Μόνο για όσους παίζουν, στον ένα ή άλλο βαθμό, στο παιχνίδι εξουσίας παρουσιάζει ενδιαφέρον ο νέος ανασχηματισμός της γαλάζιας κυβέρνησης. Αυτό άλλωστε ισχύει για όλους τους ανασχηματισμούς που «πάγιο» στόχο έχουν να δώσουν «νέα δυναμική» στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Ποτέ κανένας ανασχηματισμός δε σηματοδότησε αλλαγή πολιτικής επί το φιλολαϊκότερον, ακόμα και όταν γινόταν παραμονές εκλογών με στόχο την ψηφοθηρία. Από τη σκοπιά αυτή το νέο ανακάτεμα της τράπουλας εξουσίας πρέπει να αφήσει παγερά αδιάφορους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που χρόνια τώρα έχουν βαρεθεί να είναι στο ίδιο στημένο έργο θεατές και να τρέφουν ψευδαισθήσεις για την «επόμενη μέρα».

Είναι φανερό ότι η όποια αξία του ανασχηματισμού εξαντλείται στα μηνύματα που στέλνει πρώτα και κύρια στα μεγάλα αφεντικά για την αποφασιστικότητα στη διαχείριση της κυρίαρχης πολιτικής στο επόμενο διάστημα από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό είναι και το κυρίαρχο μήνυμα του χτεσινού ανασχηματισμού, ότι δηλαδή η κυβέρνηση θα συνεχίσει με εντεινόμενους ρυθμούς την αντιλαϊκή πολιτική, φορτώνοντας τα βάρη της κρίσης στα λαϊκά στρώματα. Αυτό υποδηλώνει σαφώς η τοποθέτηση των Γ. Παπαθανασίου και Κ. Χατζηδάκη στα υπουργεία Οικονομίας και Ανάπτυξης, αντίστοιχα, αλλά και η παραμονή του υπόλοιπου οικονομικού επιτελείου στη θέση του. Η απομάκρυνση των Γ. Αλογοσκούφη και Χρ. Φώλια, εκτός των άλλων, γίνεται ακριβώς για να «προστατευτεί» από τη λαϊκή δυσαρέσκεια η κυρίαρχη πολιτική που εφάρμοζαν με συνέπεια και οι ίδιοι, αλλά πλέον έχουν «φθαρεί». Αλλωστε το σύστημα, προσωποποιώντας την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, προσπαθεί να δημιουργεί άλλοθι στα λαϊκά στρώματα, έτσι που να τα χειραγωγεί όσο μπορεί σ' αυτή την πολιτική. Στην πρώτη γραμμή της κυβερνητικής πολιτικής το επόμενο διάστημα παραμένουν οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στις Εργασιακές Σχέσεις, την Παιδεία, την Υγεία κ.ο.κ.

Ο πρωθυπουργός κάνει ό,τι μπορεί ώστε το νέο κυβερνητικό σχήμα να ανταποκριθεί σε αυτές τις ανάγκες των μονοπωλίων, ρίχνοντας στη μάχη ό,τι καλύτερο του έχει απομείνει από το γαλάζιο στελεχικό δυναμικό. Την ίδια στιγμή δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η ενίσχυση των μηχανισμών καταστολής μέσω της «αναβάθμισης» του τομέα της Δημόσιας Τάξης, γεγονός που εκπέμπει μήνυμα πυγμής για την αντιμετώπιση των λαϊκών αγώνων. Στην κατεύθυνση αυτή δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως η κυβέρνηση θα αξιοποιήσει το κλίμα τρομολαγνείας που δημιουργείται και από την πρόσφατη δολοφονική επίθεση κατά του αστυνομικού, για να δρομολογήσει νέους μηχανισμούς και μέτρα καταστολής κατά του λαϊκού κινήματος.

Μόνο χειρότερα μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τυχόν ισχυροποίηση του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και από μη αποφασιστική αποδυνάμωση των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Το δικό τους συμφέρον περνάει μέσα από την αποδυνάμωση τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, μέσα από την ταξική συσπείρωσή τους για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, σε ρότα διαμόρφωσης των προϋποθέσεων για να ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική. Είναι ο δικός τους βασανιστικός αλλά συνάμα ο μόνος ελπιδοφόρος μονόδρομος για να αλλάξουν στα αλήθεια τα πράγματα προς όφελος της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.