1ον: Το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση προσπαθούσε να δείξει ότι θέλει να αποφευχθούν τα επεισόδια με αφορμή τις εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του 15χρονου στα Εξάρχεια. Ομως, το ίδιο διάστημα ο αρμόδιος υπουργός έλεγε ότι η κυβέρνηση παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να είναι έτοιμη.

2ον: Διαρροές στον Τύπο περιέγραφαν με λεπτομέρειες την άφιξη στη χώρα μας λεγόμενων αντιεξουσιαστών από όλη την Ευρώπη. Αλλα δημοσιεύματα έκαναν υπολογισμούς για τον αριθμό των λεγόμενων αντιεξουσιαστών που έχει αυξηθεί από 800 σε 2.000-2.500 μετά τα όσα έγιναν πέρσι το Δεκέμβρη. Δημοσιεύματα στον Τύπο (ΒΗΜΑ) έκαναν λόγο ακόμα και για «Καλάσνικοφ», που αν τα πάρουν στα χέρια τους οι πιτσιρικάδες θα έχουν δίκιο...

Ετσι, έστηναν ένα σκηνικό που από τη μία να φοβίζει το λαό και από την άλλη να οδηγήσουν το λαό και τη νεολαία να αποδεχθούν και να νομιμοποιήσουν στη συνείδησή τους τη δράση των κατασταλτικών μηχανισμών.

• «Να κάνει ένας νέος διαδήλωση για τη μνήμη του Αλέξη, αλλά όχι και να φωνάζει σύνθημα για το ασφαλιστικό».
• «Να καταδικαστεί η βία από όπου κι αν προέρχεται».

Να πώς, οι ίδιοι, μέσα από τον αστικό Τύπο - με μια άλλη αφορμή - βράζουν στο ζουμί του φόβου τους. Γιατί φόβος τους δεν είναι οι μικροαστικές, ανούσιες ψευτοεπαναστατικές δράσεις. Ισα ίσα αυτές τις θέλουν. Αυτό που χτυπούν είναι η οργανωμένη περιφρουρημένη δράση του λαϊκού εργατικού κινήματος που παλεύει για τα συμφέροντα του λαού, τέτοιο είναι το Ασφαλιστικό, παλεύοντας ταυτόχρονα ενάντια στη βία που γεννιέται εκεί που πεθαίνει ο εργάτης, εκεί που «αρρωσταίνει» το μυαλό του νέου ανθρώπου από τις διαλέξεις στα αμφιθέατρα κάποιων διανοούμενων - υπηρετών του ιμπεριαλισμού, εκεί που η εκμετάλλευση τσακίζει τη ζωή. Είναι δυνατόν να μη θέλουν να τσακίσουν ένα δυνατό κίνημα, όταν στόχος του είναι να ανατρέψει όλα αυτά;