ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 1 Αυγούστου 2020 - Κυριακή 2 Αυγούστου 2020
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Οι εξελίξεις στη Ναυτιλία και η οργάνωση της πάλης των ναυτεργατών

Πίνακας 1
Πίνακας 1
Στην περίοδο που διανύουμε, είναι σε εξέλιξη η νέα διεθνής οικονομική κρίση, κρίση καπιταλιστική, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Τα περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, οι περιορισμοί στην παραγωγή, στις μεταφορές, στο εμπόριο επιτάχυναν την εκδήλωσή της. Η ανάκαμψη της οικονομίας σε σχήμα «V», που αρχικά προέβλεπαν αστικά επιτελεία, ανήκει μάλλον στη σφαίρα της φαντασίας, παρά τα νέα προνόμια, τις φοροαπαλλαγές και τον πακτωλό κρατικής χρηματοδότησης τρισεκατομμυρίων δολαρίων/ευρώ που δόθηκαν στους επιχειρηματικούς ομίλους, παρά τα αντεργατικά μέτρα φωτιά - έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και την καταστολή του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Το ΔΝΤ προβλέπει ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 3% το 2020 (σε σύγκριση με -0,6% το 2009). Οι εξελίξεις δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία, αφού οι επιδόσεις της παγκόσμιας οικονομίας παρέμεναν σε χαμηλά επίπεδα, με ενδεικτικό τον όγκο των διακινούμενων φορτίων παγκοσμίως, που παρουσίαζε αύξηση μόλις 0,3% το 2019. Η τελευταία πρόβλεψη από το ΔΝΤ δείχνει μείωση στο παγκόσμιο εμπόριο το 2020. Ωστόσο, το πόσο σημαντικός θα είναι αυτός ο αντίκτυπος δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια ακόμα. Ο όγκος του παγκόσμιου εμπορίου έχει ήδη επηρεαστεί σημαντικά και αυτό αποτυπώνεται και στις θαλάσσιες - πλωτές μεταφορές, και ιδιαίτερα στα ποντοπόρα πλοία μεταφοράς χύδην φορτίων, εμπορευματοκιβώτια, στην ακτοπλοΐα, στα κρουαζιερόπλοια. Ο εγκλεισμός 150.000 ναυτεργατών σε όλες τις κατηγορίες πλοίων λόγω της πανδημίας του COVID-19 είναι άλλη μια συνέπεια που πληρώνουν οι εργαζόμενοι.

Οι «κοινωνικοί εταίροι», εφοπλιστές, κυβέρνηση - υπουργός Ναυτιλίας και εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός της ΠΝΟ, με πλήρη εξάρτηση...!
Οι «κοινωνικοί εταίροι», εφοπλιστές, κυβέρνηση - υπουργός Ναυτιλίας και εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός της ΠΝΟ, με πλήρη εξάρτηση...!
Η επιβράδυνση στην οικονομία, σε συνδυασμό με τα μέτρα προστατευτισμού και τα αντίμετρα που έλαβαν ΗΠΑ και Κίνα, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια η ΕΕ και άλλες χώρες, οι γεωπολιτικές εξελίξεις στο Ιράν και στα Στενά του Ορμούζ, στη ΝΑ Μεσόγειο, νότια της Κίνας (στην περιβαλλόμενη από τις Μαλαισία, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Ταϊβάν θαλάσσια περιοχή τεράστιας σημασίας, όπου το 1/3 της παγκόσμιας ναυσιπλοΐας διέρχεται από τα νερά της και στον πυθμένα της βρίσκονται μεγάλες ποσότητες πετρελαίου, φυσικού αερίου και αλιευμάτων), περιπλέκουν ακόμα παραπέρα το κουβάρι των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών ανάμεσα σε καπιταλιστικές δυνάμεις. Προκαλούν αναταράξεις στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Ενα σύστημα ιστορικά ξεπερασμένο, με έκδηλα τα σημάδια της σήψης, που στηρίζεται στην ένταση της εκμετάλλευσης, στην απόλυτη και σχετική εξαθλίωση, που αναπαράγει τη φτώχεια και την ανεργία, που είναι στη φύση του οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι επεμβάσεις με τραγικές συνέπειες τη μετανάστευση και προσφυγιά, τα ποτάμια αίματος για τους λαούς.

