Πέμπτη 8 Απρίλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Αναλαμβάνουμε δράση...

Η αρχή της ψευδαίσθησης ξεκίνησε με την κοινοτική οδηγία 70/99, που υποτίθεται ότι οδηγούσε στην αυτόματη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Συνεχίστηκε με τη χρήση κριτηρίων, που αποκλείουν την πλειονότητα των συμβασιούχων από το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλιά: Στενός και μη Δημόσιος Τομέας, κάλυψη ή μη πάγιων και διαρκών αναγκών, πρόσληψη πριν ή μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 και πάει λέγοντας. Οσο για τους εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους του Ιδιωτικού Τομέα, ούτε μια αράδα.

Αντάμα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ - γνήσιοι εκφραστές του μεγάλου κεφαλαίου - και ΣΥΝ (πιστός στη λογική διαχείρισης του καπιταλισμού) παίζουν αυτό το παιχνίδι των ψευδαισθήσεων, των διαχωρισμών και των αποκλεισμών, που αντικειμενικά: Προσδίδει δήθεν φιλεργατικά χαρακτηριστικά στην Ευρωπαϊκή Ενωση και καλλιεργεί την αυταπάτη ότι είναι δυνατόν μέσω νομικίστικων διαδικασιών να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Ταυτόχρονα, εξυπηρέτησε και εξυπηρετεί την προεκλογική ψηφοθηρία των πρόσφατων βουλευτικών και των επικείμενων ευρωεκλογών. Ενώ οι διαχωρισμοί των εργαζομένων σε κατηγορίες (εσείς δικαιούσθε μόνιμη δουλιά, οι άλλοι όχι) στόχο έχουν τη διάσπαση του κινήματός τους, προκρίνοντας ως θεμιτή και αποδεκτή την εξεύρεση λύσης μέσω εξατομικευμένων διαδικασιών, γνωστών ως «ρουσφέτια». Με άλλα λόγια: Η μόνη λύση για την εξάλειψη της πολιτικής ομηρίας είναι η προσφυγή σ' αυτήν!!!

Οι προαναφερόμενες πολιτικές επιλογές των κομμάτων αυτών όχι μόνο δεν είναι λανθασμένες, αλλά με κριτήριο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών είναι απόλυτα σωστές. Αντιθέτως, λανθασμένη είναι η επιλογή του κάθε συμβασιούχου ξεχωριστά, που αφήνει να παρασύρεται από όσους μετατρέπουν το ψέμα σε ελπίδα. Λάθος είναι που νομίζει ότι είναι δυνατό να δοθεί ουσιαστική λύση, όταν αυτή αφορά ένα μικρό τμήμα και αφήνει απέξω το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων. Και είναι λάθος, γιατί απλά δεν εξυπηρετεί τις σύγχρονες πραγματικές και αυξημένες ανάγκες τους. Γιατί η λύση αυτή, αντίθετα με τα όσα νομίζει, διαιωνίζει την πολιτική και εργασιακή ομηρία προς όφελος της κάθε κυβέρνησης και του κεφαλαίου.

Είναι καιρός λοιπόν - και τα πρώτα θετικά μηνύματα έχουν αρχίσει να φθάνουν - ο εργαζόμενος να αντιληφθεί ότι: Η δύναμη της εργατικής τάξης αντλείται μέσα από την κοινή συντονισμένη δράση των μελών της, στα πλαίσια της ανειρήνευτης συνεχούς ταξικής πάλης. Σ' αυτήν την κατεύθυνση ακριβώς, βάδισε η χτεσινή σύσκεψη των Συντονιστικών Εργαζομένων και Σωματείων σε ΟΤΑ, Ξενοδοχεία και ΑΕΙ - ΤΕΙ, με τη συμμετοχή πλήθους σωματείων, συνδικαλιστών και εργαζομένων. Πέρα από κάθε αυταπάτη, έθεσε τα θεμέλια για την ενότητα της δράσης των εργαζομένων χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, γιατί το δικαίωμα στη μόνιμη, σταθερή και πλήρη δικαιωμάτων εργασία είναι δικαίωμα όλων. Και αυτό μπορεί μόνον οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να το κατακτήσουν μέσα από τους ταξικούς αγώνες τους.


Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