Δεν πρόφτασαν να σταματήσουν τα όργανα και οι φιέστες με τη λήξη της Ολυμπιάδας, των χορηγών, του ντοπαρίσματος και το εμπόριο του ολυμπισμού και άρχισαν τα άλλα, εκείνα τα όργανα της αντιπαράθεσης των δύο ομοούσιων κομμάτων, της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις εκατέρωθεν ευθύνες σκανδάλων, ατασθαλιών, υπερβάσεων και της διαχείρισης των εργολαβιών και της μίζας.

Στόχος είναι ο αποπροσανατολισμός του λαού από τα πραγματικά του προβλήματα και την καλλιέργεια του κλίματος για ακόμη σκληρότερη οικονομική πολιτική, για την οποία θα προϊδεάσει κατά την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, ο πρωθυπουργός την προσεχή Κυριακή.

Αλλωστε, αμέσως μετά το σβήσιμο της «απολλώνιας» φλόγας και ακριβώς την επόμενη μέρα ήταν αποκαλυπτική η τηλε-μονομαχία μεταξύ Παυλόπουλου - Βενιζέλου. Η περίφημη, δική τους «εκεχειρία» ενταφιάστηκε πριν καλά - καλά ξεκινήσει. Και όταν λένε «εκεχειρία» εννοούν τη δική τους Cosa Nostra - (δική τους υπόθεση) και την παρασιώπηση (Omerta) - για όσα, μεταξύ τους θέλουν να αποκρύψουν, συνεχίζοντας από χρόνο σε χρόνο την ίδια πολιτική λιτότητας, στο όνομα μιας ανάπηρης ανάπτυξης που πνίγεται στο τέλμα των διαπλεκομένων.

Από κοντά, δυο καλεσμένοι δημοσιογράφοι, στην ίδια εκπομπή προσπαθούσαν, να μας πείσουν ότι με δεδομένη την κακή οικονομική κατάσταση, δεν πρέπει να διατυπώνονται διεκδικήσεις εκ μέρους των εργαζομένων. Και αν θα μπορούσε να γίνει κάτι, θα έπρεπε να στηρίζεται στην ένταση της ανταγωνιστικότητας και στη σύνδεση της αμοιβής με την παραγωγικότητα.