Τρίτη 6 Μάη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα

Παράλληλα με την ολοένα και πιο επίμονη συζήτηση για το παρόν και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ξεδιπλώνεται και αυτή που αφορά στη δημιουργία ευρωπαϊκών κομμάτων, η οποία, εκ μέρους των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ, υποκρύπτει τη χρόνια επιδίωξή τους για παραπέρα χειραγώγηση των πολιτικών εξελίξεων μέσω και της διαμόρφωσης νέων συγκεντρωτικών αυταρχικών μηχανισμών. Εν προκειμένω κομμάτων εντός του καπιταλιστικού «κλωβού». Η προσπάθεια αυτή στοχεύει, εκτός των άλλων, και στην υποβάθμιση του εθνικού πεδίου πάλης, με μετατόπιση των καθηκόντων του εργατικού και λαϊκού κινήματος της κάθε χώρας σε ένα γενικό, αφηρημένο, «πολύχρωμο» υπερεθνικό επίπεδο.

Το πρώτο ζήτημα που εγείρεται είναι η ανάγκη οι λαοί της Ευρώπης και τα κινήματά τους να συντηρούν ανοιχτό το μέτωπο απέναντι σε τέτοιου είδους επιδιώξεις, αντιμετωπίζοντάς τες σαν αυτό που πραγματικά είναι. Δηλαδή, προσπάθεια να περάσει πάση θυσία η πολιτική του κεφαλαίου με τις πλάτες ή το «δημοκρατικό» άλλοθι ευρωπαϊκών κομμάτων που δε θα αμφισβητούν την εξουσία του, δε θα θίγουν τα ιερά και όσια της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Είναι φανερό - κι ας κάνουν κάποιοι όπως ο ΣΥΝ, πως δεν καταλαβαίνουν - ότι οι σαφείς αυτές επιδιώξεις της ΕΕ για την οικοδόμηση ενός πιο συγκεντρωτικού και αυταρχικού μηχανισμού με όχημα και τα ευρωπαϊκά κόμματα, ουδεμία σχέση μπορεί να έχουν με την αντικειμενική ανάγκη της όλο και πιο στενής συνεργασίας και του συντονισμού κομμάτων και κινημάτων με ίδιες ή παραπλήσιες κοσμοθεωρητικές και πολιτικές αντιλήψεις.

Ετσι, λοιπόν, είναι προς απάντηση το ερώτημα για το πώς μπορεί διαφορετικά να ικανοποιηθεί η επιτακτική ανάγκη του συντονισμού και της κοινής δράσης των κομμουνιστικών και γενικότερα αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Ευρώπης. Γιατί είναι κατανοητό πως αν για τις δυνάμεις του μεγάλου κεφαλαίου είναι μια φορά ανάγκη να κατασκευάσουν κόμματα της άμεσης επιρροής τους, για τις δυνάμεις της αντίστασης, τις δυνάμεις που δε βολεύονται στην ενσωμάτωση, δεν απεμπολούν αξίες και ιδανικά που ενέπνευσαν λαούς και κινήματα στην ήπειρο και παγκόσμια, είναι χίλιες φορές ανάγκη η κοινή πανευρωπαϊκή δράση, η κοινή ταξική πάλη.

Οσοι ειλικρινά επιδιώκουν να ικανοποιήσουν αυτή την ανάγκη δεν μπορούν παρά να στέκονται πολέμιοι στην προσπάθεια δημιουργίας μιας νέας βαθμίδας πολιτικού και κρατικού υπερσυγκεντρωτικού αυταρχισμού της ΕΕ, που εκδηλώνεται και μέσα από τη θεσμοθέτηση των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων. Δεν έχουν παρά να συμβάλλουν σε προβληματισμούς και αναζητήσεις για πανευρωπαϊκό συντονισμό και κοινή δράση, για αναζήτηση των κατάλληλων μορφών που πατάνε στη σημερινή πραγματικότητα και βεβαίως δεν αναιρούν την αυτοτελή ευθύνη των κομμάτων και των κινημάτων στις χώρες τους. Δεν έχουν παρά να καταθέσουν εμπράκτως τη συμβολή τους στην ανάπτυξη των αγώνων σε εθνικό επίπεδο άρρηκτα συνδεδεμένη και διαπλεκόμενη με την ανάπτυξη των αγώνων σε διεθνικό επίπεδο με αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό, με καθαρό μέτωπο εναντίον της εξουσίας του κεφαλαίου.

Και βεβαίως μια τέτοια συζήτηση και μια τέτοια προσπάθεια τορπιλίζεται εν τη γενέσει της αν αφεθεί να διεξαχθεί υπό τη σκέπη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που από τη φύση της είναι εχθρός κάθε ιδέας χειραφέτησης και συσπείρωσης ενάντια στη σημερινή τάξη πραγμάτων, κομμάτι της οποίας αποτελεί και η ίδια.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