Με συνοπτικές διαδικασίες η «μεταρρυθμιστική Συνθήκη» της ΕΕ οδεύει ολοταχώς προς επικύρωση. Το περιεχόμενό της καθιστά επιτακτικά αναγκαία την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα με πρόταγμα ένα διπλό ενιαίο ΟΧΙ στην ίδια τη Συνθήκη και στη μήτρα που τη γέννησε, το ευρωενωσιακό ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα. Αυτό το ΟΧΙ είναι που φοβούνται όσοι στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της ΕΕ απορρίπτουν ή κωφεύουν στο αίτημα για δημοψήφισμα, που εδώ και καιρό έχει καταθέσει και το ΚΚΕ, προκειμένου να αποφανθεί ο ίδιος ο λαός για μια Συνθήκη - όλεθρο για τα δικαιώματά του.

Η «μεταρρυθμιστική Συνθήκη» είναι η επαναφορά του περιβόητου «ευρωσυντάγματος», του οποίου η προώθηση σκόνταψε στο ΟΧΙ που διατύπωσαν οι λαοί της Γαλλίας και της Ολλανδίας στα εκεί δημοψηφίσματα. Το «πέπλο» σιωπής που την περιβάλλει σκοπό έχει να κρατήσει στο σκοτάδι τον ελληνικό λαό και να τον φέρει προ τετελεσμένων όταν η Συνθήκη επικυρωθεί από τη Βουλή. Χρέος κάθε αγωνιστή, κάθε ανθρώπου που προβληματίζεται, να συμβάλει ώστε να μη συμβεί αυτό.

Με την εν λόγω Συνθήκη η ΕΕ γίνεται πιο αντιδραστική, πιο μιλιταριστική, πιο άγρια στην επίθεσή της στα λαϊκά συμφέροντα, στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των λαών και, ταυτόχρονα, ατσαλώνει τη θωράκισή της απέναντι στα λαϊκά κινήματα. Μεταξύ άλλων θεσμοθετεί δικαίωμα στρατιωτικών επεμβάσεων υιοθετώντας το δόγμα του «προληπτικού πολέμου». Θεσμοθετεί το δικαίωμα πολιτικής και στρατιωτικής παρέμβασης στις εσωτερικές εξελίξεις των κρατών - μελών. Υπονομεύει την ομοφωνία και καθιερώνει την αρχή της ειδικής πλειοψηφίας. Ενισχύει αποφασιστικά αστυνομικές και κατασταλτικές εξουσίες στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενιαίας ευρωπαϊκής πολιτικής εσωτερικής τάξης και ασφάλειας. Περιορίζει ασφυκτικά ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Αναπτύσσει νέες πολιτικές εκμετάλλευσης των εργαζομένων και κατεδάφισης εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Δείγμα του τι θα ακολουθήσει αν αυτή η Συνθήκη εφαρμοστεί αποτελούν πρόσφατες αποφάσεις του ευρωδικαστηρίου που χτυπάνε ευθέως τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τους εργατικούς αγώνες.

Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να χάσει άλλο χρόνο. Να απαιτήσει τώρα δημοψήφισμα για να απορρίψει τη Συνθήκη και την ίδια την ΕΕ, να ενωθεί στη δράση με το σύνθημα της ανυπακοής, της απειθαρχίας, της αποδέσμευσης για να αδυνατίζει και να υπονομεύεται αυτό το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα. Κάθε ριζοσπάστης, κάθε άνθρωπος που προβληματίζεται οφείλει να δώσει μαζί με τους κομμουνιστές τη μάχη της ενημέρωσης του λαού, ώστε το ΟΧΙ στη Συνθήκη και στην ΕΕ να είναι πάνδημο ως πράξη αντίστασης και πίεσης. Να διατυπωθεί ακόμα κι απ' αυτούς που δεν έχουν πειστεί ότι η αποδέσμευση απ' την ΕΕ πρέπει να είναι στόχος πάλης ενταγμένος στον άλλο δρόμο ανάπτυξης, υπέρ του λαού, σε βάρος των μονοπωλίων, εναντίον των ιμπεριαλιστικών δεσμεύσεων.

Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, του διαλόγου που ανοίγει και στη βάση της συσσωρευμένης λαϊκής πείρας μπορεί και θα αναδειχτεί η ανάγκη ο λαός να καταδικάσει πολιτικά τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», που συμφωνούν και υλοποιούν τις αντιδραστικές πολιτικές της ΕΕ, που αποδέχονται τη νέα Συνθήκη εκφράζοντας την ελληνική πλουτοκρατία, η οποία βλέπει σ' αυτήν ένα πολύτιμο εργαλείο για ταχύτερη προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ένα όπλο στο πόλεμό της κατά της εργατικής τάξης και των δικαιωμάτων της. Η ανάγκη τελικά να ενισχύσει το ΚΚΕ στην οικοδόμηση του λαϊκού μετώπου, για τη λαϊκή εξουσία.