Η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας του κλάδου που χρόνια τώρα ακολουθεί την τακτική των «κοινωνικών διαλόγων», της συναίνεσης και του συμβιβασμού έχει καταδικάσει τους εργαζόμενους στη φτώχεια και την ανέχεια, έχει βάλει γερά την πλάτη για να μετατραπούν οι χώροι δουλειάς σε σύγχρονα σκλαβοπάζαρα, με μισθούς κάτω ακόμα και από αυτούς της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, την ώρα που οι μεγαλοεργοδότες απολαμβάνουν προκλητικά τον πλούτο που εμείς παράγουμε. Ορισμένα παραδείγματα επιβεβαιώνουν τα παραπάνω:

Στον «Αστέρα Βουλιαγμένης» η πλειοψηφία του σωματείου (ΠΑΣΚΕ) για πάνω από 25 χρόνια, σε συνεργασία με την εργοδοσία, συμβάλλει στην εποχιακή ομηρία μερικών μηνών των εργαζομένων, οι οποίοι στη συνέχεια οδηγούνται στο ταμείο ανεργίας ή δουλεύουν ως «εξτρά» (σύμβαση μιας μέρας) στην ίδια θέση από την οποία απολύθηκαν. Απόδειξη της στήριξης που παρέχει στην εργοδοσία είναι οι αλλεπάλληλες προσπάθειές της να εμποδίσει με κάθε τρόπο την παρέμβαση των στελεχών του κλαδικού συνδικάτου και του ΠΑΜΕ, την επαφή τους με τους εργαζόμενους. Αποκορύφωμα αυτής της δράσης αποτελεί το αίτημα προς την εργοδοσία που υπέγραψε ο πρόεδρος του σωματείου μαζί με κάποιους άλλους προϊσταμένους για να απολυθεί η εργαζόμενη Μ. Αλικιώτη, μέλος του ΔΣ του κλαδικού σωματείου και στέλεχος του ΠΑΜΕ.

Στελέχη της ΠΑΣΚΕ στο ξενοδοχείο «Ιντερκοντινένταλ» εξαπέλυσαν επίθεση στα ταξικά συνδικάτα του κλάδου επειδή συνδιοργάνωσαν μαζί με το ΠΑΜΕ τη διάσκεψη για την ίδρυση διεθνούς κλαδικής οργάνωσης στον τουρισμό, της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας. Στο καζίνο στη Θεσσαλονίκη στήνουν εργοδοτικό σωματείο με έδρα μάλιστα την έδρα της εταιρείας για να διαλύσουν το σωματείο που δεν αρέσει στην εργοδοσία επειδή ανήκει στο ΠΑΜΕ.

Οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ στο καζίνο της Πάρνηθας στη διάρκεια του 3μηνου σκληρού αγώνα για να μην αλλάξουν οι εργασιακές σχέσεις, να υπογραφεί ΣΣΕ και να ανακληθούν οι απολύσεις ψήφιζαν κατά ή λευκό στις κινητοποιήσεις, τις υπονόμευαν στηρίζοντας εξόφθαλμα την εργοδοσία. Η διασπαστική τους τακτική έπεσε στο κενό αφού η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων τους γύρισε την πλάτη και έκαναν δική τους υπόθεση τον αγώνα με σημαντικά αποτελέσματα: Την επαναπρόσληψη απολυμένων, ακύρωση των σχεδίων για αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, υπογραφή ΣΣΕ.

Αυτές οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες πρέπει να πάρουν απάντηση. Κανένας εργαζόμενος να μην πέσει στην παγίδα των διαλόγων και της αναμονής. Υπάρχει εμπειρία από τη δράση αυτών των δυνάμεων, τους έχουν πάρει χαμπάρι οι εργαζόμενοι, αλλά τώρα πρέπει να κάνουν το βήμα να συμμετάσχουν αποφασιστικά στην απεργία στις 17 του Δεκέμβρη, δίνοντας έτσι έμπρακτη απάντηση σε κυβέρνηση - εργοδοσία αλλά και στον επικίνδυνο για τα συμφέροντά τους κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό.