ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 23 Γενάρη 2021 - Κυριακή 24 Γενάρη 2021
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΩΝ»
Ενταση των απαγορεύσεων, της καταστολής και ασφυκτικός έλεγχος της ενημέρωσης

ΚΚΕ: Η κυβέρνηση όσα μέτρα κι αν επιστρατεύσει δεν πρόκειται να ξεμπερδέψει με τις δίκαιες διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας

Το εθνικό σχέδιο άγριας καταστολής των λαϊκών κινητοποιήσεων με νέες μεθόδους, νέο εξοπλισμό και με απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο από τις αρχές, ακόμα και στην αναμετάδοση από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, παρουσίασε την περασμένη Πέμπτη ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης.

Το κυβερνητικό σχέδιο έρχεται να επιβεβαιώσει πως η κυβέρνηση έχει σκοπό να επιβάλει την αντιλαϊκή πολιτική «διά πυρός και σιδήρου», όπως κάνει άλλωστε και με την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας. Είναι ενδεικτικό πως το κυβερνητικό σχέδιο και το Προεδρικό Διάταγμα που προηγήθηκε υπερβαίνουν ακόμη και διατάξεις αυτού του αντιδραστικού νόμου που ψήφισε η κυβέρνηση, λύνοντας περαιτέρω τα χέρια των κατασταλτικών μηχανισμών για τον περιορισμό, την απαγόρευση και τη διάλυση των συγκεντρώσεων.

Τι προβλέπει το νομοσχέδιο

Στο σχέδιο της κυβέρνησης αποτυπώνονται οι ασφυκτικοί περιορισμοί που επιχειρεί να θέσει σε αυτές. Συγκεκριμένα:

  • Η καταχώρηση των στοιχείων του «οργανωτή» μιας συνάθροισης σε πλατφόρμα μέσω του taxis στόχο έχει να τυλίξει σε μία «κόλλα χαρτί» και να εξοντώνει δικαστικά και οικονομικά «οργανωτές» κινητοποιήσεων, φορτώνοντάς τους ενέργειες άσχετες με τις διαδηλώσεις, ακόμα και προβοκάτσιες.
  • Η πρόβλεψη ότι θα ελέγχεται αυστηρά το τι προβάλλεται στα ΜΜΕ και ότι οι δημοσιογράφοι και οι φωτογράφοι θα κάνουν τη δουλειά τους σε χώρο που θα υποδεικνύει και θα ελέγχει η ΕΛ.ΑΣ., με στόχο την «ανεμπόδιστη διεξαγωγή των αστυνομικών επιχειρήσεων», οδηγεί στην επιβολή καθεστώτος προληπτικής λογοκρισίας, στον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο στην πληροφόρηση και την ενημέρωση. Επιπλέον, στην απόκρυψη περιστατικών αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, π.χ. όσων έγιναν στις πρόσφατες κινητοποιήσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου ή στο Εφετείο, στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
  • Η πρόβλεψη για εκφοβιστικούς ελέγχους προσώπων και ΙΧ, ακόμα και μακριά από το χώρο πραγματοποίησης συγκεντρώσεων, σημαίνει προληπτική καταστολή των συγκεντρώσεων. Τα παραδείγματα είναι άλλωστε πάμπολλα για συλλήψεις «στο σωρό» πριν από κινητοποιήσεις και για παραπομπές ανθρώπων που δεν έχουν σχέση με τα αδικήματα που τους φορτώνονται.
  • Εισάγονται νέες, αόριστες εννοιών και όροι που θα αξιοποιούνται κατά το δοκούν από την αστυνομία, για να διαλύει και να απαγορεύει συγκεντρώσεις. Πολλοί είναι οι ασφυκτικοί περιορισμοί που επιβάλλονται, με πρώτο την καθιέρωση ενός νέου επιχειρησιακού δόγματος, το οποίο προβλέπει την αξιολόγηση σε διαβαθμισμένη κλίμακα της επικινδυνότητας μιας συνάθροισης, βάσει της οποίας θα «καταρτίζονται τα επιχειρησιακά σχέδια». Βασικά κριτήρια της αξιολόγησης είναι τα αστυνομικά κριτήρια του «κινδύνου για τη δημόσια ασφάλεια» και της «απειλής για σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Είναι δηλαδή «κριτήρια» - προφάσεις για την απαγόρευση των λαϊκών κινητοποιήσεων, όπως έχει συμβεί πρόσφατα, αλλά και στο παρελθόν. Προστίθεται επίσης ο όρος της «τρωτότητας», σε σχέση με το αν οι αρχές εκτιμούν ότι θα παρεισφρήσουν σε συλλαλητήριο άτομα που θα προκαλέσουν επεισόδια. Ο όρος αυτός διευκολύνει μια απόφαση καταστολής μετά από δράση προβοκατόρων, αφού πάμπολλες φορές στο παρελθόν προβοκάτορες - κουκουλοφόροι μπαίνουν σε κινητοποιήσεις, προκειμένου να αποτελέσουν το καλύτερο άλλοθι για την καταστολή.
  • Καθιερώνεται η λεγόμενη κλιμακούμενη χρήση μέσων καταστολής στις συναθροίσεις. Σύμφωνα με τον υπουργό, «εκείνο που σαφώς αποτελεί δέσμευση, πλέον, της αστυνομίας είναι η αναλογική και κατά το δυνατόν περιορισμένη χρήση των δακρυγόνων». Η χρήση νερού ή δακρυγόνων είναι βασικό συστατικό του σχεδίου, όπως άλλωστε φάνηκε στην καταστολή της πορείας του ΚΚΕ στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
  • Επιβάλλεται επίσης, σε συνδυασμό με τo παραπάνω, «μεγεθολόγιο» για το ποιες συναθροίσεις είναι μικρές ή μεγάλες, ώστε να επιβάλλονται τα ανάλογα περιοριστικά μέτρα.
Αθλιο ιδεολογικό αποτύπωμα

