-- Αρχικά θα θέλαμε να μας πεις ποιο ήταν το κίνητρο που σε έκανε και ως γυναίκα να επιλέξεις το επάγγελμα του πυροσβέστη;

-- Με μία έννοια δεν επέλεξα εγώ το πυροσβεστικό επάγγελμα αλλά εκείνο εμένα, καθώς με την ανάθεση της δασοπυρόσβεσης στο Πυροσβεστικό Σώμα «άνοιξαν» θέσεις εργασίας για δασοπόνους και δασολόγους.

Εχω σπουδάσει Δασοπονία και έκανα τα χαρτιά μου στην Πυροσβεστική πιστεύοντας ότι θα εξασκήσω το επάγγελμά μου μέσα από την Υπηρεσία, αλλά κι εγώ όπως και άλλοι πτυχιούχοι που προσληφθήκαμε βάσει των πτυχίων μας είμαστε πυροσβέστες Γενικών Καθηκόντων και ουδέποτε ελήφθησαν υπόψιν τα τυπικά μας προσόντα στην ανάληψη καθηκόντων.

Βεβαίως και πιστεύω ότι ένας πυροσβεστικός υπάλληλος οφείλει να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε κάθε είδους συμβάν, αλλά αν υπήρχε διαχωρισμός ειδικοτήτων, θα ήταν πιο στοχευμένη και πιο επιστημονική η προσέγγιση διαχείρισης των συμβάντων.

-- Προκαλεί προβλήματα στην εισαγωγή των γυναικών στην Πυροσβεστική το αναχρονιστικό και αντισυνταγματικό όριο του ύψους αναφορικά με την εισαγωγή των γυναικών αλλά και των ανδρών στην Πυροσβεστική;

-- Γενικά ποτέ δεν κατάλαβα για ποιο λόγο θα πρέπει οι άνθρωποι που υπηρετούν στα ΣΑ να έχουν συγκεκριμένα σωματικά προσόντα και το μόνο συμπέρασμα που έχω βγάλει είναι ότι με αυτόν τον τρόπο περιορίζονται οι πιθανοί υποψήφιοι.

Τα τελευταία χρόνια, που το όριο ύψους είναι στο 1,70 για άντρες και γυναίκες και δίνουν και τα αθλήματα με ίδια όρια, οι πιθανότητες εισαγωγής γυναικών μειώνονται ακόμα περισσότερο, καθώς οι περισσότερες Ελληνίδες δεν ξεπερνούν το 1,68 και ως γυναίκες δεν μπορούν να έχουν τις ίδιες επιδόσεις στα ίδια αθλήματα με τους άνδρες. Ακόμα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες νομίζω ότι τα όρια στα αθλήματα είναι διαφορετικά στις γυναίκες από αυτά των ανδρών.

Το πλέον οξύμωρο δε είναι το γεγονός ότι οι «σωματικές προδιαγραφές», τα «απαγορεύεται» και τα «πιστοποιητικά σωματικής και ψυχικής υγείας» ισχύουν μόνο μέχρι την εισαγωγή στο Πυροσβεστικό Σώμα.

Μετά κανείς δεν ελέγχει τίποτα. Κάνουμε μια δουλειά που έχει τόσο σωματική όσο και ψυχική καταπόνηση και θα έπρεπε να είναι θεσμοθετημένος ετήσιος ιατρικός έλεγχος για όλους τους υπαλλήλους ανεξαρτήτως καθηκοντολογίου.

-- Υπάρχουν ειδικές εγκαταστάσεις και ειδικοί χώροι για τη φιλοξενία και την εξυπηρέτηση των αναγκών των πυροσβεστριών, όπως θάλαμοι ξεκούρασης, εναπόθεσης ατομικού ρουχισμού και εξοπλισμού, τουαλέτες, λουτήρες και ό,τι άλλο απαιτείται για τις ιδιαίτερες ανάγκες της γυναίκας πυροσβέστη;

