Ενα ακόμα κειμήλιο υψηλόφρονων ιδανικών και τεράστιας γνώσης για τη Ρώσικη Λογοτεχνία, προσφέρει στα ελληνικά γράμματα ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος , με το έξοχο (ιστορικό, βιογραφικό, θεωρητικό, μεταφραστικό) δημιούργημά του «Ο Μαγιακόφσκι (Τα εύκολα και τα δύσκολα)» («Ελληνικά Γράμματα»). Οποιος διάβασε τις αριστουργηματικές βιοεργογραφικές μυθιστορίες του (Γκόρκι, Τσέχωφ, Ντοστογιέφσκι, Γκέρτσεν), τον «Μάξιμο Γραικό», μυθιστορήματά του, αντιλαμβάνεται τη μεγάλη φιλολογική αξία και θεματολογική γοητεία του βιβλίου. Τη μακρόχρονη, συνετή, αντικειμενική, σφαιρική μελέτη της βιβλιογραφίας και όλων των ντοκουμέντων (για τα λογοτεχνικά δρώμενα στη νεαρή ΕΣΣΔ, τους θαυμαστές, μίζερους συντρόφους, ομοτέχνους ζηλόφθονες και ενοχλημένους από το σθένος του Μαγιακόφσκι, για τη ζωή, τους έρωτες, τον πληθωρικό χαρακτήρα, τον υπερευαίσθητο ψυχισμό, την πρωτοπόρα επαναστατική δράση, το πολύμορφο έργο, τα πιθανά αίτια της αυτοκτονίας του), την ψυχογραφική δεινότητα, αλλά και το λογοτεχνικό κάλλος του νέου (πλούσια εικονογραφημένου) βιβλίου του Μ. Αλεξανδρόπουλου. Ο συγγραφέας δεν κρύβει την πενηντάχρονη αγάπη του (από τότε που σαν πολιτικός πρόσφυγας βρέθηκε στην ΕΣΣΔ) και την ιδεολογική ταύτισή του με τον αθάνατο, παγκόσμιο ποιητή «του έρωτα και της επανάστασης». Τον γιγάντιο σωματικά, εκρηκτικό πνευματικά, μνημειώδη ποιητικά, αταλάντευτο ιδεολογικά, που άλλο δε ζητούσε από την επανάσταση παρά μόνο μια κίτρινη μπλούζα (το χρώμα -σύμβολο που αγαπούσε) και ένα καθαρό πουκάμισο. Τον ποιητή, με τη μορφή του οποίου το προλεταριάτο «μπορεί να τυπώνει χαρτονομίσματα και γραμματόσημα».

Ο Μ. Αλεξανδρόπουλος - μεταφράζοντας υπέροχα και παραθέτοντας ποιήματα, θεατρικά, και άλλα κείμενα του Μαγιακόφσκι - υπερασπίζεται την επαναστατική φύση και θέση του. Αποδεικνύει πόσο οικουμενικοί, διαχρονικοί, επίκαιροι είναι οι «στίχοι - δρασκελιές και έπη στεντόρεια», του μαγιακοφσκικού «φαινομένου, που δε δεν έχει όμοιό του»: «Μπουνταλά Κολόμβε/ εγώ στη θέση σου/ την Αμερική/ θα την κουκούλωνα/ κι έπειτα/ αφού της τράβαγα/ καλά - καλά ένα καθάρισμα/ θα 'βγαινα/ δεύτερη φορά/ να την ανακαλύψω». Μέγιστη απόδειξη της επαναστατικής φύσης και θέσης του Μαγιακόφσκι, είναι το γράμμα - επαναστατική «υποθήκη» που έγραψε ο ποιητής σχετικά με την αυτοκτονία του. Βιβλία για τον Μαγιακόφσκι υπάρχουν αρκετά. Κανένα, όμως, δε διαθέτει την ποιότητα και ομορφιά του βιβλίου του Αλεξανδρόπουλου. Τόσο που, διαβάζοντάς το, λαχταράς με το «προνόμιο» του Μ.Α. και σκιρτάς με το τετράστιχο του Μαγιακόφσκι:«Και νέγρος να ήμουνα/ στα εκατό και τόσα/ θα μάθαινα τα ρωσικά/ στιγμή δε θ' άφηνα να πάει χαμένη/ μου φτάνει/ που σ' αυτή τη γλώσσα/ εμίλησε ο Λένιν».