Οι Ελληνες εφοπλιστές με «ανοιχτή όρεξη» για νέα κέρδη...

Η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) ανακοίνωσε στις 5/12/2018 την «αποδοχή» της ως μέλους του Οικονομικού Συμβουλίου της Αρκτικής (Arctic Economic Council - AEC). Δηλαδή του οργανισμού που ενεργεί ως το βασικό φόρουμ επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ του «Αρκτικού Συμβουλίου»1 και των ευρύτερων επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην Αρκτική, αλλά και περιοχές εκτός αυτής. Μια διαδικασία που έχει το στίγμα του έντονου ανταγωνισμού ανάμεσα κυρίως σε ΗΠΑ - Ρωσία για τον έλεγχο των πηγών και των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. Σημειώνουμε ότι ελληνόκτητα πλοία είναι από τα πρώτα που διέπλευσαν από την περιοχή της Αρκτικής, οι Ελληνες εφοπλιστές δηλαδή έσπευσαν από τους πρώτους στα νέα πεδία κερδοφορίας που ανοίγονται εκεί.

Οι εφοπλιστές αξιοποιούν την ισχυρή τους θέση στις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές, για να καρπωθούν οφέλη από τη συμμετοχή στην «εφοδιαστική αλυσίδα», που συνδέεται με την επέκταση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων των ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστική είναι η καθιερωμένη ετήσια ανοιξιάτικη συνάντηση της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) με αξιωματούχους της Διοίκησης των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον, αλλά και η πρόσφατη συνάντηση (15 Ιούνη) του Τζ. Πάιατ, πρέσβη των ΗΠΑ, με αντιπροσωπεία της ΕΕΕ στην Αθήνα, όπου στην ατζέντα μπήκε και η συμμετοχή των εφοπλιστών στο εμπάργκο ενάντια στη Βενεζουέλα.

Ο ενδοαστικός ανταγωνισμός στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΔΝΟ), στην ΕΕ, στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας και στους άλλους διεθνείς καπιταλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις οξύνεται για τη διασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων στη ναυτιλία. Ανοιχτά ζητήματα έντονου ανταγωνισμού είναι η κρατική χρηματοδότηση και η φορολογία των εφοπλιστών, το Brexit, οι συζητήσεις στον ΔΝΟ και την ΕΕ με περιεχόμενο την πιθανή λήψη μέτρων για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου: Ο καθορισμός κριτηρίων και η εφαρμογή του «Κανονισμού Ταξινομίας» και το εμπόριο ρύπων στον κλάδο της ναυτιλίας, η χρήση των νέων «αποθειωμένων ναυτιλιακών καυσίμων», η ανάπτυξη και καθιέρωση τεχνολογίας αυτόνομων πλοίων στην παγκόσμια ναυτιλία κ.λπ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της «Petrofin Research», η τραπεζική χρηματοδότηση προς την ελληνόκτητη ναυτιλία ανέρχεται στα 53,107 δισ. δολάρια, με αυξημένο το μερίδιο των ελληνικών τραπεζών στις 31.12.2019 (Τράπεζα Πειραιώς 2,5 δισ. δολ., Eurobank 2,171 δισ. δολ., Εθνική Τράπεζα 2,06 δισ. δολ., Aegean Baltic Bank 266 εκατ. δολ.).

Το μερίδιο του ελληνόκτητου στόλου (πλοία με ελληνική και ξένη σημαία άνω 1.000 κοχ) στον παγκόσμιο στόλο ανέρχεται σε 7,6% σε όρους αριθμού πλοίων, σε 13,2% σε όρους χωρητικότητας και σε 15,6% σε όρους μεταφορικής ικανότητας. Εκπροσωπεί άνω του 54% του στόλου της ΕΕ, αλλά και το 10% σε ό,τι αφορά τις νέες παραγγελίες (σε χωρητικότητα) πλοίων. Αμύθητα λοιπόν τα κέρδη για το εφοπλιστικό κεφάλαιο από την εκμετάλλευση των ναυτεργατών. Την περίοδο 1990 - 2020 έριξαν στις θάλασσες 1.512 περισσότερα καράβια, αύξηση 62,37%. Η μεταφορική χωρητικότητα (DWT) του ελληνόκτητου στόλου αυξήθηκε κατά 303,63%, ενώ η ολική χωρητικότητα (GT) κατά 327,58%.