-- Από όσο η ίδια έχω βιώσει, και από όσα έχω ακούσει από τις συναδέλφους, ως προς αυτό δεν υπάρχει πλέον πρόβλημα. Τα πρώτα χρόνια κάποιες συνάδελφοι που τοποθετήθηκαν σε Περιφερειακές Υπηρεσίες και Κλιμάκια και δεν υπήρχε η δυνατότητα μετακίνησής τους σε όμορες υπηρεσίες που τηρούσαν τις προδιαγραφές, λόγω του καθεστώτος προσλήψεων που ίσχυε τότε, αντιμετώπισαν τέτοια προβλήματα. Στην πορεία όμως και μετά από τις πιέσεις των ίδιων των γυναικών, των ανδρών συναδέλφων και των συνδικαλιστικών οργάνων βρέθηκαν λύσεις.

-- Εκδηλώνονται συμπεριφορές λόγω φύλου ενάντια στις γυναίκες από τους άνδρες πυροσβέστες και πώς οι γυναίκες πυροσβέστες αντιμετωπίζουν αυτήν τη «ρατσιστική» συμπεριφορά;

-- Δεν νομίζω ότι στην Πυροσβεστική η υποδοχή των γυναικών ήταν καλύτερη ή χειρότερη από άλλους κατεξοχήν ανδροκρατούμενους χώρους. Προσωπικά δεν ήμουν από τις πρώτες γυναίκες στο Σώμα, οπότε δεν έχω ακριβή εικόνα για το τι μπορεί να έχει συμβεί. Αυτό που βίωσα εγώ ήταν επιφυλακτικότητα μέχρι να αποδείξω ότι μπορώ να σταθώ ισάξια των ανδρών συναδέλφων και μια «ευκολία» θα έλεγα στις μετακινήσεις των γυναικών για κάλυψη διοικητικών θέσεων. Φαίνεται, άλλωστε, αυτό από τα βαρδιολόγια των πυροσβεστικών σταθμών που υπάρχουν ελάχιστες γυναίκες στις βάρδιες υπηρεσίας. Σε πολλές περιπτώσεις, βέβαια, διοικητικές υπηρεσίες στελεχώνονται από γυναίκες μετά από επιθυμία των ιδίων, γιατί όταν αποκτήσουμε παιδιά οι προτεραιότητες, όπως είναι φυσικό, αλλάζουν, και σαφώς το κυλιόμενο ωράριο δεν βοηθά καθόλου στην ανατροφή των παιδιών. Αλλά άλλο αυτό και άλλο να τοποθετείσαι σε γραφείο γιατί είσαι γυναίκα, οπότε λιγότερο χρήσιμη στη βάρδια.

Η γενική αίσθηση πάντως δεν είναι αρνητική, πλην εξαιρέσεων που αφορούν σε ανθρώπους με «ρατσιστική» συμπεριφορά, που όπως είναι λογικό θα εκφράζεται και εκτός υπηρεσίας. Οι γυναίκες πυροσβέστες είναι καταξιωμένες εργαζόμενες και αναγνωρίζεται η δουλειά και η προσφορά τους στο Πυροσβεστικό Σώμα και στην κοινωνία.

-- Η μητέρα πυροσβέστης τι προβλήματα συναντάει στην υπηρεσία της σχετικά με τις γονικές άδειες ανατροφής τέκνων, τα ωράρια, τις συστηματικές πλέον επιφυλακές και τα έκτακτα περιστατικά; Επίσης, μετά από σχεδόν 25 χρόνια που το Πυροσβεστικό Σώμα προσλαμβάνει γυναίκες, οι ιατρικές υπηρεσίες του Σώματος είναι στελεχωμένες με γυναικολόγους;

-- Το Πυροσβεστικό Σώμα νομίζω ότι είναι ο τελευταίος δημόσιος φορέας στον οποίο οι γυναίκες υπάλληλοι απέκτησαν τα ίδια δικαιώματα με τις υπόλοιπες γυναίκες δημόσιους υπαλλήλους σε ό,τι αφορά τη μητρότητα. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, οι μέρες αποχής από την εργασία λόγω π.χ. επαπειλούμενης κύησης αφαιρούνταν από την άδεια ανατροφής τέκνου.

