Τρίτη 4 Αυγούστου 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να ανέβει η ταξική συνειδητοποίηση

Καθημερινός είναι πλέον ο «βομβαρδισμός» της κοινής γνώμης με ισχυρές δόσεις εκλογολογίας μέσω των ΜΜΕ που διαθέτουν οι κεφαλαιοκράτες (έντυπα και ηλεκτρονικά) προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουν τα λαϊκά στρώματα ώστε το κεφάλαιο ως τάξη να προωθεί τα συμφέροντα του. «Τροφή» φυσικά σε αυτό το εγχείρημα δίνει το πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με δηλώσεις και συνεντεύξεις που αναπαράγονται συνεχώς. Αλλωστε αυτός είναι και ο στόχος, ο «ανούσιος σκυλοκαβγάς» τους να αφήνει σε δεύτερη μοίρα το γεγονός της ουσιαστικής ταύτισής τους στα ζητήματα στρατηγικής σημασίας. Στο γεγονός ότι ο ένας στρώνει το δρόμο και ο άλλος συνεχίζει στη χαραγμένη ρότα. Οι διαφοροποιήσεις τους είναι μόνο για το θεαθήναι, αφού δεν μπαίνει σε καμία αμφισβήτηση ο «μονόδρομος της ΕΕ» η «ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων», η «ανάγκη μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών». Δηλαδή προσκυνάνε και οι δυο - ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - το «ευαγγέλιο του κεφαλαίου».

Η εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να πέσουν ούτε στη λούμπα να διαλέξουν ανάμεσα στο ποιος από τους δύο διαχειριστές είναι ο χειρότερος (κατά το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» του Γ. Παπανδρέου) αλλά ούτε και να ρίξουν τον πήχη των απαιτήσεων στην ίδια τους τη ζωή. Η απάντηση στην επίθεση στα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα (όπως οι πρόσφατες προτάσεις ΟΟΣΑ και ΔΝΤ για επέκταση των ορίων συνταξιοδότησης και μείωση συντάξεων), στο πετσόκομμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, στις απολύσεις, στην τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, στο δυνάμωμα των μηχανισμών παρακολούθησης, δεν μπορεί να είναι ούτε συμβιβασμός, ούτε ηττοπάθεια και μοιρολατρία. Σε περίοδο έντασης της καπιταλιστικής κρίσης οι εργαζόμενοι πρέπει να βγαίνουν στην αντεπίθεση, να πουν ΟΧΙ και στα κελεύσματα ταξικής συνεργασίας που καλούν οι οπορτουνιστές και τα άλλα στηρίγματα της αστικής εξουσίας, να αμφισβητήσουν συνολικά την εξουσία του κεφαλαίου.

Αυτό σημαίνει η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να κάνουν βήματα στη συνειδητοποίηση της ταξικής τους θέσης, να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα, που σημαίνει να πάνε αγωνιστικά και στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές. Να ξεκόψουν από τα δύο αστικά κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα αναχώματα από διαφορετικές κατευθύνσεις, που αποτρέπουν τη λαϊκή ριζοσπαστικοποίηση. Να κάνουν το αποφασιστικό βήμα να ενισχύσουν το μόνο πραγματικό αντίπαλο δέος, το ΚΚΕ. Αυτή η επιλογή της ρήξης με το κεφάλαιο και τους οργανισμούς του (ΕΕ και ΝΑΤΟ) είναι η μόνη που ανοίγει το δρόμο προς μια άλλου τύπου ανάπτυξη. Που οδηγεί στην ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και στη σοσιαλιστική προοπτική, όπου οι εργάτες δε θα έχουν ανάγκη τους καπιταλιστές και η ουσιαστική λαϊκή ευημερία θα στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία στα βασικά μέσα παραγωγής με κυρίαρχο τον εργατικό έλεγχο, με κεντρικό σχεδιασμό και πρόνοια για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών του λαού.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