Το 84% των ελληνόκτητων ποντοπόρων πλοίων (άνω των 1.000 κοχ) είναι σε σημαίες ευκαιρίας και μόλις το 16% (μόνο 636 καράβια) είναι υπό ελληνική σημαία. Οι εφοπλιστές και η κυβέρνηση, όταν μιλάνε για «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού νηολογίου» με βάση τα «διεθνώς κρατούντα», εννοούν πώς θέλουν την ελληνική σημαία, σε όρους αμοιβών και οργανικής σύνθεσης πληρώματος, για να «ανταγωνίζονται» τις «σημαίες ευκαιρίας» Λιβερίας, Μάλτας, Παναμά κ.ά., δηλαδή τις συνθήκες γαλέρας για τους ναυτεργάτες.

Τα στοιχεία απογραφής των ναυτεργατών της ΕΛΣΤΑΤ την περίοδο 1994 - 2018 είναι αποκαλυπτικά και έχουν ως εξής:

Οσον αφορά το γενικό σύνολο την περίοδο 1994 - 2018, σε όλες τις ειδικότητες των ναυτεργατών, και παρά την αύξηση του στόλου που διαχειρίζονται Ελληνες εφοπλιστές κατά 900 πλοία, η συνολική απώλεια θέσεων έφτασε τις 18.431 (ποσοστό 47,11%)! Από αυτές, 10.514 ήταν στα φορτηγά και τα δεξαμενόπλοια και 7.917 στα επιβατηγά και λοιπά πλοία.

Οι Ελληνες εφοπλιστές διαχειρίζονται σήμερα 900 πλοία περισσότερα από το 1994. Ομως η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη για τους ναυτεργάτες, αφού στα άλλα 3.000 περίπου ελληνόκτητα πλοία με ξένη σημαία διώχθηκαν μαζικά τα πληρώματα - ναύτες, μηχανοδηγοί, μάγειρες κ.ά,, κατά μέσο ναυτολογούνται μόνο 2 - 4 ναυτεργάτες (καπετάνιοι και μηχανικοί).

Η ΕΕΕ - όχι άδικα - πλέκει το εγκώμιο στη ΝΔ, στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και στα άλλα κόμματα του κεφαλαίου για τα προνόμια, τις φοροαπαλλαγές, τη συμβολή τους στον ΔΝΟ, στην ΕΕ και τους άλλους διεθνείς οργανισμούς και τις ενώσεις για την προώθηση των συμφερόντων του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην εισήγηση της Γενικής Συνέλευσης της ΕΕΕ (5 Φλεβάρη 2020), όπου μνημονεύεται η συμφωνία των εφοπλιστών για το νέο «Συνυποσχετικό, οικειοθελούς παροχής φόρου χωρητικότητας» αόριστης διάρκειας με το κράτος και με αντικείμενο τη μείωση της φορολογίας των ναυτιλιακών μερισμάτων από 15% σε 10%, μέτρο που πάρθηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τον Φλεβάρη του 2019 και το οποίο κυρώθηκε στη συνέχεια από την ελληνική Βουλή με ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία από τα κόμματα του κεφαλαίου - καταψήφισε το ΚΚΕ - για να μειωθεί παραπέρα στη συνέχεια από τη ΝΔ στο 5% για όλα τα μερίσματα!

Τα βάρη στους ναυτεργάτες...

Η ΕΕΕ όσο και η «Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου» (GSCC) αξιοποιούν τη νέα οικονομική κρίση και τη διασπορά της πανδημίας του COVID -19, θέτοντας σε προτεραιότητα την κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, δηλώνοντας ότι «...είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μια πιο ευέλικτη προσέγγιση για την απασχόληση Ελλήνων σε όλες τις τάξεις»!