Στο σύνολό τους ο αντιδραστικός νόμος για τις διαδηλώσεις και το κυβερνητικό σχέδιο που παρουσιάστηκε εμφανίζουν τις διαδηλώσεις ως «θερμοκήπια» εγκληματικών ενεργειών, και μ' αυτόν τον τρόπο επιχειρούν να συκοφαντήσουν και να αποτρέψουν τη μαζική συμμετοχή σε διαδηλώσεις. Αλλά και να δικαιολογήσουν την καταστολή, για την οποία διαχρονικά αξιοποιούνται προβοκατόρικες ομάδες και μηχανισμοί, με τους οποίους το κράτος και οι υπηρεσίες του πολλές φορές βρίσκονται σε άμεση συνεννόηση.

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σχολιάζοντας τα νέα μέτρα, «η κυβέρνηση όσα μέσα κι αν επιστρατεύσει δεν πρόκειται να ξεμπερδέψει με τις δίκαιες διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με τις εργατικές - λαϊκές διεκδικήσεις, που θα φουντώνουν μαζί με τα προβλήματα που γεννάει η κυβερνητική πολιτική».

ΠΑΜΕ
Τα σχέδιά τους θα απαντηθούν στο δρόμο του αγώνα!

Σε ανακοίνωσή του για το σχέδιο της κυβέρνησης, το ΠΑΜΕ σημειώνει ανάμεσα σε άλλα:

«Η κυβέρνηση κλιμακώνει την καταστολή, την τρομοκρατία και τις διώξεις εναντίον των εργατικών αγώνων (...) Τρέχει να προλάβει τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση που συσσωρεύεται και διογκώνεται. Τα σχέδιά τους θα απαντηθούν στο δρόμο του αγώνα! Θα απαντηθούν με τη μαχητική οργάνωση της πάλης στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς.

Η κυβέρνηση που μειώνει τις δαπάνες για τη δημόσια Υγεία εν μέσω πανδημίας, αλλά δίνει "γην και ύδωρ" στους επιχειρηματικούς ομίλους, που δεν έχει λεφτά για γιατρούς και δασκάλους, αλλά έχει για επιδοτήσεις των αεροπορικών εταιρειών, των ξενοδόχων και των εφοπλιστών, για "ειδικούς φρουρούς" και αστυνομοκρατία, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι ο ορατός εχθρός των εργατών είναι το σύστημα που γεννά φτώχεια, ανεργία, εκμετάλλευση, καταστολή και τρομοκρατία!

