Το αναλυτικό προσχέδιο του προϋπολογισμού, που κατατέθηκε και επίσημα χτες στη Βουλή, δε μας έκανε σοφότερους. Βοηθά, όμως, να επαναβεβαιώσουμε τα συμπεράσματα που διατυπώναμε και την προηγούμενη βδομάδα, για πλευρές της οικονομικής πολιτικής που θα κληθούν να γευτούν οι εργαζόμενοι και την επόμενη χρονιά.

Αν και ο προϋπολογισμός αναφέρεται σε προεκλογική χρονιά και οι προσπάθειες των κυβερνώντων να δημιουργήσουν αίσθηση για «παροχές», «ενισχύσεις» και «στήριξη» των εργαζομένων, είναι εμφανείς, στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο. Πέρα από τα ορισμένα ψίχουλα που δίνονται σε κάποιες, οικονομικά ασθενέστερες ομάδες, ο προϋπολογισμός προβλέπει την απρόσκοπτη συνέχιση της εφαρμοζόμενης μέχρι σήμερα πολιτικής. Της πολιτικής που στόχο έχει την ολοκληρωτική και σε απόλυτα αντιδραστική κατεύθυνση αναδιάρθρωση των κοινωνικών δομών και των παραγωγικών σχέσεων. Ενας προϋπολογισμός, που, στο όνομα της ακόμα μεγαλύτερης ανταγωνιστικότητας των μεγαλοεπιχειρηματιών, διαιωνίζει τη λιτότητα σε βάρος των εργαζομένων με την προώθηση και νέων αντιλαϊκών μέτρων.

Τα όσα εύηχα περί «ανάπτυξης» λένε οι κυβερνώντες, για να μοστράρουν το νέο προϋπολογισμό τους, δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με την πραγματική ανάπτυξη και αξιοποίηση του κοινωνικού πλούτου της χώρας προς όφελος των εργαζομένων και όλου του λαού. Πολύ περισσότερο, που η ανάπτυξη των επιχειρήσεων και η αύξηση των επιχειρηματικών κερδών, που αποτελούν κύριο στόχο της κυβέρνησης και της οικονομικής ολιγαρχίας, σε καμιά περίπτωση δε συμβαδίζει με τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία. Ισα - ίσα. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Τα περισσότερα κέρδη και οι ισχυρότερες επιχειρήσεις σημαίνουν αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, παραπέρα αμφισβήτηση των καταχτήσεών τους, χειροτέρευση των όρων και των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης.

Ο προϋπολογισμός για την επόμενη χρονιά υπηρετεί όλα τα παραπάνω με τον καλύτερο τρόπο. Επιβάλλει τη διατήρηση των φόρων που πληρώνουν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι εκπρόσωποι των ΕΒΕ σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Προβλέπει και νέα υπέρογκα κονδύλια που θα παραχωρηθούν σε διάφορους επιχειρηματικούς ομίλους και άλλες επιχειρήσεις που ξεκοκαλίζουν ένα σημαντικό μέρος των κρατικών δαπανών με τη μορφή των επιδοτήσεων, χρηματοδοτήσεων, φοροαπαλλαγών κ.ο.κ. Και επειδή οι ...χορηγίες προς τους εκπροσώπους της πλουτοκρατίας δεν έχουν τέλος, περιορίζονται στο ελάχιστο οι δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, αφού με τα κονδύλια που προβλέπεται να δοθούν για τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Ασφάλιση, δεν μπορούν να καλυφθούν ούτε καν οι στοιχειώδεις ανάγκες.

Οι επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι δεδομένες. Οπως δεδομένοι είναι και οι προσανατολισμοί της ΝΔ, αφού σε περίπτωση κατά την οποία βρεθεί στην κυβερνητική εξουσία, την ίδια ακριβώς πολιτική και σχεδόν με τον ίδιο τρόπο, θα επιχειρήσει να εφαρμόσει. Πρόκειται για επιλογές και προσανατολισμούς που κινούνται σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση από τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των αγροτών, των μεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού, της νεολαίας, των γυναικών, των απόμαχων της δουλιάς. Σε αντίθεση με το σύνολο του λαού. Επιλογές ,όμως, που δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένες, αφού με την ασίγαστη πάλη και τον πολύμορφο αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό αγώνα του λαού, ανατρέπονται!