Οι εφοπλιστές προβάλλουν τη ναυτιλία ως «εθνικό κεφάλαιο υπερκομματικού και άρα ενωτικού χαρακτήρα...» (!) και συνεχίζουν: «Ο στόχος είναι ένας και κοινός για τη ναυτιλιακή κοινότητα και την Πολιτεία: ...η ναυτοσύνη να αναβιώσει στον τόπο μας και να αποτελέσει επαγγελματική διέξοδο για τους νέους (...) για να υλοποιηθεί το όραμα αυτό χρειάζεται να ξεφύγουμε από τις συνδικαλιστικές αγκυλώσεις του παρελθόντος, που δυστυχώς κρατούν σε ομηρία έναν ολόκληρο επαγγελματικό κλάδο και τον ωθούν στη συρρίκνωση ή και στον αφανισμό. Τα δεδομένα αποδεικνύουν περίτρανα ότι οι γνωστές ανεδαφικές πρακτικές του χθες δεν απέδωσαν και ούτε μπορούν να αποδώσουν οποιοδήποτε θετικό πρόσημο για την απασχόληση Ελλήνων στα πλοία, και μάλλον αυτό έχει γίνει πια αντιληπτό και στους ίδιους τους ναυτικούς μας, συνειδητοποιώντας το τέλμα που έχει επέλθει στον συνδικαλισμό τους»!

Απύθμενο θράσος, αυτό χαρακτηρίζει τους εφοπλιστές. Οι ίδιοι, οι εφοπλιστές, οι κυβερνήσεις και τα τσιράκια τους στην ΠΝΟ, που έχουν κάνει αφόρητη την κατάσταση για τα πληρώματα στα καράβια, είναι πρόκληση να μιλούν εξ ονόματος των ναυτεργατών! Φτάνει πια!

Κατάπτυστη η πρόσφατη τροπολογία της κυβέρνησης που φέρνει σαρωτικές - αντεργατικές αλλαγές

Οσο γράφονταν αυτές οι γραμμές για τις εξελίξεις στη ναυτιλία, η κυβέρνηση της ΝΔ κατ' απαίτηση των εφοπλιστών, με απαράδεκτη τροπολογία που αιφνιδιαστικά κατέθεσε στο φορολογικό νομοσχέδιο και ψήφισε στις 29 Ιούλη, καταργεί τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των Ποντοπόρων. Μια εξέλιξη που σηματοδοτεί σαρωτικές αλλαγές σε βάρος των ναυτεργατών, σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, αφού η εργοδοσία έχει ήδη στη φαρέτρα της τους αντεργατικούς νόμους των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ - για τις «ενώσεις προσώπων για την Ακτοπλοΐα», άρθρο 38 του ν. 4262/2014, 4635/2019 κ.ά. Οπως σημειώνεται, θα ισχύουν οι «διεθνώς κρατούσες αρχές και συμβάσεις», όροι και συνθήκες δουλειάς με βάση τα «διεθνώς κρατούντα», δηλαδή τα μισθολόγια πείνας που υπογράφουν η εργοδοτική Διεθνής Ομοσπονδία Μεταφορών (ITF) και τα τσιράκια των εφοπλιστών στην ΠΝΟ, εισάγοντας επιπρόσθετα, από τη μία, νέους αντιδραστικούς περιορισμούς στη δράση των ναυτεργατών στα σωματεία και στα καράβια και, από την άλλη, νέα προνόμια και φοροαπαλλαγές για τις ναυτιλιακές εταιρείες. Ολα για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Η αντεργατική διάταξη - τερατούργημα της ΝΔ πατάει στην άρνηση των εφοπλιστών να υπογράψουν ΣΣΕ από το 2010, τους οποίους σιγοντάρισε όλα αυτά τα χρόνια ανοιχτά ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, τα σωματεία - «σφραγίδα» και στην ΠΝΟ.

