«Για πρώτη φορά από το 1918 φέτος δε θα γίνει στη Μόσχα κανένας επίσημος εορτασμός της Οκτωβριανής Επανάστασης. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έσβησε με μια μονοκοντυλιά την επέτειο της 7ης Νοεμβρίου, την αντικατέστησε με μια "εθνικιστική" γιορτή στις 4 Νοεμβρίου, για την απελευθέρωση της Μόσχας από τους Πολωνούς το 1612. Η απόφασή του ενθουσίασε τους ακροδεξιούς, που διαδήλωσαν την Παρασκευή στη Μόσχα με ρατσιστικά και αντιμεταναστευτικά συνθήματα, αλλά προκάλεσε λύπη και θυμό στην πλειοψηφία των Ρώσων» (η είδηση στο «ΕΘΝΟΣ»).

«Η Αούρα Μάτος 28 ετών είναι ράφτρα σε μια κρατική υφαντουργία που πουλάει τα προϊόντα της στο κράτος. Βρίσκεται σε αυτή τη δουλειά εδώ και μερικές εβδομάδες. "Καθόμουν στο σπίτι και δεν είχα τίποτα να κάνω", λέει. "Ο πρόεδρος Τσάβες και ο Θεός μου έδωσαν αυτή την ευκαιρία". Ο πρόεδρος Τσάβες αλλάζει το πρόσωπο της Βενεζουέλας. Την απομακρύνει από τη λεγόμενη ελεύθερη αγορά, με ένα σύστημα που ο ίδιος ονομάζει "σοσιαλισμό του εικοστού πρώτου αιώνα": ιδρύει κρατικές επιχειρήσεις, απαλλοτριώνει εγκαταλελειμμένα ιδιωτικά εργοστάσια και δημιουργεί χιλιάδες συνεταιρισμούς και επιχειρήσεις που διευθύνονται από τους εργαζομένους (...) τα σχέδια του προέδρου γίνονται πράξη από το νεοσύστατο υπουργείο Λαϊκής Οικονομίας (...) τι είναι αυτό το σύστημα με το οποίο ο πρόεδρος Τσάβες κάνει την ειρηνική επανάστασή του στη Βενεζουέλα; Οι πολιτικοί αναλυτές σπάνε το κεφάλι τους για να βρουν έναν ορισμό γι' αυτό το σύστημα που συνδυάζει τον σοσιαλισμό και τον καπιταλισμό με μπόλικο αυτοσχεδιασμό. Οπως κι αν το πούμε, εκείνο που έχει σημασία είναι πως αρέσει στον λαό, αφού η δημοτικότητα του προέδρου ξεπερνάει το 70% - ένας άπιαστος αριθμός, που κανείς ηγέτης του νεοφιλελευθερισμού δεν είδε κι ούτε θα δει ποτέ» (ο Ρ. Βρανάς στα «ΝΕΑ»).