Ενα από τα βασικά αιτήματα που έθεσε η αντιπροσωπεία των μικρομεσαίων αγροτών στη συνάντηση που είχαν πριν από μερικές μέρες με τον πρωθυπουργό, ήταν να νομοθετήσει η κυβέρνηση, για να πάψουν οι διώξεις σε βάρος τους και σε βάρος όποιου αγωνίζεται οργανωμένα και συλλογικά ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Οι μικρομεσαίοι αγρότες είναι παθόντες οι ίδιοι, αφού σε βάρος τους εκκρεμούν αμέτρητες αυτεπάγγελτες και άλλες διώξεις, με την κατηγορία της παρακώλυσης συγκοινωνιών, για κινητοποιήσεις που έκαναν τα προηγούμενα χρόνια.

Αλλά δεν είναι οι μόνοι. Χιλιάδες ταξιτζήδες σέρνονται στα δικαστήρια για τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στην «απελευθέρωση» του επαγγέλματός τους το 2011, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται και το μπαράζ των δικών και των διώξεων σε βάρος στελεχών του Συνδικάτου Μετάλλου, ύστερα από μηνύσεις που κατέθεσε ομάδα εργοδοτών στο Βιομηχανικό Πάρκο Σχιστού. Στα δικαστήρια σέρνονται κάθε τρεις και λίγο και οι συνδικαλιστές του ΙΓΜΕ, για τους αγώνες τους ενάντια στη διάλυση του Ινστιτούτου και με αίτημα την επανασύσταση και επαναλειτουργία του.

Για όλες αυτές τις περιπτώσεις και για άλλες αντίστοιχες, το ΚΚΕ έχει καταθέσει και στο παρελθόν τροπολογίες σε νομοσχέδια των κυβερνήσεων με τις οποίες ζητούσε να σταματήσουν οι διώξεις και να εκλείψει η νομική βάση για οποιαδήποτε τέτοια δίωξη στο μέλλον. Η παρέμβαση αυτή του ΚΚΕ αντιμετωπίζει με τον πιο ολοκληρωμένο τρόπο το πρόβλημα, αφού προβλέπει την απαλλαγή από τις κατηγορίες όσων έχουν ήδη διωχθεί και δικαστεί, την απαλλαγή όσων τώρα βρίσκονται στο στάδιο της προδικασίας και βέβαια την εξάλειψη από τη νομοθεσία εκείνων των διατάξεων που μπορούν να αξιοποιηθούν για μελλοντικές διώξεις.

Θυμίζουμε ότι λίγες μέρες πριν από τη συνάντηση της αντιπροσωπείας των μικρομεσαίων αγροτών με τον πρωθυπουργό, υπήρξε παρέμβαση της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, με την οποία ο αγώνας τους στα μπλόκα χαρακτηριζόταν «έγκλημα» και καλούνταν οι κατά τόπους αρχές να μεριμνήσουν ανάλογα, καταγράφοντας και διώκοντας στη συνέχεια όποιον συμμετείχε. Η κατηγορία είναι γνωστή από παλιά και επαναλαμβάνεται με καρμπόν για κάθε νέα υπόθεση: Παρακώλυση συγκοινωνιών.

Μετά την τελευταία συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τους αγρότες, ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε να «ξαναδεί» το θέμα. Μάλιστα, το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία ενημέρωνε ότι «το υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων πρόκειται άμεσα να εισαγάγει ρύθμιση, η οποία θα θεσπίζει την υπό όρους παραγραφή των πλημμελημάτων παρακώλυσης των συγκοινωνιών που έχουν τελεστεί έως τώρα». Ανάλογη δέσμευση έδωσε και ο υπουργός Δικαιοσύνης σε συνδικαλιστές της ΠΑΣΕΒΕ από το χώρο των ταξί, που συναντήθηκαν μαζί του, στο πλαίσιο διαμαρτυρίας τους για τις διώξεις.

Στηρίζοντας έμπρακτα το αίτημα των εργαζομένων, των αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων, το ΚΚΕ κατέθεσε εκ νέου και επικαιροποιημένη την τροπολογία για το σταμάτημα των διώξεων σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών που συζητιέται από την Πέμπτη στη Βουλή. Εκεί ο αρμόδιος υπουργός απέρριψε ασυζητητί την τροπολογία του ΚΚΕ και μάλιστα χωρίς να δώσει καμιά εξήγηση απέναντι σ' εκείνες τις δυνάμεις που παλεύουν με το ίδιο αίτημα μέσα στο κίνημα.

Γιατί το κάνει αυτό η κυβέρνηση; Επειδή θέλει να διατηρήσει ανέγγιχτη τη νομοθεσία και τον μηχανισμό των διώξεων, προκειμένου να τα αξιοποιεί σαν μοχλό πίεσης απέναντι στο κίνημα, εξόντωσης πρωτοπόρων αγωνιστών, τρομοκράτησης και εκβιασμού συνολικά των εργαζομένων και του λαού. Γι' αυτό, όπως όλα δείχνουν, ακόμα κι αν αναλάβει η ίδια πρωτοβουλία για τη νομική αντιμετώπιση του θέματος, η παραγραφή θα γίνει «υπό όρους», ενώ καμιά μέριμνα δεν πρόκειται να υπάρξει για μελλοντικές διώξεις, αφού η νομοθεσία παραμένει ως έχει.

Ωστόσο, τα χειρότερα είναι μπροστά, καθώς η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί στο κεφάλαιο για την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και την έχει συμπεριλάβει μάλιστα και στο τρίτο μνημόνιο. Επομένως, η άρνησή της να κάνει δεκτή την τροπολογία του Κόμματος δεν είναι αποσπασματική ενέργεια, αλλά συνάδει με το γενικότερο σχεδιασμό να μπουν ακόμα περισσότερα εμπόδια και περιορισμοί στη συνδικαλιστική δράση, στην οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και του λαού.

Να γιατί χρειάζεται αυτά τα ζητήματα να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης στα Συνδικάτα ενόψει και της 48ωρης απεργίας. Να στείλουν μήνυμα σε κυβέρνηση και εργοδοσία ότι δεν πρόκειται ούτε με το καρότο, ούτε με το μαστίγιο να εμποδίσουν την προσπάθεια οργάνωσης και κινητοποίησης των εργαζομένων και του λαού ενάντια στην πολιτική που τους τσακίζει.