Η διαπάλη στο ναυτεργατικό κίνημα

Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας Ποντοπόρων για την περίοδο 1994 - 2010 (έχουν δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης) που υπόγραψαν οι «κοινωνικοί εταίροι», οι πρόεδροι της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, με τον Γ. Χαλά, γγ της ΠΝΟ, τον Α. Νταλακογεώργο, πρόεδρο της Ενωσης Ναυτών (ΠΕΝΕΝ), μαζί με τους προέδρους της ΠΕΠΕΝ και των άλλων σωματείων που συγκροτούν τον μηχανισμό των εφοπλιστών στην ΠΝΟ, περιλαμβάνουν αντεργατικούς όρους και αποτέλεσαν τον προπομπό για την κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ, για τον μαζικό διωγμό, την αντικατάσταση των ναυτεργατών με φτηνότερο εργατικό δυναμικό στα καράβια.

Ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός της ΠΝΟ (ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ - ΕΑΚ/ΣΥΡΙΖΑ - ΜΕΤΑ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ) με την υπογραφή του έχει αποδεχτεί για το 80% - δηλαδή για 120.000 ναυτεργάτες - να δουλεύουν με τη μισθολογική κλίμακα και τους αντεργατικούς όρους της Διεθνούς Ομοσπονδίας Εργατών Μεταφορών (ITF). Οι συμβάσεις αυτές είναι οι λεγόμενες «μπλε κάρτες» που υπογράφει η ΠΝΟ, τις οποίες ουσιαστικά «πουλάει» στις ναυτιλιακές εταιρείες εισπράττοντας 5.000 - 8.000 δολάρια για κάθε καράβι που δεν θα εφαρμόζει την ελληνική κλαδική ΣΣΕ, περίπου 3.800.000 ευρώ το χρόνο.

Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με τη μισθολογική κλίμακα της ITF/ΔΟΜ (τα «διεθνώς κρατούντα»), οι συνολικές αποδοχές του ναύτη στα ποντοπόρα καράβια διαμορφώνονται ως εξής σε δολάρια: Βασικός Μισθός 625 + πληρωμή Αδειών 52,08 + πληρωμή για άδειες εθνικών εορτών 30,05 + 391 για 104 ώρες υπερωρίες. Το σύνολο 1.098,13 δολάρια μηνιαίες αποδοχές, για 12ωρη δουλειά τη μέρα - 72 ώρες δουλειά τη βδομάδα (6ήμερο), χωρίς βεβαίως δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση. Δηλαδή, 4 ώρες δουλειά τη μέρα πέραν του 8ωρου, 72 ώρες δουλειά τη βδομάδα, χωρίς δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, εργασιακή ζούγκλα!

Ο μύθος που προβάλλουν εφοπλιστές, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΕΕ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, που αναπαράγουν τα τσιράκια τους σε ΠΝΟ, ΠΕΠΕΝ, ΠΕΝΕΝ και τα άλλα σωματεία - «σφραγίδες», ότι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ναυτιλίας με βάση τα «διεθνώς κρατούντα» θα έφερνε περισσότερα καράβια στην ελληνική σημαία και περισσότερες θέσεις εργασίας για τους ναυτεργάτες, έχει χρεοκοπήσει. Και αυτό καταγράφεται πια με τραγικές συνέπειες: Δραματική μείωση των μισθών και των συντάξεων, εντατικοποίηση, αύξηση των ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών, μαζική ανεργία, μείωση των εσόδων λόγω φοροληστείας. Οι συνέπειες είναι οδυνηρές για τους ναυτεργάτες και στα ασφαλιστικά ταμεία τους, με περικοπές στην Υγεία, στην Πρόνοια κ.ά.

Γιατί σκυλιάζει η παραπάνω ομάδα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού με την πάλη του ταξικού κινήματος; Γιατί καταφεύγει σε συκοφαντίες και βιάζει την αλήθεια για την κατάσταση στα καράβια, στο λιμάνι του Πειραιά; Η απάντηση είναι ότι εκτελεί αποστολή και είναι συνδεδεμένη με συμφέροντα τμημάτων του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Είναι μπλεγμένη στον ανταγωνισμό τους - μαζί και άλλων εγχώριων επιχειρηματιών - στον ανταγωνισμό με το κινεζικό μονοπώλιο της «COSCO», τις αντιθέσεις Κινέζων - Αμερικανών για τον έλεγχο του λιμανιού του Πειραιά, της Ναυπηγοεπισκευής και φιλέτων στρατηγικής σημασίας, ιδιαίτερα μετά τη δραστηριοποίηση των τελευταίων μέσω της ONEX στα ναυπηγεία.

