Αύριο, 10 Δεκέμβρη, είναι μέρα διεκδίκησης, μέρα πάλης για την Παιδεία. Σε όλη τη χώρα θα γίνουν πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στα οποία καλούν το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, τα Συντονιστικά Αγώνα των μαθητών, το ΠΑΜΕ. Θα απαιτήσουμε, κυριολεκτικά, όλα όσα μας ανήκουν. Η μαζικότητα και η επιτυχία τους είναι ένα στοίχημα που μας αφορά όλους. Οι μαθητές έχουν τη δική τους θέση στα συλλαλητήρια για να φωνάξουν για όλα, για ένα σχολείο που «θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει», για να τιμήσουν τη μνήμη του συμμαθητή τους που δολοφονήθηκε πέρσι με διεκδικητική δράση για το δικό τους μέλλον, για ένα σχολείο για όλους. Θα διατρανώσουν τη θέλησή τους να παλέψουν για το σήμερα και για το αύριο.

Μαζί τους θα είναι οι φοιτητές και οι σπουδαστές που θα απαιτήσουν «πτυχία για δουλειά», «πτυχία με αξία», μακριά απ' τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, που θέλουν να μετατρέψουν την Ανώτατη Εκπαίδευση σ' ένα φυτώριο υποταγμένων και ελαστικών εργαζομένων. Θα πουν ένα ηχηρό όχι στην κερδοσκοπία των πολυεθνικών πάνω στη δική τους πλάτη, πάνω στη δική τους ζωή. Θα διεκδικήσουν σχολές, που θα παρέχουν ολοκληρωμένη επιστημονική γνώση προς όφελος αυτών που παράγουν τον πλούτο σήμερα και αύριο. Μαζί τους μπορούν και πρέπει να είναι οι γονείς των μαθητών και των φοιτητών, που πληρώνουν χιλιάδες ευρώ για τη «δημόσια» Παιδεία που έχουν φτιάξει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η συμμετοχή τους θα είναι συμβολή στο μέλλον των παιδιών τους. Χιλιάδες λόγους για να βρεθούν στα συλλαλητήρια έχουν οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, για το δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, για να έχουν τη δυνατότητα να εκπληρώσουν το ρόλο τους σε μια Παιδεία των λαϊκών αναγκών.

Ολοι μαζί είναι ικανοί να στείλουν ένα μήνυμα σε αυτούς που έχουν διαμορφώσει τη σημερινή ασφυκτική ζωή τους, στους καπιταλιστές, στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στην ΕΕ. Παράλληλα, είναι η ώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να γυρίσουν την πλάτη σ' εκείνους που υπονομεύουν τον αγώνα τους, που τους κολακεύουν και τους εκμεταλλεύονται. Δεν υπάρχουν περιθώρια για εκπτώσεις. Μόνο με ένα ισχυρό κίνημα, που θα βάζει μπροστά τις δικές τους ανάγκες, θα τραβήξουν μπροστά για όσα τους αξίζουν.

Η αστική τάξη, τα κόμματά της, οι μηχανισμοί της ασκούν βία κάθε μορφής. Στο δρόμο με την καταστολή και την αστυνομοκρατία, στο σχολείο πετώντας μαθητές έξω απ' το Λύκειο και επιβάλλοντας «μαθήματα» υποταγής, στις σχολές με «επιστημονικές» επιθέσεις στη συνείδηση και ταξικούς φραγμούς, στη δουλειά με την εργοδοτική τρομοκρατία, την απειλή της απόλυσης και δεκάδες άλλα μέσα. Αυτή η βία δεν απαντιέται με μισόλογα και πυροτεχνήματα. Η περιφρούρηση από τους πολύπλοκους μηχανισμούς του συστήματος είναι κομμάτι του αγώνα τους. Η συμπόρευση με το ταξικό εργατικό κίνημα, που δεν έχει κάποια άλλη δέσμευση εκτός από το συμφέρον της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, είναι δύναμη στη δύναμή τους.