Τελευταίοι όλων και μάλιστα μετά από μακροχρόνιο αγώνα της ΕΑΚΠ κατάφεραν οι πυροσβέστες πατεράδες να παίρνουν τη γονική άδεια ανατροφής τέκνου που δικαιούνται. Και επειδή το Πυροσβεστικό Σώμα έχει ελλείψεις σε προσωπικό και δεν προσλαμβάνει όσους χρειάζεται, έβγαλε - αν είναι δυνατόν - διαταγή διακοπής αυτής της άδειας για άνδρες και γυναίκες πυροσβέστες κατά την αντιπυρική περίοδο με μόνη εξαίρεση τις συναδέλφους που θηλάζουν!

Χαρακτηριστικό δε το γεγονός ότι η Υγειονομική Υπηρεσία του Πυροσβεστικού Σώματος, που μέχρι πρότινος είχε ανεξάρτητα δικά της ιατρεία, δεν διέθετε γιατρό γυναικολογικής - μαιευτικής ειδικότητας.

-- Υπάρχει μέριμνα η μητέρα πυροσβέστης να αφήσει το παιδί της σε βρεφονηπιακό ή παιδικό σταθμό; Κατά τη θερινή περίοδο λειτουργούν κατασκηνώσεις όπου μπορούν να φιλοξενούνται δωρεάν τα παιδιά των πυροσβεστών;

-- Στο Πυροσβεστικό Σώμα το θέμα του ωραρίου προκαλεί τεράστια προβλήματα στις οικογένειες των υπαλλήλων. Οι διαρκείς επιφυλακές, οι ώρες υπερεργασίας και τα έκτακτα περιστατικά τινάζουν πολύ συχνά στον «αέρα» το πρόγραμμα των οικογενειών των συναδέλφων και δυστυχώς δεν υπάρχει καμία μέριμνα για την ύπαρξη βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών που θα μπορούσαν να προσφέρουν φύλαξη στα παιδιά μας όταν θα κληθούμε σε έκτακτη υπηρεσία ή όταν θα πρέπει να παραμείνουμε πέραν του ωραρίου εργασίας. Εδώ έχει σημασία να αναφερθεί ότι παρότι από το 2006, μετά από πιέσεις συνδικαλιστικών οργάνων, στην παράγραφο 7 του άρθρου 18 του Νόμου 3511/2006 υπήρξε πρόβλεψη για έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την ίδρυσή τους, ποτέ δεν εκδόθηκε. Πολλοί έχουμε βρεθεί στην ανάγκη να «σύρουμε» τα παιδιά μας μαζί μας στη δουλειά γιατί ανατράπηκε το πρόγραμμά μας. Το καλοκαίρι που τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα από άποψη ωραρίου και δεν λειτουργούν και τα σχολεία, οι παιδικοί σταθμοί και τα νηπιαγωγεία είναι απαραίτητο να παρέχουν δωρεάν θερινές κατασκηνώσεις για όλα τα παιδιά των πυροσβεστών, όπως ισχύει για άλλα Σώματα και να μην αρκούμαστε στις ελάχιστες θέσεις που μας διαθέτει η ΕΛ.ΑΣ., σαν να είμαστε οι φτωχοί συγγενείς, παρότι παρακρατείται ετήσια ειδική εισφορά για τις εξοχές της Ελληνικής Αστυνομίας από όλους τους πυροσβέστες.

Για την ιστορία και τον εμπαιγμό που έχουμε υποστεί τόσα χρόνια για αυτού του είδους τις ανάγκες, οφείλω να επισημάνω ότι στον προαναφερόμενο Νόμο στην παράγραφο 8 προβλεπόταν ότι με την έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης ιδρύονται κατασκηνώσεις κ.λπ. για τα τέκνα των πυροσβεστών και 14 χρόνια μετά ακόμα εκδίδεται...