Η εργοδοτική ομάδα της ΠΕΝΕΝ, που έχει καθίσει στο σβέρκο των ναυτών με τη στήριξη των εφοπλιστών και του μηχανισμού του αστικού κράτους, όταν αναφέρεται στον «νεοφιλελευθερισμό», στο «κομπραδόρικο» και «κοσμοπολίτικο εφοπλιστικό λόμπι του City...», στην Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών και στην «Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου» (GSCC), δεν το κάνει τυχαία. Ουσιαστικά κάνει πλάτες στις αυταπάτες της «σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης», διαχωρίζει το εφοπλιστικό κεφάλαιο σε «καλό» και «κακό», και βέβαια αποκρύπτει τις τεράστιες ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο υπηρέτησε. Προσπαθεί να κρύψει ότι επί κυβέρνησής του εντάθηκε η επιθετικότητα κυβέρνησης - εφοπλιστών ενάντια στους ναυτεργάτες, δόθηκαν απλόχερα προνόμια στους εφοπλιστές, προχώρησαν η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά το 2016 και το πέρασμα στα χέρια της «COSCO» και της Θεσσαλονίκης το 2017 στη «South Europe Gateway Thessaloniki (SEGT) Limited». Αποκρύπτουν ότι η παραχώρηση - ιδιωτικοποίηση των λιμανιών είναι μέρος της στρατηγικής της ΕΕ.

Οταν τα ναυάγια της ταξικής πάλης στο ΔΣ της Ενωσης Ναυτών (ΠΕΝΕΝ) πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη - υπογράφοντας τις ΣΣ Εργασίας Ποντοπόρων από το 1994 μέχρι το 2010 - όταν συμφώνησαν στις μειώσεις των οργανικών συνθέσεων μαζί με τα άλλα τσιράκια των εφοπλιστών της ΠΝΟ, με αηδιαστικό και φανφαρόνικο στιλ, με χυδαίο παραλήρημα στράφηκαν ενάντια στο ΚΚΕ και στο ταξικό εργατικό κίνημα.

Οταν η ομάδα αυτή παράδερνε σαν ανεμοδούρα πότε στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, πότε στο ΠΑΣΟΚ και πότε στον ΣΥΡΙΖΑ, παζαρεύοντας πολιτική στέγη και υποστηρίζοντας την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα με στόχους σύμφωνους με τα συμφέροντα και τις ανάγκες των ναυτεργατών, της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και όχι τα συμφέροντα της μιας ή της άλλης επιχειρηματικής ομάδας.

Τα ταξικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, από την πρώτη στιγμή αντιπάλεψαν την απελευθέρωση στα Ποντοπόρα, στην Ακτοπλοΐα, στην Κρουαζιέρα, γενικότερα στις θαλάσσιες μεταφορές, την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά, συγκρούστηκαν με την πολιτική της απελευθέρωσης και της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών που προώθησαν η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Στον αγώνα αυτό αποκαλύφθηκαν οι στόχοι της γεωπολιτικής αναβάθμισης της αστικής τάξης και η σχέση της με το λιμάνι του Πειραιά, ο σχεδιασμός για τη μετατροπή της χώρας σε πύλη της μεταφοράς εμπορευμάτων ανάμεσα στην Κίνα - «COSCO», την Ασία και την ΕΕ. Αποκαλύφθηκαν οι στόχοι των ανταγωνισμών ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα, που ζούμε αυτά τα χρόνια στο λιμάνι του Πειραιά και στη γύρω περιοχή.

