Τι θέλει ο Ελληνας λίγο πριν στηθούν οι κάλπες; Τι χρειάζεται για να μετατραπεί αποτελεσματικά σε κρίσιμη μάζα που νομιμοποιεί τον οποιοδήποτε ζυγό που του έχει κάτσει στον τράχηλο και έχει καλά διδαχτεί να τον υποφέρει; Μια Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης στην αρχή του λεγόμενου οικονομικού έτους - που δεν αρχίζει και δεν τελειώνει ποτέ για όσους έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι - και του πραγματικού σχολικού έτους.

Δίνοντας περιεχόμενο στο εκλογικό σύνθημα - Ευημερία - με το οποίο θα κατέβει στις εκλογές το κυβερνών κόμμα αλλά και αποκαλύπτοντας ξεκάθαρα τις οδηγίες των Ευρωπαίων κι Αμερικανών συνεταίρων του, ο πρωθυπουργός κάλεσε το λαό να πλησιάσει στο ταμείο, να κάτσει στην ουρά, να χορτάσει το μάτι του. Για το στομάχι πρέπει να περιμένει μια ακόμη τετραετία. Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο, σημαίνει αυτή η ευημερία. Γιατί, σου λέει, σαν καλός έμπορος, μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος ψηφοφόρου αναγνωρίζεται. Πέφτουν αρκετοί σ' αυτήν την καλοστημένη παγίδα, παίρνουν μολυβάκι και χαρτί, υπομονετικοί εξ ανάγκης, και προσπαθούν να λογαριάσουν πόσο θα πάρουν από το πακέτο. Σαν ναρκομανείς που περιμένουν το βαποράκι και την ώρα που πληρώνουν τις δόσεις τους σκέφτονται πόσες περισσότερες έχει το βαποράκι στην άλλη τσέπη... Λεφτά για τα σχολικά, λεφτά για το φοιτητή, λεφτά η γιαγιά που παίρνει το ΕΚΑΣ, αύξηση του επιδόματος ανεργίας του μακροχρονίως άνεργου συζύγου. Στην πρόσθεση μπαίνει και το σοβαρό ποσό των έντεκα χιλιάδων ευρώ για αυτοκίνητο 4.000 κυβικών. Δεν είναι λίγο να μειώνεται όσο το ετήσιο εισόδημα του 20% των ελληνικών οικογενειών το κόστος αυτοκινήτου...

Χρειάζεται προσοχή αυτή η επικοινωνιακή τακτική, σύντροφοι. Γιατί στις μέρες των σύγχρονων υπερόπλων διαφήμισης του πολιτικού αμοραλισμού, μέρες ελεγχόμενων πλήρως ΜΜΕ (φίλος μού έλεγε ότι οι επιδρομές του ΣΔΟΕ σε κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες πολλαπλασιάστηκαν τη βδομάδα προ Θεσσαλονίκης...) ο βαθύτερος στόχος της παροχολογίας είναι η λαϊκή ακινησία. Η παραμονή του εκλογέα σε μια ουρά ταμείου με θολές ως κι ασήμαντες οικονομικές δοσοληψίες, εκεί που εκτονώνεται η αγανάκτηση κι η οργή, η αντίδραση στον εμπαιγμό της εργατικής τάξης, εκεί που συνωθούνται ολοένα και περισσότεροι και χειραγωγούνται ευκολότερα. Οι εκλογές θα γίνουν λίγο πριν φτάσει ο τρίτος στη σειρά των εκατομμυρίων εκλογέων σε αναμονή. Ο πρώτος θα πάρει ψίχουλα, ο δεύτερος δυο ευρώ παραπάνω, ο τρίτος θα γυρίσει προς το πλήθος της ουράς και θα πει πως φεύγει να βρει με μέσο το χαρτί που του λείπει για να πάρει το Χ ή Ψ επίδομα που τόσον καιρό είχε ανάγκη και δανειζόταν. Η μεγάλη ιδέα παραπλάνησης του εκλογέα που πρέπει έτσι κι αλλιώς να σκέφτεται απλουστευτικά, σαν σε ντέρμπι, δικομματικά κι επομένως ελεγχόμενα ταξικά, είναι να αισθάνεται προνομιούχος σε αναμονή χωρίς να μπορεί να αναρωτηθεί ποιος τον έφερε στην ουρά των πεινασμένων.