Στο πρόσωπο του Προέδρου της Συρίας Μπασάρ Αλ Ασαντ συμπυκνώνεται η αντιπαράθεση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με τη Συρία. Βέβαια, ο Ασαντ τα τελευταία χρόνια είχε κάνει βήματα προσέγγισης με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, ωστόσο - όπως φαίνεται - τα σχέδια που βρίσκονται σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής προϋποθέτουν αλλαγή προσώπου στην κυβέρνηση. Ετσι στήθηκε και η κατάλληλη αντιπολίτευση και με ένοπλο τμήμα για να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση. Χρησιμοποιείται και πάλι το πρόσχημα «της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λαού» και μάλιστα από δυνάμεις - φονιάδες των λαών, τα κράτη των ΗΠΑ και του Ισράηλ, την ΕΕ με τα απαγορευμένα Κομμουνιστικά Κόμματα, τις μοναρχίες του Περσικού Κόλπου, την Τουρκία που κατέχει τη μισή Κύπρο.

Στόχος όλων αυτών δεν είναι τα δημοκρατικά και λαϊκά δικαιώματα στη Συρία, αλλά ο έλεγχος των πρώτων υλών της περιοχής, των δρόμων μεταφοράς της ενέργειας και των εμπορευμάτων, τα μερίδια των αγορών, η αποδυνάμωση της επιρροής (οικονομικής και πολιτικής) που έχουν στην περιοχή άλλες ανταγωνίστριες δυνάμεις, όπως είναι η Ρωσία και η Κίνα. Ταυτόχρονα, είναι και προθάλαμος της επιθετικότητας προς το Ιράν.

Αυτό το σκληρό ενδοϊμπεριαλιστικό παζάρι βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις μέρες στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με το ψήφισμα καταδίκης της συριακής ηγεσίας που έχει καταθέσει ο Αραβικός Σύνδεσμος με τη στήριξη όλων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και την απειλή βέτο από Ρωσία και Κίνα. Ο ανταγωνισμός δεν πρόκειται να καταλαγιάσει, αντίθετα θα οξυνθεί και οι μόνοι που μπορούν να βάλουν φρένο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια είναι οι λαοί με την κοινή τους πάλη. Και αυτό σημαίνει ανατροπή της εξουσίας των αστών, σύγκρουση με το κεφάλαιο και εργατική λαϊκή εξουσία.