Ο αγώνας κατά της απελευθέρωσης και της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών συνδέθηκε με τους στόχους για φτηνή, ασφαλή και γρήγορη μεταφορά των επιβατών και των εμπορευμάτων, την προστασία και τη διεύρυνση των μισθολογικών, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, την προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων, συνολικά, τα δικαιώματα των λιμενεργατών, των ναυτεργατών, των εργαζομένων στη Ναυπηγική Βιομηχανία και στην «COSCO». Αναδείχθηκε η αναγκαιότητα του πραγματικού δρόμου που υπηρετεί τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

Είναι προκλητική η άρνηση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού να καταθέσουν τα σχετικά έγγραφα των αρχαιρεσιών σωματείων - «σφραγίδα» της ΠΝΟ για να συγκροτηθεί σε σώμα, να συνεδριάσουν η Διοίκηση, το Γενικό Συμβούλιο και το Συνέδριο της Ομοσπονδίας από τον Δεκέμβρη του 2019 κι ενώ οι ναυτεργάτες είναι στο μάτι του κυκλώνα. Οι μεθοδεύσεις της πλειοψηφίας της ΠΝΟ, με το έγγραφο - μπακαλόχαρτο διά περιφοράς του γγ της ΠΝΟ Γ. Χαλά, για την αντικατάσταση του ταμία της Ομοσπονδίας, επιβεβαιώνουν τις τεκμηριωμένες καταγγελίες των ταξικών σωματείων ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ για τις εκφυλιστικές ενέργειες, το όργιο νοθείας σε εκλογικές διαδικασίες όπως της Ενωσης Πλοιάρχων (ΠΑΠΕΝ), τη σαπίλα στα σωματεία - «σφραγίδα» και στην ΠΝΟ. Η απόσπαση στελεχών από ναυτιλιακές εταιρείες δεν μπορεί να ανακόψει τη ραγδαία απαξίωσή τους στους ναυτεργάτες, γιατί είναι φερέφωνα των συμφερόντων του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Η πείρα και τα συμπεράσματα της πάλης των ναυτεργατών με τα ταξικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ κόντρα στους εφοπλιστές, στις κυβερνήσεις και τα τσιράκια τους στα σωματεία, στην ΠΝΟ, αποτελούν πολύτιμο εφόδιο για να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων στα συνδικάτα, για να δυναμώσει η γραμμή της ταξικής πάλης, να περάσει στην αντεπίθεση ο κλάδος.

Τα σωματεία ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ με τους ναυτεργάτες απαιτούν να συνεδριάσει η ΕΕ της ΠΝΟ και να συγκληθεί το Γενικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας με θέμα την οργάνωση της πάλης του κλάδου σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, θέτοντας σε προτεραιότητα τα παρακάτω:

Η κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας από τους εφοπλιστές και την κυβέρνηση είναι αιτία πολέμου για τους ναυτεργάτες.

Είναι δίκαια τα αιτήματα των ναυτεργατών που παλεύουν για: Διασφάλιση εισοδήματος για όλους, με βάση τις ΣΣΕ, με ευθύνη κράτους και εργοδοτών, κατάργηση των ΠΝΠ, μόνιμη και σταθερή δουλειά με συγκροτημένα δικαιώματα, δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, μη εφαρμογή της εκ περιτροπής εργασίας, να απαγορευτούν οι απολύσεις, να ακυρωθούν όσες έγιναν. Ταμείο ανεργίας για όλους χωρίς προϋποθέσεις, ακύρωση χρεώσεων σε ΔΕΗ, νερό, τηλέφωνο, εφορία, τράπεζες, απαγόρευση πλειστηριασμών.

Χιλιάδες ναυτεργάτες είναι εγκλωβισμένοι στα καράβια λόγω της διασποράς της πανδημίας παγκοσμίως. Χιλιάδες είναι οι άνεργοι που παλεύουν χωρίς καμία προστασία από το αστικό κράτος να επιβιώσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Τώρα, άμεσα κυβέρνηση και εφοπλιστές να εξασφαλίσουν τον εφοδιασμό των πλοίων με τα απαιτούμενα φάρμακα και το αναγκαίο υγειονομικό υλικό προφύλαξης των ναυτεργατών στα καράβια και να επαναπατριστούν όσοι επιθυμούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα με ευθύνη και έξοδα των ναυτιλιακών εταιρειών, των αρμόδιων ελληνικών αρχών και των προγραμμάτων επαναπατρισμού της ΕΕ.

Η «επόμενη μέρα» είναι ήδη εδώ και δεν χωρά καμία επανάπαυση. Το δίκιο των ναυτεργατών θα κριθεί στους καταπέλτες των πλοίων, μαζί με τους εργάτες στα λιμάνια, στα ναυπηγεία, στα εργοστάσια, εκεί που χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης, διεκδικώντας όλα όσα της ανήκουν και την αξιοποίησή τους για τη λαϊκή ευημερία.