-- Τι προβλήματα προκαλεί ο νέος κανονισμός μεταθέσεων, που καθιέρωσε η κυβέρνηση της ΝΔ, ειδικότερα στη γυναίκα πυροσβέστη, αφού δεν εξασφαλίζει μόνιμο τόπο διαμονής, σχετικά με τον οικογενειακό προγραμματισμό;

-- Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη μεγαλύτερη ίσως παθογένεια του Πυροσβεστικού Σώματος. Οχι μόνο οι γυναίκες αλλά και οι άντρες πυροσβέστες από εδώ και μπρος θα είναι για αρκετά χρόνια με τη βαλίτσα στο χέρι, να συμπληρώνουν υπηρεσιακά κενά γυρνώντας από υπηρεσία σε υπηρεσία. Εννοείται ότι αυτή η κατάσταση λειτουργεί ανασταλτικά στην απόφαση δημιουργίας οικογένειας και απόκτησης παιδιών. Ενας τέτοιος κανονισμός μεταθέσεων, που φτιάχτηκε κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της εξυπηρέτησης συμφερόντων άλλων, πλην των εργαζομένων, μόνο προβλήματα μπορούσε να φέρει. Ομως σε αυτή την περίπτωση εμείς οι εν ενεργεία πυροσβέστες είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Αφήσαμε να περάσει αυτός ο νόμος καρμανιόλα των εργασιακών μας δικαιωμάτων χωρίς να ανοίξει μύτη, που λέει και ο λαός μας. Μόνο η ΕΑΚΠ αντέδρασε και προσπάθησε με όσες δυνάμεις διαθέτει να το σταματήσει, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Ελπίζω στους νεότερους πυροσβέστες να μην αποδεχτούν την κατάσταση που σιγά σιγά θα διαμορφωθεί και να αντιδράσουν, για να καταργηθεί στην πράξη και να διεκδικήσουν έναν νέο δίκαιο κανονισμό μεταθέσεων, που θα εξυπηρετεί τις πραγματικές υπηρεσιακές ανάγκες και τα συμφέροντα των πυροσβεστών.

-- Στα νέα κορίτσια που θέλουν να επιλέξουν το επάγγελμα του πυροσβέστη, τι θα έλεγες;

-- Τα νέα κορίτσια που θέλουν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του πυροσβέστη θα τα ενθάρρυνα. Είναι ένα επάγγελμα που λόγω αντικειμένου είναι ανθρωπιστικό. Καλλιεργεί το αίσθημα της ευθύνης, της αλληλεγγύης και της ομαδικότητας. Είναι όμορφο να βιώνεις το συναίσθημα ότι βοήθησες, ότι ανακούφισες. Είναι όμορφο να νιώθεις ότι οι συνάνθρωποί σου σε εμπιστεύονται και στη δυσκολία τους θα ακουμπήσουν πάνω σου.

Αυτή είναι η ουσία της δουλειάς μας, αλλά με το ισχύον αναχρονιστικό εργασιακό πλαίσιο και την αντιδραστική και εντονότερη στρατιωτικοποίηση που φέρνει εκτός άλλων δεινών ο Ν. 4662/2020, υπάρχει περίπτωση να βρεθούν παρά τη θέλησή τους απέναντι στον λαό που δίνουν όρκο ότι θα υπηρετήσουν. Οπότε θα πρέπει από την αρχή της σταδιοδρομίας τους να συνταχθούν με το συνδικαλιστικό κίνημα σε αγωνιστική κατεύθυνση και να προσπαθήσουν να μην υιοθετήσουν παλιές αντιλήψεις και στάσεις που είναι παγιωμένες στο Πυροσβεστικό Σώμα. Να αντλήσουν από τους «παλιούς» μόνο τα θετικά και την εμπειρία τους σε επιχειρησιακά θέματα και με τη νιότη και την ορμή τους να προσπαθήσουν και να αγωνιστούν για το καλύτερο.

-- Τι άλλο θα ήθελες να προσθέσεις;

-- Θέλω να σε ευχαριστήσω για την ευκαιρία να μιλήσω για αυτό το θέμα και ελπίζω να συμφωνήσουν μαζί μου οι συναδέλφισσές μου που θα διαβάσουν αυτήν τη συνέντευξη.