«Τα πιο χυδαία αντανακλαστικά του αστικού Τύπου ενάντια στο ΚΚΕ ενεργοποίησε η προσυνεδριακή διαδικασία του Κόμματος και ο Δημόσιος Διάλογος για τις Θέσεις. Τόνοι μελάνι έχουν ξοδευτεί τους τελευταίους μήνες από τις αστικές εφημερίδες και το διαδίκτυο, για να συκοφαντηθεί το ΚΚΕ. Με κατασκευασμένα σενάρια και αξιοποιώντας τα προσυνεδριακά κείμενα μιας ισχνής μειοψηφίας στο Κόμμα, προσπαθούν να πείσουν ότι το ΚΚΕ βρίσκεται σε κατάσταση "εμφύλιας" διαμάχης. Αυτή είναι η εμπειρία τους από τα συνέδρια όλων των άλλων κομμάτων και σαν τέτοια πάνε να τη φορτώσουν στο ΚΚΕ, για να πουν ότι όλοι ίδιοι είναι. Γιατί τέτοια λύσσα;

(...) Παρά τις προσπάθειες της αστικής τάξης και των κομμάτων της στην Ελλάδα να καλλιεργήσουν την εικόνα ότι υπάρχει "φως στο τούνελ", η κρίση συνεχίζει να ταλανίζει την καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας και της Ευρωζώνης (...) Φουντώνουν οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε μερίδες της πλουτοκρατίας για το ποιος θα υποστεί τη μικρότερη ζημιά και ποιος θα αποκομίσει το μεγαλύτερο όφελος από την καταστροφή κεφαλαίου που συνεπάγεται το ξεπέρασμα της κρίσης (...) Οι κόντρες αυτές εκφράζονται σε πολιτικό επίπεδο (...) Μεθοδεύεται και στην Ελλάδα η αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, σε μια προσπάθεια να χειραγωγηθεί πιο αποτελεσματικά η λαϊκή δυσαρέσκεια, να μη βρει ριζοσπαστική διέξοδο. Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ προηγούμενα και η σημερινή με τη συμμετοχή των δύο και της ΔΗΜΑΡ, είναι έκφραση αυτής της προσπάθειας (...) Το ίδιο ισχύει και με τη ραγδαία προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στην αστική διαχείριση (...) Συναντιούνται στη στρατηγική αντίληψη ότι η ανάπτυξη που θα έλθει θα είναι καπιταλιστική και διαφοροποιούνται στο μείγμα της διαχείρισης.

Σ' αυτήν τη στρατηγική διαχείρισης του καπιταλισμού, σε ανάπτυξη και κρίση, προσπαθούν να σύρουν το ΚΚΕ (...) είτε να το ενσωματώσουν, είτε να το περιθωριοποιήσουν, να το εξαφανίσουν ακόμα και από το κοινοβούλιο (...) Δεν συγχωρούν στο ΚΚΕ ότι ήταν πάντα απέναντι από την ΕΕ του κεφαλαίου και παλεύει για να πάρει αντιμονοπωλιακό - αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο η εναντίωση του λαού στην Ευρωένωση, όταν όλοι θέλουν να την ενσωματώσουν στις επιδιώξεις μερίδων της πλουτοκρατίας που υπηρετούν. Τους βασανίζει το γεγονός ότι υπάρχει σήμερα το ΚΚΕ που λέει ότι ο σοσιαλισμός είναι η μόνη ρεαλιστική, αναγκαία και επίκαιρη απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων (...) Δεν μπορούν να χωνέψουν ότι με το Συνέδριο το ΚΚΕ ενισχύει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά (...) Γι' αυτό το μίσος και η χολή τους» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).