Το ΚΚΕ σταθερά με το συμφέρον των ναυτεργατών

Η πρόταση που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή τον Μάρτη 2019 για την κατάργηση των αντιδραστικών - αντεργατικών νόμων 330/1976, 4361/1964 κ.ά. για τα ναυτεργατικά σωματεία και την ΠΝΟ, είναι μια σημαντική πρωτοβουλία του Κόμματος, για να σπάσει ο μηχανισμός των εφοπλιστών στην Ομοσπονδία, είναι συμβολή για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Σημειώνεται ότι απορρίφθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τα κόμματα του κεφαλαίου και με διάφορες γελοίες προφάσεις από τα τσιράκια των εφοπλιστών στην ΠΝΟ.

Ολες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ διατήρησαν τη συνταγματική κατοχύρωση (άρθρο 107 του Συντάγματος) του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου για τη ναυτιλία ν. 2687/1953, 27/1975 κ.ά., πρόβαλαν την εφοπλιστική προπαγάνδα, με αιχμή την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ναυτιλίας, όλες παρέχουν προνόμια, φοροαπαλλαγές, κρατική χρηματοδότηση και ταυτόχρονα μέτρα έντασης της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών, για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Μόνο το ΚΚΕ σε όλες τις αναθεωρήσεις του Συντάγματος από το 1975 και την τελευταία φορά το 2019 με ταξική συνέπεια θέτει την κατάργηση προκλητικών προνομίων και φοροαπαλλαγών που περιλαμβάνονται στο ν. 2687/1953, 27/1975 κ.α. (άρθρο 107), απαιτώντας τη φορολόγηση των ναυτιλιακών εταιρειών και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στο 45%.

Το ΚΚΕ αποκάλυψε ότι η γιγάντωση της κερδοφορίας των εφοπλιστών στηρίζεται στον υψηλό βαθμό εκμετάλλευσης των ναυτεργατών και στα προνόμια που καρπώνονται από τις αστικές κυβερνήσεις και το κράτος μέσα από το νομοθετικό πλαίσιο. Σήμερα είναι στο προσκήνιο τα τεράστια αδιέξοδα και η βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος. Η λύση δεν είναι στη μία ή στην άλλη μορφή διαχείρισης, αλλά στην ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, με το λαό να έχει στα χέρια του τα πραγματικά κλειδιά της εξουσίας και της οικονομίας. Μόνο όταν πάψει να αποτελεί κίνητρο στην παραγωγή το κέρδος των εφοπλιστών, των επιχειρηματικών μονοπωλιακών ομίλων, του κεφαλαίου, μπορεί να δει άσπρη μέρα ο λαός.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργάτες της θάλασσας σε μαχητική συμπόρευση, σε μαζική συμμετοχή στα συνδικάτα για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για να δυναμώσει η κοινή δράση, η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή πάλη της κοινωνικής συμμαχίας. Το ΚΚΕ παλεύει για μία κεντρικά σχεδιασμένη σοσιαλιστική οικονομία, όπου η παραγωγή θα σχεδιάζεται έτσι ώστε να αντιστοιχεί και να καλύπτει τις ανάγκες της εργατικής τάξης, του λαού. Οπου συνολικά οι θαλάσσιες μεταφορές θα σχεδιάζονται με κριτήριο τη διασυνδεδεμένη και συμπληρωματική λειτουργία τους με τις οδικές, αεροπορικές και όλων των μορφών μαζικές μεταφορές, με στόχο τη γρήγορη, ασφαλή και φθηνή μετακίνηση εργαζομένων και προϊόντων, την εξοικονόμηση Ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος.

Παραπομπή:

1. «Αρκτικό Συμβούλιο»: Διακυβερνητικό φόρουμ των κρατών του Αρκτικού Κύκλου που ιδρύθηκε το 1966.


Του
Γιώργου ΤΟΥΣΣΑ*
* Ο Γ. Τούσσας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Αττικής. Ναυτεργάτης, πρώην πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