Υπόθεση του λαϊκού, εργατικού κινήματος, και μάλιστα τώρα που οι συνθήκες επανέφεραν τον εκλογικό νόμο στο προσκήνιο, οφείλει να αποτελέσει η διεκδίκηση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος, χωρίς ανταλλάγματα και εκβιασμούς. Ο εκλογικός νόμος δεν αφορά κάποιους επαΐοντες, δεν αφορά μόνον τα πολιτικά κόμματα, αφορά πρωτίστως τους μαζικούς λαϊκούς φορείς, τα συνδικάτα και τις λαϊκές οργανώσεις.

Τον τελευταίο καιρό γίνεται πολλή κουβέντα επ' αυτού. Αφορμή η εκδήλωση της πρόθεσης από την πλευρά της κυβέρνησης να προχωρήσει τάχιστα στην αλλαγή του εκλογικού νόμου και η δημοσιοποίηση των προτεινόμενων απ' αυτήν αλλαγών. Οι πρωτοβουλίες από το μαζικό κίνημα με επίκεντρο το αίτημα της απλής αναλογικής θα πρέπει να κινούνται στον αντίποδα των κυβερνητικών σχεδίων για τη νομοθέτηση ενός εκλογικού συστήματος εξίσου καλπονοθευτικού και ληστρικού με το σημερινό. Αλλωστε, διακηρύσσουν ήδη πως αφετηρία των όποιων αλλαγών, άξονας γύρω απ' τον οποίο αυτές θα ξεδιπλωθούν, είναι η διασφάλιση της δυνατότητας σταθερών κυβερνήσεων, δηλαδή θωράκιση του δικομματισμού, εγγύηση πως στην κυβερνητική εξουσία θα εναλλάσσονται ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ή οι όποιοι, μελλοντικά, κεντροαριστεροί-κεντροδεξιοί κλώνοι τους.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ενεργεί με προσήλωση στα ταξικά συμφέροντα που εκπροσωπεί. Ο λαός οφείλει να πράξει με γνώμονα τα δικά του συμφέροντα. Να μη δεχτεί ούτε λεπτό τη διαπραγμάτευση για το αν αυτός ο νόμος θα νοθεύει λιγότερο ή περισσότερο από τον προηγούμενο τη θέλησή του. Να απαιτήσει την ανόθευτη, γνήσια έκφρασή της, που μπορεί να την εγγυηθεί μόνον η απλή αναλογική. Και να την απαιτήσει ως δικαίωμά του που δεν εφαρμόζεται, ως βήμα εκδημοκρατισμού, ως βήμα προς την ισοτιμία της ψήφου.

Σ' αυτή την προσπάθεια μπορούν και πρέπει να στρατευτούν φορείς, κινήσεις, κινήματα, πολιτικές δυνάμεις, ξεχωριστές προσωπικότητες. Οι σχετικές δράσεις που ήδη ξεδιπλώνονται από συνδικάτα και άλλους φορείς πρέπει να βρουν τη στήριξη κάθε προοδευτικού ανθρώπου και όλοι να δουν τον τρόπο με τον οποίο θα τις προωθήσουν και θα τις διευρύνουν στους χώρους όπου κινούνται. Μια τέτοια στάση πρέπει να τηρήσει πρωτίστως η εργατική τάξη της χώρας και οι συλλογικές της εκφράσεις, εκεί όπου η απλή αναλογική έχει ήδη κατακτηθεί, αλλά και εκεί, όπως της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, όπου οι συσχετισμοί αποτελούν «καρπό» απόλυτης νοθείας.

Οσοι επιδιώκουν να θεμελιώσουν την αντιλαϊκή τους πολιτική στη νόθευση της λαϊκής βούλησης ας πάρουν την απάντηση: Απλή αναλογική τώρα! Το λαϊκό και εργατικό κίνημα μπορεί και πρέπει να πάρει αυτή την υπόθεση στα δικά του χέρια. Ακόμη περισσότερο, ο λαός μπορεί με την πάλη του και την ψήφο του να τορπιλίσει τη σταθερότητα της πολιτικής τους, αποδεικνύοντας στην πράξη πως κανένας εκλογικός νόμος δεν είναι ικανός να διασφαλίσει μια πολιτική που συγκρούεται με τα λαϊκά συμφέροντα.