο καθεστώς της κυριαρχίας των μονοπωλιακών ομίλων, στο οποίο η επιβίωση των αγροτοκτηνοτρόφων αποτελεί ατομική τους ευθύνη.


Ο. Δ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