Με το σχέδιο της κυβέρνησης επιβεβαιώνεται ότι μπροστά στην κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων θυσιάζονται τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες του λαού να αγωνίζεται και να διεκδικεί».

Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει το προωθούμενο «φακέλωμα κάθε συνδικαλιστικού στελέχους ή εργάτη που θα οργανώνει κινητοποίηση», όπως και ότι «φέρνουν στην Ελλάδα τον "γαλλικό νόμο Καθολικής Ασφάλειας" που ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για γενικό φίμωμα και κάθετη λογοκρισία εναντίον όποιου ΜΜΕ ή φωνής αμφισβητεί, καταγράφει και αποκαλύπτει τη βαρβαρότητα των δυνάμεων καταστολής».

«Στοχοποιούν τον "εχθρό - λαό" και προετοιμάζουν "γύψο" για τα εργατικό - λαϊκό κίνημα!», αναφέρει το ΠΑΜΕ και ξεκαθαρίζει: «Οι αγώνες των εργατών δεν μπαίνουν στον "γύψο". Δεν απαγορεύονται με διατάγματα η συνδικαλιστική δράση και οι αγώνες για τη ζωή και την επιβίωση της εργατικής τάξης! Ο λαός χρειάζεται γιατρούς για τα νοσοκομεία, δασκάλους για τα σχολεία, όχι καταστολή και αστυνομία! Η καταστολή, η κρατική τρομοκρατία και ο αυταρχισμός δεν θα περάσουν! Δυναμώνουμε τον αγώνα για την υγεία, τη ζωή και τα δικαιώματα του λαού! Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».

Πατριδογνωμόνιο
Τηλεκατευόδιο

Στις απώλειες, η ιστορία, όπως την ξέρουμε και την εννοούμε επιστημονικά και κοινωνικώς παραδεκτά, έρχεται μια στιγμή, για τη ακρίβεια ένας άνθρωπος, και γίνεται τόσο προσωπική, που δεν μπορείς καν να την γράψεις. Παίρνει τη μορφή της ανάμνησης, της κοινότητας μ' αυτόν που φεύγει για το αγύριστο ταξίδι της Απουσίας. Ο Μάκης ο Μαΐλης θα μείνει ολοζώντανο κομμάτι της Ιστορίας και του Κόμματος και του τόπου μας λοιπόν. Αναγνωρισμένο από συντρόφους, φίλους, αντίπαλους κι εχθρούς ακόμη, θα διαβάζεται, θα κουβεντιάζεται, αλλά κυρίως θα στηρίζει, θα συντροφεύει και θα διδάσκει. Κι αυτά τα τρία τελευταία του «χούγια» που μ' έμαθε κι η μάνα μου με τρυφεράδα κι ανοιχτή καρδιά ν' αναγνωρίζω σ' έναν αγαπημένο άνθρωπο, είναι που κρατάω απ' τον Μάκη. Και δε γίνεται ευκολότερο το γράψιμο. Απλώς βαθιά προσωπικό. Σαν φωτογραφία της στιγμής, ένα - δυο μέτρα μουσικής, ένας στίχος από ποίημα, που όμως το ξέρεις κι ας μην το έμαθες ποτέ ολόκληρο, πως σου σημάδεψε τη ζωή, κάνοντάς σε να στρίψεις, το μέσα τιμόνι σου, τόσο όσο χρειαζόταν, την κατάλληλη στιγμή.

Θα κρατήσω λοιπόν εκείνο το σκύψιμο μπροστά, είτε ήταν καθιστός είτε όρθιος, έτσι που να ευθυγραμμίζει το βλέμμα του με το δικό σου. Για να πει τη λακωνική του κουβέντα με μια πατρική στιβαρότητα αλλά στην ίδια ευθεία με τον άλλον, τον κοντινό, αυτόν που πρέπει να λογιστεί ως άνθρωπος δικός.

