Πέμπτη 6 Νοέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Καμιά αυταπάτη

Φρούδες αποδείχτηκαν οι ελπίδες όσων είχαν πιστέψει τα παραμύθια που διοχέτευε όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβερνητική προπαγάνδα, περί χαλάρωσης του Συμφώνου Σταθερότητας, κάτι που θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να πάρει μέτρα ενίσχυσης των κοινωνικών εκείνων ομάδων που πλήττονται από την οικονομική κρίση.

Οι αποφάσεις που έλαβαν οι υπουργοί Οικονομίας στα Συμβούλια «ΕΚΟΦΙΝ» και «Γιούρογκρουπ» στις αρχές της βδομάδας ήταν ξεκάθαρες και συνάμα αποκαλυπτικές για την κοινή στρατηγική του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και κυβερνήσεων, σε ό,τι αφορά τους τρόπους εξόδου των οικονομιών της Ενωσης από την κρίση. Στρατηγική, η οποία, αφ' ενός, επιδιώκει τη - μέσω των κρατικών προϋπολογισμών - στήριξη με πακτωλό εκατοντάδων δισ. ευρώ του τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου και, αφ' ετέρου, τη μεταφορά των συνεπειών της οικονομικής κρίσης, στους εργαζόμενους, στα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Η εργατική τάξη της χώρας, η φτωχή αγροτιά, οι επαγγελματοβιοτέχνες, δεν πρέπει να θρέφουν καμιά αυταπάτη ότι, στο φόντο της κρίσης, κεφάλαιο και ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επεξεργάζονται και προωθούν νέους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς, ότι έχουν αποφασίσει «να τους γδάρουν το τομάρι», προκειμένου τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να βγουν, όσο γίνεται πιο ανώδυνα και αλώβητα, από τη σημερινή δυσχερή οικονομική συγκυρία. Ευρωπαϊκή Ενωση, κυβερνήσεις και εκπρόσωποι του κεφαλαίου, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να δημιουργήσουν υγειονομική ζώνη προστασίας γύρω από τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους - τους κατ' εξοχήν υπεύθυνους για την οικονομική κρίση - μεταφέροντας τα ...απορρίμματα του εκμεταλλευτικού συστήματος στις χωματερές της εργατικής τάξης.

Γι' αυτό δε θα πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Θρασύτατα, ο υπουργός Οικονομίας βγαίνει και δηλώνει τις μέρες αυτές ότι δεν υπάρχουν περιθώρια δημοσιονομικής χαλάρωσης, επειδή η Ελλάδα αντιμετωπίζει υψηλό δημόσιο χρέος και χαμηλή ανταγωνιστικότητα. Μα, και χτες - την περίοδο της οικονομικής άνθησης - τα ίδια έλεγαν. Είναι τόσο τυποποιημένα και «ξύλινα» τα επιχειρήματά τους, όσο τυποποιημένη και απόλυτη είναι η αφοσίωσή τους στα μεγάλα αφεντικά. Την οικονομική ολιγαρχία της χώρας. Στο διά ταύτα τώρα, ο Γ. Αλογοσκούφης επανέλαβε ότι ...οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν. Η επίθεση συνεχίζεται αμείωτη.

Στις σημερινές, δύσκολες για τα λαϊκά στρώματα, συνθήκες, τι πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι, τα μεγάλα θύματα της οικονομικής κρίσης; Κατ' αρχάς, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι σε συνθήκες κυριαρχίας των κεφαλαιοκρατικών παραγωγικών σχέσεων, η θέση του εργαζόμενου ανθρώπου, της πρώτης παραγωγικής δύναμης της κοινωνίας, είναι ιδιαίτερα δυσχερής. Σε συνθήκες άνθησης του οικονομικού κύκλου, όπου οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι συσσωρεύουν τεράστια υπεραξία - κέρδη - πρέπει να είναι ευχαριστημένοι, αν εξασφαλίζουν ένα κομμάτι ψωμί. Σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης και κρίσης, τους πετάνε κυριολεκτικά στη θάλασσα και τους λένε ωμά, αν ξέρεις μπάνιο κολύμπα, αν δεν ξέρεις πνίξου. Σωσίβιο από εμάς δεν έχει. Και πρέπει να συνειδητοποιήσουν ακόμη ότι οι οικονομικές κρίσεις ήταν και είναι στην ημερήσια διάταξη του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, τα αγρίως εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα δεν έχουν πολλές εναλλακτικές επιλογές. Είτε θα συμβιβαστούν στην άθλια μοίρα τους, είτε θα ορθώσουν το ανάστημά τους και θα παλέψουν, διεκδικώντας την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών και όχι του κεφαλαίου, παλεύοντας ταυτόχρονα για να στείλουν στο μουσείο της Ιστορίας το ξεπερασμένο εκμεταλλευτικό σύστημα που τους αμαυρώνει τη ζωή και τους ταπεινώνει καθημερινά. Στην πάλη τους αυτή, έχουν να χάσουν μόνο τις αλυσίδες τους. Εχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