Τον θυμάμαι λοιπόν να μου λέει να προσέχω την τηλεόραση. Αυτήν που ξέρω, καλύτερα από κείνον, αλλά που τώρα - μόλις τους πρώτους μήνες της κομματικής βουλευτικής μου παρουσίας - μπορεί επειδή είμαι στο ΚΚΕ, να δοκιμάσουν κάποιοι να με κάνουν να φαίνομαι «γραφική, κάτι σαν πώς το λέτε, μαϊντανός...». Παραξενεύτηκα. Με ψάρωσε ένα βάρος που αισθάνθηκα ότι κουβαλάω χωρίς να το καταλαβαίνω. Εκανε πίσω, έκρυψε ένα μειδίαμα στο βλέμμα και συμπλήρωσε καθοριστικά: «Επειδή το ξέρεις, θα το καταλάβεις και θα το κάνεις. Θα το βρεις». Είχε δίκιο. Μου πήρε καιρό βέβαια. Δεν ήταν οδηγία, ούτε γραμμή, αλλά έγνοια και για το Κόμμα και για κάποιον απ' έξω που ήρθε μέσα. Αραίωσα εμφανίσεις, πεπεισμένη ότι έτσι πρέπει. Κι ένα βράδυ την ώρα των ειδήσεων, δεν έχει σημασία, ούτε σε ποιο κανάλι, ούτε ποιος λέει κάποια χοντράδα για το Κόμμα, απ' αυτές τις συνηθισμένες. Χτυπάει το τηλέφωνό μου, και σαν να τον βλέπω μπροστά μου, ακούω τη θυμωμένη του φωνή, να μου λέει «πάρτους τώρα και βγες αέρα, τώρα τώρα, το βλέπεις τι λένε;». Ναι, το βλέπω, του απαντώ, και μου 'χει έρθει το αίμα στο κεφάλι, αλλά τι θες να πω; «Ξέρεις», μου λέει και το κλείνει. Εχουν περάσει δεκαοχτώ χρόνια από τότε. Αυτήν την εμπιστοσύνη με αυτόν τον τρόπο του Μάκη, τη συζητάω άπειρες φορές με τον εαυτό μου, και σ' ανοιχτές και σε κλειστές οθόνες.

Αν με ρώταγε κανείς να δώσω έναν τίτλο σ' ένα κείμενο για τον Μαΐλη, δεν έχω καμία δυσκολία. Δεν ήταν ο επαναστατημένος άνθρωπος των μυθιστορηματικών προδιαγραφών. Ηταν ο Επαναστατικός Ανθρωπος της δουλειάς και της ευθύνης, της πράξης και της έρευνας, της έμπρακτης στηρικτικής συντροφικότητας. Απ' το είδος μιας στιβαρής και γενναιόφρονης καλοσύνης που δεν αφθονεί.

Μετά την επίθεση του χρυσαυγίτικου νταή της φακής, ακόμα έχω στ' αυτιά μου την αγωνία του βρυχηθμού του στο τηλέφωνο «είσαι καλά;».

Δεν μπορείς, δεν μπορώ να δώσω, ούτε ξέρω και ποιος τα καταφέρνει τελικά, με λέξεις το εμπειρικό συναίσθημα ότι έχεις συναντήσει στη ζωή σου κάποιες φορές ανθρώπους «ειδικού βάρους». Είναι ταυτόχρονα τόσο προσωπικό και τόσο δημόσιο αυτό το συναίσθημα του ειδικού βάρους, που καταλήγει να ζυγίζω τα εισαγωγικά. Και καθώς οι συνθήκες του αναθεματισμένου ιού δεν μας επιτρέπουν, κι είμαστε πάρα πολλοί, να τον αποχαιρετήσουμε όπως θα θέλαμε κι όπως θα του 'πρεπε, ας αποθέσω εδώ σα λουλούδι, κομμένο από τον προσωπικό μου κήπο, το κρυφό παρατσούκλι, που ευτυχώς πρόλαβα να του το πω, κάνοντας πλάκα σε μια απ' τις συνάξεις στο φουαγέ στον Περισσό. Τουίτ Τηλέτυπος. Γέλασε, όταν προσπάθησα να του εξηγήσω πως σήμερα πια, τα σχόλια του Τηλέτυπου, επί χρόνια στο οπισθόφυλλο του «Ριζοσπάστη», θα έκαναν θραύση στο twitter. Κι αντί να μ' αποπάρει με τη γνωστή του άγρια ηρεμία, πάλι με μειδίαμα στο βλέμμα είπε «τώρα που το λες ...αποσιωπητικά».

Καλό ταξίδι, σύντροφε.

Και μεταξύ μας, καλό τηλεκατευόδιο.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